این روزها یکی از سوژه های تیم ملی کشتی فرنگی حضور سامان طهماسبی در تمرینات این تیم است. کشتیگیر ایرانی الاصلی که متولد سنندج است اما از سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت تا برای تیم ملی آذربایجان کشتی بگیرد.
به گزارش تابناک ورزشی، آذربایجان برای کشتیگیرانی که صاحب مدال جهانی می شدند، ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دلار پاداش در نظر گرفته بود و حقوق ماهیانه حدود چهار هزار دلار نیز به آن ها پرداخت می کرد که این شرایط مالی باعث شده تا بسیاری از کشتیگیران روسی و چند ایرانی برای آذربایجان کشتی بگیرند.
بعد از این موضوع واکنش های منفی زیادی درباره حضور ایرانی ها در آذربایجان مطرح شد و حتی واژه «مزدور» هم به آن ها اطلاق شد و گفته می شد که در صورت بازگشت به ایران هم دیگر به آنها فضای کار داده نمی شود!
با این حال، طهماسبی که دو مدال برنز قهرمانی جهان برای ایران و دو مدال نقره و یک مدال برنز قهرمانی جهان را برای آذربایجان کسب کرده، چند وقتی است که با دنیای قهرمانی وداع کرده و حالا به ایران برگشته تا به عنوان کمک علی اشکانی، کار خود را در تیم ملی کشتی فرنگی ایران آغاز کند اما این که او در مسابقات جهانی پاریس 2017 تیم ملی را همراهی خواهد کرد یا نه؟ هنوز نهایی نشده است.
نکته ای که در خصوص طهماسبی وجود دارد این است با توجه به انتقادهای صورت گرفته از جذب دوباره این مهره دوملیتی ، از او فعلا به صورت غیر رسمی و چراغ خاموش و یا به اصطلاح دیگر رفاقتی استفاده می شود تا رسول خادم و فدراسیونش در این برهه از زیر فشارها خلاص شوند. در همین حین به سامان گفته شده که فعلا با ملی پوشان جوان کشتی فرنگی کار کند تا حاشیه ای ایجاد نشود.
به هر حال، در حال حاضر کشتی گیران مطرحی مانند حمید سوریان، قاسم رضایی، امید نوروزی که ستاره های کشتی فرنگی ایران هستند، از این تیم دورند و طهماسبی هم که یکی از همدوره های آن ها بوده، این فرصت را پیدا کرده تا با توجه به غیبت ستاره های کشتی فرنگی، ملی پوشان این تیم که همه آن ها به غیر از سعید عبدولی، برای اولین بار قرار است در مسابقات جهانی روی تشک بروند را تمرین دهد.
البته برخی کارشناسان کشتی بر این عقیده اند که اگر کشتی گیرانی مانند طهماسبی فارغ از کاری که در پیوستن به کشور رقیب انجام داده، بلافاصله بعد از پایان دوران قهرمانی مربی تیم ملی نشوند بهتر است. گل نوشته که طهماسبی با حضور در کردستان و ساختن کشتی گیران استان و شهر خود و کسب تجربه بهتر می توانند مسیر مربیگری را طی کنند و سال های بعد به کادرفنی تیم ملی برسند.