بازدید 21223
ایران و روسیه؛ همکاری در سوریه؛ دشمنی در یمن؛ مخالفت در کردستان

مسکو باید بین دوست و دشمن در خاورمیانه انتخاب کند!

ترس، نگرانی و بی اعتمادی در آینده نیز بر روابط ایران و روسیه سایه خواهد افکند؛ مسأله ای که همانطور که گفته شد بیش از هر چیز ناشی از فقدان یک استراتژی مشخص از سوی روس ها در قبال خاورمیانه و به ویژه ایران بوده است. وقت آن رسیده که مسکو بخواهد انتخاب کند؛ انتخاب بین دوست و دشمن، بین همراه و رقیب و خودی و غیرخودی در خاورمیانه. این انتخاب می تواند یک بازیگر منفرد باشد و یا یک بلوک مستقل!
کد خبر: ۷۳۷۱۴۰
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۴ 10 October 2017
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه از طریق مجموعه‌ای از استراتژی‌های جدید از جمله عدم ورود به تقابل با دنیای غرب و آمریکا و تلاش برای رسیدن به جهان چندقطبی و ایجاد ائتلاف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی جدید به دنبال احیای مجدد امپراتوری روسیه است؛ بنابراین این کشور تنها در چارچوب منافع خود عمل می‌کند و به همین علت، حوادث منطقه‌ای و جهانی در روند اولویت‌های سیاست خارجی روسیه تأثیرگذار هستند.
 
مصطفی نجفی ـ به گزارش «تابناک»؛ در همین راستا، یکی از مناطق پرحادثه و بحران زا که زمینه های نقش آفرینی روسیه را در صحنه تحولات بین المللی به وجود آورده، خاورمیانه است.
 
با این حال، اگر دکترین سیاست خارجی روسیه را بررسی کنیم، متوجه می شویم به رغم نقش آفرینی مؤثر روسیه در برخی بحران های خاورمیانه از جمله بحران سوریه، این منطقه جایگاه راهبردی مشخصی را در سیاست خارجی روسیه ندارد و می توان گفت خاورمیانه اهمیت استراتژیک چندانی برای مسکو ندارد.
 
 همین کم اهمیت بودن و یا نداشتن استراتژی مشخص از سوی مسکو در خاورمیانه، بدین معناست که نمی توان رفتارها و ملاحظات این بازیگر را به روشنی پیش بینی کرد. از سوی دیگر، این مسأله به ما می گوید که اصول سیاست خارجی، تصمیمات، اتحادها، دوستی ها، دشمنی ها و همکاری های این بازیگر با قدرت های منطقه ای و بین المللی در خاورمیانه متغیر و صرفا مبتنی بر منافع است.
 
در این میان، سیاست ها و راهبرد این کشور در قبال ایران و مسائل مرتبط با ایران نیز جدا از سیاست خارجی آن در خاورمیانه نبوده است؛ مسأله ای که موجبات بدبینی بسیاری از ایرانیان نسبت به نیات مسکو در مورد ایران را فراهم آورده است.
 
حال باید پرسید، چه موضوعات و مسائلی در خاورمیانه وجود دارد که می تواند مسکو و تهران را از یکدیگر دور و یا احیانا به یکدیگر نزدیک کند؟ اهداف، منافع و نگرانی های یکی تا چه اندازه برای دیگری اهمیت دارد و پرسش مهم تر که مردم و یا حتی سیاستمداران ایرانی به دنبال پاسخ مشخصی برای آن هستند، این است که روسیه تا چه اندازه به دغدغه ها، منافع و اهداف راهبردی کنونی و آینده ایران در منطقه توجه دارد؟
 
برای پاسخ به این پرسش ها، موردی به رویکرد کرملین در سه بحران کنونی در خاورمیانه شامل بحران سوریه، یمن و اقلیم کردستان می پردازیم تا همگرایی یا تضاد احتمالی اش با رویکرد ایران را شناسایی کنیم.
 
ایران و روسیه؛ ترس، بی اعتمادی و فقدان استراتژی مشخص در سه عرصه
 
بحران سوریه

 روسیه و ایران تاکنون به رغم همه اختلافاتی که داشته اند، در سوریه اتحادی قدرتمند شکل داده اند که در نتیجه آن از سقوط بشار اسد جلوگیری شد. همچنین در حال تلاش برای بازپس گیری اراضی باقی مانده خارج از کنترل ارتش سوریه هستند و خود را نیز برای ورود به مذاکرات سیاسی پسا داعش برای خاتمه بحران آماده می کنند.
 
اما همه واقعیت روابط ایران و روسیه در سوریه این نیست. ایران و روسیه در عرصه میدانی و عملیاتی بحران سوریه بیشترین هماهنگی با ضریب بالای اعتماد را تجربه کرده اند؛ اما وقتی نوبت به فرایند و تعاملات سیاسی و دیپلماتیک می رسد، بی اعتمادی ها ظهور پیدا می کنند.
 
در این راستا، نمی خواهیم آنچه تاکنون در تعاملات محکم اما چالش برانگیز میان ایران و روسیه در سوریه اتفاق افتاد را بررسی کنیم، بلکه می خواهیم آنچه ممکن است حادث شود، بررسی کنیم. در همین زمینه، پاسخ به این پرسش که روسیه از این پس قرار است در سوریه چه سیاست هایی را دنبال کند برای ما اهمیت دارد.
 
گویا باید سیاست ها و ملاحظات یک سال آینده روسیه در بحران سوریه را در پیوند و ارتباط با انتخابات ماه مارس 2018(اسفند 96) دانست. در همین زمینه، به نظر می رسد، مسکو دو راهبرد «پیشا انتخابات» و «پسا انتخابات» را دنبال کن.
 
پیشا انتخابات؛ به نظر می رسد راهبرد پیشا انتخاباتی کرملین در جنگ سوریه ادامه راهبرد روسیه در شش سال گذشته است. بدین معنا که روس ها تلاش دارند بر وضعیت میدانی جنگ در سوریه مسلط شوند و موقعیت دولت اسد را تثبیت کنند.
 
با این حال، مسکو در راهبرد پیشا انتخاباتی خود در قبال سوریه به دنبال پیروزی نهایی میدانی است. در واقع، پوتین قصد دارد تا ماه مارس به یک پیروزی بزرگ در سوریه دست پیدا کند و با تقویت موضع خود در عرصه بین الملل به استقبال انتخابات برود.
 
این مسأله ای بود که سایت روسی «نیوزلند» نیز بدان پرداخت و در پاسخ به اینکه چرا شمار تلفات نظامی روسیه در یک ماه گذشته در سوریه افزایش پیدا کرد، نوشت: این تلفات بیش از هر چیز ناشی از تلاش پوتین برای پایان جنگ میدانی در سوریه تا پیش از برگزاری انتخابات ماه مارس بوده است.
 
این سیاست روس ها برای غلبه میدانی در جنگ داخلی سوریه و احیای حاکمیت بشار اسد(هر چند موقت!)  به نظر نمی رسد در تضاد با منافع ایران باشد و می توان گفت ایران نیز از این رویکرد استقبال خواهد کرد. در واقع، می توان گفت که ایران و روسیه حداقل تا ماه مارس اهداف مشترکی را در عرصه میدانی دنبال خواهند کرد.
 
پساانتخابات؛ اگر فرض را بر این بگیریم که پنج ماه دیگر مسکو به اهداف خود در دوران پیش از انتخابات در سوریه نائل شود و پوتین نیز پیروز انتخابات شود ـ که احتمال آن نیز با توجه به نبود رقیب جدی در مقابل پوتین زیاد است ـ راهبرد پسا انتخاباتی آن چه خواهد بود؟
 
به نظر می رسد در این مرحله مسکو به صورت جدی به دنبال یک سیاست مشخصی تحت عنوان «پیشبرد مذاکرات صلح و گفتگو برای حل بحران با تمامی بازیگران عمده» خواهد بود. در واقع در این مرحله، کرملین بیش از هر زمان دیگری وارد گفت وگوهای تعاملی با آمریکا، ایران، ترکیه، عربستان و اسرائیل خواهد شد.
 
این مرحله ای است که می تواند شکاف و اختلافات پنهان شده میان ایران و روسیه را نمایان کند، چون در این مرحله ملاحظات روس ها ملاحظاتی چندگانه، چندجانبه و مبتنی بر داد و ستد خواهد بود که به احتمال فراوان ممکن است در راستای اهداف و منافع راهبردی جمهوری اسلامی ایران نباشد. در این موقعیت، به نظر می رسد روسیه دستور کار توافق ژنو را برای حل و فصل بحران سوریه با حضور تمامی طرفی را مدنظر خواهد داشت تا مذاکرات آستانه!
 
این همان چیزی است که پیش از این اشاره کردیم و گفتیم، هرجا تعاملات و مذاکرات سیاسی و دیپلماتیک غالب شد، شکاف میان ایران و روسیه نیز بروز خواهد کرد که این مسأله نیز بیش از هر چیز، ناشی از بی اعتمادی طرفین به یکدیگر و به ویژه بی اعتمادی های تهران به نیات مسکو است.
 
اقلیم کردستان عراق
 
تمامی بازیگران و حتی آمریکا (به جز اسرائیل) با همه پرسی استقلال اقلیم کردستان صراحتا مخالفت کرده اند. در این میان، موضع روسیه، متناقض و بعضا آزاردهنده بوده است، چون شفاف با همه پرسی و استقلال اقلیم کردستان مخالفت نکرد و در مواقعی نیز شاهد حمایت آنها از همه پرسی بوده ایم.
 
اساساً روس‌ها درباره کردهای عراق بر سر یک دوراهی قرار گرفته‌اند؛ یک رویکرد معتقد است، فرآیند تاریخی کرد‌ها و جنگی که اکنون در آن با داعش درگیر هستند، منجر به تشکیل دولت کرد ها‌ی عراق خواهد شد و روسیه چاره‌ای جز به رسمیت شناختن دولت مستقل کردی ندارد. اما رویکرد دوم این است که روسیه باید در جهت حفظ و تقویت روابط با متحدان منطقه‌ای خود، از جمله ایران، عراق، ترکیه و سوریه که ثبات فعلی منطقه را به نفع روس‌ها حفظ می‌کنند، دست از حمایت از کرد‌ها و حمایت از برگزاری رفراندوم استقلال کرد‌ها بردارد.
 
با این حال، به نظر می رسد روس ها به اقلیم کردستان به عنوان یک فرصت جدید نگاه می کنند. در آخرین قرارداد نفتی بین روسیه و مسئولان کردستان عراق، که برای بسیاری از کارشناسان به منزله چراغ سبز روسیه برای برگزاری رفراندوم نیز تلقی شد، شرکت روسنفت به یکی از بزرگترین شبکه‌های انتقال نفت با ظرفیت ۷۰۰ هزار بشکه در روز در این منطقه دست خواهد یافت و قرار است تا پایان سال ۲۰۱۷ ظرفیت این شبکه به یک میلیون بشکه روزانه افزایش یابد. برمبنای این قرارداد‌ها، روسیه به یکی از ثروتمندترین مناطق نفتی خاورمیانه دست خواهد یافت، به گونه‌ای که حجم نفت قابل استحصال این منطقه ۴۵ میلیارد بشکه و حجم گاز قابل استحصال آن ۵. ۶۶ هزار میلیارد متر مکعب گاز برآورد شده است.

 همچنین، ویکتور سیماکوف، سرکنسول روسیه در اربیل در خصوص مسأله اعلام استقلال اقلیم کردستان، اعلام کرده است: «روسیه به شرطی که دست‌های خارجی و بیگانه در اعلام استقلال استان‌های عراق از جمله اقلیم کردستان، دخیل نباشند، از این استقلال حمایت می‌کند.» ابهام و رویکرد محتاطانه روسیه درباره رفراندوم استقلال کردستان عراق، با فهم همین موضع‌گیری سیماکوف به روشنی مشخص می‌شود.
 
رویکردی که البته روس ها نمی خواهند آن را در حال حاضر قاطع دنبال کنند؛ در واقع هرچند شاید آن ها از استقلال اقلیم کردستان حمایت کنند، نمی خواهند اولین کشوری باشند که دست به شناسایی اقلیم کردستان به عنوان یک واحد مستقل بزنند.
 
به هر ترتیب، در این مسأله، هرچند راهبرد روس ها محتاطانه و پراگماتیستی است، در تضاد آشکار با اهداف امنیتی و منطقه ای جمهوری اسلامی ایران است، چون موضع حمایتی آن ها می تواند نقش عمده ای در کاهش فشارها بر اقلیم کردستان و در ادامه تحمیل پیامدهایی بر ایران در مرزهای فوری اش داشته باشد.
 
یمن
 
 در بحث های یمن روسیه بی تفاوت نیست، اما حساسیتی که روسیه در اوکراین و سوریه دارد به مراتب در یمن کمتر است. زیرا از لحاظ موقعیت استراتژیک، منابع، قدرت اقتصادی آن کشورها در اولویت بالاتری نسبت به یمن هستند.

هرچند یمن موقعیت استراتژیک باب المندب را دارد، از لحاظ ثروت، منابع در بازار یمن و درآمد ناشی از کار تجاری، اقتصادی  و سرمایه گذاری، این کشش را یمن نسبت به کشورهای دیگر که روسیه حساسیت بالاتر دارد، کمتر است به همین دلیل است که موضع گیری روسیه به آن شدت در قضایای یمن مشهود نیست، با وجود اینکه روسیه این حساسیت را دارد، آن را در سطح پایینی بروز می دهد.

به طور کلی، هر چند نقش روسیه در یمن بیطرفانه به نظر می رسد، نمی توان چندان به این موضوع امیدوار بود. در حال حاضر آن ها یمن متحد را در راستای منافع خود می دانند و تا حدود زیادی به رویکرد عربستان در جنگ یمن همراه هستند.

این را به خوبی با قطعنامه 2216 شورای امنیت در قبال یمن و رویکرد روسیه در مورد آن را مشاهده کردیم؛ جایی که رأی ممتنع مسکو باعث شد تحریم‎هایی تسلیحاتی علیه گروه انصارالله، ممنوعیت سفر علی عبدالله صالح، تحریم عبدالملک الحوثی رهبر جنبش انصارالله و درخواست از این جنبش برای تحویل دادن قدرت به وجود آید.
 
به نظر می رسد، در ماجرای یمن نیز مسکو  تصمیم گرفته بر پایه منافع کلی خودش عمل کند و بیش از هر چیز با در نظر گرفتن ملاحظات ریاض، تلاش دارد دولت مقتدر، مستقل و منسجمی در آنجا تشکیل شود.
 
مسکو انتخاب می کند؟
 
در نهایت باید گفت، همان طور که در گذشته نیز شاهد بودیم، ترس، نگرانی و بی اعتمادی  در آینده نیز بر روابط ایران و روسیه سایه خواهد افکند. مسأله ای که ـ همانطور که گفته شد ـ بیش از هر چیز ناشی از فقدان یک استراتژی مشخص از سوی روس ها در قبال خاورمیانه و به ویژه ایران بوده است.
 
هر چند در یک تحلیل رئالیستی، دوست و دشمن دائمی وجود ندارد و صرفا منافع دائمی وجود دارد و انتخاب ها نیز براساس منافع است، گویا وقت آن رسیده است که مسکو انتخاب کند؛ انتخاب بین دوست و دشمن، بین همراه و رقیب و خودی و غیرخودی در خاورمیانه. این انتخاب می تواند یک بازیگر منفرد باشد و یا یک بلوک مستقل! این انتخاب را آمریکایی ها کرده اند و به نظر می رسد، روس ها نیز در آینده ای نه چندان دور باید انتخاب کنند.
 
کارشناس مسائل خاورمیانه
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۵
در انتظار بررسی: ۲۲
انتشار یافته: ۷۴
انتظار بیجا یعنی همین تحلیل . عزیز من هر کشوری بر اساس منافعش سیاستش را برنامه ریزی میکند و اگر در سوریه با ایران در ظاهر همراه است بخاطر منافع ملی آنهاست نه بخاطر ایران .
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۳:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
آفرین!
تا کنون نیز ما بارها با روسیه تقابل کرده ایم
در یوگسلاوی، میانمار، آلبانی و موارد بسیار دیگر منافع ما با آمریکا یکی بوده و در عوض در مقابل روسیه ایستادیم.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۳۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۲۰
تازه تو بهتری حالت نقش روسیه در برابر ما حامی قدرتمند هست نه دوست
چند سال اس 300 اس 400 کردند و اس 300 ش رو هم به ایران ندادند حالا عربستان اس 400 دار شد!
به نظر حقیر تحلیل صحیحی ارایه نشده است.اتفاقا ایران باید خودش را بر اساس مصالح و منافع ملی بازتعریف کند.روسیه قریب به نیم قرن با کردهای ترکیه و عراق روابط استراتژیک دارد.همانگونه که ایران روابط مشابهی با حزب الله لبنان دارد.منافع ملی روسیه در بی ثباتی غرب ایران و شرق ترکیه هست.بنابراین روسیه منافع استراتژیک اقتصادی و نظامی خود را فدای ایران نخواهد کرد.ایران باید روابط بین الملل را صرفا بر اساس منافع ملی خود تعریف کند.
ظلم و ستمی که روسها در طول تاریخ به مردم ایران کردن چنگیزخان مغول نکرد...
عزیز دل بابا،در دنیای سیاست دوست و دشمن دائمی وجود ندارد،و معمولا دولت ها بر اساس مقتضیات زمان و منافع ملی کشورشان تصمیم می گیرند.البته کشور روسیه استاد خیانت کردن است.نمونه آن فروش اس 300 به ایران بعد از 10 سال نازکردن و در مقابل فروش اس400 به عربستان فقط با یک ملاقات.دوستی قدرت های بزرگ بستگی به میزان شیردهی طرف مقابل است.
در سیاست وفا داری معنی ندارد منافع ملی مهم است سیاست مداران بروند کمی مدیریت و سیاست کسب کنند.
روابط روس ها با دیگر کشورها فقط بر اساس منافع ملی است نه بر اساس باورها و عواطف و غیره. در طول تاریخ دو کشور از این دست مسائل زیاد بوده متاسفانه دیده عبرت بین نیست.
باشه، میگم مستر پوتین انتخاب بکنه! مثل اینکه شما فراموش کردید که ما 100% نیازمند روسها هستیم و اونها شاید نهایتاً 10-20% نیازمند ما هستند.
متاسفانه مادرتعامل باروسها تاجایی پیش رفتیم که کم کم خارج شدن ازتور گسترده آنها غیرممکن می شود تذکری که قبلاً هم ارائه دادم. درسته که گاهی هم جهت با منافع ما بوده ولی عملکرد روسها به خاطر منافع صد درصدی خودشان بوده ، بنابراین می توان گفت هیچ وقت روسها مارابرای متحد ، شریک اقتصادی یا نیروی موثر درمنطقه نمی خواهند . مارابه چشم ابزار نگاه می کنند، چرا که ایران قوی وشریک خطرناک است .امیدوارم این وضعیت تغییر کند.
روسیه با چه زبانی باید به ما بگه دوست ما نیست با فروش اس چهارصد به عربستان و ترکیه .آقا به خدا روسیه دوست ما نیست صد رحمت به آمریکایی ها
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۳:۵۲ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
صدلعنت به روسیه و صد لعنت به آمریکا
هر کشوری به فکر تأمین منافع خودش می باشد . نه انتظار دوستی از کسی داشته باشید و نه برای اثبات دوستی با کسی منافع خود را به خطر بیاندازید . مسئولین ما هم بهتر است مراقب بده بستان ها باشند تا فریب دوستی های ظاهری را نخورند .
مصاحبه پوتین را نشنیدید که گفت تنها دوست ما قدرت نظامی ماست.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۳۲ - ۱۳۹۶/۰۷/۲۱
لطفا کل نظر را منتشر کنید نه یک جمله کوتاه از نظر را
با سلام . روسیه بدنبال اجرای وصیت تزار و لنین است . در روسیه توانست پیروز جنگ شود و چایگاه نظامی در دریای مدیترانه بدست اورد. یعنی به (وصیت لنین ) خمل کرد .2= در یمن باید مطموین باشد که به او پایگاه نظامی می دهند . تا بنا به وصیت تزار به ابهای گرم دست رسی داشته باشد . 3= با حمایت از کردستان عملا حضور خود را در خارومیانه می تواند حفظ کند . حتما برای حمایت کردستان عراق یایگاه نظامی در انجا ایجاد خواهد کرد . منتظر زمان است .
سلام

مقالتون دنبال چرائی یک رفتار اظهر من الشمش از طرف نه تنها روسیه بلکه اکثر کشورها است . انتخاب بر اساس منافع نه بر اساس ایدئولوژی و مانیفست رابطه ما با روسیه سوای از هم کوچه بودن صرفا بر اساس منافع طرف روس هست و امکان گردش لحظه روس ها وجود داره (موضوع مشکلات با ترکیه و حل یک شبه اون موضوع بر اساس منافع روس ها )- روس ها دشمن دوست رو دشمن نمیدونند ولی سیاست ما مثل قهر اجباری تمام اعضای خانواده با همسایه به خاطر دعوای خاله و همسایمون تعریف میشه و این درست نیست .
عملکرد روسیه و یا شوروی سابق در گذشته، نشان داده که این کشور هیچ زمانی کشوری قابل اعتماد در روابط بین دو کشور نبوده است. اون سابقه بیش از سه دهه ای ساخت یک نیروگاه اتمی نسل گذشته و یا فروش و تحویل S300 با کلی بدعهدی و سپس براحتی فروش S400 به ترکیه و عربستان. روس ها تابع منافع خود همواره خنجر به دست در برابر کشورهای ظاهرا دوست با خود، ایستادند.
برادر من در طول تاریخ روسیه ثابت کرده که قابل اعتماد نیست و فقط دنبال منافع خودشه. الان هم که این همه به ابران نزدیک شده همه و همه بخاطر منافع خودشه. مطمین باشین هر زمان که دیگه ایران براش فایده نداشته باشه مارو ول می کنه میره پس اینقدر به این روسهای خاین به ایران اطمینان نکنید
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۱۱ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
همانگونه که آمریکا هم این را ثابت کرده لذا ما باید با تکیه بر توانمندیهای داخلی خود روی پای خود بایستیم.
در روابط بین الملل دوست و دشمن نداریم. منافع داریم.
البته که روسیه دیگر اتحاد شوروی نیست و راهبرد ایده ئولوژیک اصلا ندارد و انتظاری هم نباید داشت که منافع ملی و اقتصادیش را رها کند و دنبال ایران بیاید و اگر با چنین انتظاراتی با روسیه همکاری کنیم سخت در اشتباه محاسباتی خواهیم بود.
تاریخ گواه این است که روسها هیچگاه برای ایران شرکای قابل اعتمادی نبوده اند
به همان نسبتی که ما علاقه مند به فراگیری زبان روسی هستیم انها هم چشم به ایران خواهند داشت .دو فرهنگ نچسب . در سوریه اگر ما نبودیم باز هم برایش فرقی نمی کرد کار خودش را میکرد .
منافع ملی ملت ایران را چه شد؟
مگه قراره روسیه همه سیاستش رو با ما یکی کن
این ما هستیم که به خاطر عده ای که اصلا مارا قبول ن دارند کاسه داغتر از آش شده ایم ومنافع ملی خود را به فنا داده آیم.
روسها،کثیف ترین مردمان تاریخ بشریت..!
مگر ايران قدرت مانور دارد؟ مگر ايران گزينه ى ديگرى دارد؟
وقتى بلوك غرب را آنقدر از خود دور ميكنيد عملاً در چنگال شرقى ها اسيريد.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۳۴ - ۱۳۹۶/۰۷/۲۱
کجا رفت شعار نه شرقی و نه غربی
مردم ایران روسها را بعنوان حامی و چشم پاک به وطن و ملت قبول نداشته و ندارند.
هر وقت ما به این باور رسیدیم که روسیه دارای ثروتمندان صهیونیست که قدرت تاثیر گذاری زیادی در روسیه دارن کاملا حی و حاضر هستن به اون جمله نه شرقی نه غربی میرسیم، شوروی و امریکا هر دو زمین بازی صهیونیسم جهانی بودن امام زمین بازی جدید تشکیل داد برای همین هم هر دو بلوک شرق و غرب در یکجا به هم همکاری میکردن و اون هم جنگ بین ایران و حزب بعث به ریاست صدام بود ، برای همین به صدام کمک کردن
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۱۲ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
و دیدیم که اگر ملت ما متحد باشند، اتحاد بین دو ابرقدرت هم ره به جایی نخواهد برد.
روسیه با یه سلام نه تنها اس 400 داد به عربستان که قراره کارخونشو بزنه تو عربستان درعوض از ایران پولشو جلو جلو نقد گرفت بعداز 10 سال تازه مدل قدیمی وتقریبا از رده خارجشو داد دیگه تا ته قضیه رو بخونید دیگه همه کشورها بر اساس منافع ملیشون کار میکنن به غیر از ...
پاسخ ها
رضا
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
عزیزم سیاست دفاعی ایران و عربستان بسیار متفاوت است اولا اگر ماهم پول بدهیم می توانیم اس 400 بخریم کما اینکه در طول مذاکرات این پیشنهاد از سوی روسیه داده شد اما ایران بخاطر تفاوت هزینه ان را نپذیرفت اگر هم روسیه اس 400 به عربستان و ترکیه نفروشد کشورهای غربی معادل آن را می فروشند و اینجا سر روسیه بی کلاه می ماند.از طرف دیگر سیاست عربستان آن است که بیابان های حجاز را مملو از تسلیحاتی کند که با قیمت گران از کشورهای مختلف خریداری شده و حتی نیروی انسانی لازم برای راه اندازی آنها را ندارد لذا این سیاست دخلی به سیاست تولید بومی تسلیحات با حداقل هزینه در ایران ندارد.
قاسم
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۹:۱۱ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
این هم از آقای رضا وکیل مدافع روسیه . عزیزم هم عربستان و هم ترکیه سیستم دفاعی ضد موشک غربی از نوع پاتریوت را هم دارن اما روسها ما رو با اس سیصد کلی جاروندن تا برای دیگران بازار گرمی کنن . تازه ما هم با کلی افتخار در رژه ها نمایش دادیم . امیدواریم جنگی در نگیرد تا قابلیت تجهیزات ما و دشمنان ما براورد بشه . در جنگ ایران و عراق هم ما تعداد زیادی جنگنده آمریکایی به روز داشتیم که اون موقع جلوی هواپیماهای روس عراق را گرفتیم .
این مطالباگر دیدگاه سیاست مردان ایران باشد که البته با توجه به رفتار آنها همین قبیل دیدگاهها در سپهر سیاسی ایران غالب است، نشان میدهد که دیدگاه ما به سیاست یک دیدگاه غیرحرفه است و نگاهی به آینده نداریم. همچنین به خوبی نشان میدهد چرا ما همیشه به اصطلاح یکی دو رکعت عقبیم و همیشه بعدا متوجه میشویم چه خطاهائی کردیم. حتی سیاستمداران عراق و افغانستان از سیاست مردان ما هوشمندترند
اتفاقا" استراژی روسیه کاملا" مشخص است و آن "تامین منافع ملی روسیه" است و این استراژی ماست که مشخص نیست.
وقتی از روسها یه s300 میخواستیم جونمون بالا آوردن تا بدن حالا ببین با چه سرعتی s400 های عربستان رو تحویلش بدن
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۱۸ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
مگر به عربستان تحویل دادند؟
شعار انقلابی ما نه شرقی نه غربی بود ولی یادمون نبود که روسها همسایه شمالی ما هستن واسه همین شعارمون مشمول اونا نمیشه
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۰۳ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
نه شمالی یادمون رفت !
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۲۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
شعار انقلابی ما نه شرقی، نه غربی بود، هست و خواهد بود.
این شعار به معنی عدم وابستگی است نه همکاریهای مقطعی، کما اینکه در یک مقطع ایران با آمریکا در افغانستان همکاری داشتند و در یک مقطع هم ایران با روسیه در سوریه
تنها راه کم کردن تعداد دشمن است .ونباید اینگونه فکر کرد که دشمن ما باید دشممن روسیه هم باشد .سعی کنیم دوسترین را تبدیل به دشمن نکنیم مانند اقلیم کردستان.وبعد ناراحت بشیم که دو دوست قدیمی ما الان یکی را تبدیل به دشمن خود کردیم .وچه کارکنیم ان یکی نیز دشمن روسیه شود؟
با سلام
نگاه به منافع ملی و اولویت قرار دادن آن کار امثال کشوری مثل ایران نیست و اصولاً در کشورهای مسلمان چنین کشوری وجود ندارد. باید به یکی از ابرقدرتها حال بلوک غرب یا بلوک شرق وابسته باشند تا سرپا بمانند.
سیاست خاله بازی نیست که با قهر و آشتی برای خودتون دوست و دشمن جمع می کنید،
در سیاست و جهان امروز,اعتماد بین کشورها موضوعی غیر قابل قبول است,روسیه با سیاستی درست صرفا به منافع ملی خود فکر میکند, ما باید در سیاست خارجی خود تجدید نظر اساسی کنیم و منافع ملی را در اولویت قرار دهیم
یکی باید از این روسیه سوال کنه که تو عموی مایی یا عموی عربستان و ترکیه به اونها خیلی راحت اس 400 دادی اما ما رو جون به لب رسوندی تازه مدل قدیمتر اس 300 دادی ما حتی پایگاه هوائی کشور مون در اختیارت قرارد دادیم .
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۰۱ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۸
چرا باید عمومون باشه؟ شاید از سمت مادری نصبتی داشته باشیم
باید همین باشه منطقیه که هر کشوری در درجه اول دنبال منافع خودش باشه بعد منافع دوستان و همپیمانانش ضمن اینکه تاریخ نشان داده به روسها نمیتوان اعتماد کرد و گذاشتم همه تخم مرغ ها در سبد روسیه کار اشتباهیه.
کل دنیا دارن تو خاورمیانه که بیخ گوش روسیه است با هم رقابت می کنند تا نفوذ بیشتری در این منطقه داشته باشن که 40% انرژی دنیا را داره. حالا کارشناس محترم چطور تشخیص دادن که این منطقه جایگاه راهبردی مشخصی را در سیاست خارجی روسیه ندارد؟
ملتی که دولتمردان ان تاریخ نمی خوانند همواره در دور باطل تکرار ازموده ها قرار میگیرند.
شما که می گفتید نه شرقی نه غربی حالا چه نیازی به چتر حمایتی روسیه هست بدانید پاش برسه روسیه از امریکا خطر ناکتره .
ازه یه بچه هم که بپرسی میدونه پستر ورذلتر از روسها وجود نداره ولی خوب چه کنیم ...
چرا فکر می کنید روسیه باید عاشق چشم وابروی ما شده باشد ؟ هر کشوری حق دارد به متافع ملی خودش فکر کند .
باید به روسها فهماند که هر گونه تجزیه کشورها هایه همسایه در غالب کرد و عرب و ترک فارس و ...... در نهایت منجر به تجزیه خود روسیه خواهد شد همان اتفاقی که چندین سال پیش افتاد و شوروی فروپاشی کرد هر گونه غفلت نسبت به سیاستهایه تجزیه طلبانه امریکا اثار مخربی برای خود روسیه خواهد داشت که غیر قابل جبران خواهد بود
برادر سرنوشت سوریه را در یک انتخابات آزاد مردم غیر تروریست سوریه تعیین می کنند و کشورهای خارجی تنها می توانند نقش ناظر را داشته باشند. در مورد یمن روسیه تنها به دنبال رعایت مسائل حقوق بشری و احیانا میانجگری انساندوستانه است که متفاوت از عمده کشورهای دنیا نیست.در مورد کردستان هم بواسطه موقعیت جغرافیایی آن اصلا روسیه نقش بازیگری ندارد چرا که اولا استقلال آن از سوی جامعه بین المللی مردود است و ثانیا بواسطه محصور بودن آن بین سه کشور ایران،عراق و ترکیه به جز این سه کشور دیگران نمی توانند حرفی برای گفتن داشته باشند تا حدی که حتی اسرائیل هم پای خود را کنار کشیده تا گرفتار نشود.من نفهمیدم در این مقوله ها بحث دوستی و دشمنی یعنی چه؟
ماهم بابدیادبگیریم درابن دنیای پراشوب براساس منافع خود کترکنبم یگ گمی ازاحساسات خودکم کنیم
روسیه انتخاب خوشو کرده برادر .
روسيه عاقله ومنافعش را انتخاب ميكنه
امام خمینی فرمودند نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی......یعنی منافع ملی ایران......پس چه شد.....تا علم سیاست نباشد وضعیت همینه.....
روسها دنبال منافع ملتشونن .. مثل شماها نیستن . دلیل نمیبینن متحدشون هر کاری خواست بکنه و با طنابش بره تو چاه .. شمام لطفا یاد بگیر
از ماست که بر ماست.
یه روز روسیه یه روز ترکیه اخرش دوستو از دشمن نفهیدیم
باید قوی شویم تا بتوانیم به روسیه بگوییم "باید".
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۰:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۹
در سباست دشمن دشمن من دوست من.ممکن راه.فرق داشته .ولی هدف یکی
تیر تفنگ هواپیمای روسها در جنگ ایران عراق بود که رزمندگان شهید می شدند
مرگ بر نامردی
مرگ بر شوروی
مرگ بر روسیه
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۴۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۲۱
اینجا چرا مثبت و منفی اش غیر فعال است؟ تابناک توقع نداری که ملت درود بر روسیه بگویند.
بهترین نظر نظر ندادن است چون سایتها امکان انتشار و تبادل نظرات را ندارند
بدبختی ما اینه که همانند همه کشورها نسبت به منافع ملی اعتقاد نداریم و سیاستهای کشور براساس دوستی و هم پیمانی و بعبارت ساده دوستی‌های زمان نوجوانی و جوانی می‌ماند و بهمین دلیل بارها و بارها سرمایه‌گذاری‌های بیمورد در کشورهایی مانند جیبوتی، سودان، سیرالئون، زیمباوه، در آمریکای جنوبی، آسیای میانه وغیره سرمایه ای که باید صرف مردم و جوانان و اشتغال شود به باد رفته و وضعیت فلاکت‌بار اقتصادی و بالطبع اجتماعی و اخلاقی را برای مردم کشور که پشتوانه اصلی انقلاب بوده اند را به ارمغان آورده.
در سیاست نه دوست همیشگی ونه دشمن همیشگی وجود دارد
زنده باد رفقای کمونیستمان
روسیه رفیق ما
چین رفیق ما
برچسب منتخب
# غزه # ماه رمضان # عید نوروز # کاظم صدیقی # دعای روز هشتم رمضان # دعای سال تحویل
آخرین اخبار
وب گردی