یک‌بام‌ودوهوای‌فرهنگی
این طرف منشا، آن طرف تتلو
رسول بهروش
رسانه‌ها خبر دادند گادوین منشا به کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال احضار شده تا در مورد مدل موهایش توضیح بدهد. خبر مزبور حداقل تا لحظه تنظیم این مطلب تکذیب نشده که نشان می‌دهد کمیته اخلاق همچنان به گشودن پرونده‌های عجیب و غریب اصرار دارد.
همین چند ماه پیش بود که این کمیته وارد خصوصی‌ترین بخش از زندگی محسن فروزان شد و با صدور حکم ناشیانه محرومیت، به شکلی کاذب از وی یک قربانی و قهرمان ملی ساخت! آنها فروزان را به خاطر برخی تصاویر منتشر شده توسط همسرش محروم کرده بودند که در نهایت این حکم شکست و فقط دریایی از انتقادات برای فدراسیون باقی ماند. پس از آن ماجرای محرومیت سه بازیکن استقلال به دلیل عدم حضور در تیم ملی امید پیش آمد که کمیته اخلاق هم یکی از اضلاع این پرونده بود. در این داستان هم بیشتر مردم حق را به فدراسیون ندادند و انتقادها بالا گرفت.
حالا اما قصه‌ای عجیب‌تر از همه آن داستان‌ها پیش آمده. موضوع بر سر محاکمه گادوین منشا به خاطر مدل مویی است که این بازیکن در تمام طول یک سال گذشته با آن در پیکان بازی کرده؛ با این وجود امروز و در پرسپولیس آقایان به این ماجرا حساس شده‌اند؛ آیا چنین رویکرد متناقضی شگفت‌انگیز نیست؟!
اساسا معلوم نیست انرژی فوتبال ایران تا چه زمانی باید صرف مسایل پیش پا افتاده شود. ما در این سال‌ها هزار بار این جنگ را کرده‌ایم و به هیچ نتیجه‌ای هم نرسیده‌ایم. انگار همین دیروز بود که داستان گیر آقایان به خالکوبی‌های سردار آزمون و اشکان دژاگه پیش آمد و در نهایت باز هم دست کمیته اخلاق خالی ماند. امروز آخر آن دعوای بیهوده و شکست خوردن در محکمه افکار عمومی این است که بازیکنان لیگ برتری فستیوالی از نقش و نگارهای مختلف را روی بدن‌شان تتو کرده‌اند و آن را بی‌واهمه به نمایش می‌گذارند.
حالا هم بازگشته‌ایم به قصه مکرر گفته شده مدل مو؛ آن هم در شرایطی که آرایش موی مهاجم آفریقایی پرسپولیس آنقدرها هم عجیب و غریب نیست که مثلا فاجعه ملی به نظر برسد. آیا واقعا مجموعه این فعالیت‌ها، غیر از تنزل دادن مفهوم والای اخلاق و پایین آوردن شأن و جایگاه این کمیته تا حد یک ناظم مدرسه راهنمایی، نتیجه دیگری هم دارد؟
از همه بدتر این است که الان نوعی دوگانگی و یک بام و دو هوا در فضای فرهنگی کشور موج می‌زند. از این طرف در حالی به یک بازیکن غریب مثل گادوین منشا به خاطر مدل مویش سخت می‌گیرند که آن طرف جناب استاد امیر تتلو با آن هیبت مخوف به عنوان الگوی جوانان و نوجوانان از بلندگوهای رسمی تبلیغ می‌شود. همین یک ماه پیش بود که جنابش به جشن یک خبرگزاری اصولگرا دعوت شد و به شکل ویژه مورد تقدیر قرار گرفت.
دست بر قضا آقای مقصودلو در آن مراسم لوح تقدیرش را از دست حمید رسایی دریافت کرد؛ نماینده پیشین مجلس که در پرونده ناکام‌مانده فساد در فوتبال ایران هم نقش اساسی داشت و حتی قرار بود برای تحقیق در مورد این موضوع به جام‌جهانی برزیل اعزام شود، اما با اوج گرفتن اعتراض‌ها انصراف داد. چطور است که یکی با سر و وضع تتلو می‌تواند تا این اندازه مقرب باشد، اما غریبه‌ای مثل گادوین منشا که سرش به کار خودش است و فقط فوتبالش را بازی می‌کند، ناچار است بابت ظاهری به مراتب موجه‌تر پاسخگو باشد؟ با ادامه این رویه، کجا می‌رویم؟
منتشرشده در روزنامه گل
