پشت پرده فینال المپیک یزدانی-گدویف روس اززبان دکترشادگان

فینال حسن یزدانی و حریف روس که بدلیل مصدومیت های پیاپی گدویف 25دقیقه طول کشید، هنوز برای ایرانی ها دیداری بحث برانگیز و البته خاطره ساز است.

به گزارش تابناک ورزشی، دکتر بابک شادگان پزشک ایرانی تشک که بارها برای مداوای حریف روس روی تشک حاضر شد حالا جزییاتی از آن جدال خونین بر سر مدال طلای المپیک را بازگو کرده است.

وی می گوید: آن کشتی در فینال المپیک باعث شد یک قانون به کشتی ‌اضافه شود و حالا دیگر تایم خونریزی داریم. درفینال المپیک همه به زحمت افتادند از جمله خود من. تا سال گذشته دو قانون وجود داشت. یکی این که پزشک مسابقات در هر لحظه می‌تواند مسابقه را به دلیل پزشکی متوقف کند، اما آیا کسی هست که جرات کند در فینال المپیک آن هم در شرایطی که یکی از کشتی‌گیران هموطنش است و در طرف دیگر روسیه با آن همه قدرت و نفوذ، مسابقه را به نفع هموطنش قطع کند؟ 

اگر این کار را انجام می دادم خیلی جنجال ایجاد می‌شد. البته باید این را بگویم که تهدید کردم که این کار را انجام  خواهم داد به دلیل حفظ سلامت ورزشکار آسیب دیده ای که دچار خونریزی غیر قابل کنترل است. شاید همین شد که توانستیم ۲ دقیقه کشتی مستمر و خوب ببینیم که نهایتا به پیروزی کشتی‌گیر برتر یعنی حسن یزدانی انجامید.

گدویف در نیمه نهایی دچار زخم عمیقی شد که خونریزی زیادی کرد. چند بار مسابقه اش را نگه داشتند و خونریزی بر طرف شد. من آن جا احساس کردم اگر خوب درمان نشود و زخم باز بماند در فینال مقابل حسن یزدانی مجددا دچار خونریزی می‌شود. حتی ظهر به سراغش روسها رفتم و گفتم که باید زخمش بخیه و درست درمان شود تا در فینال مشکلی پیش نیاید. تدیف سرمربی روسیه به من پاسخ داد که نگران نباشم و مشکلی نیست و خودشان تیم پزشکی دارند. اولویت درمان هم با تیم‌های پزشکی هر کشور است. با این حال موضوع را  با کمیته‌ داوران مطرح کردم و کادرفنی تیم‌ ‌ملی ایران هم نگرانی که از این بابت داشتند را به من منتقل کردند.  از این رو سه مرتبه رفتم تا موضوع را بررسی کنم. در مرتبه آخر توانستم خود کشتی‌گیر را ببینم. پانسمانش خوب بود و انگار زخمش را بخیه زده بودند. حتی پرسیدم که بخیه شده است و آنها پاسخ مثبت دادند. با این حال به مسئول کلینیک گفتم که لیستی از داروها و مواد کنترل کننده خونریزی آماده کنند. حتی یک دارو را فرستادم که از بیرون تهیه شود و همه چیز همراه خودمان در کنار تشک آورده بودیم. بعد از 20 – 30 ثانیه از شروع مسابقه دیدم زخم کاملا باز است و بخیه نشده است.

حتی من وقتی می‌خواستم زخم گدیوف را ببندم نمی‌گذاشت و می‌گفت نمی‌توانم خوب ببینم. از سوی دیگر تیم ایران به خاطر وقفه زیاد در کشتی تحت فشار بود و ادامه این روند به ضرر حسن یزدانی بود. به داور گفتم اگر قرار باشد این گونه ادامه پیدا کند نمی‌توانیم مسابقه را برگزار کنیم که او هم در جواب من گفت نمی‌توانم کاری بکنم. به رییس تشک بگو تا کشتی را متوقف کند. رییس تشک هم امتناع می‌کرد و به من گفت اگر می‌خواهی خودت مبارزه را قطع کن. در آن شرایط ٫ اتخاذ چنین تصمیمی خیلی جرات می‌خواست.

جو بسیار سنگین بود و روس‌ها شدیدا معترض می‌شدند. در یک جای قانون پزشک حق قطع کردن کشتی را دارد اما در جای دیگری آمده که رئیس تشک حق قطع کردن یک مسابقه را دارد. اگر من مبارزه را قطع می‌کردم طبق قانون می‌توانستند بگویند شما حق این کار را ندارید چون قانون در این باره دو پهلو بود. به هر حال کار به جایی رسید که اعلام کردم اگر یک بار دیگر این اتفاق بیفتد، کشتی را متوقف خواهیم کرد. این موضوع را به تدیف هم اعلام کردند و با این هشدار جدی، شرایط کاملا عوض شد. با همکاری بهتر کشتی گیر آسیب دیده توانستیم بانداژ سفت و محکمی انجام دهیم و آن‌ها هم چیزی نگفتند چرا که ترسیدند اگر بار دیگر خونریزی اتفاق بیفتد کشتی را ببازند به همین دلیل دیگر بازی درنیاوردند.

کشتی یزدانی و گدویف بیش از 25 دقیقه طول کشید. این مبارزه و وقفه‌های طولانی در انجام آن باعث شد تا قانون 4 دقیقه حداکثر زمان برای کنترل خونریزی تدوین و اجرایی شود. من حتی در جلسه اتحادیه جهانی هم گفتم این مبارزه که با خون و خونریزی همراه بود، باعث می شود نگاه‌ها به کشتی تغییر کند و آنانی که  به دنبال کنار گذاشتن کشتی هستند، ممکن است از چنین اتفاقاتی سوء استفاده کنند. پس لازم است این موضوع‌ها حل شود که خوشبختانه قانون 4 دقیقه کنترل خونریزی به تضویب رسید و اجرایی شد.