آنچه که بد نیست در باره زباله بدانید؟!
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» می‌تواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
یاشار بوم راشین: آیا امروز چیزی را دور انداخته اید؟آیا شما مثل اغلب مردم پاسخ مثبت به این سوال می دهید؟زباله هایی که امریکایی ها در هر روز دور می اندازند آنقدر هست که 63 هزار کامیون زباله را پر کند.این مقدار زباله آنقدر زیاد است که اگر ما کامیون های پر از زباله تولیدی یک سال را پشت سر هم ردیف کنیم,نیمی از فاصله زمین تا ماه را خواهیم پیمود!متوسط زباله تولیدی هر امریکایی 7 پوند در روز است.
زباله ها از کجا می آیند؟به کجا می روند؟در باره زباله های تولیدی چه باید کرد تا میزانشان کمتر شود؟بهتان خواهیم گفت اگر اجازه بدهید....
زباله در دو شکل تولید می شود
زباله یا قابل تجزیه زیستی است و یا قابل تجزیه زیستی نیست.قابل تجزیه زیستی به این معنا است که زباله فاسد خواهد شد و می تواند تبدیل به خاک شود.بله,خاک!تمامی خاکی که شما می بینید گیاهان و حیوانات فاسد شده است.عناصر قابل تجزیه زیستی شامل گیاهان,بخش هایی از گیاهان,ضایعات حیوانی و بخش هایی از حیوانات مثل مو, پوست و ماهیچه است.استخوان ها نیز تجزیه پذیر هستند هر چند فساد آن ها در مدتی بیشتر به انجام می رسد.کاغذ مثال خوبی از موادی است که بخوبی قابل تجزیه زیستی می باشند.کاغذ از گیاهان می آید و لذا باید در طبقه "بخش های گیاهی" قرار گیرد.اگر شما تکه ای کاغذ را در باغچه حیاط خلوتتان دفن کنید,بعد از سه ماه احتمالا نخواهید توانست آن را پیدا نمایید.
زباله های غیر قابل تجزیه زیستی آن هایی هستند که یا تجزیه نمی شوند و یا تجزیه شان هزاران سال طول می کشد.اینها معمولا پایه شیمیایی یا معدنی دارند که بهشان اجازه تجزیه شدن را نمی دهد.اگر شما فویل آلومینیمی را در کنار تکه کاغذتان به خاک بسپارید,آن را در هر زمان مشابه روز نخست خواهید یافت و این در حالی است که بسته به زمان دفن,کاغذ درجات گوناگونی از تجزیه و فساد را تجربه می نماید.پلاستیک,شیشه, لاستیک و قوطی های آلومینیمی مثال هایی از موادی که قابل تجزیه زیستی نیستند می باشند.
جداولی هستند که به شما نشان می دهند هر ماده بعد از دفن طی چه زمانی تجزیه خواهد گردید.
چطور زباله تجزیه می شود؟
مواد قابل تجزیه زیستی در زمان کافی تجزیه می شوند.زمان تجزیه وابسته به دانسیته ماده, شرایط آب و هوایی, محل,درجه حرارت و تعداد تجزیه کنندگان محیط مختلف است.بپرسید تجزیه کنندگان چیستند؟
تجزیه کنندگان می توانند حیوانات,کرم های خاکی, حشرات, قارچ ها,باکتری ها و تمامی موجودات زنده ای که مواد قابل تجزیه زیستی را می خورند باشند.وقتی شما پسمانده سیب را در حیاط مدرسه تان می اندازید زمان زیادی طول نمی کشد که شروع به تجزیه نماید.حیوانات کوچکی خواهند آمد و شروع به خوردن سیب شما خواهند کرد.بعضی ها ممکن است تکه هایی از سیب را به خانه هایشان ببرند.اما اگر این کار هم صورت نگیرد باکتری های آب دهان شما شروع به هضم سیب خواهند نمود.کپک ها یا دیگر قارچ ها ممکن است شروع به رشد و نمو روی باقیمانده سیب نمایند.همچنین حشرات و پرندگان ممکن است سیب را بخورند.بنابراین قبل از اینکه شما متوجه شوید,سیب خواهد رفت!بعضی از سیب ها و یا تکه هایی از سیب ها با خوردن توسط موجودات کوچک ناپدید می شوند اما قسمت هایی از سیب ها هم تبدیل به هوموس یا خاک می گردد.
آیا شما هرگز متوجه برگ های پاییزی شده اید که در اطراف و زیر شاخ و برگ گیاهان کپه می شوند؟اگر آن ها از بین برده نمی شوند پس سال تا سال چه اتفاقی برایشان می افتد؟چرا ما هرگز در کنار ساختمان ها توده های عظیمی از برگ های حاصل از سال ها تجمع را نمی بینیم؟برای اینکه برگ ها خیلی سریع تجزیه شده و به صورت هوموس به خاک بر می گردند.انرژی حاصل از برگ های گیاهان به خاک بر می گردد و مورد استفاده گیاهان قرار می گیرد تا رشد نمایند.
زباله ما کجا می رود؟
وقتی ما چیزهایی را دور می ریزیم,آن ها برای همیشه در زباله دان باقی نمی مانند.ما زباله دان های بزرگ را یک روز در هفته خارج کرده و آن ها را در اختیار ماموران شهرداری می گذاریم.این زباله ها به داخل کامیون های بزرگ ریخته شده و در بسیاری کشورها سر از اماکن دفن در می آورد.اماکن دفن گاهی مراکز انباشت زباله هم نام دارند زیرا زباله ها در آن ها تلنبار می شوند.
در اماکن دفن بخشی از زباله ها سوزانده می شود,بخشی در دل خاک پنهان می شود و بخشی بازیافت می گردد.در اماکن دفن طرح های متعددی مورد توجه قرار می گیرد.شرکت های مدیریتی باید اطمینان حاصل کنند که زباله های تجزیه شونده به سلامت مردم یا سیستم های آبرسانی آسیب نمی زنند.زباله های خطرناک باید دور از اماکن دفن نگه داشته شوند و این کار باید در نهایت کارآمدی,ایمنی و اقتصادی بودن انجام گیرد.
تنها کمی بیش از نیمی از زباله ها راهی اماکن دفن می شوند.پس بقیه کجا می روند؟33 درصد بازیافت می شوند و بقیه در زباله سوزها می سوزند.زباله سوزها تاسیسات ویژه ای هستند که زباله ها را سوزانده و تبدیل به خاکستر می نمایند.خاکسترها بعدا در اماکن دفن,دفن می شوند.در طی فرآیند سوزاندن آلودگی هوا بوجود می آید و برای جلوگیری از وقوع این اتفاق باید از فیلترها و اسکرابرها استفاده نمود.
کمپوست
بعضی از مردم از دانش تجزیه برای درست کردن خاکی استفاده می کنند که به کار باغداریشان بیاید.آن ها زایدات آشپزخانه و حیاط را جمع کرده و در ظرفی ویژه می ریزند.
آن ها تجزیه کنندگانی مثل باکتری و کرم خاکی به ظرف اضافه کرده و درجه حرارتی که مورد علاقه تجزیه کنندگان است ایجاد می کنند.سپس محتویات را وقت به وقت به هم می زنند تا همیشه غذای خوب در دسترس تجزیه کنندگان باشد.آن ها اضافه کردن چمن های زده شده,پوست های موز و دیگر مواد قابل تجزیه زیستی را کماکان ادامه می دهند.وقتی زمانش رسید , آن ها مواد غنی از انرژی را به باغ و باغچه شان می برند و برای تغذیه گیاهان مورد استفاده قرار می دهند.این هوموس کمپوست نام دارد و ماده فوق العاده ای برای باغ و باغچه است.کمپوست شامل مواد شیمیایی نیست و لذا منابع آب را در خطر قرار نخواهد داد.کمپوست سازی یک راه خوب بازیافت مواد است.
بازیافت
بازیافت می گویید؟بازیافت چیزی است که طبیعت از اول انجام داده و طی آن مواد قابل تجزیه زیستی را به هوموس تبدیل نموده است.اما از آنجا که انسان در تولید بسیاری از مواد غیر قابل تجزیه زیستی نقش دارد, این نوع زباله باید با ملاحظات بیشتری مورد توجه قرار گیرد.
اغلب جاهای عمومی سطل های بازیافت دارند.شما محتملا آن ها را دیده اید.آن ها معمولا آبی یا سبزند و لوگوی بازیافت رویشان خورده است.این سطل ها بسته به زباله هایی که درشان ریخته می شود طرح هایی خاص دارند.زباله های غیر قابل تجزیه زیستی ریخته شده در این سطل ها راهی اماکن دفن نمی شوند.به جای این کار باید از راهی دیگر از این زباله ها استفاده مجدد نمود.خیلی از ظروف ذوب شده و تبدیل به ظروف جدیدی می گردند.خیلی از ظروف پلاستیکی شیر تغییر شکل داده و در ساختن فنس و سکو مورد استفاده قرار می گیرند.قوطی های سودا به قوطی های سودای جدید تبدیل می شوند.
در کنار بازیافت,استفاده مجدد و هدف گذاری مجدد از راههایی است که باعث می شود مواد غیر قابل تجزیه زیستی سر از اماکن دفن در نیاورد.اغلب ما لباس هایمان را از برادر و خواهرمان و حتی پسرعمویمان می گیریم زیرا این لباس ها هنوز خوبند.با این حال این لباس ها دیگر اندازه آن ها نیستند.چیزهای دیگر به گونه هایی دیگر قابل استفاده مجدد هستند.برخی از این راهها به قرار زیرند:
وقتی که فقط روی یک صفحه کاغذ چیزی نوشته شده است به جای دور انداختن از پشتش برای نوشتن استفاده نمایید.
به جای اینکه مداد رنگی و مداد شمعی را در پایان سال تحصیلی دور بیندازید از آن ها تا زمانیکه تمام نشده اند استفاده نمایید.
ظروف شیشه ای و پلاستیکی غذا را مورد استفاده مجدد قرار دهید.می توانید آن ها را با باقیمانده غذا یا آب میوه پر کنید.از طرفی قادرید مداد رنگی ها و مداد شمعی های گفته شده را در آن ها بریزید.
اسباب اثاثیه قدیمی را تعمیر یا بازسازی نمایید.بعضی از مردم این کارها را از بزرگترین سرگرمی ها به حساب می آورند.
به خیریه ها ببخشید.
با چیزهای خانه تان استفاده های مجدد و هدف گذاری های مجددی را تجربه کنید.برای خودتان چالش ایجاد کنید و ببینید که چه چیزهایی را می توانید در زباله دان بیندازید و آن ها را برای حمل و نقل در اختیار ماموران شهرداری قرار دهید.
زایدات خطرناک
برخی چیزها هستند که قادر نیستند به مدت بیشتر بازیافت شوند,در هدفی دیگر به مصرف برسند و یا با ایمنی در اماکن دفن به خاک سپرده شوند.یخچال های قدیمی, مواد الکترونیکی همچون گوشی های تلفن همراه و رایانه ها و رنگ های استفاده نشده موادی هستند که به علت سمی بودن ,در صورت برده شدن به اماکن دفن ممکن است موجبات آلودگی آب های آشامیدنی ما را فراهم آورند.به این دلیل اماکن دفن و ادارات آتش نشانی این نوع زباله ها را جمع کرده و به مراکز ویژه ای جهت پاکسازی می قرستند.بخش هایی از این مواد با ایمنی کامل بازیافت یا دفع می شود.رنگ ها می توانند دوباره ترکیب شده و به خیریه ها فروخته شوند و مواد شیمیایی دیگر از راههای دیگر قابل استفاده هستند.
مردم نیاز دارند که زایدات خطرناکی که در خانه و انبارشان پیدا می شود را تحویل دهند.حشره کش ها, محصولات تمیز کننده, از بین برنده های علف های هرز, داروها, انواعی از حباب های لامپ ها و چیزهای سوال برانگیز دیگر باید تحویل مراکز مجاز داده شوند.این امر باعث می شود که مردم مطمئن باشند که این چیزها به گونه ای صحیح مورد مراقبت قرار گرفته و اقدامات احتیاطی در باره شان اجرا می گردد.
فاضلاب
ما همه فاضلاب تولید می کنیم و به همین دلیل دستشویی,توالت در هر خانه,مدرسه,هتل یا رستوران وجود دارد.فاضلاب ماحصل فعالیت های بدنی ماست.ولی وقتی ما فلاش تانک را به کار می اندازیم فاضلاب به کجا می رود؟
خب!در غالب مناطق ایالات متحده فاضلاب ها وارد لوله شده و در نهایت سر از تصفیه خانه در می آورد.تصفیه فاضلاب باکتری ها را کشته و مواد شیمیایی را از بین می برد.مواد شیمیایی ممکن است در نتیجه شستن برس های رنگ یا ماشین و یا دیگر فعالیت های شیمیایی مردم وارد فاضلابروها شده باشند.به فضولات مایع اجازه تبخیر شدن داده می شود تا آب از زایدات حقیقی جدا شود.آب تنها بخشی است که تبخیر خواهد شد و بنابراین با روش بیان شده جداسازی بخوبی انجام می گیرد.آب ممکن است بعدا تصفیه شده و یا در سیستم های آبرسانی محلی مورد استفاده قرار گیرد و یا به دریاچه و اقیانوس بریزد.ولی این امکان نیز هست که با تبخیر به اتمسفر برود.
بخش جامد تصفیه می شود و باکتری ها برای تجزیه زایدات مورد استفاده قرار می گیرند.پس جداسازی بیشتر انجام شده و بارور کننده یا اشکال دیگری از زایدات مفید به دست می آید.این کار خیلی پیچیده است و باید برای ممانعت از ایجاد آلودگی محیط زیست تحت نظر متخصصین انجام گردد.
جزایر زباله
در اقیانوس آرام کلکسیون های عظیم زباله شناور بر آب را می توان دید.آن ها برای اولین بار در 1950 به چشم خوردند و بعد از آن شروع به ازدیاد نمودند.اغلب این زباله ها پلاستیکی هستند که ماده ای غیر قابل تجزیه زیستی است.جریانات اقیانوسی مجبور به جمع کردن توده های زباله ای هستند که به داخل اقیانوس ریخته شده اند.این امر باعث می شود که توده های زباله در مکان های محدودی اجتماع کنند.
این زباله ها برای زندگی های حیوانات خطرناک هستند.پرنده ها و موجودات دریایی را می توان دید که در اطراف جزایر زباله که شبیه غذا به نظر می رسند جمع می شوند.آن ها می توانند در گیر ریسمان های بسته بندی مخصوص حمل بطری های پلاستیکی شده و یا تکه های پلاستیکی را بخورند. ریسمان ها ممکن است به دور گردن و پاهای آن ها پیچیده و خفه کننده و یا غرق کننده شوند.پلاستیک های بلع شده یا در گلو گیر می کنند و یا در روده ها جای می گیرند.
این خطرات تنها به اقیانوس ها اختصاص ندارند بلکه در کنار جاده یا هر جایی که توده زباله ها تجمع می کند ممکن است دیده شوند.
حقایقی جالب در باره زباله
در مراکز بازیافت و اماکن دفن از مغناطیس های قوی استفاده می شود که می توانند در جداسازی زباله های فلزی مثمر ثمر باشند.
پلاستیک ها دارای اعدادی در کف هستند که شناسایی آن ها را برای بازیافت کنندگانشان آسان می سازد.این کمک می کند که پلاستیک ها در اهداف ویژه ای مورد استفاده قرار گیرند.
شیشه چیزی است که در هنگام بازیافت تغییر رنگ نمی دهد.پس شیشه سبز در استفاده بعدی هم کماکان سبز خواهد بود.
بازیافت دی اکسید کربن مازاد را از محیط زیست حذف می کند.
بعضی از جوامع حاضرند پول پرداخت کنند تا مردمی که در زباله های بازیافت شدنی,زباله های بازیافتی را سوا می کنند را به کار بگیرند.
در کالیفرنیا سالانه 41 میلیون لاستیک دور انداخته می شود.
شیشه هرگز نمی پوسد و می تواند دوباره و دوباره بازیافت شود.
انرژی کمتری مورد نیاز است تا کاغذ از مواد بازیافتی تولید شود و این امر به کاهش قطع درختان کمک شایان توجهی می نماید.
زباله ها از کجا می آیند؟به کجا می روند؟در باره زباله های تولیدی چه باید کرد تا میزانشان کمتر شود؟بهتان خواهیم گفت اگر اجازه بدهید....
زباله در دو شکل تولید می شود
زباله یا قابل تجزیه زیستی است و یا قابل تجزیه زیستی نیست.قابل تجزیه زیستی به این معنا است که زباله فاسد خواهد شد و می تواند تبدیل به خاک شود.بله,خاک!تمامی خاکی که شما می بینید گیاهان و حیوانات فاسد شده است.عناصر قابل تجزیه زیستی شامل گیاهان,بخش هایی از گیاهان,ضایعات حیوانی و بخش هایی از حیوانات مثل مو, پوست و ماهیچه است.استخوان ها نیز تجزیه پذیر هستند هر چند فساد آن ها در مدتی بیشتر به انجام می رسد.کاغذ مثال خوبی از موادی است که بخوبی قابل تجزیه زیستی می باشند.کاغذ از گیاهان می آید و لذا باید در طبقه "بخش های گیاهی" قرار گیرد.اگر شما تکه ای کاغذ را در باغچه حیاط خلوتتان دفن کنید,بعد از سه ماه احتمالا نخواهید توانست آن را پیدا نمایید.
زباله های غیر قابل تجزیه زیستی آن هایی هستند که یا تجزیه نمی شوند و یا تجزیه شان هزاران سال طول می کشد.اینها معمولا پایه شیمیایی یا معدنی دارند که بهشان اجازه تجزیه شدن را نمی دهد.اگر شما فویل آلومینیمی را در کنار تکه کاغذتان به خاک بسپارید,آن را در هر زمان مشابه روز نخست خواهید یافت و این در حالی است که بسته به زمان دفن,کاغذ درجات گوناگونی از تجزیه و فساد را تجربه می نماید.پلاستیک,شیشه, لاستیک و قوطی های آلومینیمی مثال هایی از موادی که قابل تجزیه زیستی نیستند می باشند.
جداولی هستند که به شما نشان می دهند هر ماده بعد از دفن طی چه زمانی تجزیه خواهد گردید.
چطور زباله تجزیه می شود؟
مواد قابل تجزیه زیستی در زمان کافی تجزیه می شوند.زمان تجزیه وابسته به دانسیته ماده, شرایط آب و هوایی, محل,درجه حرارت و تعداد تجزیه کنندگان محیط مختلف است.بپرسید تجزیه کنندگان چیستند؟
تجزیه کنندگان می توانند حیوانات,کرم های خاکی, حشرات, قارچ ها,باکتری ها و تمامی موجودات زنده ای که مواد قابل تجزیه زیستی را می خورند باشند.وقتی شما پسمانده سیب را در حیاط مدرسه تان می اندازید زمان زیادی طول نمی کشد که شروع به تجزیه نماید.حیوانات کوچکی خواهند آمد و شروع به خوردن سیب شما خواهند کرد.بعضی ها ممکن است تکه هایی از سیب را به خانه هایشان ببرند.اما اگر این کار هم صورت نگیرد باکتری های آب دهان شما شروع به هضم سیب خواهند نمود.کپک ها یا دیگر قارچ ها ممکن است شروع به رشد و نمو روی باقیمانده سیب نمایند.همچنین حشرات و پرندگان ممکن است سیب را بخورند.بنابراین قبل از اینکه شما متوجه شوید,سیب خواهد رفت!بعضی از سیب ها و یا تکه هایی از سیب ها با خوردن توسط موجودات کوچک ناپدید می شوند اما قسمت هایی از سیب ها هم تبدیل به هوموس یا خاک می گردد.
آیا شما هرگز متوجه برگ های پاییزی شده اید که در اطراف و زیر شاخ و برگ گیاهان کپه می شوند؟اگر آن ها از بین برده نمی شوند پس سال تا سال چه اتفاقی برایشان می افتد؟چرا ما هرگز در کنار ساختمان ها توده های عظیمی از برگ های حاصل از سال ها تجمع را نمی بینیم؟برای اینکه برگ ها خیلی سریع تجزیه شده و به صورت هوموس به خاک بر می گردند.انرژی حاصل از برگ های گیاهان به خاک بر می گردد و مورد استفاده گیاهان قرار می گیرد تا رشد نمایند.
زباله ما کجا می رود؟
وقتی ما چیزهایی را دور می ریزیم,آن ها برای همیشه در زباله دان باقی نمی مانند.ما زباله دان های بزرگ را یک روز در هفته خارج کرده و آن ها را در اختیار ماموران شهرداری می گذاریم.این زباله ها به داخل کامیون های بزرگ ریخته شده و در بسیاری کشورها سر از اماکن دفن در می آورد.اماکن دفن گاهی مراکز انباشت زباله هم نام دارند زیرا زباله ها در آن ها تلنبار می شوند.
در اماکن دفن بخشی از زباله ها سوزانده می شود,بخشی در دل خاک پنهان می شود و بخشی بازیافت می گردد.در اماکن دفن طرح های متعددی مورد توجه قرار می گیرد.شرکت های مدیریتی باید اطمینان حاصل کنند که زباله های تجزیه شونده به سلامت مردم یا سیستم های آبرسانی آسیب نمی زنند.زباله های خطرناک باید دور از اماکن دفن نگه داشته شوند و این کار باید در نهایت کارآمدی,ایمنی و اقتصادی بودن انجام گیرد.
تنها کمی بیش از نیمی از زباله ها راهی اماکن دفن می شوند.پس بقیه کجا می روند؟33 درصد بازیافت می شوند و بقیه در زباله سوزها می سوزند.زباله سوزها تاسیسات ویژه ای هستند که زباله ها را سوزانده و تبدیل به خاکستر می نمایند.خاکسترها بعدا در اماکن دفن,دفن می شوند.در طی فرآیند سوزاندن آلودگی هوا بوجود می آید و برای جلوگیری از وقوع این اتفاق باید از فیلترها و اسکرابرها استفاده نمود.
کمپوست
بعضی از مردم از دانش تجزیه برای درست کردن خاکی استفاده می کنند که به کار باغداریشان بیاید.آن ها زایدات آشپزخانه و حیاط را جمع کرده و در ظرفی ویژه می ریزند.
آن ها تجزیه کنندگانی مثل باکتری و کرم خاکی به ظرف اضافه کرده و درجه حرارتی که مورد علاقه تجزیه کنندگان است ایجاد می کنند.سپس محتویات را وقت به وقت به هم می زنند تا همیشه غذای خوب در دسترس تجزیه کنندگان باشد.آن ها اضافه کردن چمن های زده شده,پوست های موز و دیگر مواد قابل تجزیه زیستی را کماکان ادامه می دهند.وقتی زمانش رسید , آن ها مواد غنی از انرژی را به باغ و باغچه شان می برند و برای تغذیه گیاهان مورد استفاده قرار می دهند.این هوموس کمپوست نام دارد و ماده فوق العاده ای برای باغ و باغچه است.کمپوست شامل مواد شیمیایی نیست و لذا منابع آب را در خطر قرار نخواهد داد.کمپوست سازی یک راه خوب بازیافت مواد است.
بازیافت
بازیافت می گویید؟بازیافت چیزی است که طبیعت از اول انجام داده و طی آن مواد قابل تجزیه زیستی را به هوموس تبدیل نموده است.اما از آنجا که انسان در تولید بسیاری از مواد غیر قابل تجزیه زیستی نقش دارد, این نوع زباله باید با ملاحظات بیشتری مورد توجه قرار گیرد.
اغلب جاهای عمومی سطل های بازیافت دارند.شما محتملا آن ها را دیده اید.آن ها معمولا آبی یا سبزند و لوگوی بازیافت رویشان خورده است.این سطل ها بسته به زباله هایی که درشان ریخته می شود طرح هایی خاص دارند.زباله های غیر قابل تجزیه زیستی ریخته شده در این سطل ها راهی اماکن دفن نمی شوند.به جای این کار باید از راهی دیگر از این زباله ها استفاده مجدد نمود.خیلی از ظروف ذوب شده و تبدیل به ظروف جدیدی می گردند.خیلی از ظروف پلاستیکی شیر تغییر شکل داده و در ساختن فنس و سکو مورد استفاده قرار می گیرند.قوطی های سودا به قوطی های سودای جدید تبدیل می شوند.
در کنار بازیافت,استفاده مجدد و هدف گذاری مجدد از راههایی است که باعث می شود مواد غیر قابل تجزیه زیستی سر از اماکن دفن در نیاورد.اغلب ما لباس هایمان را از برادر و خواهرمان و حتی پسرعمویمان می گیریم زیرا این لباس ها هنوز خوبند.با این حال این لباس ها دیگر اندازه آن ها نیستند.چیزهای دیگر به گونه هایی دیگر قابل استفاده مجدد هستند.برخی از این راهها به قرار زیرند:
وقتی که فقط روی یک صفحه کاغذ چیزی نوشته شده است به جای دور انداختن از پشتش برای نوشتن استفاده نمایید.
به جای اینکه مداد رنگی و مداد شمعی را در پایان سال تحصیلی دور بیندازید از آن ها تا زمانیکه تمام نشده اند استفاده نمایید.
ظروف شیشه ای و پلاستیکی غذا را مورد استفاده مجدد قرار دهید.می توانید آن ها را با باقیمانده غذا یا آب میوه پر کنید.از طرفی قادرید مداد رنگی ها و مداد شمعی های گفته شده را در آن ها بریزید.
اسباب اثاثیه قدیمی را تعمیر یا بازسازی نمایید.بعضی از مردم این کارها را از بزرگترین سرگرمی ها به حساب می آورند.
به خیریه ها ببخشید.
با چیزهای خانه تان استفاده های مجدد و هدف گذاری های مجددی را تجربه کنید.برای خودتان چالش ایجاد کنید و ببینید که چه چیزهایی را می توانید در زباله دان بیندازید و آن ها را برای حمل و نقل در اختیار ماموران شهرداری قرار دهید.
زایدات خطرناک
برخی چیزها هستند که قادر نیستند به مدت بیشتر بازیافت شوند,در هدفی دیگر به مصرف برسند و یا با ایمنی در اماکن دفن به خاک سپرده شوند.یخچال های قدیمی, مواد الکترونیکی همچون گوشی های تلفن همراه و رایانه ها و رنگ های استفاده نشده موادی هستند که به علت سمی بودن ,در صورت برده شدن به اماکن دفن ممکن است موجبات آلودگی آب های آشامیدنی ما را فراهم آورند.به این دلیل اماکن دفن و ادارات آتش نشانی این نوع زباله ها را جمع کرده و به مراکز ویژه ای جهت پاکسازی می قرستند.بخش هایی از این مواد با ایمنی کامل بازیافت یا دفع می شود.رنگ ها می توانند دوباره ترکیب شده و به خیریه ها فروخته شوند و مواد شیمیایی دیگر از راههای دیگر قابل استفاده هستند.
مردم نیاز دارند که زایدات خطرناکی که در خانه و انبارشان پیدا می شود را تحویل دهند.حشره کش ها, محصولات تمیز کننده, از بین برنده های علف های هرز, داروها, انواعی از حباب های لامپ ها و چیزهای سوال برانگیز دیگر باید تحویل مراکز مجاز داده شوند.این امر باعث می شود که مردم مطمئن باشند که این چیزها به گونه ای صحیح مورد مراقبت قرار گرفته و اقدامات احتیاطی در باره شان اجرا می گردد.
فاضلاب
ما همه فاضلاب تولید می کنیم و به همین دلیل دستشویی,توالت در هر خانه,مدرسه,هتل یا رستوران وجود دارد.فاضلاب ماحصل فعالیت های بدنی ماست.ولی وقتی ما فلاش تانک را به کار می اندازیم فاضلاب به کجا می رود؟
خب!در غالب مناطق ایالات متحده فاضلاب ها وارد لوله شده و در نهایت سر از تصفیه خانه در می آورد.تصفیه فاضلاب باکتری ها را کشته و مواد شیمیایی را از بین می برد.مواد شیمیایی ممکن است در نتیجه شستن برس های رنگ یا ماشین و یا دیگر فعالیت های شیمیایی مردم وارد فاضلابروها شده باشند.به فضولات مایع اجازه تبخیر شدن داده می شود تا آب از زایدات حقیقی جدا شود.آب تنها بخشی است که تبخیر خواهد شد و بنابراین با روش بیان شده جداسازی بخوبی انجام می گیرد.آب ممکن است بعدا تصفیه شده و یا در سیستم های آبرسانی محلی مورد استفاده قرار گیرد و یا به دریاچه و اقیانوس بریزد.ولی این امکان نیز هست که با تبخیر به اتمسفر برود.
بخش جامد تصفیه می شود و باکتری ها برای تجزیه زایدات مورد استفاده قرار می گیرند.پس جداسازی بیشتر انجام شده و بارور کننده یا اشکال دیگری از زایدات مفید به دست می آید.این کار خیلی پیچیده است و باید برای ممانعت از ایجاد آلودگی محیط زیست تحت نظر متخصصین انجام گردد.
جزایر زباله
در اقیانوس آرام کلکسیون های عظیم زباله شناور بر آب را می توان دید.آن ها برای اولین بار در 1950 به چشم خوردند و بعد از آن شروع به ازدیاد نمودند.اغلب این زباله ها پلاستیکی هستند که ماده ای غیر قابل تجزیه زیستی است.جریانات اقیانوسی مجبور به جمع کردن توده های زباله ای هستند که به داخل اقیانوس ریخته شده اند.این امر باعث می شود که توده های زباله در مکان های محدودی اجتماع کنند.
این زباله ها برای زندگی های حیوانات خطرناک هستند.پرنده ها و موجودات دریایی را می توان دید که در اطراف جزایر زباله که شبیه غذا به نظر می رسند جمع می شوند.آن ها می توانند در گیر ریسمان های بسته بندی مخصوص حمل بطری های پلاستیکی شده و یا تکه های پلاستیکی را بخورند. ریسمان ها ممکن است به دور گردن و پاهای آن ها پیچیده و خفه کننده و یا غرق کننده شوند.پلاستیک های بلع شده یا در گلو گیر می کنند و یا در روده ها جای می گیرند.
این خطرات تنها به اقیانوس ها اختصاص ندارند بلکه در کنار جاده یا هر جایی که توده زباله ها تجمع می کند ممکن است دیده شوند.
حقایقی جالب در باره زباله
در مراکز بازیافت و اماکن دفن از مغناطیس های قوی استفاده می شود که می توانند در جداسازی زباله های فلزی مثمر ثمر باشند.
پلاستیک ها دارای اعدادی در کف هستند که شناسایی آن ها را برای بازیافت کنندگانشان آسان می سازد.این کمک می کند که پلاستیک ها در اهداف ویژه ای مورد استفاده قرار گیرند.
شیشه چیزی است که در هنگام بازیافت تغییر رنگ نمی دهد.پس شیشه سبز در استفاده بعدی هم کماکان سبز خواهد بود.
بازیافت دی اکسید کربن مازاد را از محیط زیست حذف می کند.
بعضی از جوامع حاضرند پول پرداخت کنند تا مردمی که در زباله های بازیافت شدنی,زباله های بازیافتی را سوا می کنند را به کار بگیرند.
در کالیفرنیا سالانه 41 میلیون لاستیک دور انداخته می شود.
شیشه هرگز نمی پوسد و می تواند دوباره و دوباره بازیافت شود.
انرژی کمتری مورد نیاز است تا کاغذ از مواد بازیافتی تولید شود و این امر به کاهش قطع درختان کمک شایان توجهی می نماید.
