تلخ است اما حقیقت دارد؛ حتی سقوط رژیمی که در نتیجه سبعیت ایشان جنگی طولانی مدت به کشورمان تحمیل شد و خون شمار زیادی از هموطنانمان بر زمین ریخت نیز نتوانست گره از کار جستوجوی گلهای خونین کفن میهنمان باز کند.
به گزارش «تابناک»، سال ها از سقوط حزب بعث عراق و هلاکت شمار زیادی از رهبران خونخوار این کشور میگذرد و در این مدت، تردد ایرانیان به این کشور، به ویژه عتبات عالیات و اماکن زیارتی امری روزمره و عادی شده است، آنقدر که بی دانستن زبان عربی هم احساس دلتنگی نمیکنیم اما این تغییرات شگرف هم نتوانسته گره گشای دلتنگی هایمان برای پاره های وطن شود.
برای شهدایی که اگر نبودند، اکنون بخشی از عراق میبودیم و میبایست در کنار شمار فراوان شیعیان این کشور، تن به خواسته های حزب بعث داده و با وضعی خو میگرفتیم که ذلت بار بود. حال ناخوشی که عراقی ها هم رهایی از آن را مرهون رزمندگان ایرانی هستند، هرچند با وا دادن ایشان مقابل آمریکایی ها و رفقایشان، دوام چندانی نیاورد.
از اوضاع عراق و وضعیت وخیم بخش هایی از این کشور که با طاعون داعش و برخی دیگر از گروه های تروریستی دست به گریبان هستند که بگذریم، تأثیر تغییرات رژیم در این کشور بر برخی مسائل مشترک میان ما و همسایه غربی مان نیز قابل توجه است. به ویژه در خصوص برنامه های تفحص پیکر شهدای دفاع مقدس در محدوده جغرافیایی این کشور.
به مدد تلاش های فراوان صورت گرفته در این خصوص در کشور، کمتر نقطه ای از کشورمان مانده که تفحص نشده باشد. این را مسئولان ستاد تفحص و کمیته جستوجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح میگویند و بر اساس آن، از مدتی پیش، تفحص در خاک عراق را در دستور کار قرار دادهاند.
عملیاتی وسیع که کشف پیکر شهدای غواص عملیات کربلای 4 و موج وسیعی که به دنبال داشت، یکی از نتایج آن بود و همچنان ادامه دارد؛ پروسه ای که به گفته سردار سیدمحمد باقرزاده، کمیته مفقودین برای انجامش برنامه سه ساله تدارک دیده و پیش بینی میکند در نتیجه آن، پیکرهای 5 هزار شهید کشف شده و به کشور منتقل شود.
برنامه ای که به گفته وی، فعلا در کردستان عراق و جنوب این کشور متمرکز است اما در آینده توسعه خواهد یافت و حتی تا بخش های مرکزی این کشور نیز خواهد رفت. از این روی که برخی اطلاعات حکایت از به شهادت رسیدن شماری از اسرای کشورمان در مناطقی دور از جبهه های نبرد و تدفین مخفیانه آنها دارد.
این در حالی است که اطلاعات بسیار اندکی در این باره وجود دارد و پیگیری از مسئولان عراقی در این خصوص نیز به ندرت به حصول نتیجه میرسد، زیرا از آن دوران سال های زیادی میگذرد و در این مدت، عراقی ها تغییرات فراوانی را پشت سر گذاشتهاند؛ تغییراتی که مهم ترین آن سقوط حزب بعث و بعد اشغال این کشور توسط آمریکا و متحدانش بود.
اشغالی که با نابودی برخی اسناد و انتقال باقی مانده اسناد عراقی ها به آمریکا همراه شد تا دستیابی به اسنادی که میتوانست در شناسایی محل دفن شهدای ایرانی یاری مان کند، غیر ممکن شود. حتی با وجودی که میدانیم مسئولان کشورمان به واسطه صلیب سرخ تلاش دارند به آن اطلاعات دسترسی پیدا کرده و به پیکر شهدای کشورمان دسترسی پیدا کنند.
البته این تنها بخشی از سختی های تفحص پیکر شمار زیادی از شهدای دفاع مقدس در خاک عراق است و مشکل بیش از اینهاست؛ آنقدر که سردار باقرزاده به عنوان مثال چند نمونه از آنها را این گونه بیان میکند؛
«برخی موارد هست که افرادی درگذشته در خاکسپاری شهدای ما نقش داشتند، این افراد از سیستم شهرداری یا مراکز دولتی و نظامی آنها خارج شدند، برخی از اینها بعثی بودند که از دسترس ما خارج هستند برخی هنوز هستند اما هنوز سیستم وزارت دفاع عراق به دلیل مشکلاتی که در این کشور وجود دارد مسلط بر موقعیت آنها نیست که بخواهد اطلاعاتی از آنها به دست آورد.
بهعنوانمثال یکبار در بغداد در زمان رژیم بعث عراق یک نمایشگاه نظامی برگزار شد یکی از تانکهای ایرانی آوردند در این نمایشگاه در معرض نمایش قراردادند، در این تانک پیکر شهیدی وجود داشته است، بعداً متوجه پیکر شهید شدند و آن را در ساحل دجله در بغداد دفن کردند، ما الآن سؤال میکنیم که محل نمایشگاه در کجا قرار داشته است کسی اطلاعی ندارد.
بر اساس نقلی که شده است نخستین شهید در سوسنگرد به نام شهید حبیب شریفی به اسارت درآمده و براثر جراحات به شهادت رسیده است و وی را در یک انبار چوب تدفین کردهاند اکنون از مسئولان العماره سؤال میکنیم این انبار چوب در کجا قرار داشت اظهار بیاطلاعی میکنند، حقدارند مسئولان تغییر کردند بیش از 30سال است که از این واقعه میگذرد، یک ردیابی دقیقی نیاز دارد.»
یادگارهای رژیم منحوسی است که نه بودنش خیری به دنبال داشت و نه با رفتنش، شرشان کم شد.