حدود چهار سال پیش در چنین روزهایی چندین کاندیدای ریاست جمهوری بصورت فیزیکی ستادهای خود را راه اندازی کرده بودندو تعدادی دیگر نیز با مقالات و رسانه ای کردن خود و ارائه طرحهای ملی و ...در کانون اخبار ریاست جمهوری قرار داشتند ولی امروز که دقیقاً یکسال تا انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 باقی مانده است ، نه تنها ستاد فیزیکی راه اندازی نشده، بلکه هیچ فردی هم مستقیماً خود را در معرض گمانه زنی ریاست جمهوری قرار نداده است .
براستی چرا انتخابات سال 96 که حتماً می تواند بخش بزرگی از مسیر آینده ایران اسلامی را روشن سازد ، این چنین در بی خبری به سر می برد!؟برای پاسخ این سؤال چندین دلیل را می توان در نظر گرفت :
1-آقای روحانی در شرایط بسیار سختی به سر می برد . اینکه آیا می تواند در مدت باقی مانده از ریاست جمهوری خود ، نانی از برجام بر سر سفره مردم ببرد !؟پاسخ مثبت این گزینه کفه ترازوی ایشان را سنگین می کند و برخی از کاندیدهای بالقوه تصمیمی برای کاندیداتوری نخواهند گرفت . ولی اگر پاسخ منفی باشد شاید کاندیدهای زیادی خود را در معرض نظر مردم قرار دهند . به نظر میرسد جواب مثبت و منفی این گزینه تا پایان تابستان و یا اوایل پاییز خود را نشان دهد و طرفداران برخی از کاندیداها در آن مقطع از کاندیدای خود رونمایی نمایند .
2-انتخابات ریاست جمهوری امریکا در اکتبر و نوامبر2016 نیز در انتخابات ما می تواند مؤثر باشد، پیروزی ترامپ می تواند مردم را به دنبال یک کاندیدای شبه نظامی ، مقتدر ، فراجناحی و حاکمیتی که رگه هایی از اقتصاد و امنیت را در کارنامه خود داشته باشد بکشاند واز طرفیدیگر پیروزی کلینتون می تواند طرفداران گفتگو و مصالحه را متقاعد کند که کاندیدای گفتمان محور و با نگاهی خارج از ایران را جستجو نمایند .
3-تأیید و صلاحیت آقای احمدی نژاد با شعار یارانه 250,000تومانی نیز می تواند در معادلات ریاست جمهوری آینده نقش آفرینی نماید ، اگر ایشان تأیید شوند یعنی شعار غیر واقع گرایانه 250,000هزار تومانی ایشان نیز مورد تأیید قرار گرفته است . و آیا نخبگان می توانند تأثیری در عوام برای اینکه این عدد یک انتحار است و باور نکند داشته باشند یا خیر، نیز قابل پیش بینی نمی باشد خصوصاً اینکه شرایط اقتصادی بخش یزرگی از مردم دستخوش نوسانات ناخوشایندی قرار گرفته است و البته جناحین چپ و راست همچنان به دنبال متقاعد کردن مردم به شیوه و منش خود می باشند راهی را که از سال 76 با دست به دست کردن قدرت تاکنون ادامه داده اند و هر کدام از طرفین افراد مختلفی را معرفی تا بازخورد جامعه را اندازه گیری نمایند .
در این راه اصلاح طلبان بیشترین فعالیت را نموده اند. روزنامه شرق و همراهان ایشان آقای مصباحی مقدم را کاندیدای اصولگرایان معرفی می کند و چند روز بعد روزنامه آرمان و هم سیاستهای ایشان آقای باهنر را کاندیدای اصولگرایان معرفی می کنند .
با این پروزه ها هم مهره سوزی می کنند و هم دست خالی رقیب را به اصطلاح رو می کنند. یک روز رقیبی برای آقای روحانی بنام ظریف را معرفی می کنند و یک روز دیگر جهانگیری را ظرفیتی خوب جلوه می دهند ، این فعالیتها دو جنبه دارد اول اینکه می خواهند رقیب را ترغیب فعالیت کنند تا زودتر کاندیدای ایشان را شناسایی کنند و پروژه های خود را برای وی آغاز نمایند و جنبه دیگر آن ، ترس از عدم رأی آوری آقای روحانی می باشد .و اما در جناح رقیب هیچ عکس العمل و فعالیتی وجود ندارد اصولگرایان ساکت و آرام به دنبال نقش افرینی مؤثر می باشند و شاید به دنبال اتفاقی همچون مجلس دهم ، فردی که ظاهر اصلاح طلب داشته باشد ولی در خدمت اصولگرایان و در آخرخوشحالی شدید اصلاح طلبان ولی مجلس اصولگرایانه !!!باید منتظر اتفاقات آینده ماند. اتفاقات زیادی در راه است.