پرویز کاظمی در گفت وگو با «تابناک»؛
احمدی نژاد هوشش را برای منافع فردی به کار می گیرد، تا مصالح عمومی/وی ساکت بودن و در حاشیه قرار گرفتن را برنمی تابد/ احمدی نژاد و مردم دو خط موازی اند
در شرایطی که در دوره های نهم و دهم دولت همیشه درگیرِ مشکلات ریز و درشتی بود که اتفاقا هزینه های زیادی را هم به منافع ملی تحمیل کرد، ایشان همیشه علاقه داشت رفتارهایی خارج از عادت داشته باشد؛ برای نمونه، باید از احمدی نژاد پرسید که قصدش از نامه نوشتن به اوباما چه چیزی بود؟ مگر می شود هر شهروندی یکباره تصمیم بگیرد که به رئیس جمهوری آمریکا نامه بنویسید
خوب یا بد؛ واقعیت این است که مطرح شدن محمود احمدی نژاد در فضا و ادبیات سیاسی پر از حرف و حدیث است . دقیقا در حالی که 9 ماه به برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری مانده، آمدن یا نیامدن رئیس پر حرف و حدیث دولت های نهم و دهم، ذهن جامعه را مشغول به خود کرده و باعث شده است، گروهی نگران تبعات منفی این اتفاقِ احتمالی و همچنین دسته ای امیدوار به بازگشت به قدرت باشند.
به همین دلیل، این مسأله به سؤالی مهم حتی در گفت وگوهای دورهمی روزمره مردم تبدیل و تحرکاتی چون سفرهای متعدد داخلی و نامه نوشتن به اوباما و.... مزید بر علت شده است.
پرویز کاظمی، که اولین اخراجی دولت نهم توسط رئیس وقت دولت بود، با گفتن اینکه این را در نظر بگیرد که اطراف احمدی نژاد خلوت شده است و همین هایی که مانده اند، برای قدرت داشتن خودشان چنین کاری را انجام می دهند، تا هر کدام دوباره در منصب های بالا مشغول به کار شوند و دیگر آنکه احمدی‌نژاد می داند، نیامدنش بهتر از آمدنش است و تصمیم گیر نهایی هم خودش است و تکرار می کنم، باهوش تر از آن است که در باغ سبز پوشالی که نشانش می دهند را جدی بگیرد، تأکید دارد که انتخابات سال 96 کاندیدایی به نام محمود احمدی نژاد نخواهد داشت.
گفت و گوی «پرویز کاظمی» با «تابناک» را در ادامه می خوانیم.
* احمدی نژاد می آید، احمدی نژاد نمی آید. انگار محمود احمدی نژاد از طرح چنین مسائلی راضی است.
همه مردم ایران محمود احمدی نژاد را می شناسند و می دانند که او چقدر دوست دارد تا همچنان در اخبار باشد و به قول معروف دیده شود. به همین دلیل، ایشان نه تکذیب می کند و نه تأیید. این در شرایطی است که هشت سال ریاستش بر دولت، آسیب هایی زیادی را در حوزه های مختلف به بار آورد و مشخص است که رأی مردم به اسم او نوشته نخواهد شد. خیلی از مطالب برای جامعه روشن شده و به همین دلیل محال است به او اقبالی داشته باشند.
* با همه این اوصاف، رفتارهای اخیر او شائبه انتخاباتی دارد.
خب! همه می دانند که ایشان علاقه مند است تا دیده شود و مطرح باشد. احمدی نژاد روحیه اش به گونه ای است که ساکت بودن و در حاشیه قرار گرفتن را برنمی تابد و طبیعتا کارهایی که در این چند مدت انجام داده را می توان بنا به شناختی که از او وجود دارد، طبیعی دانست.
در شرایطی که در دوره های نهم و دهم دولت همیشه درگیرِ مشکلات ریز و درشتی بود که اتفاقا هزینه های زیادی را هم به منافع ملی تحمیل کرد، ایشان همیشه علاقه داشت رفتارهایی خارج از عادت داشته باشد؛ برای نمونه، باید از احمدی نژاد پرسید که قصدش از نامه نوشتن به اوباما چه چیزی بود؟ مگر می شود هر شهروندی یکباره تصمیم بگیرد که به رئیس جمهوری آمریکا نامه بنویسید و اگر واقعا به عنوان یک شهروند یا خادم این کار را کرده بود، چرا در بالای سربرگ عنوان رئیس جمهوری دوره های نهم و دهم را آورده بود. همین نوع کارها را انجام می دهد تا خبرش در رسانه های داخلی و خارجی انعکاس پیدا کند. یا همین سفرهایی که به این شهر و آن شهر می رود تا هم در صحنه باشد و هم اینکه به ارزیابی صحیح در خصوص جایگاهش در جامعه برسد.
* شما در جایی عنوان کرده بودید که احمدی نژاد بسیار باهوش است.
احمدی نژاد قعا باهوش است؛ اما متأسفانه هوشش را برای منافع فردی به کار می گیرد، تا مصالح عمومی! اگر قرار بود هوش او در مسیر صحیح مورد استفاده قرار بگیرد، بسیاری از مشکلات گریبان کشور را در آن هشت سال نمی گرفت.
* به نظر شما تحلیل شخصی اش چیست؛ حضور در انتخابات یا ...؟
نظر من این است که خودش هم می داند که آمدنش به انتخابات موضوعیت ندارد و قطعا می داند که فضای سیاسی و اجتماعی از حضورش استقبال نخواهد شد و می داند که جامعه پذیرایش نخواهد بود.
* البته اطرافیانش سعی دارند تا این طور القا کنند که فضا برای حضور سه باره در پاستور مهیاست.
این را در نظر بگیرید که اطراف احمدی نژاد خلوت شده و همین هایی که مانده اند، برای قدرت داشتن خودشان چنین کاری را انجام می دهند تا هر کدام دوباره در منصب های بالا مشغول به کار شوند. احمدی‌نژاد می داند که نیامدنش بهتر از آمدنش است و تصمیم گیر نهایی هم خودش است و تکرار می کنم باهوش تر از آن است که در باغ سبز پوشالی که نشانش می دهند را جدی بگیرد.
همچنین برخی این طور می گویند که از رد صلاحیت احتمالی استقبال می کند که بعید است چنین ریسکی را به جان بخرد. او ادعایش این است که خدمتگزارترین رئیس دولت بوده و به همین دلیل دوست ندارد رد صلاحیت شود؛ به ویژه اینکه در چند مدت اخیر، اعضایی از شورای نگهبان تأکید کرده اند که تأیید صلاحیت در گذشته ضامن تأیید شدن دوباره نیست.
* پس معتقدید که احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نخواهد کرد؟
بهتر است این طور گفته شود که احمدی نژاد نباید در انتخابات باشد و خودش هم می داند که حضورش حضوری بیهوده خواهد بود که این نظریه چند دلیل دارد: دلیل اول کارنامه غیرقابل دفاع دو دولتش است که انواع تهدیدها و تحدیدها را به کشور تحمیل کرد تا مردم نه تنها مشکلاتشان را کمتر نبینند، بلکه روز به روز فشار بیشتری را به چشم ببینند. دلیل علمی اش هم این است، رئیس جمهوری که هشت سال زمام امور را در دست داشته، همه داشته هایش را خرج کرده و طبیعتا چیزی برای ارایه ندارد. همه اینها نشانه هایی است که رأی به نأمانوسی حضور احمدی نژاد در انتخابات سال 96 می دهد.
* سخن پایانی
احمدی نژاد و مردم دو خط موازی اند؛ این برای خودش مسجل شده است.
به همین دلیل، این مسأله به سؤالی مهم حتی در گفت وگوهای دورهمی روزمره مردم تبدیل و تحرکاتی چون سفرهای متعدد داخلی و نامه نوشتن به اوباما و.... مزید بر علت شده است.
پرویز کاظمی، که اولین اخراجی دولت نهم توسط رئیس وقت دولت بود، با گفتن اینکه این را در نظر بگیرد که اطراف احمدی نژاد خلوت شده است و همین هایی که مانده اند، برای قدرت داشتن خودشان چنین کاری را انجام می دهند، تا هر کدام دوباره در منصب های بالا مشغول به کار شوند و دیگر آنکه احمدی‌نژاد می داند، نیامدنش بهتر از آمدنش است و تصمیم گیر نهایی هم خودش است و تکرار می کنم، باهوش تر از آن است که در باغ سبز پوشالی که نشانش می دهند را جدی بگیرد، تأکید دارد که انتخابات سال 96 کاندیدایی به نام محمود احمدی نژاد نخواهد داشت.
گفت و گوی «پرویز کاظمی» با «تابناک» را در ادامه می خوانیم.
* احمدی نژاد می آید، احمدی نژاد نمی آید. انگار محمود احمدی نژاد از طرح چنین مسائلی راضی است.
همه مردم ایران محمود احمدی نژاد را می شناسند و می دانند که او چقدر دوست دارد تا همچنان در اخبار باشد و به قول معروف دیده شود. به همین دلیل، ایشان نه تکذیب می کند و نه تأیید. این در شرایطی است که هشت سال ریاستش بر دولت، آسیب هایی زیادی را در حوزه های مختلف به بار آورد و مشخص است که رأی مردم به اسم او نوشته نخواهد شد. خیلی از مطالب برای جامعه روشن شده و به همین دلیل محال است به او اقبالی داشته باشند.
* با همه این اوصاف، رفتارهای اخیر او شائبه انتخاباتی دارد.
خب! همه می دانند که ایشان علاقه مند است تا دیده شود و مطرح باشد. احمدی نژاد روحیه اش به گونه ای است که ساکت بودن و در حاشیه قرار گرفتن را برنمی تابد و طبیعتا کارهایی که در این چند مدت انجام داده را می توان بنا به شناختی که از او وجود دارد، طبیعی دانست.
در شرایطی که در دوره های نهم و دهم دولت همیشه درگیرِ مشکلات ریز و درشتی بود که اتفاقا هزینه های زیادی را هم به منافع ملی تحمیل کرد، ایشان همیشه علاقه داشت رفتارهایی خارج از عادت داشته باشد؛ برای نمونه، باید از احمدی نژاد پرسید که قصدش از نامه نوشتن به اوباما چه چیزی بود؟ مگر می شود هر شهروندی یکباره تصمیم بگیرد که به رئیس جمهوری آمریکا نامه بنویسید و اگر واقعا به عنوان یک شهروند یا خادم این کار را کرده بود، چرا در بالای سربرگ عنوان رئیس جمهوری دوره های نهم و دهم را آورده بود. همین نوع کارها را انجام می دهد تا خبرش در رسانه های داخلی و خارجی انعکاس پیدا کند. یا همین سفرهایی که به این شهر و آن شهر می رود تا هم در صحنه باشد و هم اینکه به ارزیابی صحیح در خصوص جایگاهش در جامعه برسد.
* شما در جایی عنوان کرده بودید که احمدی نژاد بسیار باهوش است.
احمدی نژاد قعا باهوش است؛ اما متأسفانه هوشش را برای منافع فردی به کار می گیرد، تا مصالح عمومی! اگر قرار بود هوش او در مسیر صحیح مورد استفاده قرار بگیرد، بسیاری از مشکلات گریبان کشور را در آن هشت سال نمی گرفت.
* به نظر شما تحلیل شخصی اش چیست؛ حضور در انتخابات یا ...؟
نظر من این است که خودش هم می داند که آمدنش به انتخابات موضوعیت ندارد و قطعا می داند که فضای سیاسی و اجتماعی از حضورش استقبال نخواهد شد و می داند که جامعه پذیرایش نخواهد بود.
* البته اطرافیانش سعی دارند تا این طور القا کنند که فضا برای حضور سه باره در پاستور مهیاست.
این را در نظر بگیرید که اطراف احمدی نژاد خلوت شده و همین هایی که مانده اند، برای قدرت داشتن خودشان چنین کاری را انجام می دهند تا هر کدام دوباره در منصب های بالا مشغول به کار شوند. احمدی‌نژاد می داند که نیامدنش بهتر از آمدنش است و تصمیم گیر نهایی هم خودش است و تکرار می کنم باهوش تر از آن است که در باغ سبز پوشالی که نشانش می دهند را جدی بگیرد.
همچنین برخی این طور می گویند که از رد صلاحیت احتمالی استقبال می کند که بعید است چنین ریسکی را به جان بخرد. او ادعایش این است که خدمتگزارترین رئیس دولت بوده و به همین دلیل دوست ندارد رد صلاحیت شود؛ به ویژه اینکه در چند مدت اخیر، اعضایی از شورای نگهبان تأکید کرده اند که تأیید صلاحیت در گذشته ضامن تأیید شدن دوباره نیست.
* پس معتقدید که احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نخواهد کرد؟
بهتر است این طور گفته شود که احمدی نژاد نباید در انتخابات باشد و خودش هم می داند که حضورش حضوری بیهوده خواهد بود که این نظریه چند دلیل دارد: دلیل اول کارنامه غیرقابل دفاع دو دولتش است که انواع تهدیدها و تحدیدها را به کشور تحمیل کرد تا مردم نه تنها مشکلاتشان را کمتر نبینند، بلکه روز به روز فشار بیشتری را به چشم ببینند. دلیل علمی اش هم این است، رئیس جمهوری که هشت سال زمام امور را در دست داشته، همه داشته هایش را خرج کرده و طبیعتا چیزی برای ارایه ندارد. همه اینها نشانه هایی است که رأی به نأمانوسی حضور احمدی نژاد در انتخابات سال 96 می دهد.
* سخن پایانی
احمدی نژاد و مردم دو خط موازی اند؛ این برای خودش مسجل شده است.
