فیلمسازان ایرانی به دنبال تصاحب گیشه سینماهای همسایه؛
اکران «محمد»، پس از «من سالوادور نیستم» در ترکیه
سینماگران ایران به دلیل بازار کوچک آثارشان در ایران، توان سرمایه‌گذاری برای تولید آثار جدی‌تر را ندارند؛ اما در صورتی که فیلم‌های ایرانی بتوانند در کشورهای همسایه از جمله ترکیه درآمدزا باشند، تهیه کنندگان سرمایه‌گذاری چشمگیری برای آثار خواهند داشت و دورنمایی بزرگ‌تر از اکران عمومی در ایران را مورد توجه قرار می‌دهند.
اکران عمومی فیلم «من سالوادور نیستم» در شرایطی در سینماهای ترکیه آغاز شده که فیلم «محمد» اثر بعدی است که بر پرده سالن‌های سینمای این همسایه غربی ایران به صورت گسترده به نمایش درخواهد آمد؛ اتفاقی که توسط بخش خصوصی سینمای ایران کلید خورده و می‌تواند زمینه ساز گسترش بازار اقتصادی و اثرگذاری فرهنگی سینمای ایران باشد.
به گزارش «تابناک»؛ این روزها در سی سالن سینمای ترکیه، تماشاگران به تماشای رضا عطاران می‌نشینند و «من سالوادور نیستم»، یکی از آخرین فیلم‌هایی که او بازیگر محوری‌اش بوده و منوچهر هادی کارگردانی‌اش کرده را تماشا می‌کنند؛ یک کمدی معمولی ایرانی که توانست پرفروش‌ترین فیلم کشورمان شود و در اکران نوروزی 1395 شگفتی‌ساز باشد.
شواهد خبرنگار «تابناک» از ترکیه حکایت از آن دارد که ترک‌ها حین تماشای این فیلم ایرانی می‌خندند و شوخی‌هایی که در ایران فیلم شده تا حدود زیادی در این کشور همسایه درک می‌شود و این یک اتفاق مهم است. ایران و ترکیه با وجود نزدیکی جغرافیایی و قرابت‌های فرهنگی و مذهبی، تفاوت‌های چشمگیری دارند که باعث می‌شود طرز نگاه‌ها در این دو کشور متفاوت باشد.
اکران عمومی «من سالوادور نیستم» می‌تواند یک «اتفاق» تلقی شود، مشروط به اینکه در همین فیلم خلاصه شود و هیچ فیلم ایرانیِ دیگری شانس اکران عمومی در ترکیه را نیابد؛ اما بر اساس شنیده‌های خبرنگار «تابناک»، فیلم «محمد» (ص) آخرین اثر مجید مجیدی نیز به ترکی دوبله شده و در آینده نزدیک در تعداد قابل توجهی از سینماهای این کشور عرضه خواهد شد و در واقع این مسیر تازه گشوده شده است.
سینماگران ایران به دلیل بازار کوچک آثارشان در ایران، توان سرمایه‌گذاری برای تولید آثار جدی‌تر را ندارند اما در صورتی که فیلم‌های ایرانی بتوانند در کشورهای همسایه از جمله ترکیه درآمدزا باشند، تهیه کنندگان سرمایه‌گذاری چشمگیری برای آثار خواهند داشت و دورنمایی بزرگ‌تر از اکران عمومی در ایران را مورد توجه قرار می‌دهند.
البته تبعات اقتصادی یک بخش مهم از این اتفاق بزرگ است که در رسانه‌های داخلی مورد توجه قرار نگرفت و اتفاقِ پراهمیتِ دیگر در اکران عمومیِ فیلم‌های سینمایی در ترکیه، تقویت نگاه سینمایی ایران و تعاملات فرهنگی میان مردم ترکیه و ایران است؛ اتفاقی که تا پیش از این در قالب سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای ترکیه برای ایرانیها رخ داده بود اما اکنون می‌تواند قضیه برعکس شود.
این موفقیت می‌تواند مداوم و مانا باشد، زیرا توسط بخش خصوصی رقم خورده و پخش‌کننده‌های خصوصی کشورمان با همکاری بخش خصوصی ترکیه، اکران عمومی فیلم‌های ایران در این کشور را آغاز کرده‌اند. در واقع اتفاق مهم دیگر، عدم دخالت و لابی برای اکران فیلم‌های ایرانی است و این مردم ترکیه هستند که مشتری محصولات سینمای ایران شده‌اند.
در این روند، مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صرفاً ناظر ماجرا هستند و مشخصاً حبیب ایل‌بیگی، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی که اخیراً به دعوت رایزنی فرهنگی سفارت ایران در ترکیه به این کشور سفر کرده بود، به نظارت کلی و بررسی ابعاد این اکران عمومی در ترکیه پرداخت. باید دید در آینده این اتفاق مهم تا چه میزان تقویت می‌شود و چه مجموعه آثاری در سایر کشورها اکران خواهند شد.
به گزارش «تابناک»؛ این روزها در سی سالن سینمای ترکیه، تماشاگران به تماشای رضا عطاران می‌نشینند و «من سالوادور نیستم»، یکی از آخرین فیلم‌هایی که او بازیگر محوری‌اش بوده و منوچهر هادی کارگردانی‌اش کرده را تماشا می‌کنند؛ یک کمدی معمولی ایرانی که توانست پرفروش‌ترین فیلم کشورمان شود و در اکران نوروزی 1395 شگفتی‌ساز باشد.
شواهد خبرنگار «تابناک» از ترکیه حکایت از آن دارد که ترک‌ها حین تماشای این فیلم ایرانی می‌خندند و شوخی‌هایی که در ایران فیلم شده تا حدود زیادی در این کشور همسایه درک می‌شود و این یک اتفاق مهم است. ایران و ترکیه با وجود نزدیکی جغرافیایی و قرابت‌های فرهنگی و مذهبی، تفاوت‌های چشمگیری دارند که باعث می‌شود طرز نگاه‌ها در این دو کشور متفاوت باشد.
اکران عمومی «من سالوادور نیستم» می‌تواند یک «اتفاق» تلقی شود، مشروط به اینکه در همین فیلم خلاصه شود و هیچ فیلم ایرانیِ دیگری شانس اکران عمومی در ترکیه را نیابد؛ اما بر اساس شنیده‌های خبرنگار «تابناک»، فیلم «محمد» (ص) آخرین اثر مجید مجیدی نیز به ترکی دوبله شده و در آینده نزدیک در تعداد قابل توجهی از سینماهای این کشور عرضه خواهد شد و در واقع این مسیر تازه گشوده شده است.
سینماگران ایران به دلیل بازار کوچک آثارشان در ایران، توان سرمایه‌گذاری برای تولید آثار جدی‌تر را ندارند اما در صورتی که فیلم‌های ایرانی بتوانند در کشورهای همسایه از جمله ترکیه درآمدزا باشند، تهیه کنندگان سرمایه‌گذاری چشمگیری برای آثار خواهند داشت و دورنمایی بزرگ‌تر از اکران عمومی در ایران را مورد توجه قرار می‌دهند.
البته تبعات اقتصادی یک بخش مهم از این اتفاق بزرگ است که در رسانه‌های داخلی مورد توجه قرار نگرفت و اتفاقِ پراهمیتِ دیگر در اکران عمومیِ فیلم‌های سینمایی در ترکیه، تقویت نگاه سینمایی ایران و تعاملات فرهنگی میان مردم ترکیه و ایران است؛ اتفاقی که تا پیش از این در قالب سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای ترکیه برای ایرانیها رخ داده بود اما اکنون می‌تواند قضیه برعکس شود.
این موفقیت می‌تواند مداوم و مانا باشد، زیرا توسط بخش خصوصی رقم خورده و پخش‌کننده‌های خصوصی کشورمان با همکاری بخش خصوصی ترکیه، اکران عمومی فیلم‌های ایران در این کشور را آغاز کرده‌اند. در واقع اتفاق مهم دیگر، عدم دخالت و لابی برای اکران فیلم‌های ایرانی است و این مردم ترکیه هستند که مشتری محصولات سینمای ایران شده‌اند.
در این روند، مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صرفاً ناظر ماجرا هستند و مشخصاً حبیب ایل‌بیگی، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی که اخیراً به دعوت رایزنی فرهنگی سفارت ایران در ترکیه به این کشور سفر کرده بود، به نظارت کلی و بررسی ابعاد این اکران عمومی در ترکیه پرداخت. باید دید در آینده این اتفاق مهم تا چه میزان تقویت می‌شود و چه مجموعه آثاری در سایر کشورها اکران خواهند شد.
