پرسشی بی پاسخ که حکایت از دردی بسیار بزرگ و مغفول دارد؛
چگونه کسی از آمار معدنچیان حاضر در یورت اطلاع نداشته و ندارد؟!
به فاصله هفت روز از انفجار مهیب و مرگبار معدن زغال سنگ «زمستان یورت» در استان گلستان، هنوز عملیات امداد و نجات در این معدن پایان نیافته، چون ظاهرا معلوم نیست پیکر بی جان دیگری در محل انفجار به جا مانده یا خیر؟ وضعیتی عجیب که با توجه به وجود معادن مشابه یورت در کشورمان، هراس انگیز جلوه می‌کند.
با کشف هشت پیکر دیگر در دو نوبت در تجسس ها و آواربرداری های امروز، شمار جان باختگان این معدن به 43 تن رسید؛ اما هنوز نمی‌توان این عدد را آمار نهایی این فاجعه دانست، چون متأسفانه هنوز احتمال وجود پیکرهای بی جان دیگری وجود دارد!
به گزارش «تابناک»؛ به فاصله هفت روز از انفجار مهیب و مرگبار معدن زغال سنگ «زمستان یورت» در استان گلستان، هنوز عملیات امداد و نجات در این معدن پایان نیافته، چراکه ظاهرا معلوم نیست پیکر بی جان دیگری در محل انفجار به جا مانده یا خیر؟ وضعیتی عجیب که با توجه به وجود معادن مشابه یورت در کشورمان، هراس انگیز جلوه می‌کند.
هرچند فقدان آمار معدنچیان حاضر در تونل در زمان انفجار از همان زمان وقوع حادثه برای بسیاری محل سؤال بود، اکنون به وضوح مشخص شده که حتی پرس‌وجو از دیگر معدنچیان یورت و حتی کسب اطلاع از مسئولان و خانواده‌های تمامی کارگران شاغل در این معدن در روزهای متمادی پس از حادثه نیز نتوانسته به تعیین شمار کارگران مفقود در تونل منجر شود.
این را می‌شود از یافتن 13 پیکر بی جان در روز گذشته دریافت که برخی معتقد بودند پایان عملیات تجسس برای یافتن افراد حاضر در تونل در زمان حادثه بوده اما زمان زیادی طول نکشید تا مشخص شود که این گونه نبوده؛ خط بطلانی که کشف هفت پیکر دیگر بر فرضیات ارائه شده توسط برخی مسئولان کشید تا کمی بعد، یک پیکر دیگر پیدا شده و مشخص شود هنوز آمار فاجعه یورت نهایی نشده است.
یعنی وضعیت هنوز همان چیزی است که نائب رئیس شورای شهر گرگان در همان ساعات نخست حادثه گفته بود: «آمار دقیقی از کارگران محبوس شده فعلا وجود ندارد». این در حالی‌ست که طبق آیین‌نامه ایمنی در معادن باید تعداد کارگرانی که داخل معدن مشغول به کارند، در هر لحظه مشخص باشد و مسئولیت رعایت مقررات آیین نامه هم بر عهده کارفرماست.
البته اوضاع در یورت خیلی وخیم تر از آن است که درباره آیین نامه ایمنی و رعایت نشدنش سخن بگوییم. به ویژه زمانی که می‌بینیم، کشف هشت پیکر در امروز نیز نتوانسته موجب شود، حمیدرضا منتظری، معاون مدیریت بحران استانداری گلستان از احتمال افزایش شمار جان باختگان سخن به میان نیاورده و نگوید: «شواهد نشان می‌دهد هنوز احتمال دارد یک جسد زیر آوار مانده باشد.»
به عبارت بهتر با ابهامی بزرگ در شمار کارگران حاضر در معدن در زمان وقوع فاجعه مواجهیم که شاید در ساعات نخست و تا یکی دو روز پس از حادثه می‌شد، آن را نتیجه بیمه نبودن کارگران و در دسترس نبودن لیست بیمه این معدن یا موارد مشابه دانست؛ اما وجود آن در پایان هفتمین روز عملیات امداد و نجات، تنها فاجعه است و بس؛ فاجعه ای بزرگ که محدود به این معدن نیست.
شرایطی بسیار دردناک که نشان می‌دهد، پرداخت نشدن حقوق کارگران این معدن در برخی ماه ها و معوق ماندن دستمزدشان از سال های گذشته، تنها گوشه بسیار کوچکی از مشکلات موجود در این بوده و حتی به قدر وجود یک لیست حقوقی از کارگران یا ارائه آن به امدادگران هم، امور در معدن یورت بر مبنای اصول پیش نمی‌رفته است! حال آنکه برخی مان فکر می‌کردیم علت وقوع انفجار در این معدن، فقدان دستگاه های هشدار غلظت گاز یا از کار افتادن آنها بوده است!
اینجاست که می‌توان فهمید مشکل یورت نه فقدان سامانه هشدار یا هر تجهیزات ایمنی دیگری، که بسیار فراتر از این مشکلات و معضلات بوده است؛ موضوعی که تأمل در آن موجب می‌شود به شدت نگران حال و روز کارگرانی شویم که در امثال یورت مشغول به کارند و خدا می‌داند ندید گرفتن مشکلات فراوان معادنی که در آن کار می‌کنند، این کارگران محروم را در معرض چه خطراتی قرار داده و می‌دهد.
هرچند فقدان آمار معدنچیان حاضر در تونل در زمان انفجار از همان زمان وقوع حادثه برای بسیاری محل سؤال بود، اکنون به وضوح مشخص شده که حتی پرس‌وجو از دیگر معدنچیان یورت و حتی کسب اطلاع از مسئولان و خانواده‌های تمامی کارگران شاغل در این معدن در روزهای متمادی پس از حادثه نیز نتوانسته به تعیین شمار کارگران مفقود در تونل منجر شود.
این را می‌شود از یافتن 13 پیکر بی جان در روز گذشته دریافت که برخی معتقد بودند پایان عملیات تجسس برای یافتن افراد حاضر در تونل در زمان حادثه بوده اما زمان زیادی طول نکشید تا مشخص شود که این گونه نبوده؛ خط بطلانی که کشف هفت پیکر دیگر بر فرضیات ارائه شده توسط برخی مسئولان کشید تا کمی بعد، یک پیکر دیگر پیدا شده و مشخص شود هنوز آمار فاجعه یورت نهایی نشده است.
یعنی وضعیت هنوز همان چیزی است که نائب رئیس شورای شهر گرگان در همان ساعات نخست حادثه گفته بود: «آمار دقیقی از کارگران محبوس شده فعلا وجود ندارد». این در حالی‌ست که طبق آیین‌نامه ایمنی در معادن باید تعداد کارگرانی که داخل معدن مشغول به کارند، در هر لحظه مشخص باشد و مسئولیت رعایت مقررات آیین نامه هم بر عهده کارفرماست.
البته اوضاع در یورت خیلی وخیم تر از آن است که درباره آیین نامه ایمنی و رعایت نشدنش سخن بگوییم. به ویژه زمانی که می‌بینیم، کشف هشت پیکر در امروز نیز نتوانسته موجب شود، حمیدرضا منتظری، معاون مدیریت بحران استانداری گلستان از احتمال افزایش شمار جان باختگان سخن به میان نیاورده و نگوید: «شواهد نشان می‌دهد هنوز احتمال دارد یک جسد زیر آوار مانده باشد.»
به عبارت بهتر با ابهامی بزرگ در شمار کارگران حاضر در معدن در زمان وقوع فاجعه مواجهیم که شاید در ساعات نخست و تا یکی دو روز پس از حادثه می‌شد، آن را نتیجه بیمه نبودن کارگران و در دسترس نبودن لیست بیمه این معدن یا موارد مشابه دانست؛ اما وجود آن در پایان هفتمین روز عملیات امداد و نجات، تنها فاجعه است و بس؛ فاجعه ای بزرگ که محدود به این معدن نیست.
شرایطی بسیار دردناک که نشان می‌دهد، پرداخت نشدن حقوق کارگران این معدن در برخی ماه ها و معوق ماندن دستمزدشان از سال های گذشته، تنها گوشه بسیار کوچکی از مشکلات موجود در این بوده و حتی به قدر وجود یک لیست حقوقی از کارگران یا ارائه آن به امدادگران هم، امور در معدن یورت بر مبنای اصول پیش نمی‌رفته است! حال آنکه برخی مان فکر می‌کردیم علت وقوع انفجار در این معدن، فقدان دستگاه های هشدار غلظت گاز یا از کار افتادن آنها بوده است!
اینجاست که می‌توان فهمید مشکل یورت نه فقدان سامانه هشدار یا هر تجهیزات ایمنی دیگری، که بسیار فراتر از این مشکلات و معضلات بوده است؛ موضوعی که تأمل در آن موجب می‌شود به شدت نگران حال و روز کارگرانی شویم که در امثال یورت مشغول به کارند و خدا می‌داند ندید گرفتن مشکلات فراوان معادنی که در آن کار می‌کنند، این کارگران محروم را در معرض چه خطراتی قرار داده و می‌دهد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۷
انتشار یافته: ۲۲
اینترنت مخابرات داره در تلگرام اخلال ایجاد میکنه لطفا بررسی کنید چگونه ؟ واقعاً نمی دانید چرا و چگونه ؟ چون همه فکر و ذکر مسئولین ما صرف مبارزه با دشمن !!! می شود . اصلاً مگر کسی به فکر ملت ایران است ؟! چه فرقی می کند یک ایرانی با خودروی خارج از استانداردش دچار حادثه شده و بمیرد یا در معدن بدون ایمنی کشته شود یا بر اثر آلودگی هوا و پارازیت ها سرطان بگیرد . اولویت هیچ موقع بر حل مشکل کارگران نیست چون مهم نیست همش تقصیر رئیس جمهور است که حاضز نشد از ماشین پیاده شود و از تعداد پرسجو کند متاسفانه در هیچ کاری آمار درست صحیح نداریم، از آمارهای اقتصادی تا آمار های انسانی خداوند به بزرگی خود تمامی ظالمان این کشور را نابود خواهد کرد انشاالله پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۲۲:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۲/۲۰
آمین یا رب العالمین مگر کسی از امار اتش نشانهای توی پلاسکو اطلاع داشت،؟؟ چرا کارکنان مرکز بهداشت(واحد بهداشت حرفه ای) از معدن بازرسی نکرده بودند و پیگیری نکرده بودند که چنین مشکلی پیش نیاد به همون دلیل که کسی از آمار آتش نشانان گرفتار در پلاسکو خبری نداشت! آیا کسانی که برای حادثه پلاسکو همه را محکوم می کردند و شاید هم حق داشتن الان هم صحبت می کنند.اگر قالیباف وزیر صنعت بود الان زندانی بود ولی .... به این دلیل که در هر معدن درست و حسابی قفسه ای وود دارد که کلاه معدنچیان با نظم خاصی در آنجا قرار دارد و وقتی که حادثه ای رخ می دهد بر اساس آمار کلاه ها تعداد افراد گرفتار مشخص می شود . واحد ایمنی و لهداشت و محیط زیست معدن در این گونه موارد هیچ اغماضی نباید داشته باشد ولی ما که در پناه حمایت های مسئولین به این کارهای بچگانه نیازی نداریم ! از ماست که بر ماست!!!! همین!! تابناک میشه یکبار صادقانه اعلام کنی مالک معدن کیه، شایعات می گوید بسیج است شما واقعیت را منتشر کن، اگر چیزی ننویسی یعنی شایعه درست است. همه چیزهمینطوره در اتفاقات از این نوع ( پلاسکو ،مرگ هاشمی ،تصادف قطار ،انفجار معدن ، جان باختن ،وشهید شدن مرزبانان ،،والاآخر ) همه به یک سناریو مشکوک شبیه است مسولین اصلی که باید پاسخگو باشند ،در پشت پرده میباشند. مثلا در اتفحار همین معدن ،که در اختیار بخش خصوصی که وابستهٔ یک نهاد نطامی است ،چرا ،ریس جمهور باید پاسخگو باشد؟ یا خیلی از مسایل کشور ،که شایعه ساز هست ،اگر هر مسول مستقیم ،پاسخگو باشد ،اینگونه ،اتفاقات ،در مدت کوتاهی به حداقل ،ویا نبودن ،میرسد،،،؟ باید مسولیت فردی بدون وابستگی ،در ایران جا بیفتد ؟،،،، هرکس با توجه به مسولیتی که دارد ،باید پاسخگو باشد ؟،،، با سلام و عرض تسليت درگذشت هموطنان معدنچي عزيزمان در معدن پورت . گذري و نظري بر موضوع نظارت دستگاههاي نظارتي بر اين خصوص داشته باشيد شايد كمي از سوالات شكل گرفته در اذهان مردم كاسته شود . مديريت ناكارامد ، دستگاههاي معيوب ، مشكلات مالي و همه و همه صرفا پس از حادثه مطرح مي شود . چرا اقدامات قبل و در حين بهره برداري تحليل نمي شود ؟ گروههاي زيادي در دستگاه كارفرمائي ، پيمانكار بهره بردار وكنترلي( در بخش دولتي و خصوصي ) بايد به مردم ايران و خانواده داغدار درگذشتگان پاسخ دهند . واقعا چرا در این مملکت با وجود پیشرفت های علمی و وجود دانشکده های معدن و معادن بزرگ اینقدر تاسیسات ما ابتدایی و اولیه است .چرا گزارش نمیگیرید که امنیت جانی معدنکاران چگونه است ؟صاحبان معدن چه کسانی هستن .اگر واقعا جان انسانها مهم است چرا برخورد با ریس جمهور بعنوان یک مسئله سیاسی بازتاب دارد ولی تاریخچه معدن و صاحبان ان و اهمال در ان وسایر معادن پخش نمی شود .چند نفر بمیرند مسئله مهم خواهد شد تا اونجایی که من فهمیدم کسانی که در معدن یورت کار می کردند کارگر نبودند بلکه " برده " بودند . چون بر خلاف سایر نقاط جهان مدیران به این فکر می کنند که خانواده کارگران فقیر با دیدن خون بهای عزیزان خود ساکت می شوند. بنده بعنوان کارشناس معدن باید بگویم که در ایران رئسان و مدیران معادن بزرگ بدلیل دولتی بودن هیچگاه از مهندسان و متخصصان این رشته انتخاب نمی شود. همه اش از بین رشته های بی ربط و حتی علوم انسانی انتصاب می شود و صاحبان معادن کوچک هم افراد غیر متخصص بوده و فقط با پول و یا پارتی صاحب آن شدند و متخصصین این رشته هم بیکارند. دوستان مديريت يك علم است هر چند كه تلاش و كار مديران ميتواند يك مديريت علمى و با پشتوانه تجربى را پوياتر كند متاسفانه برخى ها از كلمه مقدس بسيج فقط استفاده ابزارى ميكنندحتما يادتان هست كه قبل از دو بانده شدن مسير گرگان-كردكوى تابلوهايى در مسير جاده نصب شد كه خبر از طرح بسيجى دو بانده كردن جاده را ميداد كه متاسفانه به علت غير مهندسى بودن جان چندتن از هموطنانمان را گرفت و اداره را مجبور شد دوباره ان ا خراب كرده و نوسازى كند
مديريت چند شركت وابسته به برخى نهادها در واقعه معدن يورت بار ديگر نشان داد كه نمى شود با علم مديريت بازى كرد انهم در عمق ١٨٠٠ مترى زمين