گلايه‌هاي عليرضايي بعد از مسابقه ندادن با ورزشكاري از رژيم اشغالگر قدس؛
چه فرقي با ديگران دارم؟
در مسابقه‌هاي جهاني كسي دنبال اين نيست كه عليرضايي چرا مسابقه نداده است. در المپيك كه مسابقه ندادم گفتند عليرضايي مريض بوده و عمل كرده است ولي نمي‌دانم اين بار بايد بگويم كجاي بدنم آسيب ديده است!
بدشانسی علیرضایی تمامی ندارد؛ همگروهی با رژیم صهیونیستی. محمدعلیرضايی این بار در مسابقه‌های جهانی به حریف رژیم صهیونیستی خورد تا خاطره المپیک پکن و انصرافش از مسابقه را در رم زنده کند. بعد از اینکه رکورددار شنای قورباغه ایران به دلیل همگروهیاش با حریف رژیم صهیونیستی در المپیک پکن شنا نکرد، حرف و حدیث‌های زیادی برایش درست شد.
به نوشته خراسان؛ یکی می‌گفت علیرضایی مریض بوده و درست قبل از مسابقه بیماری‌اش عود کرده، دیگری می‌گفت مسئولان فدراسیون گفته‌اند بهتر است مسابقه ندهد چون ممکن است بعد از برگشتن به ایران برایش مشکل‌ساز شود. این‌بار علیرضایی بعد از آشتی با فدراسیون و کادر فنی با وساطت یکی از پیشکسوتان شنا دوباره به تیم ملی دعوت شد تا شاید قهرمان قورباغه ایران بتواند در بین قهرمانان جهان خودی نشان دهد. مسابقه‌های قهرمانی جهان در رم در پیش بود.
علیرضایی با این که از اردوی بلغارستان و کرواسی جا‌مانده بود تمرین‌هایش را در استخر قهرمانی آزادی به تنهایی دنبال می‌کرد. با اینکه بعضی از فدراسیون‌نشینان می‌گفتند علیرضایی آمادگی لازم را برای مسابقه‌های جهانی رم ندارد ولی باز هم محمد علیرضایی توانست قبل از مسابقه‌های رم رکوردش را بشکند. خودش می‌گوید: «در100 متر قورباغه رکورد قبلی‌ام که یک دقیقه و چهار ثانیه و شانزده صدم ثانیه بود را یک ثانیه و 2 دهم ثانیه کمتر کردم.» اما دو روز قبل از اینکه علیرضایی در استخر روباز شهر رم به آب بزند مشخص شد باز هم قهرمان بدشانس ایرانی هم‌گروه حریف رژیم صهیونیستی شده. همگروهی با رژیم صهیونیستی در100 متر و 50 متر قورباغه. با این حساب شناگر قورباغه‌رو ایران قید مسابقه دادن در هر دو مسافت را زد.
علیرضایی درباره همگروهیاش با دو حریف رژیم صهیونیستی می‌گوید: «قبل از مسابقه‌ها رکورد زده بودم و مسئولان برگزاری مسابقه‌ها از روی رکورد‌ها گروه‌بندی کردند به همین خاطر در 50 متر قورباغه که رشته تخصصی‌ام است و رکورد بهتری داشتم با نفر اول رژیم صهیونیستی هم‌گروه شدم و در 100 متر هم با نفر دوم رژیم اشغالگر قدس. این‌بار علیرضایی خیلی کم حاشیه‌تر از المپیک پکن است: «این‌بار خودم نخواستم با ورزشکاری از رژیم غاصب صهیونیستی مسابقه دهم. چون معتقدم هیچ وجه مشترکی با آن‌ها نداریم.»
علیرضایی معتقد است مسائل اعتقادی‌اش باعث شده این‌بار هم از حضور در میادین بین‌المللی انصراف دهد: «این‌بار خودم تصمیم گرفتم مسابقه ندهم و هیچ‌کس مرا مجبور به این کار نکرد. در مسابقه‌های رم بر خلاف المپیک پکن اعتقادم باعث شد به آب نزنم.»
اما مسابقه ندادن علیرضایی در رم هم مثل بازی‌های پکن زیاد به چشم مسئولان فدراسیون و سازمان تربیت بدنی نیامد. رسانه‌ها و سازمان تربیت بدنی خیلی راحت از کنار این موضوع گذشتند. وقتی از علیرضایی درباره انتظارش از مسئولان سازمان تربیت بدنی و فدراسیون شنا می‌پرسیم می‌گوید: «من این کار را به خاطر کشورم و مردمی که دوستشان دارم انجام دادم و انتظار پاداش هم ندارم. فقط یک سؤال از مسئولان دارم، چرا با من رفتاری که با بقیه ورزشکارانی که مثل من از رويارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر ممانعت می‌کنند، انجام نمی‌دهند؟ مگر من چه فرقی با ديگران دارم. من در این مسابقه‌ها با آمادگی کامل حاضر بودم ولي بعضي از ورزشكارها از اين‌كه به حريف رژیم اشغالگر بخورند خوشحال مي‌شوند چون مسئولان و رسانه‌ها از آن‌ها اسطوره مي‌سازند. مسائل مالي و بعضي پاداش‌هاي چندين ميليوني كه جاي خودش را دارد.»
او كه بعد از پكن پاداشي نگرفت اين بار درباره پاداشي كه از روبه‌رو نشدن با ورزشكار رژیم صهیونیستی گرفته مي‌گويد: «همان چيزهايي كه بعد از المپيك پكن گرفتم را اين بار هم گرفتم.»
همين مسئله باعث شده عليرضايي از مسئولان گله‌مند شود: «فرق من با محمد بيداريان كه در مسابقه‌هاي انتخابي المپيك به حريف رژیم صهیونیستی خورد چيست؟ از محمد تقدير كردند و گفتند ما مي‌توانستيم دو سهميه المپيك بگيريم ولي از من هيچ حرفي نمي‌زنند.»
عليرضايي اولين گلايه‌اش را از فدراسيون شنا مي‌كند. چرا كه حتي سايت فدراسيون شنا اعلام نكرد عليرضايي چرا در مسابقه‌هاي جهاني رم به آب نزده، بعد از اين حرف‌ها عليرضايي كه گفته بود به خاطر اعتقادهاي خودش به آب نزده بود موضعش را عوض مي‌كند: «شايد در فدراسيون كساني هستند كه مي‌ترسند اعلام كنند ما گفتيم كه در رم مسابقه نده.»
او هر‌گونه جريمه فدراسيون جهاني شنا را هم رد مي‌كند و معتقد است: «در مسابقه‌هاي جهاني كسي دنبال اين نيست كه عليرضايي چرا مسابقه نداده است. در المپيك كه مسابقه ندادم گفتند عليرضايي مريض بوده و عمل كرده است ولي نمي‌دانم اين بار بايد بگويم كجاي بدنم آسيب ديده است!»
شناگر ملي‌پوش كه زحمات چند ساله‌اش را با هم‌گروه شدن با رژیم صهیونیستی در دو مسابقه مهم از دست رفته مي‌داند و می‌گوید: «چطور دووميداني‌كارها مي‌توانند در گروهي كه رژیم صهیونیستی حضور دارند مسابقه بدهند ولي به شنا كه مي‌رسد موضوع فرق مي‌كند. غير از اين واقعا مي‌خواهم بدانم در فدراسيون جهاني شنا مسئول اين‌كه ورزشكار انصرافي را محروم كنند كيست؟ كدام كميته در فدراسيون جهاني وجود دارد كه فدراسيون را محروم كند كه مسئولان از ترس محروم و جريمه شدن موضوع را رسانه‌اي نمي‌كنند.»
از دست رفتن سه مسابقه ملي‌پوش قورباغه‌رو ايران دليل نمي‌شود كه او قيد شنا را بزند بلكه عليرضايي براي آينده‌اش و براي اين‌كه امكان رويارويي با حريف رژیم صهیونیستی برایش كمتر شود برنامه دارد: «اين بار تصميم گرفتيم قبل از مسابقه‌ها ركورد نزنم تا حداقل بتوانم در مسابقه شركت كنم. چون ركوردم با نفر اول و دوم رژیم صهیونیستی در50 متر و 100 متر نزديك است.»
او بازي‌هاي آسيايي را مهم‌ترين مسابقه در پيش رو مي‌داند: «قبل از بازي‌هاي آسيايي چند مسابقه ديگر هم در پيش داريم، بازي‌هاي كشورهاي اسلامي و مسابقه‌هاي استخر كوچك ويتنام در بازي‌هاي آسيايي داخل سالن. به همين خاطر از يك هفته پيش تمرين‌هايم را در استخر مجموعه ورزشي آزادي شروع كرده‌ام و در ماه مبارك رمضان از يك ساعت قبل از اذان تمرين‌هاي بيرون از آب را انجام مي‌دهم و بعد از افطار هم يك ساعت در آب تمرين مي‌كنم.»
به نوشته خراسان؛ یکی می‌گفت علیرضایی مریض بوده و درست قبل از مسابقه بیماری‌اش عود کرده، دیگری می‌گفت مسئولان فدراسیون گفته‌اند بهتر است مسابقه ندهد چون ممکن است بعد از برگشتن به ایران برایش مشکل‌ساز شود. این‌بار علیرضایی بعد از آشتی با فدراسیون و کادر فنی با وساطت یکی از پیشکسوتان شنا دوباره به تیم ملی دعوت شد تا شاید قهرمان قورباغه ایران بتواند در بین قهرمانان جهان خودی نشان دهد. مسابقه‌های قهرمانی جهان در رم در پیش بود.
علیرضایی با این که از اردوی بلغارستان و کرواسی جا‌مانده بود تمرین‌هایش را در استخر قهرمانی آزادی به تنهایی دنبال می‌کرد. با اینکه بعضی از فدراسیون‌نشینان می‌گفتند علیرضایی آمادگی لازم را برای مسابقه‌های جهانی رم ندارد ولی باز هم محمد علیرضایی توانست قبل از مسابقه‌های رم رکوردش را بشکند. خودش می‌گوید: «در100 متر قورباغه رکورد قبلی‌ام که یک دقیقه و چهار ثانیه و شانزده صدم ثانیه بود را یک ثانیه و 2 دهم ثانیه کمتر کردم.» اما دو روز قبل از اینکه علیرضایی در استخر روباز شهر رم به آب بزند مشخص شد باز هم قهرمان بدشانس ایرانی هم‌گروه حریف رژیم صهیونیستی شده. همگروهی با رژیم صهیونیستی در100 متر و 50 متر قورباغه. با این حساب شناگر قورباغه‌رو ایران قید مسابقه دادن در هر دو مسافت را زد.
علیرضایی درباره همگروهیاش با دو حریف رژیم صهیونیستی می‌گوید: «قبل از مسابقه‌ها رکورد زده بودم و مسئولان برگزاری مسابقه‌ها از روی رکورد‌ها گروه‌بندی کردند به همین خاطر در 50 متر قورباغه که رشته تخصصی‌ام است و رکورد بهتری داشتم با نفر اول رژیم صهیونیستی هم‌گروه شدم و در 100 متر هم با نفر دوم رژیم اشغالگر قدس. این‌بار علیرضایی خیلی کم حاشیه‌تر از المپیک پکن است: «این‌بار خودم نخواستم با ورزشکاری از رژیم غاصب صهیونیستی مسابقه دهم. چون معتقدم هیچ وجه مشترکی با آن‌ها نداریم.»
علیرضایی معتقد است مسائل اعتقادی‌اش باعث شده این‌بار هم از حضور در میادین بین‌المللی انصراف دهد: «این‌بار خودم تصمیم گرفتم مسابقه ندهم و هیچ‌کس مرا مجبور به این کار نکرد. در مسابقه‌های رم بر خلاف المپیک پکن اعتقادم باعث شد به آب نزنم.»
اما مسابقه ندادن علیرضایی در رم هم مثل بازی‌های پکن زیاد به چشم مسئولان فدراسیون و سازمان تربیت بدنی نیامد. رسانه‌ها و سازمان تربیت بدنی خیلی راحت از کنار این موضوع گذشتند. وقتی از علیرضایی درباره انتظارش از مسئولان سازمان تربیت بدنی و فدراسیون شنا می‌پرسیم می‌گوید: «من این کار را به خاطر کشورم و مردمی که دوستشان دارم انجام دادم و انتظار پاداش هم ندارم. فقط یک سؤال از مسئولان دارم، چرا با من رفتاری که با بقیه ورزشکارانی که مثل من از رويارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر ممانعت می‌کنند، انجام نمی‌دهند؟ مگر من چه فرقی با ديگران دارم. من در این مسابقه‌ها با آمادگی کامل حاضر بودم ولي بعضي از ورزشكارها از اين‌كه به حريف رژیم اشغالگر بخورند خوشحال مي‌شوند چون مسئولان و رسانه‌ها از آن‌ها اسطوره مي‌سازند. مسائل مالي و بعضي پاداش‌هاي چندين ميليوني كه جاي خودش را دارد.»
او كه بعد از پكن پاداشي نگرفت اين بار درباره پاداشي كه از روبه‌رو نشدن با ورزشكار رژیم صهیونیستی گرفته مي‌گويد: «همان چيزهايي كه بعد از المپيك پكن گرفتم را اين بار هم گرفتم.»
همين مسئله باعث شده عليرضايي از مسئولان گله‌مند شود: «فرق من با محمد بيداريان كه در مسابقه‌هاي انتخابي المپيك به حريف رژیم صهیونیستی خورد چيست؟ از محمد تقدير كردند و گفتند ما مي‌توانستيم دو سهميه المپيك بگيريم ولي از من هيچ حرفي نمي‌زنند.»
عليرضايي اولين گلايه‌اش را از فدراسيون شنا مي‌كند. چرا كه حتي سايت فدراسيون شنا اعلام نكرد عليرضايي چرا در مسابقه‌هاي جهاني رم به آب نزده، بعد از اين حرف‌ها عليرضايي كه گفته بود به خاطر اعتقادهاي خودش به آب نزده بود موضعش را عوض مي‌كند: «شايد در فدراسيون كساني هستند كه مي‌ترسند اعلام كنند ما گفتيم كه در رم مسابقه نده.»
او هر‌گونه جريمه فدراسيون جهاني شنا را هم رد مي‌كند و معتقد است: «در مسابقه‌هاي جهاني كسي دنبال اين نيست كه عليرضايي چرا مسابقه نداده است. در المپيك كه مسابقه ندادم گفتند عليرضايي مريض بوده و عمل كرده است ولي نمي‌دانم اين بار بايد بگويم كجاي بدنم آسيب ديده است!»
شناگر ملي‌پوش كه زحمات چند ساله‌اش را با هم‌گروه شدن با رژیم صهیونیستی در دو مسابقه مهم از دست رفته مي‌داند و می‌گوید: «چطور دووميداني‌كارها مي‌توانند در گروهي كه رژیم صهیونیستی حضور دارند مسابقه بدهند ولي به شنا كه مي‌رسد موضوع فرق مي‌كند. غير از اين واقعا مي‌خواهم بدانم در فدراسيون جهاني شنا مسئول اين‌كه ورزشكار انصرافي را محروم كنند كيست؟ كدام كميته در فدراسيون جهاني وجود دارد كه فدراسيون را محروم كند كه مسئولان از ترس محروم و جريمه شدن موضوع را رسانه‌اي نمي‌كنند.»
از دست رفتن سه مسابقه ملي‌پوش قورباغه‌رو ايران دليل نمي‌شود كه او قيد شنا را بزند بلكه عليرضايي براي آينده‌اش و براي اين‌كه امكان رويارويي با حريف رژیم صهیونیستی برایش كمتر شود برنامه دارد: «اين بار تصميم گرفتيم قبل از مسابقه‌ها ركورد نزنم تا حداقل بتوانم در مسابقه شركت كنم. چون ركوردم با نفر اول و دوم رژیم صهیونیستی در50 متر و 100 متر نزديك است.»
او بازي‌هاي آسيايي را مهم‌ترين مسابقه در پيش رو مي‌داند: «قبل از بازي‌هاي آسيايي چند مسابقه ديگر هم در پيش داريم، بازي‌هاي كشورهاي اسلامي و مسابقه‌هاي استخر كوچك ويتنام در بازي‌هاي آسيايي داخل سالن. به همين خاطر از يك هفته پيش تمرين‌هايم را در استخر مجموعه ورزشي آزادي شروع كرده‌ام و در ماه مبارك رمضان از يك ساعت قبل از اذان تمرين‌هاي بيرون از آب را انجام مي‌دهم و بعد از افطار هم يك ساعت در آب تمرين مي‌كنم.»
