اسكار فضايي..!
مجیدکوهستانی*
به عنوان يك ايراني مثل همه هموطنانم از دومين اسكار يك فيلمساز هم ميهن، خوشحالم. افتخاربزرگي ست كه نصيب اين آب وخاك غباراندود شد.
در چنين جوي هم مرسوم نيست كه كسي جز شادباش چيزي بنويسد و بگويد و معمولا در كشورم اين دست عقايد بعد از اينكه گردوخاك پايكوبي ها خوابيد، طرح مي شود. پس قبل از آغاز متن اصلي، از اينكه نظرم احيانا به مذاق تان خوش نمي آيد، عذر مي خواهم.
ما ايراني ها عاشق آني هستيم كه منتظرش هستيم. مي خواهيم حرفي كه دل مان مي خواهد بشنويم و متني كه دل مان مي خواهد بخوانيم. آهنگي كه بارها تحسين اش كرديم در گوش مان تكرار شود و در كل كسي خاطرمان را با نظر متفاوتش مكدر نسازد.حرف هايي كه دوست داريم را به كوروش كبير و أعمالي كه ناپسند مي داريم را به اسكندر نسبت مي دهيم.
بارها مقالاتي از نويسندگان داخلي و خارجي سينما خوانده ام كه فلان جايزه بزرگ را «سياسي» ، قلمداد كردند و به انتخابش تاختند.كه عقيده و جريان خاصي را نمايندگي مي كرد. كه براي اعلامش پاي لابي فلان دولت و بهمان رژيم در ميان بود.
اگر تعارف را كنار بگذاريم بامداد دوشنبه يكي از همين دست جوايز نصيب خودمان شد.
جامعه هنري و رسانه اي آمريكا كه همچون غالب مردم ايالات متحده از يك شوك و شكست سياسي برمي گردد، در هيجان صدور مانيفست تاريخي اش عليه كاخ سفيد و صاحب اين روزهايش، جايي بهتر از سن اسكار نيافت و نداشت.
فراموش نكرده ام كه ما ايراني ها-بارها و بسيار بيش تر از ديگران- بخت بهترين بودن را با همين مصلحت هاي پشت پرده از كف داده ايم و شايد با همين نكته، بشود امروز و اين افتخار را جاي همه حقوق پايمال شده ، حق خودمان بدانيم. بالاخره اين آسياب نوبتي است اما هنوز و با همه اينها، نمي توانم موضوع اصلي را فراموش كنم. اينكه اسكار دوم جناب فرهادي نيز يك اسكار سياسي و برآمده از نياز جماعتي در ينگه دنيا؛ به برنده شدن ايران(يكي از هفت كشور مورد هدف دستور ترامپ) است.
اين يك بازي است و هنوز تمام نشده. اگر از نتيجه اش خوش مان آمده، پس قواعد بازي را بپذيريم و از چرخش نوبتي اين آسياب نناليم كه قرار است جايزه ها از چنگ ما بربايد؛ چه روي صحنه تالار اسكار، چه روي تشك كشتي يا تخته وزنه برداري المپيك و چه حتي در فلان كنفرانس سياسي.
اسكار دوم مبارك همه ايراني ها... اسكاري كه هديه فضاي سياسي روز آمريكا و دنيا عليه يك تاجرِسياست پيشهِ ديوانه مأب از نگاه ما و خيلي ها، است كه از قضا تقديم معروفترين آدم فضايي هاي ايراني شد.
* نوشته حاضر، با اين فرض كه فيلم فروشنده از بعد فني و تكتيكي در قياس با يكي از رقبايش شايسته كسب اسكار امسال نبوده، به رشته تحرير درآمده است. اگر از اساس فكر مي كنيد از اين جنبه هم ساخته كارگردان دوست داشتني ما، لياقت اين جايزه را داشته است، به گيرنده هاي خود دست بزنيد!
*مدیرمسوول تابناک ورزشی/ منتشرشده در روزنامه خبرورزشی سه شنبه10 اسفند95
