در رثای سردار بی‌نشان حاج علی‌اکبر دانشیار؛
شکوه اخلاص در 40 سال مجاهدت خاموش
سرلشکر پاسدار مصطفي ايزدی
«الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی‌سبیل‌الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله و اولئک هم الفائزون» (سوره توبه-20)
کوه‌ها بجنبند و تو مجنب (تزول‌الجبال و لا تزل)، فرمان جاودان مولای موحدان و مجاهدان تاریخ تشیع سرخ حضرت امام علی(ع) به همه رهپویان راه خونین ایمان و عدالت در پرتو قرآن و ولایت است.
لبیک‌گویان به این ندای امیر مؤمنان(ع) آنانی هستند که خداوند سبحان باب جهاد را بر رویشان گشوده و مصداق این سخن ملکوتی حیدر کرارند، آنجایی که می‌فرماید «ان‌الجهاد باب من ابواب الجنه فتحه‌الله نی صیهًْ اولیائه»؛ این مجاهدان شب زنده‌دار و ایثارگران صحنه پیکار به دنبال اعلای کلمه لااله‌الاالله‌اند، کلمه مقدسی که بنابر فرمایش تاریخی حضرت ثامن‌الائمه(ع) در مسیر شهادت، حقیقت ولایت در آن نهفته است و گوهر آن تشیع علوی است و یوم است آغاز این حرکت و تاریخ قدس است و وقایع ادواری آن در بعثت، غدیر عاشورا نمودی ملکوتی را داراست.
در این تاریخ انسان که خلیفه الهی رسالت اوست «کاوح» «کدح» در مسیر تأویل به سوی حق پرواز می‌کند و از طریق سیر و سلوک تاریخی معنوی به شرف لقاءالله نائل می‌گردد با زبان دل می‌گوید: «بعد از این نور به آفاق دهیم از دل خویش که به خورشید رسیدیم و غبار آخر شد»
این راه حقیقت که با انفجار نور انقلاب اسلامی به رهبری امام عارفان حضرت روح‌الله نمودی پرشکوه پیدا نموده است چنان جلوه‌ای دارد که انسان‌های ساخته شده در مکتب آن یاد اصحاب صفه را زنده نموده‌اند، شهیدانی چون بروجردی، باقری، باکری، بابایی، در این جمع نورانی، سردار ایثارگر، ولایی، سخت‌کوش، با اخلاق و مخلص حاج علی اکبر دانشیار نمونه‌ای درخشان بود.
او مرد همه عرصه‌های جهاد در تمامی سالیان پرفراز و نشیب انقلاب اسلامی بود. فرمانده‌ای بی‌ادعا که کوه‌های سربفلک کشیده غرب کشور و جبهه‌های سراسر حماسه آن شاهد حرکت ایثارگرانه‌اش بود، نفس مطمئنه او آرامش و روحیه فرحبخشی را در ایشان ایجاد کرده به‌نحوی که در سخت‌ترین عرصه‌های نبرد با اطمینان و اعتماد به نفس و خوشرویی به اداره آوردگاه‌ها می‌پرداخت و به خوبی به انجام وظیفه فرماندهی عده‌ها و عده‌ها اهتمام نموده پیروزی رزمندگان اسلام را فراهم می‌کرد.
به یاد دارم در زمان فرماندهی قرارگاه عملیاتی مقدم نجف اشرف در زمان دفاع متحرک ارتش بعثی چگونه در جبهه‌های مختلف با تدبیر و برنامه‌ریزی و سازماندهی و کنترل شایسته به اداره این صحنه‌ها می‌پرداخت و با کمترین نیرو و امکانات به مصاف دشمن بعثی می‌شتافت. او در عملیات کربلای 1 که منجر به فتح مهران گردید نقش ارزشمندی را برعهده داشت، عملیاتی که با وجود کمبود یگان‌های رزمی با فرماندهی مدبرانه و نصرت الهی پیروزی بزرگ و ارزشمندی را به امت اسلامی تقدیم نمود.
این عزیز صادق مرد خدمت بود و با صدق در امر فرماندهی لشگر یازده حضرت امیرالمؤمنین خوش درخشید و این یگان را به قابلیت رزمی کارسازی رساند و در این مسیر برای رضای حضرت دوست در صحنه‌های مختلف جهادی به خدمتگزاری مخلصانه تداوم بخشید و در نهایت برای کمک به حرکت مجاهدانه مدافعان حریم حرم آل‌الله به شورای عالی امنیت ملی پیوست و از قرارگاه نجف اشرف در آغاز انقلاب اسلامی مجاهدت خاموش خود را آغاز نمود و با صدق و صفا و ایثار در جوار مولایش حضرت مولی‌الموحدین امام علی(ع) در نجف اشرف به ملکوت اعلی پیوست.
عاش سعیدا و مات سعیدا. این راه همیشه باز است و بعثت ولایی نبوی و جهاد در عرصه‌های اکبر و افضل و کبیر دائمی است و این سرباز ولایت در همیشه زندگانی مصداق بارز این فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت امام خامنه‌ای بودند که: «رزمندگان دفاع مقدس علاوه بر تن و جسم خود که به صحنه این آزمایش بزرگ ملت ایران بردند، جان خود، فکر خود، هنر خود، دل خود و توان فرهنگی خود را هم به این عرصه کشاندند و سرمایه ملت ایران را هر چه ارزشمندتر کردند».
آری این فرمانده بی‌ادعا و پرافتخار و جانباز گرانمایه و سردار شجاع و خدمتگزار صدیق پس از عمری تلاش و مجاهدت و ایثار در راه خداوند سبحان سرافراز به برادر شهیدش پیوست و بر عهد و پیمانی که با حضرت دوست بسته بود تا آخرین دم حیات ایستاد و راه صدق را تداوم بخشید، با امید بر اینکه همرزمان او در این دوران حساس انقلاب رهایی‌بخش اسلامی تداوم‌بخش راه پیروز او باشند راهی که برای نیل به تمدن رهائی‌بخش و آزادی‌بخش اسلامی رهرو می‌طلبد.
«عاشقان کشتگان معشوقند
بر نیاید ز کشتگان آواز»
