حتما باید می مردند؟!
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» می‌تواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
محمد ماکویی: بالابر سلف دانشگاه صنعتی شریف سقوط می کند و به شش نفر از اساتید صدمه می زند.در یکی دو مورد آسیب دیدگی بسیار جدی است و کار استادها را به عمل جراحی های اول و دوم می کشاند.
با کمال تعجب روزنامه ها و سایت ها چندان که باید و شاید به حادثه نمی پردازند به گونه ای که خبر در روزهای اول بصورت "چند نفری زخمی شدند" درج می شود و در روزهای آخر بی آنکه اسامی اساتید عنوان گردد ختم به خیر می گردد.
جای تاسف است که واکنش ما ایرانی ها در برابر حوادثی که در آن ها مرگ و میری در کار نیست بصورت "برو خدا را شکر که زنده ای چون ما یک آشنایی داشتیم......" و "الحمدالله به خیر گذشت" بوده و کمتر کسی بر آن می شود که با پیگیری جدی علل وقوع حادثه کاری کند که با عدم تکرار آن جان مردم محفوظ و ایمن بماند.
قطعا یکی از دلایلی که موجب می شود ما ایرانی ها زودتر از خیلی از مردم دنیا بمیریم همین بی تفاوتی در برابر حوادث و اتفاقاتی است که خوشبختانه "جان گیر" نبوده اند.
برای مثال در حالی که خیلی ها از "این بزرگراه پل عابر پیاده ندارد" شکایت دارند,عموما ساخت پل وقتی که کشته ای در میان باشد در دستور کار قرار می گیرد.
به عنوان نمونه ای دیگر پیچ تندی که بسیاری از رانندگان را دچار آسیب و خسارت جدی نموده مرمت نمی شود اما هنگامی که خبر می رسد که خانواده ای در اثر پیچ تند جاده به کام مرگ فرو رفته اند موضوع جدی ارزیابی شده و در باره آن "باید فکری" کرد گفته می شود.
قصور و اشتباهات کوچک و بزرگ پزشکی و مهندسی هم که فقط به جان و مال آدم ها آسیب می رساند اما ایشان را کماکان زنده نگاه می دارد چیز مهمی به حساب نمی آید و بسیاری از مردم را به این دیده و ایده که "حتما باید بمیریم تا باور کنند که چیزیمان هست" می کشانند.
قدیمی ها می گفتند که "تنها مرگ چاره ندارد و در مورد آن کاری از کسی بر نمی آید"
با این حساب شاید برای ما ایرانی های تنبلی که چندان اهل کار کردن نیستیم "مرگ" چاره و بهانه خوبی برای توجیه بیکاری و گفتن "متاسفانه دیگر کاریش نمی شود کرد!؟" باشد!!!؟
