تأملی بر ماجرای چسب هل - بخش دوم؛
وقتی فرار از زیر کار ارزش باشد، قوانین چسب هلی اجتناب ناپذیر است
اینکه تصور کنیم کارفرمایان مقصر اصلی مشکلات محیط های کسب و کار هستند، درست نیست و آنها هم در جامعه مشکلات بسیاری دارند. نه تنها حمله به این قشر پسندیده نیست، بلکه باید مورد احترام و حمایت نیز باشند. نقش مفید آنها در اقتصاد کشور را نمی توان انکار کرد و کم لطفی در حق آنها که باعث سرخوردگی می شود، خسارات زیادی برای کشور خواهد داشت.
ماجرای کارخانه چسب هل و قوانین عجیبی که صاحب این کارخانه با هدف افزایش کارایی و کسب سود بیشتر طراحی کرده، چند روزی است که فضای جامعه را تحت تأثیر قرار داده و بسیاری از کارشناسان و مردم را از وجود چنین قوانینی در کشور متعجب کرده است؛ قوانینی که هرچند مورد تأیید هیچ کسی نیست، باید پذیرفت بخشی از آن برگرفته از فرهنگ کار در کشور و کم کاری نیروهای انسانی شکل گرفته و نهادینه شده است.
به گزارش «تابناک»، مدیر کارخانه چسب هل در توجیه چرایی تنظیم قوانین منحصر بفرد و سخت گیری های عجیبی که در کارخانه تحت امرش وجود دارد، تلاش برای تقویت روحیه کار، جلوگیری از اتلاف زمان، جلوگیری از اخلال در سیستم و کارهای خلافی دانست که می تواند در برآیند کلی کارخانه اثر سوء داشته باشد؛ دلایلی که اصلاً این اقدام های غیر منطقی را توجیه نمی کند و نمی تواند ظلم آشکاری که در حق کارگران این مجموعه می رود را بپوشاند.
رفتار ناشایستی که با کارگران کارخانه چسب هل در جریان است، بدون شک مشتی نمونه خروار است و در برخی از کارگاه های تولیدی و اداری کشور حال و روز کارگران یا مشابه چنین شرایطی است و یا از این هم بدتر است؛ شرایطی که باید به شکلی جدی به آن ورود و رسیدگی شود.
در رابطه با تبعات اجتماعی اقدام غیر انسانی مدیر چسب هل که کرامت انسانی کارگران این مجموعه تولیدی را در نظر نگرفته و با اقدام خود افکار عمومی را مشوش کرده است، «تابناک» چند خبر تحلیلی نوشت و این رویداد اجتماعی را نقد کرد. جدا از خبرهایی که به آن اشاره شد در بخش نخست این خبر نیز که در گفت و گو با یکی از اساتید جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد، تبعات اجتماعی چنین برخوردهایی بررسی شد که می توانید آن را اینجا خوانید.
با این حال فارغ از انتقادهایی که به عملکرد مدیر چسب هل می توان وارد کرد و آثار منفی فراوانی که اینچنین رفتار در کارگاه های تولیدی و اداری بر کارگران خواهد داشت، موضوع مهم دیگر دلیلی است که موجب بروز چنین رفتاری از سوی مدیران می شود.
باید پذیرفت در بسیاری از محیط های کسب و کار ایرانی و به ویژه نهادهای دولتی که بعضاً مسأله سود و رقابت نیز در میان نیست، بسیاری از نیروهای کار، از انجام تمام و کمال وظایفی که بر عهده دارند، طفره می روند و نبود نظارت های لازم نیز به توسعه این فرهنگ غلط کمک می کند. شرایطی که آثار و پیامدهای خسارتبار آن به خوبی در کشور دیده می شود و خروجی های بسیاری از محیط های کسب و کار را به شدت کاهش داده است.
در این میان، شرکت های خصوصی و کارفرمایانی که در این محیط ها فعالیت می کنند، به جهت انگیزه ای که برای سود آوری بیشتر و نیز فضای رقابتی که با هم صنف های خود دارند، ناچارند قوانین و هنجارهای من درآوردی خود را دنبال کنند و در شرایطی که هیچ نظارت درونی و بیرونی مشخصی وجود ندارد، خود مسئولیت مدیریت و ساخت فرهنگ کار را بر عهده بگیرند.
کارخانه چسب هل و مدیریت این مجموعه، نمونه بارز و مشخص محیط های کسب و کار خصوصی است که در فضای بی نظمی و قانون گریزی عمومی نیروهای انسانی، دغدغه های خود را برای رسیدن به سود بیشتر با هنجارهای من درآوردی خود دنبال می کند و البته می دانیم این مجموعه تنها نمونه اینچنینی در کشور نیست.
اگر خوب به فرهنگ کار در کشور دقت شود، به خوبی مشخص است که در فرهنگ حاکم، نه تنها کار زیاد و دقیق ارزش محسوب نمی شود، بلکه از زیر کار فرار کردن و اصطلاحاً دور زدن مدیر بالادستی، ارزش و نشانه ای از زرنگی کارگر یا کارمند است؛ ارزشی خنده دار و تأسف بار که هیچ سطحی برای آن نمی توان متصور شد و از پایین ترین مناصب محیط های اداری ـ تولیدی تا مدیران فرادستی را در بر می گیرد.
بنابراین، اگر به اقدام های اخیر مدیریت چسب هل نگاه شود، نوک اصلی پیکان انتقاد نه به سمت مدیر این گونه مجموعه ها، بلکه به سمت فرهنگ کار کشور و تک تک شهروندان بازمی گردد؛ شهروندانی که خود در پدید آمدن چنین رخدادهای عجیب و غریبی نقش دارند و نمی توان این موضوع را انکار کرد.
دکتر داود پرچمی، استاد دانشگاه شهید بهشتی در این باره به «تابناک» گفت: اینکه تصور کنیم، کارفرمایان مقصر اصلی مشکلات محیط های کسب و کار هستند، درست نیست. آنها هم در جامعه مشکلات بسیاری دارند. نه تنها حمله به این قشر پسندیده نیست، بلکه باید مورد احترام و حمایت نیز باشند. نقش مفید آنها در اقتصاد کشور را نمی توان انکار کرد و کم لطفی در حق آنها که باعث سرخوردگی می شود، خسارات بسیاری برای کشور دارد.
وی در مورد فرهنگ نادرست محیط های کسب و کار و راهکارهای حل آن افزود: برخی تصور می کنند، تنها راهکار مشکلاتی نظیر قانون گریزی یا فرار نیروها از زیر کار تقویت ابزارهای نظارتی بیرونی است؛ اما باید بپذیریم بحث نظارت های بیرونی هزینه بسیار سنگینی دارد. وقتی بخواهیم همه امور را با نظارت بیرونی دنبال کنیم و وقتی ارزش های معنوی که تا حدود زیادی تنظیم کننده این قوانین است، مورد توجه نباشد و تقویت نشود، باید این هزینه های سنگین را تقبل کرد.
برای نمونه، وقتی مردم خود قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت نکنند، باید هزینه ایجاد ساختار انتظامی و پلیسی را تقبل کنند. برای همین به نظر من در این فضا باید بیشتر به سمت تقویت نظارت های بیرونی برویم.
این استاد دانشگاه در مورد رابطه سازنده بین کارفرما و کارگر افزود: نظام های مدیریتی برای گروه های اجتماعی و به ویژه مجموعه های اداری و تولیدی سه دسته است که در خانواده هم می تواند باشد؛ رفتار مستبدانه، مدیریت دموکراتیک و مدیریت مقتدرانه سه حالت مختلف مدیریت مجموعه های تولیدی و اداری است.
ما در ایران و در گذشته مدل موفق مخصوصی برای محیط های تولیدی و کاری داشتیم که از جنس استاد ـ شاگردی بود و به نوعی مدیریت پدرانه نام داشت. در این شرایط، در حالی که سخت گیری های پدرانه وجود داشت، کارفرما دلسوزی پدرانه خود را نیز انجام می داد و اگر جایی سخت گیری در کار بود، از آن سو برای مشکلاتی مثل ازدواج، بیماری و... هم نسبت به کارگر یا شاگرد خود مهربانی و کمک هایی را به خرج می داد که نتیجه آن تعهد و تعامل سازنده میان کارگر و کارفرما بود.
پرچمی تأکید کرد: به نظرم ما در شرایط کنونی بسیار نیاز داریم که این مدل استاد ـ شاگردی را که در سنت و فرهنگ ما نهادینه شده است، با توجه دوران صنعتی کنونی و مدرن شدن شرایط کار به روز و مورد استفاده قرار دهیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش تأکید کرد: یکی از راه های به روز کردن سیستم استاد ـ شاگردی، تقویت مفهومی به نام سرمایه شغلی است؛ مفهومی که به عنوان دستاوردهای یک فرد از ایفای نقش در یک شغل است و فقط اقتصادی نیست و فرهنگی و اجتماعی نیز هست.
مدیران کارگاهی باید تلاش کنند، در کنار سرمایه اقتصادی، اجتماعی و در نهایت شغلی کارگران را نیز بالا ببرند. باید دست به ساخت گروه های همسو مثل گروه های ورزشی، گروه های هنری و... بزنند که افراد در جریان این فعالیت ها بخشی از اوقات فراغتشان را در همین محیط ها بگذرانند و به این ترتیب، تعهد و تعامل میان کارگر و کارفرما را از طریق ابزارهای درونی تقویت کنند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۴۲
انتشار یافته: ۶۵
كإرهاي نادرست آنها رسانه اي شد و شما كاسه داغتر از آش نشو. كسي با كارآفريني و افزايش بازدهي با سيستم درست پاداش و تشويق و تهييج كاركنان مشكلي ندارد.
پاسخ ها
مصطفي
| 
| ۰۷:۴۰ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۴
ميزان حقوق و دستمزد پايه حتي كفاف هزينه نان پنير يك خانواده 4 نفره را نمي دهد ، آنگاه چطور توقع داريد كارگر با طيب خاطر و از جان دل براي سيستم كار بكند . شما حداقل معاش را براي فرد تهيه كن تا ببيني همين نيروي كار فشل چگونه كار ميكند ناشناس
| | ۰۹:۰۰ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۴
در تایید گفته این دوستمان، وضع برخی قوانین هیچ ربطی به . در تولید و کارافرینی ندارد . در همین صدا و سیمای یکی از استانها شخصا شاهد بودم که برای استخدام خانمها، از برخی نامها ایراد میگرفتند و تغییر نام کوچک انها به یکی از اسامی عربی توصیه می شد
به نظر بنده که هر چند تایید حنابعالی نباشد ولی مدیر کارخانه هل کار درستی انجام داده. بنده شاغل بخش دولتی هستم یکسری از کارمندام هدفشان از استخدام فقط گرفتن حقوق هستش نه کار دیگر. و هر روز باید با اجبار به سر کار برن. در ضمن حقوقی هم که دریافت می کنند همیشه ازش شکایت دارند برخلاف سایر کارمندهایم. پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۷:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۴
شما شرایط خودتو با بخش خصوصی یکی نکن یقینا این کار فرما قادر نبوده است کاری را که قلبی است . لاکن ادای آنرا در علنن وبظاهر قادر نبوده است پیاده نماید و به بی توجهی محکومش نکنند چنین اقدامی نماید.شاید این اقدام بظاهر نادرست وی موجب آسیب شناسی شود .
یقینا اقدامی معترضانه هم به دور بری های متوقع ، هم قانون کار هم به انتظارات فرهنگی بوده است .
یک زمان فرمانده یک یگان نظامی بودیم . دائما با مشکل عدم اقبال شایسته به حضور در نماز جماعت پادگان بودیم .
دستور داده شد . همه و پیش از ادای نماز و یا شرکت در دعا های مرسوم همه یگانها همانند صبحگاه در میدان صبحگاه جمع و با یک دستور عقب گرد به مسجد هدایت شوند . شاید از این فشار کاسته شود.
ولی اولین معترضان همان معترضان همیشگی به بی توجهی به این مسئله بود.
کارای این بابا رو توجیه نکنین همیشه درمسایل اینچنینی چه دراقتصاد ویا سیاست وحتی مسایل دینی یااز اینور بام میوفتیم یا از اونوربام!!!!!!!!!!! بدترین چسبی که در عمرم به قیمت گزاف خریدم چسب هل زه خودرو بود که بدرد ظرف اشغال میخورد.منتهابعلت ضعف نظارت دولتی اجناس بنجول تولید وتوریع وکارخانه دار به ثروت نجومی میرسد ومردم فقیر وفقیر تر اول مرغ بود یا تخم مرغ ؟ باید دید از زیر کار در رفتن کارگر به دلیل بی توجهی کارفرما ، مثل عدم پرداخت دستمزد به موقع و به میزان توافق شده و ..... است ؟ یا کارگر لزوما یا مرض دارد یا دیوانه است یا مجرم است !!!از قدیم گفته اند هرچقدر پول بدهی همانقدر آش میخوری .
پاسخ ها
مصطفي
| | ۰۷:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۴
پولش را جاي ديگر ميدهند و آش را از كارگر طلب ميكنند . در ايران هيچ كار و توليدي انجام نمي شود مگر با استثمار كارگر وقتي هم كه جوياي علت ميشوي ميگويند هزينه توليد بالاست و بيشتر از اين صرف نميكند ، در ضمن خود كارگر نيز راضي است . نخير كارگر راضي نيست چاره ديگري ندارد ، شما بايد هزينه توليد را پايين بياورد پرداخت انواع ماليات دولتي و غير دولتي!!!!!!روشهاي قديمي و پر هزينه توليد عدم مديريت صحيح حتي در شركتهاي خصوصي . شخص به واسطه اينكه توانسته كسب و كاري را راه اندازي كنه فكر ميكنه مدير مادرزاد است و به هيچ وجه حاضر نيست در زمينه مديريت به علم خود بيفزايد به نظر شما اقاي تابناك شركت هل چقدر هزينه و در چه مدت زماني بايد تبليغ ميكرد تا مردم هم اسمش رو بشنوند و هم محصولاتش رو ولي با اين شويي كه راه انداخت و البته كمك شما تونست در در كمترين زمان و با كمترين هزينه خودش رو به مردم و بازار معرفي كنهديگه بقيه قضايا بازي بيش نيست
در کشور ما وجدان و فرهنگ کار از بین رفته.مردمی که شبها تا ساعتی پس از نیمه شب در خیابانها پرسه میزنند و ترافیک در خیابانها موج میزنه دیگه میلی برای کار کردن آن هم با وجدان در طول روز ندارند.
عجب کشوری ساختیم.
پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۹:۰۵ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۹
الحمدلله من تنها انیجوری فکر نمیکنم. آخر کجای دنیا ملت تازه ساعت ده شب از خونه بیرون میان؟ به اطلاع عزیزان می رسانم علاوه بر مشکلات شدید بازار و عدم حمایت دولت حداقل ۵۰ درصد علتی که باعث شد کارخانه ای با ۳۸ نفر نیروی کار را تعطیل کنم نبود فرهنگ کار بین کارگران ایرانی و ممنوع بودن استفاده از کارگر پرکار و کم توقع خارجی بود، البته اطلاع دارم حداقل ۳۰ نفر آنها بعد از دو سال هنوز بیکار مانده اند و جایی را پیدا نکرده اند که با کمترین میزان کار به آنها حقوق بدهد، به جای این در و آن در زدن شروع کنید فرهنگ کار و روابط کاری را در کشور تعریف و تقویت کنید. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۳:۵۶ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۳
صرفنظر از برخی قوانین عجیب در کارخانه هل، به نظر من اعمال قوانین سخت گیرانه با توجه به فرهنگ نامناسب کار در ایران، بسیار ضروری است زیرا از شواهد پیداست که حالا حالاها هیچ همتی برای بهبود فرهنگ کار در ایران وجود ندارد و دولت تمام و کمال حامی کارگرها است حتی اگر کارفرما مقصر نباشد
ناشناس
| | ۱۰:۳۳ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۴
فرهنگ کار از نظر فقط کارفرما برای سود بیشتر و چاپوندن بیشتر مردم فقیر و استثمار یا فقط از اون ور که رفاه اجتماعی شامل حال همه بشه؟؟؟ تابناک عزیز چند وقت پیش یک تصویر از ژاپنی ها در مترو هنگام برگشت از کار گذاشته بودی . تصویر گویای خستگی مفرط ناشی از کار بود که سبب شده بود ژاپنی ها در مترو خوابشان ببرد . اگر روزی بیاید که ما در ایران شاهد چنین صحنه ای باشیم ، آن روز را باید به عنوان پایان تنبلی و آغاز کار و کوشش جشن بگیریم . ما به خاطر پول نفت ، تنبل ، بی انضباط و بی مسئولیت شده ایم . واقعا این کارخونه جای تاسف داره باید درشو تخته کرد پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۰:۲۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۵
در مغز شما را تخته کنندفکر کنم بهتر باشه 3 سال پرداختی نامنظم ، عدم پرداخت 13 ماه حق بیمه به شکل پراکنده طی سه سال و در حال حاظر 4 ماه عدم حقوق پردازی و عدم پرداخت 3 سال سنوات ، هدیه 3 سال خدمت صادقانه به همین سیستم خصوصی سازی هستش که می فرمایید .گواه عدم نظارت بر بخش خصوصی ، 45 پرونده همزمان شکایت از یک شرکت خصوصی در وزارت کار و عدم حسابرسی مجدد شرکت و پیگیری کیفری و حقوقی در این زمینه هستش .
قطعا کارمند چنین شرکتی در این شرکت و محل کار بعدی خودش به هیچ عنوان حس مسئولیت پذیری و حس همکاری و تعهد نخواهد داشت .
این ماجرا در شهر تهران و یکی از شرکت های معتبر فناوری اطلاعات اتفاق افتاده و نه
یک شهر و شهرستان دور افتاد که محدودیت های شغلی و عدم دسترسی به مراجع قانونی اجازه ریسک تغییر کار یا شکایت از کارفرما رو بهش نمیده .
اگر من یک مدیر کارخانه باشم در اولین فرصت با کارخانه چسب هل تفاهم نامه ای امضاء می کنم و سیستم کاری و قوانین آن را در محیط کار اعمال می کنم پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۲۲:۳۲ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۳
علی آقا برای جشن تولد آنچنانی پول لازم دارید نه تفاهم نامه. همه کار فرما ها هم دولتی و هم خصوصی منافع کوتاه مدت و شخصی خود را بر منافع بلند مدت و عمومی ترجیح میدهند و مشکل اصلی جامعه ما همین است پاسخ ها
آدام اسمیت
| | ۱۳:۱۵ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۳
دوست عزیز ۲۰۰ ۳۰۰ سال پیش آدام اسمیت چیزایی فهمید و گفت که شما هنوز تو سال ۲۰۱۷ متوجه اون نشدی تیتر مناسبتری پیدا نکردید ? امیدوارم سعی در توجیه کارهای مدیر عامل محترم نشه نوشته قبلی شما راجع به همین کارخانه چنان تند و بی منطق و یکجانبه بود که خودتان مجبور شدید با این نوشته یه کم ماستمالی کنید ! اگر بناست انتقادی بشه باید همه جانبه و منطقی باشه و نه جانبدارانه و بدور از انصاف ! بخصوص گیر دادن و بزرگنمائی حضور در نماز جماعت یعنی هیچ اشکال بزرگتر از این تو محیط کارخانه پیدا نکردید ! حالا یه جا پیدا شده که در باره نماز یه خورده سخت گیری کرده باید رسانه ای بشه تا صاحب کارخانه مثلا حساب کار دستش بیاد و دیگران هم جرات نکنند در مورد تماز چیزی بگویند !؟ پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۴۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۳
مثل اینکه شما در تلگرام ندیدید که چطور شاغلین را اذیت می کند چه عجب تابناک یک مطلب درست در مورد کارخانه چسب هل منتشر کردی متاسفانه نه در نقد رفتار مدیر کارخانه چسب هل،نه در نقد رفتار کارمندان و کارگران،رعایت انصاف و تحلیل را رعایت نکردید،اون کسی که فکر میکنه باید از کارگر و کارمند بیگاری بکشه و سو استفاده کنه و حق و حقوق زحماتشون رو یه جوری بخوره باید ببینه که مردم خر اون رو یه وری سواری میشن،اما کسی که احترام و شایسته سالاری رو رعایت کنه دیگه کارگر و کارمند توی اون مجموعه تبدیل میشند به همکارانش،هیچ وقت در مورد کاری که سر رشته ندارید وارد نشید لطفا،تحلیل محیط کسب و کار آدم خودشو میخاد نه تحلیل گر همه مسائل اتفاقا به علت فضای رانت خواری و غیررقابتی کار، کارفرما برای سود بیشتر به قشر ضعیف کارگر فشار می آورند اگر شایسته سالاري باشه، به روز کردن صنعت ودانش نیروی کار باشه، فضای کسب وکار رقابتی باشه مطمئن باشید نیرو کار هم مسوولیت پذیر میشه وقتی حقوقی که میگیری خرج رفت و آمدت هم نمیشه توقع دارین مثل ربات هم کار کنیم . کارفرمایی که دندون گرد باشه و سودش رو از بیگاری و مزد کم کارگر به جیب بزنه و بگه همین که هست نباید توقع کار درست رو هم داشته باشه سلام دوستان حمله به این مجموعه بخش خصوصی جایز نیست مقررات داخل کارخانه ای اجرا شده در ضمن همان که اجازه می دهد و خودشان درخواست می کنند اجرای فریضه شود خوب است . ناصواب بودن کار نحوه اجرا است . باید دل مشغولی مدیران بخش خصوصی مد نظر باشد . شرکتهای دولتی که خصوصی شده اند مثل شرکتهای پتروشیمی فساد در درون آنها جولان میکند شرکتهای پیمانکاری را بادوبرابر ارزش واقعی باهاش قرار داد می بندند کسی پاسخگونیست تولید بفروش میرسد درآمدش ( پولش ) معلوم نیست کجامیرود احتمالا اینهایی که نظر مثبتی راجع به کار چسب هل دارن کارمندایه انجا هستن که مدیر عاملشون مجبورشون کرده بیان اینجا تعریف کنن برخی از قوانینی که به کارخونه هل نسبت داده شد واقعی و برخی جعلی بود. متاسفانه حتی از طریق منابع معتبر راست و دروغ با هم به جامعه اراءه شد. این جای تاسف داره. ما بالاخره باید تکلیفمون رو مشخص کنیم که میخوایم پیشرفت کنیم یا نه! این مملکت با من بمیرم تو بمیری و روال فعلی به جایی نخواهد رسید. اگه خروجی این کارخانه نشان از رشد و پیشرفت این صنعت داشته باشد چرا که نه... مدیریت اقتضایی است و قالب معین ندارد. بد نیست یکم مردم رو به کار کردن تشویق کنید متاسفانه حقوق کارگری کفاف زندگی کارگران را نمیدهد در چنین شرایطی انگیزه کار از کارگر گرفته میشود از انطرف هم حمایت زیاد اداره کار از کارگران انها را کمی نسبت به کارفرما گستاخ کرده و فکر میکنند که کارفرما درقبال کم کاری و حتی اخراج انها دستش بسته هست صحبت از فرهنگ کار کردید جزییی از فرهنگ کار مگر نباید امانتداری یک کارگر در محیط کار باشد بنده به عنوان یک کار فرما چندین سال است یک واحد خدماتی شبانه روزی در زمینه امور درمانی جهت ارایه خدمت به مردم یکی از شهرستان های محروم اطراف پایتخت را با کمک دوستانم راه اندازی کرده ایم سال گذشته متوجه شدیم یکی از کارگران ما از صندوق دزدی می کند و قبض غیرواقعی صادر می کند ومقداری از پول دخل را به جیب می زند
علی رغم وجود مستندات به خاطر حفظ ابروی اون کارگر ما به آگاهی و دادگاه شکایت نکردیم وایشان را اخراج کردیم علاوه بر پول صندوق یکسری انساد تسویه حساب هم به سرقت برده
ایکاش آقای دکتر منبع علمی شما برای توجیه قصبه کمی فکر می کرد و با حداقل مطالعه علمی مصاحبه می نمود من فقط می خواستم به کارفرمایان محترمی که از کارگرها شکایت داشتن اینو بگم که کشور چین که پایینترین دستمزدها رو داره و سازمانهای مختلف از سرتاسر جهان دارن شکایت می کنن و گزارش میدن حداقل حقوقشون برای ده ساعت کار در روز با دلار سه و هشتصد ماهیانه حدود دو میلیون و پنجاه هزار تومنه ولی در ایران حتی کارفرماها کارگران رو بیمه نمی کنن و حداقل حقوق قانون کار هم نمیدن این وخامت اوضاع اقتصادی رو نشون میده ولی بازم کار نیست شاید تقصیر شما نیست تقصیر پدران ما بود که بدون برنامه باعث افزایش بی رویه جمعیت شدند. ما وقتی میتونیم از عملکرد کارگران خرده بگیریم که حقوق و نیازهای اولیه یه کارگر بتونیم تامین کنیم. من در کارخونه ای کار میکنم که دو تا مدیر عامل و مدیر کارخونه در عرض دو سال توسط هیئت مدیره عوض شدن،دو سه سالی که با مدیرت اولی کار میکردیم،همیشه حقوق ها به موقع و سر وقت پرداخت میشد و از اضافه کاریهامون چیزی کم نمیشد و کارگرا با جون و دل تلاش میکردن،ولی متاسفانه از وقتی مدیریت دوم مشغول بکار شده،حقوقهای سروقت به صورت پراکنده و خرد خرد پرداخت میشه و اضافه کاری پرسنل با یه قوانین من درآوری کم و کسر میشه و همین قضییه باعث شده پرسنل تمایلی به کار نداشته باشن و از زیر کار در برن و خوب کار نکنن که نتیجه اش شده کاهش فروش و عودت محصول،رفتار صیحیح کارفرما و پایبندی کارفرما نسبت به قراردادی که با کارگر میبنده نتیجه مستقیمی با انگیزه کاری کارگر داره با حقوق ماهیانه 880 تومن برای کارگر دیگه انگیزه کار کردن توّهم هستش .انگیزه رو مدیرانی باید داشته باشند که حقوق نجومی می گیرن .
من حدود 20 سال مسئول یک کارگاه فنی تولیدی 70-80 نفری بودم تعجب می کنم از ارائه طریق سیستیم استاد و شاگردی این استاد عزیز دانشگاهی.استاد محترم: بعوض اینکه روشهای جدید و کارآمد بروز دنیا را برای اداره یک کارگاه صنعتی ارائه دهید ما را به روش کاری 50-60 سال پیش بر می گردونی. هروقت امکان باز گشت به فرهنگ واعتقادات و باور ها و روش های زندگی و ابزار های صنعتی50-60 سال پیش مقدور
شود آنوقت سیستیم استاد و شاگردی هم قابل برگشت است.هر وقت چکش ها و پرس های 50-60 تنی برچیده شد آنوقت چکش و سندان و استاد شاگردی به رونق می افتد.
استاد دانشگاه!! فرمودند، استاد و شاگردی!!این حرف واقعا از یک استاد دانشگاه که می بایست بتواند راهکارهای نو و خلاقانه برای برون رفت مشکلات اجتماعی، اقتصادی و نظایر آن در تخصص ایشان بدهند بعید است.
به این دلایل:
1-نظام استاد و شاگردی مربوط به زمانی بوده است که مردم اکثرا خویش فرما بوده اند و حرفه ای که داشته اند و راز آن، نانوشته بوده و از سینه ایشان فراتر نمیرفته. یعنی در کشور خود ما قبل از زمان آمدن رضا شاه پهلوی و تاسیس کارخانه ها و تقریبا صنعتی شدن کشور
2- و البته نظام استاد شاگردی در صنعت هم وارد شد، اما نه با رویکرد مورد نظر جناب استاد دانشگاه، بلکه در هر رشته و گرایش کاری در صنعت و ادارات، افراد متخصص همان رشته، نو واردان را زیر پر و بال گرفته و آنها را با وظایفشان آشنا می کنند، حتی در همین کارخانه چسب هل هم می بایست همین روال برقرار باشد.
3- بقیه را هم به جناب استاد تخفیف می دهم و ایشان را توصیه میکنم به خدا ترسی و دادن ایده هایی که واقعا راهکار برون رفت جامعه و کشور از این مشکل باشد، نه راهکارهایی که فقط منفعت گروه های خاص در آن هست
دوستانی که هیچکدام در شرکت ها و کارخونه ها کار نکردن بدونن دلیل از زیر کار در رفتن حقوق کم حتی کمتر از قانون کار بسیاری از کارخونه های ایرانیه مدیر کارخانه چسب هل به زور کارگران را برده آنجا کار کنند؟ آیا زندانی هستند؟ آیا از تری ر مدیر کارخانه کارگران را با زورگیری و تهدید و ارعاب برده کار کنند؟ بیگاری برده؟ خوب خودشان رفته اند با میل و حتما زمان رفتن سر کار قوانین برایشان تشریح شده.هر جایی بک قوانین کلی دارد که از قوانین کار جامعه پیروی میکند.مثل بیمه دستمزد سختی کار و ... . خوب اگر طرف برایش زور است که مثلا طبق خبرهایی که خواندیم در همین تاب چرا یک طرفه قاضی می روید:1- در ژاپن همه افراد حس می کنند در ثروت کشور سهیم هستند و حقوقهای نجومی و اختلاس وجود ندارد.
2- در ان کشور هر فرد کوشا و با لیاقتی به پیشرفت می رسد و باند بازی و زیر ابزنی و فساد نیست.
هیج جای دنیا کارگر و کارمند تنبل تر و پرتوقع تر از ایران وجود نداره !عین واقعیت و علت اصلی اینه :
"در فرهنگ حاکم، نه تنها کار زیاد و دقیق ارزش محسوب نمی شود، بلکه از زیر کار فرار کردن و اصطلاحاً دور زدن مدیر بالادستی، ارزش و نشانه ای از زرنگی کارگر یا کارمند است؛ ارزشی خنده دار و تأسف بار که هیچ سطحی برای آن نمی توان متصور شد "
ماشاا... همه مشکلات رو خوب بلدند تشریح کنند و راه حل هم بدهند ولی کو مرد عمل؟ به نظر من قوانین کلبه ی عمو هل باید تو جامعه هم اجرایی بشه.اصن عمو هلو بذارن قوانین اجتماعی تبیین کنه برای ما.اگه قدرشو ندونیم ممکنه فرار مغزا بشه کره شمالی رو هوا میزنتش. آقای پرچمی در چه رشته ای آستاد دانشگاه هستند؟ 1 _نویسنده مقاله هنوز فرق بین قانون و مقررات را نمیداند. 2_ با عرض معذرت این نوع کارفرمایان و مدافعانشان به کارگر به چشم حیوان مزرعه شان نگاه میکنند.
3_ لطفا سوء مدیریت مدیران را به بی فرهنگی مردم ایران نسبت ندهید.
همه چیز باید خصوصی بشه و اگر کسی راندمان کار پایینی داشت اخراج بشه. توی فیلم های خارجی می بینیم که در صورت بروز اهمال کاری راحت اخراج میکنن کارمند رو. اما اینجا جرئت نداری بگی بالا چشمت ابرو. سریع شکایت میکنه به اداره کار. راندمان کاری هم که ندارن خدا رو شکر شما از بخش دولتی که به دلیل عدم نظارت همه نوع پیچوندن و از زیر کار در رفتن توش عادیه بگذر من خودم تو بزرگترین هلدینگ کشور شاغل هستم اینجا ساز و.کارهای بسیاری برای جلوگیری از اتلاف وقت کارکنان و افزایش بهره وری ایجاد کردن بسمه تعالیتو محیط های دولتی اغلب چاپلوسی جای کار را میگیرد و خروجی چندان مهم نیست. و از زیر کار در روها شرایط بهتری دارند. ولی باید دانست سنت خدا تو دنیا جاریست و مو را از ماست بیرون میکشد. خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
....
مشكلات باتعقل حل ميشود . در تنبل شدن و از زیر کار در رفتن ما ایرانیها شکی نیست ولی علت آن پولهای مفت و رانتی است که می بینیم بدست آقایان و نوادگانشان می رسدکه انسان رو از امید و تلاش سست می کنه.این مالک کارخانه هم کوتوله ای فکری است که شناختش از مدیریت و دین اقیانوسی است با یک بند انگشت عمق.
فرار از زیر کدوم کار ؟یعنی میفرمائید احساس مسئولیت کارگر ایران خودرو باید مثل کارگر بنز آلمان باشه ؟
آیا تامینه ؟ آیا هزاران مشکل تو زندگیش نداره ؟...ای بابا
حالا این قوانین چی بوده؟همه چی گفته شد جز اصل مطلب
شراکت کارگران در سود کارخانه می تواند موجب افزایش تعلق آنها به کار شود. مشارکت کارگران در تصمیم ها، برنامه ریزی ها و هرچیزی که احساس تعلق آنها را بیشتر کند به همراه جبران خدمات متناسب با کار آنها می تواند انگیزه کار و بهره وری را در نهایت افزایش دهد. 2انتقاد به تابناک
ساختار به رفتار شکل میده و یا به عبارت دیگر رفتار در قالب ساختار شکل میگیره.
ساختار اشتباه منجر به رفتار اشتباه میشه.
در دهه چهل کارخانه های متعددی درایران به وجود آمده بود که به نیروی کار نیاز داشتند. به نیروی کار التماس می کردند. پس ایجاد انگیزه کردند.
این کارخونه واقعا نون کدوم آقا زاده ای رو آجر کرده که اینجوری افتادین به جونش:))))))گذشته از شوخی مسئولین استان باید رسیدگی کنن به این مسئله اگر صحت داشته باشه بعضی از قوانینش بیخوده مثل قانون اعمال دینی..دین مسئله ی شخصیه نباید جبرتوس باشه
بعضیش خیلی هم جدی هست..ژاپن بیخود ژاپن نشده آلمان بیخود آلمان نشده قوانین سختتر ازاینا توش اعمال شده..یادمون نره
یه سری به شرکت پتروشیمی رازی که قبلا زیر مجموعه شرکت نفت و از بزرگترین شرکتها بود بزنید الان فروخته شد به ترکیه در این مدت مدیرانی که جز خود پرسنل بودنند الان سنگ ترکها به سینه میزنن و همش تو فکر منافع خودشونن که دو روز بیشتر پشت میز بشینن