الزاماتی که اگر پلیس رعایت نکند، جریمه آن را راهزنان از مردم می‌گیرند!

چگونه می‌توان پلیس واقعی را از شیادانی که خود را پلیس معرفی می‌کنند و با ظاهرسازی تلاش در فریب افراد دارند شناسایی کرد؟ مسئولان انتظامی چه راهکاری برای این منظور پیش پای مردم گذاشته‌اند؟

به گزارش «تابناک»، هرچه رئیس پلیس تهران بر دریافت مجوزهای لازم برای دایر کردن گشت‌های نامحسوس پلیس، آن هم در سطح پایتخت تأکید دارد و نامحسوس بودن را به معنای عدم مواجهه این مأموران با مردم خوانده است، به یک هفته نکشیده، خبر می‌رسد که چند سارق مسلح در قالب پلیس نامحسوس راهزنی کرده‌اند.

ماجرا از این قرار است که کیلومترها دور از محل اجرای طرح گشت نامحسوس امنیت اجتماعی در تهران، در جاده ایسین به سمت کهورستان ـ بندر خمیر در حومه بندرعباس، سه سارق مسلح که در پوشش پلیس نامحسوس اقدام به سرقت خودرو می‌کردند، در یک فقره سرقت به مشکل خورده و در رویدادی خونین، یکی از ایشان به قتل رسید، یکی دیگر از ایشان دستگیر و نفر سوم متواری شد و گریخت.

آن گونه که رئیس پلیس بندرعباس در شرح ماجرا گفته، این سارقان که با لباس شخصی و با در دست داشتن تابلو ایست، نیمه های شب به بعد در یکی از جاده های برون شهری، خودروهای عبوری را متوقف کرده و اموال ایشان را با تکیه بر سلاح های گرمی که همراه داشتند، به سرقت می‌بردند، در آخرین اقدام یک دستگاه خودروی تویوتای دو كابین را متوقف كرده و دو سرنشین آن را به همراه خودروی مذکور با خود بردند که در طول مسیر، مالک خودرو و همراه وی با ایشان درگیر شدند و در جریان درگیری، یكی از سارقان در تیراندازی توسط همدست خود كشته شد.

پس از این رویداد، که می‌توان شواهد آن را در تصاویر منتشره از خودروی به سرقت رفته و حفره های ایجاد شده توسط گلوله ها روی شیشه جلوی آن دید، سارق سوم که با خودروی زانتیا پشت سر ایشان حرکت می‌کرده، ترجیح می‌دهد به یاری همدستانش نرفته و از صحنه بگریزد. سارقی که همدستش را به قتل رسانده، با همراهی مردم روستای «قلات بالا» دستگیر شده و از ایشان یک قبضه سلاح کلاش، یک تیغه خشاب، مقداری فشنگ و پوکه، یک تابلوی ایست و دو کارت شناسایی کشف و ضبط می‌شود.

نکته قابل توجه در این ماجرا، اعتماد مالکان خودرو به این پلیس های قلابی است؛ اعتمادی که نه تنها مایه خرسندی نیست، که جای نگرانی دارد و باید با تکیه بر روش های مشخص، آن را از بین برده و شرایطی فراهم آوریم که هم منجر به مراقبت از مردم در مقابل چنین شیادانی شود و هم به حفظ وجه پلیس کمک نماید.

این در حالی است که دایر کردن امثال گشت های نامحسوس، به ویژه در مقیاس کلان، می‌تواند بستر تعدد کلاهبرداری هایی با این روش، آن هم در سراسر کشور باشد، زیرا همه مردم از چگونگی عملکرد گشت های نامحسوس و حتی محدوده فعالیت ایشان آگاه نشده و نمی‌شوند و همان گونه که مالکان خودروهای عبوری به این پلیس های قلابی اعتماد می‌کرده‌اند، به افرادی که شاخصه های پلیس را داشته باشند، اعتماد می‌کنند؛ اعتمادی که شایسته نیست و منجر به گشوده شدن پرونده های تلخ می‌شود.

البته این نخستین بار نیست که برخی با تکیه بر اعتماد مردم به پلیس، سودجویی کرده و تاوان سختی به مردم تحمیل می‌نمایند؛ اما از آنجا که شاهد به کارگیری نیروهای نامحسوس در سطح جامعه، آن هم در مقیاس بزرگ هستیم، می‌بایست بیش از پیش بر آموزش مردم اهتمام بورزیم، چون شرایط راحت تری برای کلاهبرداری از مردم فراهم آورده‌ایم.

منظور از شرایط راحت‌تر، اجازه دادن به امثال راهزنان حومه بندرعباس برای زورگیری و سرقت از مردم با لباس شخصی‌ است که امکان مخفی ماندن ایشان از دید مأموران انتظامی را در اختیارشان قرار داده است؛ یعنی مجبور نیستند، لباس فرم انتظامی بر تن کنند که احتمال شناسایی شان توسط نیروهای پلیس را افزایش خواهد داد.


این در حالی است که تأمل در پرونده هایی که به دستگیری مأموران قلابی اختصاص دارد، نشان می‌دهد که کلاهبرداران برای فریب مردم ،فکر همه جا را کرده و برای مواقعی که ممکن است، مورد پرسش قرار گرفته و نیازمند معرفی خود به طعمه هایشان باشند، کارت های جعلی همراه دارند؛ موضوعی که باید مسئولان انتظامی برای مقابله با آن چاره جویی کرده و راهکارشان را به مردم عرضه کنند.

از جمله این که می‌توانند و می‌بایست راه های شناسایی مأموران پلیس را به مردم معرفی کرده و نسبت به سوء استفاده های احتمالی در این خصوص به ایشان آموزش دهند تا به این وسیله مانع از سوءاستفاده کلاهبرداران، شیادان و مجرمان از عنوان پلیس و اعتماد عمومی به ایشان شوند. آموزش هایی که می‌تواند شامل معرفی شاخصه های منحصر به فرد کارت شناسایی این مأموران به مردم و ضرورت درخواست رویت این کارت های شناسایی از تمامی مأموران در هنگام مواجهه با ایشان هم شود.

این در حالی است که می‌توان دایره حراست از مردم و اعتمادشان به پلیس را تنگ تر از این هم کرد و سامانه ای برای پرس‌و‌جو درباره مأموران مختلف انتظامی تدارک دید که نام و نشان مأموران پلیس با مراجعه به آن قابل تأیید باشد تا به این وسیله هیچ فردی نتواند با به تن کردن لباس مأموران پلیس، جعل کارت شناسایی، در دست داشتن سلاح و... راه را بر مردم بسته و از اعتبار پلیس جیب خود را پر کند.

رویکردی که اگر برای تمامی نیروهای پلیس اجرا نشود، شاید مشکل زیادی به وجود نیاورد اما برای حراست از گشت های نامحسوس و مقابله با لطماتی که ممکن است راهزنان و سودجویان به حیثیت آن وارد کنند، جا دارد در دستور کار قرار گرفته و به سرعت اجرایی شود.