بازدید 14353

وقتی زنان شاغل از بارداری توبه می‌کنند!

مادران باردار این روزها دل پری از این بی عدالتی دارند و می گویند اگر از زن باردار حمایت نمی‌کنید، ریشه زندگی اش را نسوزانید
کد خبر: ۷۲۱۶۳۸
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۷:۵۷ 15 August 2017

«اگراز زن باردار حمایت نمی‌کنید، ریشه زندگی‌اش را نسوزانید. فقط داعیه فرزندآوری هست، اما هیچ اطمینانی برای آسایشش وجود ندارد».

به گزارش قانون، این‌ها درد دل‌های «فرزانه فمی تفرشی» است که با استرس لحظه به لحظه تولد زودهنگام نوزادش در اورژانس یکی از بیمارستان‌های تهران، افتاده بی‌آنکه نه این بیمارستان و نه هیچ یک از بیمارستان‌های دولتی دیگر، دستگاه اِن آی سی یو خالی (دستگاه نگهداری نوزاد) داشته باشند. او34سال دارد، فوق لیسانس روان‌شناسی‌بالینی و هشت ماهه باردار است و در تمام این ماه‌ها چیزی جز اضطراب و ترس را تجربه نکرده است. تا قبل ازبارداری، یکی از مشاوران اداره بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران بود و هر روز تا یکی از روستاهای شهر ری برای کار و مشاوره رفت‌وآمد می‌کرد.

این روزها اما از کار، بیکارش كرده و حقوقش را پرداخت نکرده‌اند، بیمه تامین اجتماعی‌اش باطل شده، جلوی راه کارآفرینی‌اش سنگ انداخته‌اند و از فرط استرس‌ها در آستانه زایمان زودهنگام قرار دارد. در بیمارستان، همه ته دل او را خالی می‌کنند که ممکن است بچه بعد از تولد زنده نماند چون دستگاه نداریم!

تمام مشکلات او از زمانی آغاز شد که محل کار اعلام کرد نمی‌تواند از یک خانم باردار به‌عنوان نیروی کار استفاده کند. این در حالی است که قانون اعطای مرخصی بارداری و زایمان به زنان شاغل مدت‌هاست که تصویب شده و همین قانون، زنان را با اطمینان از حفظ موقعیت شغلی‌شان به فرزندآوری تشویق کرده است.

تا قبل از این بسیاری از زنان از ترس اخراج شدن، قید فرزندآوري را می زدند. اما حالا که به سبب این قانون کمی اطمینان خاطر ایجاد شده، می بینیم که انگار این مصوبه، فقط در حرف قانون است و در عمل، متخطیان بسیاری وجود دارد.

سال 94 به دولت اجازه داده شد که مرخصی زایمان مادران را به 9 ماه افزایش دهد و هیات وزیران نیز مدت مرخصی زایمان (یک و دو قلو) زنان شاغل در بخش‌های دولتی و غیردولتی را 9 ماه تمام با پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط تعیین کرده است. اما از ابتدای اجرای این قانون، خیلی از اداره‌ها و سازمان‌های دولتی از اجرای آن سر باز زدند که منجر به شکایت بیش از پنج هزار زن شد و در پايان در تمام این موارد رای به نفع این زنان صادر شد. اما گویا هنوزکم نیستند اداره‌ها و مراکز دولتی که این قانون را دور می‌زنند. عجیب است؛ وقتی یکی از این مراکز، دانشگاه علوم پزشکی تهران باشد، از بقیه چه انتظاری می‌توان داشت؟

فرزانه روز گذشته در حالی با «قانون» به گفت‌وگو نشست که در اورژانس بیمارستان با باز شدن سه‌سانتی دریچه رحم مواجه شده بود و بیمارستان هیچ مسئولیتی در قبال او و نوزادش نمی‌پذیرفت. درد دل های این مادر جوان را در ادامه می‌خوانید:

وقتی تصمیم به بارداری گرفتید، از حفظ موقعیت شغلی‌تان اطمینان داشتید؟

تازه ازدواج کرده بودم و از کارم رضایت و اطمینان داشتم. کاملا مطمئن بودم که مرخصی زایمان، قانون تصویب شده دارد و بخشنامه‌اش در تمام ادارات هست.

حتی می‌گفتند که تا دو سالگی کودک، محل کار ملزم است که با مادر قرارداد ببندد. اما تا متوجه بارداری‌ام شدند، ساز ناکوک زدند.

من در مجموع دو ماه و آن هم به صورت پراکنده مرخصي داشتم. به محل کار می‌رفتم اما مثلا به دلیل خونریزی، مجبور می‌شدم مدتی در خانه بمانم. در نهایت بیمه از دو ماه مرخصی، تنها 15 روز آن را پذیرفت.

حقوقم را ندادند و محل کارم گفت که بیخود آمدی و حقوقی در کار نیست. سرپرست منطقه، بهانه آورد که مدیر مرکز از کار شما ناراضی است و باید بروید.

چند ماه حقوق‌تان را پرداخت نکردند؟

با دو ماه مرخصی که بیمه قبول نکرد، در مجموع جلوی چهارماه حقوقم را بستند؛ هر ماه دو میلیون و 200 هزار تومان. بیمه بیکاری هم به من تعلق نگرفت. از محل کارم شکایت کردم، مگر باردار شدن گناه است؟

وضعیت در این هشت ماه بارداری چگونه گذشت؟

سخت؛ به خصوص به لحاظ روحی. از کار که بیکار شدم، تصمیم گرفتم خودم مرکزی را راه‌اندازی کنم. برای وام گرفتن از صندوق کارآفرینی امید اقدام کردم اما مسئول صندوق گفت که خانم، تو با این وضعیتت می‌خواهی کارآفرینی کنی؟ گفتم چه وضعی دارم؟ 9ماه قرار است باردار باشم نه 9 سال.

نظر همسرتان چیست؟

او هم انتظار این شرایط را نداشت. ایشان تنها حامی من است. او هم مثل من درگیر اضطراب این شرایط و تولد بچه است.

وضعیت بیمارستان چگونه است؟

مناسب نیست! از چهار ماهگی در این بیمارستان تشکیل پرونده داده‌ام و حالا که وقت زایمان رسیده، می گویند تخت نداریم، اِن آی سی یو برای بچه نداریم. گفته‌اند من و شوهرم رضایت بدهیم که اگر بچه آمد و اتفاقی افتاد، مسئولیت با خودمان است. حتی نمی‌گذارند در اورژانس همراه داشته باشم.

برای بیمارستان‌های دولتی دیگر اقدام کرد‌ اید؟

هیچ کدام از بیمارستان‌های دولتی، اِن‌آی‌سی‌یوي خالی ندارند. باور می‌کنید؟ هیچ کدام ندارند. ظرفیت موجود، پاسخگوي تقاضا نيست. من هم نمی‌توانم از جایم حرکت کنم. شرایط بدی است، به ما می‌گویند که نمی‌توانیم نوزادی را از دستگاه جدا کنیم و نوزاد شما را بگذاریم. ما هم به چنین چیزی راضی نیستیم اما چرا هیچ نظمی وجود ندارد؟ من از اوایل بارداری اینجا پرونده تشکیل دادم حالا باید بگویند که وضعیت این است؟

هزینه بیمارستان خصوصی چقدر است؟

خصوصی‌ها برای هر شب نگهداری نوزاد در دستگاه، يك میلیون و 800 هزار تومان، برای هزینه زایمان، 6 میلیون و شبی هم 400 هزار تومان برای بستری شدن مي‌گيرند. اما من نمی توانم از جایم حرکت کنم. حتی اگر بیمارستان‌های دولتی تخت و دستگاه داشتند، حرکت من خطرناک است. هر لحظه امکان تولد هست. الان مرا در اورژانس بستری کرده‌اند و دايم می‌گویند ممکن است در همین اورژانس زایمان کنی! می‌روند و می‌آیند می‌گویند زايمانت سرپايي است، مسئولیت با خودت. اما وقتی کار داشته باشی، محل نمی‌گذارند. حتی یک توضیح خشک و خالی نمی‌دهند. حمایت نمی‌کنند هیچ، فقط حرصم می‌دهند.

اگر بخواهید در یک جمله گلایه‌تان را مطرح کنید، چه می‌گویید؟

اگر زن باردار را حمایت نمی‌کنید، ریشه زندگی‌اش را نسوزانید. فقط داعیه فرزند آوری هست، اما هیچ اطمینانی برای آسایشش وجود ندارد. من با این وضعیت چه‌کنم؟

 
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
مطالب مرتبط
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۶
انتشار یافته: ۱۴
حمایت از زنان باردار باید به صورت یک قانون سفت و سخت اجرایی شود
اما براي خانم هاي باردار رسمي قضيه كاملا بر عكس است. خدا رو شكر آنها در طول دوره مرخصي زايمان حق مديريت پست را هم دريافت مي كنند و به نوعي حق همكاراني كه كار آنها را در اداره انجام مي دهند را مي خورند. اين هم امتيازي كه همكاران را تحت ظلم قرار ميدهد. متاصفانه همه جاي كشور به خصوص در ادارات دولتي عدالت بيداد مي كند
ای بابا چه توقعاتی دارن مردم !! خیلی پرتوقع شدیم .یه نگاه به این اروپاییای بدبخت بنداز برو شاکر باش !
اي بانو .........
تازه زماني که بدنيا بيايد ، بدتر هم مي شود!!!!!
چون يا شغلت را مي گيرند يا افزايش و ارتقا شغليت را بهت نمي دهند به هزار و يک بهانه !
اينها متعلق به مرداني مي شود که کمتر از تو تلاش کرده اند و فرزندي در دامان نمي پرورانند
بچه را تو بايد بزرگ کني ، شب بيداريش ، شيردهيش و ...
در آخر حضانتش هم به تو نمي رسد به همان مردان مي رسد
بانک هم بروي مي گويند تو والده هستي نه والد !!!!!! حتي نمي تواني يک حساب براي فرزندت ( ببخشيد فرزندشان!!) باز کني
و هزار نگفته ديگر که همه مي دانند و خود را به نفهميدن مي زنند
باردار شدن و زایمان زنان شاغل خوبه و لی چرا هزینه و دردسر این کار باید به گردن دولت یا شرکت های خصوصی بیافته؟؟
مرخصی طولانی مدت پس از زایمان عملا ناشدنی هست چون اگه حضور در محل کار حیاتی باشه پس به ناچار در دوره مرخصی زایمان یه نفر رو باید استخدام کرد.اگه هم که بود و نبود در محل کار فرقی تو کیفیت کار اون شرکت یا اداره ایجاد نکنه که خوب نتیجه اش معلومه.
این مرخصی زایمان و مرخصی شیر دهی و....... فقط برای خانومای کارمند بخش دولتی است. من با این که تا هفته ی آخر بارداریم رفتم سر کار اما در نهایت بیکار شدم بعد از زایمان
چه کسی میگه با شکایت به دیوان عدالت اداری نه ماه مرخصی زایمان تایید میشه ، من از خیلی عظیم مادرهایی هستم که با حکم اولیه به مدت نه ماه از مرخصی استفاده کردم ولی در تجدید نظر حکم تایید نشد و به همان شش ماه برگشت.
حقيقت دارد تامين اجتماعي و محل كار هيچ گونه تعهدي نسبت به اين موضوع نميدهد
این بنده خدا راست همه حرفاش حقیقت تو مملکت ما فقط شعار می دهند فرزند بیاورید نرخ رشد در حال کاهش و این برای اینده یک بحران ولی هیچ حمایتی از زنان باردار نمی کنند هزینه مراقبت های بارداری خیلی بالا است گذشته از هزینه های خورد و خوراک ویزیت ها و داروهای ماهانه جالب اینکه بیمه تامین اجتماعی و بیمه های تکمیلی اصلا هزینه آزمایشات غربالگری تقبل نمی کنند و صریح اعلام کردند به ما ارتباطی نداره همه جا شهر ها بنر زدن فرزند بیشتر زندگی بهتر
بنظرم فرزنداوری در این شرایط بهر حال درست نیست. اینده بچه تان را در نظر بگیرید بی اب، بی شغل، بی اینده...بعلاوه زن بودن در این جا جرم است و این خانم هنوز درک نکرده جانش اندازه یک انسان نمی ارزد.
اينطورها هم كه نوشتيد نيست. منم خانم هستم ولي خانمهاي محل كارم سابقه خيلي كمتر از من دارند با اين تفاوت كه سه بار و يا حداقل دو بار بچه دار شدن و هر بار حين بارداري و شش ماه مرخصي و بعدشم دنبال كارهاي بچه هستن باحقوق كامل عين من. يعني 8 سال سابقه كار داره و سه بار مرخصي زايمان رفته و بقيشم خيلي وقتها دنبال كارهاي بچه هاش.
بفرمائید تو این مدتی که این خانمها در مرخصی زایمان بسر میبرند تکلیف انجام کارشان چی میشه؟!من چون کارمندم میدانم که کار میفته گردن همکارای اون واحد تا خانم از مرخصی برگردن.یعنی ۹ ماه کار اضافه برا بقیه حداقل.بعدم کارفرمای بخش خصوصی که بتعداد لازم نیرو میگیره تو این ۹ ماه با نبود این خانهما چکار کنه.زور نگین دیگه.
بكارگيري زنان دراداره با وجود مردان بيكار اشتباه محض است
يكي ميخواد بچه داشته باشه گناه ملت چيه كه هزينه هاي ايشونو بدن!!
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر
آخرین اخبار