بازدید 25830

تصادف خونین در مسیر برفی و روایتی هولناک از ماجرا +ویدیو

در حالی که سالانه شمار زیادی از هموطنانمان در حوادث و سوانح جاده ای جان به جان آفرین تسلیم می‌کنند یا دچار نقص عضو شده و مجبورند باقی عمر خود را با معلولیت سپری نمایند، هیچ نهادی نمی‌کوشد در انجام وظایفش پا را از دایره خدمات رایج فراتر گذاشته و دست کم آموزش دادن به رانندگان را در دستور کار قرار دهد تا بلکه اندکی از این آمار هولناک کاسته شود.
کد خبر: ۶۶۲۲۶۴
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۵ - ۲۱:۵۷ 31 January 2017
این خبر حاوی روایتی دردناک و فیلمی دلخراش است؛ اگر تمایل ندارید، از خواندن خبر و تماشای فیلم پیوست شده به آن جدا خودداری نمایید!

به گزارش «تابناک»، آمار بسیار زیاد جان باختگان حوادث جاده‌ای در کشورمان موضوعی نیست که با آن غریبه بوده یا از رتبه تلخی که به واسطه آن برای خودمان در میان کشورهای جهان کسب کرده‌ایم، بی اطلاع باشیم اما هیچ کدام از اینها دلیل بر این نیست که بدانیم در مواجهه با چنین حوادث تلخی چه باید بکنیم؟

این را می‌شود با مراجعه به مردم و پرس و جو از ایشان در این خصوص دریافت. سوالی که حتی پرسیدنش از اقشار مرتبط با راه و جاده نیز احتمالا به پاسخ هایی نومید کننده منجر خواهد شد چراکه آمار بسیار بالای سوانح جاده ای و جان باختگان و معلولان ناشی از آن در کشورمان نیز منجر به تدارک طرحی ویژه در این خصوص نشده است.

به عبارت بهتر، در حالی که سالانه شمار زیادی از هموطنانمان در حوادث و سوانح جاده ای جان به جان آفرین تسلیم می‌کنند یا دچار نقص عضو شده و مجبورند باقی عمر خود را با معلولیت سپری نمایند، هیچ نهادی نمی‌کوشد در انجام وظایفش پا را از دایره خدمات رایج فراتر گذاشته و دست کم آموزش دادن به رانندگان را در دستور کار قرار دهد تا بلکه اندکی از این آمار هولناک کاسته شود.

آموزشی که اگر گیرندگان آن، آن دسته از شهروندانی باشند که شغلشان رانندگی‌ست، می‌توان این امیدواری را ایجاد کرد که پیش از رسیدن نیروهای امدادی و اورژانس به محل هر حادثه، به کمک رانندگان آموزش دیده، برخی امور نجات بخشی صورت گرفته و شانس مصدومان برای نجات جان یا فرار از معلولیت، افزایش بیابد.

این نکته از این رو حائز اهمیت است که می‌دانیم در نجات جان مصدومان حتی یک دقیقه زودتر رسیدن تا چه اندازه مهم و حیاتی است و هرچقدر تاخیر بیشتر شود، چه میزان شانس مصدومان برای ادامه حیات کاهش پیدا می‌کند. اصلی مهم که بر اساس آن، دایر کردن اورژانس هوایی در دستور کار قرار گرفته است. اما مگر می‌شود در کشوری پهناور مانند ایران، با این مقدار جاده و راه های مواصلاتی به دایر کردن امداد هوایی در چند مسیر محدود و استقرار ایستگاه های امدادی در مکان های خاص بسنده کرد و چشم انتظار کاهش آمار جان باختگان حوادث جاده‌ای شد؟

پس چاره چیست و چگونه می‌توان این آمار دلخراش و نامطلوب را کاهش داد؟ کمی تامل کافی ست تا دریابیم بهترین راه بهره بردن از توان افرادی است که تقریبا در تمامی موارد بسیار نزدیک تر از نیروهای امدادی به محل حوادث هستند. رانندگانی که به محض مواجه شدن با حادثه، نیروهای امدادی را در جریان ماوقع قرار می‌دهند اما اگر آموزش دیده بودند، می‌شد از توانایی شان در نجات جان افراد مصدوم نیز بهره برد. چیزی شبیه طرح همیار پلیس که برای انجام برخی اقدامات حیاتی پیش از رسیدن امدادگران هدف گذاری شده است.

 رویکردی که اگر به نجات جان شمار اندکی از هموطنان آسیب دیده مان منجر شود، موفقیتی بسیار بزرگ به شمار خواهد آمد. به ویژه اینکه می‌دانیم به دلایل فنی فراوان، بسیاری از خودروهای در حال تردد در جاده های کشورمان، فاقد حداقل های ایمنی هستند و پس از تصادف، هر آن احتمال دارد آتش گرفته و سرنشینانشان را طعمه آتش کنند. موضوعی که علم به آن برای تجهیز امثال اتوبوس های بین شهری یا کامیون ها به وسایل اطفای حریق و ارائه آموزش های لازم در این خصوص به رانندگانشان کفایت می‌کند.

به این ضرورتِ مغفول مانده، ارائه آموزش های لازم برای مواجهه با مصدومان تصادف و باید و نبایدهای این مواقع را هم می‌توان افزود که اگر مورد توجه امثال سازمان بهزیستی یا وزارت بهداشت قرار گیرد، می‌تواند هم از آمار بسیار بالا و نومید کننده تعداد فوتی های تصادف بکاهد و هم بخشی از هزینه های فراوان آتی در این نهادها را کاهش دهد. مثل هزینه‌های درمان یا هزینه های حمایت از معلولان.

تدبیری که اگر اتخاذ شود، مزایای دیگری مانند کاهش آسیب های ناشی از کمک رسانی غیر صحیح به آسیب دیدگان حوادث را هم به دنبال خواهد داشت و از گلایه های تقریبا همیشگی از امدادگران مبنی بر تاخیر بسیار زیاد در رسیدن به محل حادثه هم خواهد کاست اما مورد توجه قرار نگرفته و به کار بسته نمی‌شود تا همچنان رتبه دردناک کشورمان در تصادفات جاده ای، رتبه دردناک تر بالاترین میزان جان باختگان حوادث جاده‌ای را به دنبال داشته باشد؛ آماری آنچنان بزرگ و هولناک که می‌توان با شهدای هشت سال دفاع مقدس یا جان باختگان جنگ‌های مشهور جهان قیاسش کرد و تاسف خورد.

در چنین وضعیتی عجیب نیست اگر ببینیم فیلمی از یکی از تصادفات جاده‌ای در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود که در آن رانندگان عبوری حتی برای اطلاع از زنده بودن مصدومان تلاشی صورت نمی‌دهند و نمی‌کوشند با تکه پارچه‌ای روی جان باختگان را بپوشانند و تنها با کلام، ابراز تاسف عمیق خود را نشان داده و از کنار حادثه عبور می‌کنند.

فیلمی که نمی‌دانیم مربوط به ساعات و روزهای اخیر است یا در گذشته گرفته شده و تازه به چرخه تکثیر در شبکه های اجتماعی تزریق شده، اما می‌دانیم واکنش خیلی‌هایمان در مواجهه با چنین صحنه‌هایی، چیزی شبیه این خواهد بود. از این رو که حتی به قدر اندکی در این باره آموزش ندیده‌ایم و چه در مدارس و دانشگاه ها و چه از صفحه پرکاربرد تلویزیون در زندگی‌هایمان، در این باره چیزی نشنیده یا فرانگرفته‌ایم!
این فیلم تلخ و تاثر برانگیز را ببینید و بیاندیشید که در صورت مواجه شدن با چنین وضعیتی، چه کار خواهیم کرد و چه اقدامی درست و کمک کننده است؟

تعداد بازدید : 56
دانلود

سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۲
انتشار یافته: ۲۹
میترسیم کمک کنیم
بلد نیستیم کمک کنیم
نمیدونیم که باید کمک کنیم
شاید نمیخوایم که کمک کنیم

ولی یه چیز بلدیم:
انواع ادعیه و ذکر
خدایا
هر کار با ما کنی میگیم حکمت الهی...امتحان الهی... قضا و قدر... قسمت....

فقط این موبایل از ما نگیر که کلاهمون میره تو هم
از چند صد متری موبایلشو روشن کرده چون راننده جلویی بهش با موبایل خبر داده که تو هم فیلم بگیر... منم دارم میگیرم

اونوقت از اینجا میکوبیم میریم زیارت امام حسین که بگیم یا امام حسین ما هم به پیروی از تو آزادمردیم

چه آزادمردانی که گرفتار موبایلند... حتی در وقت یاری رسانی
اگر بدانیم که وقوع همچین حوادثی فقط برای دیگری نیست و برای ما هم امکان رخ داد ان هست به این سادگی عبور نخواهیم کرد
حالا خوبه این همه از رشادتهای آتشنشانها گفتند و گفتیم و شنیدیم
باز تا یه صحنه تصادف میبینیم زرتی موبایل روشن میکنیم و درجا فقط میگیم یا ابوالفضل
فکر کنم آتش نشانها آخرین نسل انسانی با شرف هستند
قدرشون را بدونیم که آخراشه
کم کم دارم به این نتیجه میرسیم
ترامپ هم از سرمون زیاد
آدم نمیشیم
نگران نباش تابی جان چون برای مرده ها حتما مجلس خوبی می گیرند وحسابی از خجالتشان در می آیند
آنچه باعث اینهمه ضایعات میشود ،عدم آموزش به رانندگان نیست ، بلکه تولید تعداد بیشماری خودرو بی کیفیت و غیر استاندارد است ،که مسولین ،و متوالیان صنعت ،باتوجه به اینکه میدانند ایران صاحب صنعت خودرو سازی نیست ،اما برای منافع شخصی سالانه اقدام به تولید بیش از یک میلیون دستگاه از همین بمبهای جاده ای میکنند ، و نیروی انتظامی هم در راستای منافع خود ،و همین اشخاص اقدام به شماره گذاری میکند ، نه دولت ، نه دادستانی ،و نه ،نیروهای اطلاعاتی ،هیچکدام اقدامی برای جلوگیری از تولید نمیکنند ،برای اشتغال که بهانه ای بیش نیست در سال جان بیست هزار نفر گرفته میشود یعنی در طول ده سال جمعیتی برابر باشاغلین در این به اصطلاح صنعت گرفته میشود ؟ تمام خیابان ،و کوچه های ایران به پارکینگ تبدیل شده ،شهرداریها از یکطرف ،و وزارت خانه صنعت و معدن ،و تجارت ،که واقعا ،اسم با مسمایی است از یکطرف دارند جان ملت ایران را میگیرند ، آدمها را میکشند ،و برایش عزاداری میکنند ؟ فقط باید گفت خدایا ،ناجی انسانها را الخصوص ایرانیها را برسان ،،خدا یل ظهور مهدیت را تعجیل بفرما ،،آمین ،
هممون میمیریم
وقتی فرهنگ رانندگی نداریم،آموزش میخاد چکارکنه؟!
خدا حضرت ابوالفضل رو از ما ایرانیا نگیره.
عدم آموزش و سختگیری قوانین جزایی در برخورد با تصادفات سبب بی تفاوتی مردم به تصادفات جرحی و فوتی است. چرا که اولا نحوه برخورد با مصدومان و ایمن سازی خودروی سانحه دیده آموزش داده نشده و ثانیا در صورتی که شما مصدومی را که با او تصادف نکرده اید به بیمارستان منتقل کنید متهم ردیف اول تصادف قلمداد میشوید و گرفتارید تا خلافش ثابت شود بنابراین مردم از کمک رسانی سر باز میزنند.
هر چند بی تفاوتی امر پسندیده ای نیست اما گرفتار کردن خود و خانواده نیز برای بسیاری از مردم قابل قبول نیست.
اگر رفتی کمک کباب میشی. میگن تو انها را زدی کشتی باید بعد از کمک یک راست بری زندان تا ثابت یشه که تو نبودی شاید هم ثابت نشد قصاصت کردند
چی بود این فیلم؟؟
شدیم یه مشت زامبی رفته
فقط آموزش کافی نیست بلکه استاندارد سازی جاده ها و اجرا قوانین مورد نیاز است در حال حاضر در اروپا بسیاری از قوانین و علائم راهنمائی و رانندگی ایجاد شده که هنوز در ایران کسی این علائم را نمی شناسد و تا بحال ندیده اند. این علائم جدید در کنار استاندارد سازی جاده ها و آموزش رانندگان باعث کاهش تصادفات می شود
اخلاق خیلی وقت پیش از این جا رخت بسته و رفته.بیایید اعتراف کنیم بر خلاف خودستایی هایی که می شود اکثریت مردم بی فرهنگ و بی اخلاق شده است.من خودم را استثنا نمی کنم ولی تا حد ممکن سعی می کنم چنین نباشم.اولین قدم برای حل یک مشکل این است که ما قبول کنیم مشکل وجود دارد و سعی نکنیم آن را انکار کنیم و بعد سراغ راه حل برویم.
یا اباالفضل و. ...بعدش تخته گاز و عدم توقف برای کمک
این نهایت انسانیت و دینداری خیلی از ماهاست
نبود سواد و آموزش و فرهنگ در این مملکت دیگه آب از سرش هم گذشته...

بهترین راه با خاک یکسان کردن و اصلاح نژادی هست تا بلکه از این وضعیت آشفته نجات پیدا کنیم و نظم سرلوحه زندگی بشه...

وقتی یکجا نظم رو رعایت میکنی در این مملکت و مورد تمسخر قرار میگیری باید به حال اون ملت گریه کرد...

شما از آموزش و ایجاد قوانین میگی در حالی که جلوی چشم مامور قانونش هم خلاف میکنن

سران بالاییش هم خلاف میکنن پس توقع چی دارید؟؟
قیمت جان در ایران ارزان است. در برخی کشورها برای عبور از چراغ قرمز خاطیان را به زندان می اندازند. اما شما با پرداخت مبلغی اندک (بیمه شخص ثالث) می توانید آدم بکشید و حداکثر بعد از چند ماه انگار نه انگار. دیه کمکی است به خانواده آسیب دیده که لازم است، اما هرگز مجازات مناسبی برای راننده هایی که برای جان خود و دیگران ارزشی قائل نیستند نیست.
ابالفضل به کمرتون بزنه.

فقط بلدید فیلم بگیرید؟
این دقیقا همون بدترین اتفاقیه که طی این سالها تو کشورمون افتاده.
بی تفاوتی محض در قبال سرنوشت دیگران...
غافل از اینکه همه تو یه کشتی نشستیم.
این فیلم نمونه دیگری از همون جریان سلفی های متداوله که اخیرا تو فاجعه پلاسکو همه رو آزار داد.
اتفاقا يكى از مشكلات مجروحين همان احساس همدلى ديگران است كه بيشتر باعث قطع نخاع ميگردد و تابستان گذشته كه در ايران بودم در جاده تهران قم تصادفى شده بود و جاده بند امده بودم و بنده هم بخاطر همان فرهنگ تلخ كه هنوز در وجودهم ميباشد از ماشين پياده شدم و مردم غير حرفه اى وارد إمداد رسانى شدند و شخص مجروح را ميخواستند با زور از ماشين بيرون بياورند و من تقاضا كردم كه اقايان يا صبر كنند كه امبولانس بيايد يا اينكه دخالت نكنند چونكه مجروح را مانند يك لاستيك بزور از ماشين خارج كردند تا اينكه امبولانس هم امد و مقدارى بهتر عمل كردند. بنظر من بايد روش cpr و كمك به مجروحان بخشى باشد از امتحان رانندگى و گذشته از ان يك تانك مناسب اتش خاموش كن هم در ماشين قرار بگيرد چونكه واقعا اين. روش و داشتن وسيله اتش خاموش كن خيلى به مجروحين كمك خواهد كرد و خودم اين تجربه را داشتم و بسيار مؤثر بود در غير اينصورت حتما يا ماشين اتش ميگرفت و يا به كمك هم وطنان دلسوز غير حرفه اى احتمالا قطع نخاع ميشدم كه متاسفانه دختر خاله خودم بخاطر كمك ديگران در تصادفى عمرا فلج شده و اگر مردم منتظر امبولانس ميشدند اين بيچاره قطع نخاع نميشد و هزاران نفر قربانى كمك هاى غير حرفه اى هستند و تنها راهش ياد گيرى مراحل أوليه اورژانس هستند. حتى مرحوم ايت اللاه رفسنجانى اگر بموقع cpr ميشد الان بين ما بود روحش شاد
ضمن تایید آموزش نجات مصدومان و کیفیت رهاسازی محبوسان در وسایل نقلیه اول باید به رانندگان آموزش داد که چطور در جاده رانندگی کنند و ارزش جان انسانها و خودشان را به آنان متذکر شد و تبعات ایجاد شده برای مصدومان حوادث را باید فیلم و کلیپ ساخت تا آمار تصادفات کاهش یابد.در ایران تنها چیزی که اهمیت ندارد جان آدمی است بیمه دیه را میدهد راننده حد اکثر سه ماه زندانی میشود و تمام.
قضاوت زود هنگام
با اصل نظر شما موافقم. ولی از کجا معلومه راننده در مکان مناسبی توقف نکرده؟
این بندگارن خدا که معلومه به رحمت خدا رفتن.راننده عبوری چیکار باید میکرده؟ضمنا خودروهای دیگه هم اونجا ایستاده بودن که مسلما اورژانس رو خبر کردن.این ویدئو شیطنت آمیز و با هدف تخریب هموطنان ترک زبان انتشار یافته.تف به .................
فرهنگ فرهنگ فرهنگ
ایرانیان هموطن متاسفانه دانش هم زیستی وباهم زندگی کردن را فراموش کرده اند فقط پز تمدن بالا بافرهنگ بودن را میدهند تا زمانیکه مدارس و رسانه وتلوزیون به صحنه نیایند وترک فرهنگ را پیش بگیرند این بساط بی تفاوتی ادامه دارد
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر