بي توجهی به سلامت دانش آموزان، زهرای 14 ساله را به كما فرستاد!

دانش آموزی كه در مدرسه شبانه روزی تحصيل مي كند و به اجبار از نعمت مراقبت و رصدهای لحظه ای والدين محروم است، بايد تحت نظر و مراقبت های ويژه مسئولان آموزش و پرورش باشد و كوچك ترين نشانه های بيماري و نقص در سيستم سلامتي او به صورت جدی بررسي شود؛ نكته مهمي كه غفلت از آن يك دانش آموز چهارده ساله را به يك قدمي مرگ كشاند.

 

به گزارش «تابناك»؛ بامداد دیروز و در يكي از مدارس شبانه روزي شهرستان اهر از توابع استان آذربايجان شرقي، دختر دانش آموزي با خونريزي مغزي رو به رو شد و به دليل شرايط جسماني بسيار بد، با اورژانس هوايي به تبريز منتقل شد.

اين دختر دانش آموز كه زهرا نام دارد و در كلاس دوم متوسطه دبيرستان شبانه روزي شهرستان اهر تحصيل مي كند، بنا بر آنچه در رسانه هاي محلي به آن اشاره شد، داراي سابقه بيماري قبلي بود و خونريزي مغزي صبح دیروز او نيز به همين دليل اتفاق افتاد؛ حادثه نگران كننده اي كه اين دانش آموز را به كما برد.

پس از بروز مشكل جسماني براي زهرا كه گفته مي شود، پس از نماز صبح به وجود آمد، بلافاصله تيم پزشكي بر سر بالين او حاضر شد و نظر به شرايط جسماني بسيار بد و نبود امكانات كافي، اين دانش آموز با اورژانس هوايي راهي بيمارستان امام رضا (ع) شهر تبريز شد.

محمد رضا شادلو، روابط عمومي آموزش و پروش شهرستان اهر در مورد دليل بروز اين حادثه به «اهرنيوز» گفت: پس از اينكه اين دانش آموزش با مشكل خونريزي مغزي رو به رو شد، در مورد وضعيت سلامتي او از خانواده استعلام و مشخص شد اين دانش آموز داراي سابقه بيماري قبلي بوده است.

پيگيري هاي تازه از وضعيت كنوني اين دانش آموز، حكايت از آن دارد كه زهرا هم اكنون در كماست و در بيمارستان امام رضا (ع) تحت نظر متخصصان و جراحان مغز و اعصاب است.

اين دانش آموز شاغل به تحصيل در مدرسه شبانه روزي كه اهل يكي از روستاهاي محروم شهرستان اهر است، بنا بر ادعاي مسئولان، در حالي از يك بيماري خطرناك رنج مي برده و هر لحظه احتمال بروز حادثه براي او وجود داشته كه متوليان آموزش و پرورش شهرستان اهر از اين مهم بي خبر بودند و خانواده او نيز از ارائه اطلاعات در اين باره به مديران مدرسه امتناع كرده اند.

از آنجا كه در مدرسه شبانه روزي خليج فارس اهر نيز همانند بقيه مدارس كشور آزمايش و معاينات پزشكي تخصصي از دانش آموزان گرفته نمي شود، دانش آموز به كما رفته چاره اي جز جنگيدن با بيماري تا چنين روزي كه به كما برود را نداشته است.

در اين بين، بايد رسالت آموزش و پرورش و مديران مدرسه شبانه روزي را به دقت ارزيابي کرد و پرسيد چگونه در مدتي كه اين دختر نوجوان در مدرسه شبانه روزي و زير نظر آنها مشغول به تحصيل بود، از وجود چنين بيماري و مشكل بزرگي مطلع نشده بودند؟

به نظر مي رسد، بي توجهي و يا كم توجهي آموزش و پرورش به بحث سلامت دانش آموزان، يكي از دلايل اصلي بروز چنين حوادث تلخي باشد؛ مسئولاني كه مي دانند دانش آموزان مدارس شبانه روزي در يك بازه زماني طولاني مدت در اختيار و مديريت آنها هستند، اما اهتمامي براي بحث سلامت و معاينات دقيق آنها و رصد لحظه اي حال و احوال آنها ندارند.

هرچند اقدام سريع مسئولان آموزش و پرورش و بهداشت و درمان شهرستان اهر در پيگيري بحث درمان اين دانش آموز و اعزام سريع او به بيمارستان آن هم با اورژانس هوايي جاي تحسين دارد، اتفاقي كه رخ داد به خوبي نقص هاي عميق موجود در بدنه آموزش و پرورش را آشكار كرد.

رسالت اصلي مدارس شبانه روزي تربيت و آموزش به دانش آموزاني است كه بنا به دلايل مختلف از جمله محروميت از تحصيل در مدارس عادي بازمانده اند و قرار است در اين مدارس و با شرايط بهينه اي كه دولت فراهم كرده است، مسير رشد و تعالي را طي كنند.

حالا اين پرسش پيش مي آيد كه چرا در چنين شرايط ايده آلي ـ كه قرار است عدالت آموزشي براي اين دانش آموزان در قبال دانش آموزان مدارس عادي و... فراهم شود ـ مسأله مهمي به نام سلامت و درمان مورد توجه قرار نگرفته است.

دانش آموزي كه در مدرسه شبانه روزي تحصيل مي كند و به اجبار از نعمت مراقبت و رصدهاي لحظه اي والدين محروم است، بايد تحت نظر و مراقبت هاي ويژه مسئولان آموزش و پرورش باشد و كوچك ترين علائم بيماري و نقص در سيستم سلامتي او به صورت جدي بررسي شود و در صورت ملاحظه مورد مشكوك حتي تحت درمان نيز قرار گيرد.

شايد بهترين راه براي جلوگيري از بروز چنين حوادثي در آينده سنجش و پايش سلامت دانش آموزان ثبت نام شده در مدارس شبانه روزي و شناسايي موارد مشكوك به بيماري باشد؛ اتفاقي كه البته نبايد به عدم پذيرش دانش آموز بيمار بلكه پيگيري درمان او منجر شود؛ موضوعي كه البته نبايد سبب شود مديران مدارس شبانه روزي كار آسانتر يعني نپذيرفتن دانش آموزان داراي بيماري را انتخاب كنند، بلكه بايد آموزش و پرورش در ساز و كاري مشخص راه را براي درمان آسان اين افراد و سپس پذيرش يا ادامه تحصيل آنها ايجاد كند.

اين درست است كه براي آموزش و پرورش اصل بر آموزش و پرورش فرزندان كشور است، اما بايد توجه داشت بی توجهی به موضوع مهمي مثل سلامت قطعاً اين رسالت خطير را با مشكل مواجه مي كند؛ رسالتي كه اگر در تعاملي سازنده بين وزارت آموزش و پرورش و بهداشت و درمان دنبال شود، قطعاً نتايج مثبت و سازنده بسياري براي كشور خواهد داشت.
 
ناگفته نماند، موضوع سلامت روحي و رواني دانش آموزان در آغاز تحصيل و جريان آن موضوع ديگري است كه به نظر مي رسد هم اينك مورد غفلت قرار گرفته و بايد براي آن نيز چاره اي انديشيد.