طعنه و زخم زبان، دستمزد جانبازي كه برای امرار معاش روی ویلچر، دستفروشی می کند!
هنوز کوچه و خیابان های شهر و روستاهاي ايران، محل عبور و مرور جانبازانی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس، بخشی از جان خود را فدای ملت ایران کردند؛ از جان گذشتگانی كه اكنون حال و روز بسياري از آنها به دليل سالخوردگي و بی توجهی اصلاً رضايت بخش نيست. مثل «بهارعلی عباسی» جانباز 45 درصدي که براي گذران امور زندگي، ناچار است در خيابان هاي شهر تهران دستفروشي کرده و زخم زبان رهگذران را تحمل كند.
هنوز کوچه و خیابان های شهر و روستاهاي ايران، محل عبور و مرور جانبازانی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس، بخشی از جان خود را فدای ملت ایران کردند؛ از جان گذشتگانی كه اكنون حال و روز بسياري از آنها به دليل سالخوردگي و بی توجهی اصلاً رضايت بخش نيست. مثل «بهارعلی عباسی» جانباز 45 درصدي که براي گذران امور زندگي، ناچار است در خيابان هاي شهر تهران دستفروشي کرده و زخم زبان رهگذران را تحمل كند.
به گزارش «تابناک»؛ هر چه از زمان وقوع جنگ تحمیلی می گذرد، جانبازان و ایثارگران این جنگ سالخورده تر می شوند و کهولت سن، شرایط زندگی را برای آنها سخت تر مي كند. در این شرایط، نه تنها این افراد نبايد از چرخه حمایت های ملی و دولتی حذف شوند، بلکه نیاز است دامنه این حمایت ها به ویژه در بخش درمانی و تأمين نیازهای ضروری زندگی مثل مسکن براي آنها افزایش یابد؛ موضوعي كه البته هم اينك شرايط خوبي ندارد.
پس از پايان دوران دفاع مقدس، نهادهاي متعددي وظيفه پيگيري مشكلات و مسائل جانبازان، خانواده شهدا و ساير رزمندگان را بر عهده گرفتند كه در ادامه وظايف همه اين نهادها در بنياد شهيد و امور ايثارگران خلاصه شد؛ بنيادي كه رسالت اصلي اش پيگيري به روز و دقيق مشكلات مرتبط با خانواده شهدا و مسائل زندگي جانبازان و ايثارگران است.
جدا از مشكلات و مسائلي كه براي خانواده شهدا مطرح است و اين بنياد رسالت رسيدگي به آنها را دارد، موضوع مهم ديگر، پيگيري به روز مشكلات جانبازان كشور به گونه اي است كه اين افراد به ويژه در شرايطي كه وارد دوران كهولت سن مي شوند، با حداقل مشكلات درماني و معيشتي رو به رو شوند.
بنا بر آمار موجود در سراسر كشور، چيزي حدود 500 هزار جانباز زندگي مي كنند كه همين آمار بالا به خوبي گوياي حجم بالاي كار و هزينه سنگيني است كه به اين بخش بايد اختصاص يابد.
مروري بر وضعيت كنوني جانبازان و شرايط مالي و رفاهي خانواده بسياري از جانبازان كشور، به ويژه آنهايي که در سن سالخوردگي و به دليل درصد بالاي جانبازي، عملاً فرصت فعاليت اقتصادي زيادي ندارند، چندان اميدوار كننده نيست.
در شرايطي كه همه مردم ايران آرامش و امنيت كنوني كشور را مديون رشادت هاي رزمندگان و جانبازان و شهداي هشت سال دفاع مقدس هستند، بررسي ها نشان مي دهد، بسياري از حاضران در جبهه هاي نبرد عليه رژيم بعث عراق، هم اينك خودشان آرامش و امنيت مالي و رفاهي قابل قبولي ندارند.
«بهارعلي عباسي»، جانباز 45 درصد ساكن جنوب شرق تهران، يكي از اين افراد است كه اين روزها ويدئويي از او در حال دستفروشي در ميدان تجريش تهران دست به دست مي شود؛ ويدئويي كه «علي قنبرلو»، عكاس روزنامه همشهري براي اولين بار تهيه و در فضاي مجازي منتشر كرد.
اين جانباز شصت ساله به رغم پنج سال حضور داوطلبانه در جبهه و شركت در بسياري از عمليات جنگي آن دوران، اين روزها حال و روز خوبي از نظر گذران امورات زندگي ندارد و به ناچار براي تأمين معاش خانواده دستفروشي مي كند.
وي كه از ناحيه دو پا دچار مصدوميت شديد است و بناچار براي تردد از ويلچر استفاده مي كند، در مورد جزئيات زندگي خود به خبرنگار «تابناك» گفت: بنده متولد سال 1337 هستم و اكنون در حالي شصت ساله مي شوم كه با داشتن شش فرزند، هنوز خانه اي از خود ندارم و مجبورم در خانه اجاره اي زندگي كنم.
عباسي ادامه داد: حدود پنج سال در جبهه بودم و در بسياري از عمليات مهم جنگي در قالب لشكر حضرت رسول (ص) شركت كردم و در نهايت در عمليات والفجر 8 مجروح و جانباز شدم.
وي كه هم اينك 45 درصد درجه جانبازي دارد و برادر بزرگترش، «مراد علي عباسي» نيز در سال هاي دفاع مقدس به شهادت رسيد، در مورد وضعيت جسماني كنوني خود افزود: جدا از مجروحيت پا و اينكه بايد از ويلچر استفاده كنم، مشكلات تنفسي من نيز روز به روز بدتر مي شود و بايد بناچار از كپسول اكسيژن همراه استفاده كنم. 
اين جانباز هشت سال دفاع مقدس كه هم اينك در مناطق مختلف تهران و روي ويلچر دستفروشي مي كند، در اين باره گفت: من یک پسر و پنج دختر دم بخت دارم و با اينكه در جنوبي ترين نقطه تهران (شهرك مسعوديه) خانه اجاره كرده ام، ماهيانه چيزي حدود 2 ميليون بايد براي قبض آب، برق، گاز و اجاره خانه بپردازم و به همين دلیل، كمك هزينه ماهيانه اي که بنياد امور ايثارگران به من مي دهد، براي اداره زندگي كفايت نمي كند؛ بنابراین، ناچارم با وجود شرايط سختي كه دارم، به خيابان هاي مختلف تهران بيايم و دست فروشي كنم.
اين جانباز تهراني در مورد شرايط سختي كه دارد، اضافه كرد: وقتي دستفروشي مي كنم، بسياري از رهگذران با حالت تمسخر از كنار من رد مي شوند و يا حرف هاي بد مي زنند كه من را بسيار ناراحت مي كند. از طرفي هم وقتي براي اجاره خانه مي روم صاحبخانه ها مي گويند، شما جانبازان شرايط روحي رواني خوبي نداريد و با اين بهانه از اجاره دادن خانه به ما امتناع مي كنند.
شرايط زندگي اين جانباز شصت ساله تهراني كه به آن اشاره شد، مورد عجيب و استثنايي كه تنها يك مورد از آن در كشور وجود داشته باشد، نيست و هزاران تن از جانبازان سراسر كشور با مشكلات مشابه دست و پنجه نرم مي كنند.
امثال اين جانباز سرفراز كه در دوران جنگ با به نمايش گذاشتن غيرت و شرف ملي خود، نقش مؤثري در توقف پيش روي هاي دشمن بازي كردند و اكنون در دوران كهولت سن و سالخوردگي هستند، كم نيست و در اين شرايط آنها بيش از پيش به حمايت هاي ملي و دولتي نيازمندند.
اميد است با افزايش توجه و حمايت ها مشكلات و سختي هاي زندگي اين گروه از شهروندان ايراني در نقاط مختلف كشور كاهش يابد و ديگر شاهد اين نباشيم كه يك جانباز 45 درصد براي گذران امور زندگي آن هم با ويلچر و دستگاه اكسيژن در خيابان هاي شهر زخم زبان بشنود.
به گزارش «تابناک»؛ هر چه از زمان وقوع جنگ تحمیلی می گذرد، جانبازان و ایثارگران این جنگ سالخورده تر می شوند و کهولت سن، شرایط زندگی را برای آنها سخت تر مي كند. در این شرایط، نه تنها این افراد نبايد از چرخه حمایت های ملی و دولتی حذف شوند، بلکه نیاز است دامنه این حمایت ها به ویژه در بخش درمانی و تأمين نیازهای ضروری زندگی مثل مسکن براي آنها افزایش یابد؛ موضوعي كه البته هم اينك شرايط خوبي ندارد.
پس از پايان دوران دفاع مقدس، نهادهاي متعددي وظيفه پيگيري مشكلات و مسائل جانبازان، خانواده شهدا و ساير رزمندگان را بر عهده گرفتند كه در ادامه وظايف همه اين نهادها در بنياد شهيد و امور ايثارگران خلاصه شد؛ بنيادي كه رسالت اصلي اش پيگيري به روز و دقيق مشكلات مرتبط با خانواده شهدا و مسائل زندگي جانبازان و ايثارگران است.
جدا از مشكلات و مسائلي كه براي خانواده شهدا مطرح است و اين بنياد رسالت رسيدگي به آنها را دارد، موضوع مهم ديگر، پيگيري به روز مشكلات جانبازان كشور به گونه اي است كه اين افراد به ويژه در شرايطي كه وارد دوران كهولت سن مي شوند، با حداقل مشكلات درماني و معيشتي رو به رو شوند.
بنا بر آمار موجود در سراسر كشور، چيزي حدود 500 هزار جانباز زندگي مي كنند كه همين آمار بالا به خوبي گوياي حجم بالاي كار و هزينه سنگيني است كه به اين بخش بايد اختصاص يابد.
مروري بر وضعيت كنوني جانبازان و شرايط مالي و رفاهي خانواده بسياري از جانبازان كشور، به ويژه آنهايي که در سن سالخوردگي و به دليل درصد بالاي جانبازي، عملاً فرصت فعاليت اقتصادي زيادي ندارند، چندان اميدوار كننده نيست.
در شرايطي كه همه مردم ايران آرامش و امنيت كنوني كشور را مديون رشادت هاي رزمندگان و جانبازان و شهداي هشت سال دفاع مقدس هستند، بررسي ها نشان مي دهد، بسياري از حاضران در جبهه هاي نبرد عليه رژيم بعث عراق، هم اينك خودشان آرامش و امنيت مالي و رفاهي قابل قبولي ندارند.
«بهارعلي عباسي»، جانباز 45 درصد ساكن جنوب شرق تهران، يكي از اين افراد است كه اين روزها ويدئويي از او در حال دستفروشي در ميدان تجريش تهران دست به دست مي شود؛ ويدئويي كه «علي قنبرلو»، عكاس روزنامه همشهري براي اولين بار تهيه و در فضاي مجازي منتشر كرد.
اين جانباز شصت ساله به رغم پنج سال حضور داوطلبانه در جبهه و شركت در بسياري از عمليات جنگي آن دوران، اين روزها حال و روز خوبي از نظر گذران امورات زندگي ندارد و به ناچار براي تأمين معاش خانواده دستفروشي مي كند.
وي كه از ناحيه دو پا دچار مصدوميت شديد است و بناچار براي تردد از ويلچر استفاده مي كند، در مورد جزئيات زندگي خود به خبرنگار «تابناك» گفت: بنده متولد سال 1337 هستم و اكنون در حالي شصت ساله مي شوم كه با داشتن شش فرزند، هنوز خانه اي از خود ندارم و مجبورم در خانه اجاره اي زندگي كنم.
عباسي ادامه داد: حدود پنج سال در جبهه بودم و در بسياري از عمليات مهم جنگي در قالب لشكر حضرت رسول (ص) شركت كردم و در نهايت در عمليات والفجر 8 مجروح و جانباز شدم.
وي كه هم اينك 45 درصد درجه جانبازي دارد و برادر بزرگترش، «مراد علي عباسي» نيز در سال هاي دفاع مقدس به شهادت رسيد، در مورد وضعيت جسماني كنوني خود افزود: جدا از مجروحيت پا و اينكه بايد از ويلچر استفاده كنم، مشكلات تنفسي من نيز روز به روز بدتر مي شود و بايد بناچار از كپسول اكسيژن همراه استفاده كنم.
اين جانباز تهراني در مورد شرايط سختي كه دارد، اضافه كرد: وقتي دستفروشي مي كنم، بسياري از رهگذران با حالت تمسخر از كنار من رد مي شوند و يا حرف هاي بد مي زنند كه من را بسيار ناراحت مي كند. از طرفي هم وقتي براي اجاره خانه مي روم صاحبخانه ها مي گويند، شما جانبازان شرايط روحي رواني خوبي نداريد و با اين بهانه از اجاره دادن خانه به ما امتناع مي كنند.
شرايط زندگي اين جانباز شصت ساله تهراني كه به آن اشاره شد، مورد عجيب و استثنايي كه تنها يك مورد از آن در كشور وجود داشته باشد، نيست و هزاران تن از جانبازان سراسر كشور با مشكلات مشابه دست و پنجه نرم مي كنند.
امثال اين جانباز سرفراز كه در دوران جنگ با به نمايش گذاشتن غيرت و شرف ملي خود، نقش مؤثري در توقف پيش روي هاي دشمن بازي كردند و اكنون در دوران كهولت سن و سالخوردگي هستند، كم نيست و در اين شرايط آنها بيش از پيش به حمايت هاي ملي و دولتي نيازمندند.
اميد است با افزايش توجه و حمايت ها مشكلات و سختي هاي زندگي اين گروه از شهروندان ايراني در نقاط مختلف كشور كاهش يابد و ديگر شاهد اين نباشيم كه يك جانباز 45 درصد براي گذران امور زندگي آن هم با ويلچر و دستگاه اكسيژن در خيابان هاي شهر زخم زبان بشنود.
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۲۹
انتشار یافته: ۶۳
خاک برسر ما که لایق اینها نشدیم پاسخ ها
فرزند شهید
| 
| ۰۹:۳۹ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
داداش شهید هم درجه بندی داره پدر من که تو بمباران شهید شده درجه 3 محسوب میشه یعنی از نظر حقوق خیلی درجه پایین ..حدود یک تومن .ولی اونایی که عضو بسیج و سپاه بودن دریافتی 4 5 میلیون دارن بخدا انصاف نیست خیلی ها جنگ رفتن . ولی عده اندکی چون این امر رو تکلیف میدونستن بعد از تموم شدن جنگ ، به زندگی عادیشون برگشتن و قضیه رو بوسیدن و گذاشتن کنار و هیچ منتی هم روی بقیه ندارند. اینه که راحت میتونن زندگی کنن. بدون سوء استفاده از بیت المال و تظاهر پاسخ ها
علی
| 
| ۰۸:۲۱ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
این منت نیست دوست عزیز زمانی که ببعضی ها دوران جنگ در تهران قایم شده بودندو می رفتند شمال جوج می زدند با نوشابه. یا خانواده هایشان را از کشور خارج کرده و ساکن اروپا و آمریکا می شدند این عزیزان جان برکف شهادتین را خوانده و از خانواده خداحافظی کرده و به جبهه رفتند چون می دانستند احتمال شهادتشان بسیار زیاد است... اصلا خودتونو ناراحت نکنید. دعا کنید تن مدیران نجومی بگیر سالم باشه جز افسوس چه باید گفت به جای این که برای فرزندان این عزیزان سهمیه دانشگاه در نظر بگیرن باید به وضع معیشتی شون رسسیدگی بشه... چطور میشه کمک کرد؟ درود بر این جانبازان بی ادعا . دولت جمهوری اسلامی موظف است که زندگی بهتری این انسانهای والا ایجاد کند . این تومار شما مربوط به کسانی است که پروندهٔ جان بازی گرفته اند ،اما خیلی ها هستند که در بمب باران شهر های پشت جبه ،دچار آسیب شده اند ،واگر چه زخم ترکش ،بمب ،وراکت ،وموشک ،به ظاهر خوب شده اما آسیب جدی ،به جسم وارد گردیده که اکنون در زمان پیری خود را نشان میدهد ،مثلادخود من که هم موج انفجار به مغزم آسیب وارد کرده ،وهم محل ترکش که دو مهرهٔ انتهایی کمرم بوده اکنون باعث شده توانایی جسمیم را از دست بدهم ،، چون من نه عضو بسیج بودم ،ونه پرسنل سپاه ،ویا ارتش ،تنها چیزی که نسیب من شد به اصطلاح درمان مجانی ، مرخصی پزشکی ،، وحدود دوماه استفاده از مرخصی استحقاق در بین مرخصی های پزشکی ،که بحمد الله چون من در سن جوانی بودم در مدت سه ،چهار ماهی خوب شدم ،ونود در صد توانم را باز یافتم ،و باتوجه به ،ایثار ،رزمندگان ،مخصوصا اقوام ،وفامیل ،و همشهری ها ،وهم ولایتیها ،من شرمنده بودم که ادعای جانبازی کنم ،چون من در یک اتفاق ،بمباران داخل شهر کرمانشاه ،آسیب دیدم ،که نه من جانبازم ،ونه ایثارگر ،اما یک آسیب دیده از جنگ تحمیلی هستم ،که از هیچ امتیازی هم برخوردار نیستم ،؟ که این مسأله باعث ،درد ،ورنج من است ،که اکنون توان پرداخت هزینهٔ ویزیت پزشک ،وداروهای ضد درد را ندارم ،وتوان انجام کاری را هم ندارم ،،،؟ ایکاش وزارت بهداشت ودرمان یک امتیاز پزشکی میداد ،که با دفترچهٔ بیمه ،وبیمهٔ تکمیلی ،میشد ،این هزینه ها پرداخت شود ؟ ،،،، پاسخ ها
حمیدخان
| | ۱۸:۴۵ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
طومار صحیح است من جانبازم این کشور در جنگ با دشمن جسم مرا گرفته ومرا جزء معلولین کرده . درتمام دنیا خدماتی برای این معلولین انجام می دهند. ما نیاز به اجرای قوانین سازمان ملل را خواهانیم که انجام دهید. ضمنا کسانیکه برای معلولان اهانت کنند بدانند که به ناموس خودشان اهانت کردند. چون اینها بخاطر ناموس آنها معلول جنگ شده اند. بسیاری ازادارات یک مکانی درشهرهای دیگربرای اسکان کارمندان دارندآیاجانبازان ومعلولین هم دارند،بایدبخودم بگم باباچی میگی؟،جانبازتوخرجش مونده،توازاسکان میگی!!!!. اون موقع تو جبهه فرم استخدام در سپاه میدادند، ما بسیجی ها قبول نمی کردیم که استخدام بشیم. می گفتیم همه که نباید عضو سپاه باشن. ما در لباس بسیج خدمت میکنیم. بعد از جنگ سپاهی ها به نون و نوا رسیدن ولی ما بسیجی ها که تازه وارد جامعه شدیم و دنبال کار و کاسبی رفتیم از کسانی که حتی اعتقادی به انقلاب هم نداشتن عقب افتادیم چون اونا تو ادارات و جاهای دیگه پارتی داشتن و استخدام میشدن ولی به من رزمنده اون شغل رو نمیدادن. انقلاب ایران اگر از حالت اسلامی خارج بشه، اگر شکست بخوره، یا حتی اگر قلب ماهیت پیدا کنه و فقط اسمی ازش بمونه و ماهیتا فرقی با سایر رژیم های دنیا نداشته باشه دلیلش همین بی توجهی و کم توجهی به نیروهای وفادار و میدان دادن به کسانی است که هیچ اعتقادی به اسلام و انقلاب ندارند هست. الآن هم اگر واقعا میخوان از اضمحلال جامعه جلوگیری کنن باید سازمان بسیج متولی نیروهای رزمنده و جانباز بشه و براشون شرایط وام گرفتن و اشتغال و تولید رو در قالب طرحهای مقاومت اقتصادی پیاده کنن. در غیر این صورت بحث مقاومت اقتصادی صرفا به سخره گرفتن نیروهای دلسوز و سرکار گذاشتن مردم است. من این بزرگوار رو چند بار توی میدان ونک دیدم سعی میکنم باهاش رودر رو نشم چون شرمنده میشم نگاهش میکنم کاری هم از دستم یر نمیاد زنده باد به رشادت ،جانبازی و شرفت من شرمندم پاسخ ها
چارک میرزا
| | ۱۸:۴۶ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
اشکالی نداره كسي كه نه تنها قسمتي از جانش كه همه زندگيش رو براي راحتي و اسودگي من و شما فدا كرده حقش اين نيست كه شرمنده زن و بچه هايش شود. درود بر تو كه با سر افرازي و از راه حلال امرار معاش ميكني و ننگ بر كساني كه ميليارد ميليارد ميدزدن و اب از اب تكون نميخوره دنیای غریبی است ، جنگی ظالمانه تحمیل شد و عده ای شتابان به خطوط مقدم شتافتند و عده ای دیگر نیز با شتابی محتاطانه به پشت جبهه ها رفتند . آنها که به خط مقدم رفتند جان دادند ، عضو دادند و هیچ نخواستند . انها که به پشت جبهه ها رفتند از پشت پرده خبرها یافتند و رابطه ها برقرار کردند و اکنون ..... دنیایی ساخته اند در همه جای دنیا کسایی که برای وطنشون جنگیدن مورد احترام مردم اون کشور قرار میگیرن ولی ببینید شما با مردم چه کردید که این مردم با این افراد این طوری بد برخورد میکنن آیا بهتر نیست بجای گله گذاری یه نگاه به عملکرد خودتون داشته باشید ما ادم هایی که همچیزمون مثل امنیت رو مدیون اونهاییم فراموش کردیم جانبازان حق ندارند اعتراض کنند. وظیفشون بوده بحنگند و نباید خواسته ای داشته باشند!انمکانات برای کسانی هست که ذخیره انقلاب هستند. مثل آقاین نجومی بگیر و نجومی نشین!!!!
با سلام به جانبازان ایران جانم فدایت جانباز عزیز از راه دور دستت راه می بوسم وقتی اجازه نشر نظرات را نمیدهید درواقع جلوی فشار افکار عمومی را میگیرید ای کاش از جناب سعیدکیا میپرسیدید چرا بنیاد جانبازان جنین هزینه های میلیارد تومانی را برای عتبات در عراق دارند ولی با چنین صحنه هایی در داخل مواجهیم قابل توجه رفاه طلبان میراث خوار مفسد که با جمع اوری ثروت در این 38 سال فرزندانشان در اروپا وامریکا وخیابانهای ایران زمین بام تهران واندرز گو جولان می دهند وبه ریش مدافعان این مرزو بوم لبخند می زنن اگر چشم بینای داشته باشیم از این عزیزان روزانه به تعداد کافی برای تدبر و فکر چاره ای برای انهای که برای این مملکت جان حود ر ا به خظر انداخته هستنند وجود دارند مسولین محترم بالا تر بگزارنند. اخه بنده خدا با این وضعیت چرا 5 تا بچه آوردی؟؟؟؟!!! کدوم بی وجدانی به این جانباز زخم زبان زده؟ یعنی بعضی ها بی شعوریشون حد و مرز نداره با سلامچطور ميشه به اين عزيزان كمك كرد؟
ادرسي چيزي ازش داريد من حاضرم كمك كنم
خاک بر سر ما و مسئولان کم مایه بنیاد شهید که از این قهرمانان واقعی وطن اینگونه تجلیل می کنند. برادران که دیگر به اینها نیازی ندارندملت فهیم ایران هم مزد دفاع از خود و خانواده شان را تقدیم اینها می کنند
لااقل یک خانه بدین به این بنده خدا. گردن همه ما حق دارند ایشان.ای وای برما...
مردم موضوع نجومی بگیران حرام خوار رو با جانبازان یکی میگیرند و متوجه نیستند جانبازان زیر مشکلات له شدند تا قبل از احمدی نژاد حقوق جانباز ۵۰ درصد ماهی مثلا ۵ دلار بود یا ۲۰ هزارتومن به پول حالا با سلام.ما خاک پای شهدا و جانبازان و آزاده ها هستیم ولی آیا همه اینگونه اند؟؟؟؟!!!!!@
اگر حقوقهای نجومی شکمهای سیری نا پذیر برخی مسئولین و اعوان و انصارشان اختلاسهای چند هزار میلیلردی و درذی های نهان و اشکار رخصتی میداد این 500هزار عزیز دل ملت و روسفید بیرون امده گان از امتحان الهی چنین وضعیتی نداشتند و به یقین اگر خداوند از همه معاصی مسئولین بگذرد من یقین دارم از ظلم به خانواده شهداو جانبازان نخواهد گذشت گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست ، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است آمریکایی ها چطور هوای کهنه سربازاشون رو دارند و ما چطور؟ ماها مدیون این آدماییمکاش بیشتر بهشون توجه کنیم
هم مسئولین هم ما مردم عادی
به قول قدیمی ها مسئولان مربوطه کلا هشونو بالاتر بگذارند؟؟؟؟؟چشمشون روشن؟؟تو این موارد هم از غربی ها عقبیم؟برید فرانسه ببینید چه طور به سربازاشون تو چنگ دوم احترام میذارند؟؟؟؟ سلام، چرا ماده ی 38 و 39 قانون جامعه ی ایثارگران اجرا نمیشود.چرا ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران قوانین را اجرا نمی کنند.چرا به وضعیت درمان و معاش ایثارگران رسیدگی نمیشود. آیا بهشت و جهنم فقط برای ملت است. جانباز شیمیایی افرین برغیرت و شرفت مرد همونطور که توی دنیا فاصله طبقاتی وجود داره اون دنیا هم فاصله هست با این تفاوت که تو جایگاهی بلندتر از مسئولین و مختلصین ایران داری درد وبلاش بخوره تو سر مسئولین بی غیرت و آقا زاده های بی عار خوش نشین لطفا از چنین اشخاصی ادرسی یا شماره حسابی ذکر کنید تا بتوان کمک کرد هر چند آنها نهایت بلند طبعی هستند ولی میتوان محترمانه انها را دریافت مسئویلن زخحمت میکشن میخورن هموطن عزیزمجای نگرانی نیست
اینم مثل همه مشکلات همچون بیکاری - تورم - فساد - فقر و غیره با مذاکره حل می شه
علی برکت الله
احساس شرم و خجالت می کنم. ای کاش می مردم و این صحنه ها را نمی دیدم. به خدا همه ما در آن دنیا باید جواب پس بدهیم. باعث شرمندگی که عزیزانی که همه چیز خود را برای انقلاب و ارزشها فدا نمودند اینگونه زندگی نمایند، ودر مقابل مسولین بی لیاقتی که برای دزدی آنها مبالغ چند ده میلیاری وثیقه گذاشته می شود تا آزاد گردند؟~~ در عوض ستادنشینان زندگی هایی دارند همچون شاهان متاسفم اینگونه افراد همه چیز خودشان را فدای نظام و مملکت کردند و الان باید چنین زندگی کنند این افراد باید از بیشترین و بالاترین امکانات این کشور برخوردار باشند و حق مسلم اینگونه افراد است. ولی یک عده دیگری در کاخهای این مملکت زندگی میکنندو جانباز باید دستفروشی کند وای به حال ما چگونه میخواهیم جوابگو باشیم. قلم تاریخ بشکند اگر ننویسد جانباز در خیابانهای تهران دستفروشی میکند برای گذران زندگی ساده. متاسفم متاسفم.بزرگ مرد تاریخ کوتاهی ما را ببخش هر چند که نابخشودنی است .من اطمینان دارم خدا با شما بندگان بزرگ همراه است.من شخصا شرمنده هستم و شرمنده شما و عزیزانتان. شرمنده ام چرا بنیادشهید یکی از برج هاشو نمی فروشه خرج این بندگان خدا کنه؟ از جان گذشتن .با غیرت از وطن وناموسشان دفاع کردند ولی .........این حق نیست که زندگی این عزیزان سخت باشه ولی بعضی که حتی رنگ جبهه را ندیدند صاحب منصب بشوند............ای روزگار..........حق را به حق دار برسان وسالوس ها را رسوا............ خیلی بی انصافند که زخم زبان میزنندچرا ما اینطور شدیم؟
با سرمایه ای که بنیاد جانبازان در اختیار دارد می شود یک کشور 30 میلیونی را اداره کرد حال چرا وضع جانبازان چنین رقت آور است را باید چه کسی پرسید متاسفانه مشکل از جای دیگر است کسانی که سهم خواهی از انقلاب و جنگ دارند تمام سهم ها را برده و این عزیزان و مدافعان اصلی دستشان مثل بقیه مردم از زندگی حداقل باز مانده است. سلام. کسانی که درکی از شهدا و جانباز ندارند نمی توانند بفهمند که جانباز یا فرزند شهید چه احوالی دارد مسولی که در طول انقلاب فقط از مزایای انقلاب استفاده کرده است و در گذشته هر هفته با پول بیت المال و هواپیمای دولتی با خانواده به حج می رفته نمی تواند در مسولیت خدمت به این قشر کار مفیدی برای آنها انجام دهد. عجب!!!!!!!!!! کاش یکی پیدا میشد به اندازه 35 میلیون تومن (نه 35 میلیارد تومن!) ضمانت این دلیرمردان را می کرد. ازدادن پول یا مفت به کشورهای نه چندان دوست و برادر و همسایه و مسلمان خود داری کنید به محتاجان و جانبازان محترم و ایثارگران پرداخت نماید ایران مانند پدری است که تمام همسایهااز فضل وبخشش او راضی هستند ولی بچه های خودش از گرسنگی می میرند ایکاش یکی از مسئولین بخونه و کمکی عملی واسه ایشان انجام بده ازضعف ریاست کل بنیاد اقای شهیدی است ایشان استاد پیام دادن بمناسبتهای مختلف هستندکه ارتباطی هم با بنیاد شهید ندارد هستند بازنشسته بنیاد شهید استان همدان شهر همدان هستم 13000000 ریال بابت خرید خدمت سربازی مدت بیش از 5 ساله طلب دارم نمیدهند اعتراض من اینجاست که 3 نفر با هم بودیم نامه امان ازهمدان به تهران با هم ارسال شده طلب 2 نفر را داده اند طلب من مانده چرا باید در بنیادی که روی خون شهدا استواره بر خلاف وصایای شهدا عمل بشه در 3 سال گذشته 3 نامه سفارشی به دفتر ارتباطات مردمی مقام معظم رهبری فرستادم از انها هم جوابی برایم نیامده . مگر شهدا جانشان را برای اجرای عدالت و عدم تبعیض و پارتی بازی ندادند بیش از 10 نامه به شخص اقای شهیدی نوشتم دریغ از یک جواب تقاضای رسیدگی دارم . والسلام ماجانبازان ازمردم شریف وفهیم ایران متشکریم ولی ازمسولین بشدت گلایه مندیم.ازمقام معظم رهبری استمدادکمک داریم چون خودایشان هم جانباز هستند.به نظرمن درصد تعیین کردن برای جانبازان اشتباه بود جانبازدوران دفاع مقدس نیازبه قیمت گذاری نداردفقط ازمسولین تقاضادارم ماجانبازان وخانواده شهداراهزینه موفقیت خودشان نکنند برادر من مردم به همه زخم زبان میزنند. از چه ناراحتی. ضمن این که دستفروشی هم یک شغل است که بسیاری در دنیا با روحیه خوب به آن مشغولند و اینجا در ایران است که دستفروش ها حال روحی خوبی ندارند. ضمنا دم بخت بودن فرزندانت را مثل اکثریت جامعه میخواهی تامین کنی. ولی روزگاری نه چندان دور فرزندان با بلوغ به دنبال کسب درآمد حلال و کمک به خانواده میگذراندند. هنوز هستند از آن نسل که تا بزرگ شدند بجای خواسته داشتن یاری بر خانه شدند. مستمری هرچه باشد کفاف تو من و هیچ کس را نمیدهد. بلکه نیازمند فرهنگ خودمان هستیم. کارگری دستفروشی و مشاغل خدماتی عیب نیست. گداپروری عیب است که این روزها همه گدای هم هستند گدایی دزدی می آورد و افسردگی.واقعا یک کفاش نظافتچی تعمیرکار پرستار و... درستکار سخت پیدا می شود و جوانان ما همه مستمری و حمایت پدر را میخواهند