چرا باید موسیقی، سینما و هیچ امکانی در شهرهای کوچک نباشد؟
نفوذ به شهرستانها با هدف فراری دادن سرمایه‌ها و متخصصین بومی!
اتفاقاً در مقابل ادعای مصلحی، ایجاد نارضایتی عمومیِ مستمر و پایدار در مردم شهرها با جلوگیری از دسترسی همه شهروندان ایرانی به امکانات و تفریحات فرهنگی و هنری که موسیقی نیز یکی از آنهاست، یکی از مصادیق نفوذ می‌تواند باشد؛ رویکردی که کمترین واکنش به آن، تهی شدن شهرهای کوچک از صاحب سرمایه‌ها و متخصصینی است...
اظهارات اخیر یکی از مسئولان ارشد دولت دهم درباره
نفوذ در شهرهای کوچک با اجراهای زنده موسیقیایی، این پرسش را پیش آورده که
چگونه موسیقی ـ حتی موسیقی سنتی ـ منجر به نفوذ می‌شود و چرا این نفوذ تنها
در شهرهای کوچک منجر به نفوذ شده و در تهران یا دیگر مراکز استان‌ها اثر
نفوذ ندارد؟
به گزارش «تابناک»، حیدر مصلحی وزیر اطلاعات در دولت پیشین (دهم) به تازگی در دومین همایش سفیران فرهنگی کمیته امداد، با طرح موضوع نفوذ جریانی عنوان کرده است: «در این دو نوع نفوذ شبکه‌سازی داخل مردم انجام می‌شود، تغییر باور‌ها، آرمان‌ها، نگاه و تغییر سبک زندگی از جمله اقداماتی است در این نوع نفوذ اتفاق می‌افتد... .»
مصلحی که همچنان تصور می‌کند در جایگاه امنیتی است، با اشاره به ویژگی‌های این نوع نفوذ، خاطرنشان کرد: «پول و جاذبه جنسی دو موضوع اصلی در این نوع نفوذ هستند، به عنوان مثال برگزاری کنسرت در شهرهای کوچک بدین معناست که متأسفانه دشمن در این شهرها نفوذ داشته است».
این سخنان مصلحی در حالی مطرح می‌شود که در دو سال اخیر، چالش وسیعی برای برگزای کنسرت‌ها -ولو کنسرتهای موسیقی اصیل و سنتی ایرانی- در بسیاری از شهرهای کوچک و حتی گروهی از شهرستانها وجود داشته و مجوز برخی از اجراهای زنده موسیقی که برای شهرستانها و شهرها از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ادارات کل استانی تابعه صادر شده بود، از سوی مقامات محلی لغو شد.
بدین ترتیب اجراهای موسیقی ـ حتی اجراهای سنتی ـ در چندین شهر بزرگ و به طور عمده در تهران متمرکز شد و در بسیاری از شهرهایی که فاقد حداقل امکانات فرهنگی استاندارد هستند، امکان برگزاری یک کنسرت موسیقی سنتی یا پاپ فراهم نمی‌شود و در واقع نظر عده‌ای نظیر مصلحی، عملاً امکاناتی که در اختیار پایتخت‌نشینان و ساکنان برخی دیگر از مراکز استان‌هاست را از ساکنان شهرهای کوچک محروم می‌سازد.
چگونه صدای ساز چهره‌هایی چون علیزاده حتی در یک شهر کوچک می‌تواند مصداق نفوذ باشد؟!
این گفته‌های مصلحی بدین معناست که اگر موسیقی به شهرهای کوچک بیاید، نفوذ فرهنگی رقم می‌خورد. اگر این امر نفوذ است، چرا ده‌ها کنسرت موسیقی در دوران مسئولیت مصلحی در شهرهای کوچک برگزار شد و چرا هیچ کاری برای جلوگیری از نفوذِ مورد ادعای مصلحی در آن دوران صورت نپذیرفت؟!
همچنین در مقابل این پرسش وجود دارد که چرا همان موسیقی در شهرهای بزرگ و پایتخت جنبه نفوذی ندارد؟ آیا دیگر در این شهرها نفوذ صورت پذیرفته و نمی‌توان جامعه را از نفوذ فرهنگی تهی کرد یا طرح چنین موضوعی صرفاً برای تحت فشار گذاشتن مجموعه فرهنگی دولت است؟
گفته‌های مصلحی شاید واضح‌ترین نوع لوث نمودن خودآگاه یا ناخودگاه مفهوم «نفوذ» است و این تصور را پیش می‌آورد که نکند خدای ناکرده برخی اشخاص در فضای کنونی کشور خواسته یا ناخواسته درباره مفهوم نفوذ فرهنگی آدرس غلط می‌دهند.
اتفاقاً در مقابل چنین ادعایی ایجاد نارضایتی عمومیِ مستمر و پایدار در مردم شهرها با جلوگیری از دسترسی همه شهروندان ایرانی به امکانات و تفریحات فرهنگی و هنری که موسیقی نیز یکی از آنهاست، یکی از مصادیق نفوذ می‌تواند باشد؛ رویکردی که حداقل واکنش به آن، تهی شدن شهرهای کوچک از صاحب سرمایه‌ها و متخصصینی است که برای دسترسی به تفریحات حداقلی نظیر کنسرت پایتخت نشین می‌شوند.
بدین ترتیب با عدم امکان فراهم نمودن حداقل‌های رفاهی برای مردم که قابل تسری به سالن سینما و سایر ابزارهای فرهنگیِ حداقلی است، شهرهای کوچک به واسطه همین نوع برخورد، خالی از ظرفیت‌های انسانی و اقتصادی می‌شوند و در بسیاری از موارد این ظرفیت‌ها حتی به جای آنکه به کلانشهرهایی نظیر تهران منتقل شود، یکباره به خارج از ایران منتقل می‌شود.
منطقاً باید صاحبان کار و سرمایه و متخصصین را در شهرستان‌هایشان نگه داشت اما وقتی حداقل امکانات نیز قرار است به اسم نفوذ از آنها دریغ شود و آنها توان انتخاب دیگر و مهاجرت به تهران را دارند، چگونه می‌توان آنها را در شهرهای کوچکشان نگه داشت؟ با این تفاسیر آیا نباید تشریح ابعاد نفوذ را از این پس به اشخاصی سپرد که درک درستی از این مفهوم دارند؟
به گزارش «تابناک»، حیدر مصلحی وزیر اطلاعات در دولت پیشین (دهم) به تازگی در دومین همایش سفیران فرهنگی کمیته امداد، با طرح موضوع نفوذ جریانی عنوان کرده است: «در این دو نوع نفوذ شبکه‌سازی داخل مردم انجام می‌شود، تغییر باور‌ها، آرمان‌ها، نگاه و تغییر سبک زندگی از جمله اقداماتی است در این نوع نفوذ اتفاق می‌افتد... .»
مصلحی که همچنان تصور می‌کند در جایگاه امنیتی است، با اشاره به ویژگی‌های این نوع نفوذ، خاطرنشان کرد: «پول و جاذبه جنسی دو موضوع اصلی در این نوع نفوذ هستند، به عنوان مثال برگزاری کنسرت در شهرهای کوچک بدین معناست که متأسفانه دشمن در این شهرها نفوذ داشته است».
این سخنان مصلحی در حالی مطرح می‌شود که در دو سال اخیر، چالش وسیعی برای برگزای کنسرت‌ها -ولو کنسرتهای موسیقی اصیل و سنتی ایرانی- در بسیاری از شهرهای کوچک و حتی گروهی از شهرستانها وجود داشته و مجوز برخی از اجراهای زنده موسیقی که برای شهرستانها و شهرها از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ادارات کل استانی تابعه صادر شده بود، از سوی مقامات محلی لغو شد.
بدین ترتیب اجراهای موسیقی ـ حتی اجراهای سنتی ـ در چندین شهر بزرگ و به طور عمده در تهران متمرکز شد و در بسیاری از شهرهایی که فاقد حداقل امکانات فرهنگی استاندارد هستند، امکان برگزاری یک کنسرت موسیقی سنتی یا پاپ فراهم نمی‌شود و در واقع نظر عده‌ای نظیر مصلحی، عملاً امکاناتی که در اختیار پایتخت‌نشینان و ساکنان برخی دیگر از مراکز استان‌هاست را از ساکنان شهرهای کوچک محروم می‌سازد.
چگونه صدای ساز چهره‌هایی چون علیزاده حتی در یک شهر کوچک می‌تواند مصداق نفوذ باشد؟!
همچنین در مقابل این پرسش وجود دارد که چرا همان موسیقی در شهرهای بزرگ و پایتخت جنبه نفوذی ندارد؟ آیا دیگر در این شهرها نفوذ صورت پذیرفته و نمی‌توان جامعه را از نفوذ فرهنگی تهی کرد یا طرح چنین موضوعی صرفاً برای تحت فشار گذاشتن مجموعه فرهنگی دولت است؟
گفته‌های مصلحی شاید واضح‌ترین نوع لوث نمودن خودآگاه یا ناخودگاه مفهوم «نفوذ» است و این تصور را پیش می‌آورد که نکند خدای ناکرده برخی اشخاص در فضای کنونی کشور خواسته یا ناخواسته درباره مفهوم نفوذ فرهنگی آدرس غلط می‌دهند.
اتفاقاً در مقابل چنین ادعایی ایجاد نارضایتی عمومیِ مستمر و پایدار در مردم شهرها با جلوگیری از دسترسی همه شهروندان ایرانی به امکانات و تفریحات فرهنگی و هنری که موسیقی نیز یکی از آنهاست، یکی از مصادیق نفوذ می‌تواند باشد؛ رویکردی که حداقل واکنش به آن، تهی شدن شهرهای کوچک از صاحب سرمایه‌ها و متخصصینی است که برای دسترسی به تفریحات حداقلی نظیر کنسرت پایتخت نشین می‌شوند.
بدین ترتیب با عدم امکان فراهم نمودن حداقل‌های رفاهی برای مردم که قابل تسری به سالن سینما و سایر ابزارهای فرهنگیِ حداقلی است، شهرهای کوچک به واسطه همین نوع برخورد، خالی از ظرفیت‌های انسانی و اقتصادی می‌شوند و در بسیاری از موارد این ظرفیت‌ها حتی به جای آنکه به کلانشهرهایی نظیر تهران منتقل شود، یکباره به خارج از ایران منتقل می‌شود.
منطقاً باید صاحبان کار و سرمایه و متخصصین را در شهرستان‌هایشان نگه داشت اما وقتی حداقل امکانات نیز قرار است به اسم نفوذ از آنها دریغ شود و آنها توان انتخاب دیگر و مهاجرت به تهران را دارند، چگونه می‌توان آنها را در شهرهای کوچکشان نگه داشت؟ با این تفاسیر آیا نباید تشریح ابعاد نفوذ را از این پس به اشخاصی سپرد که درک درستی از این مفهوم دارند؟
غیر قابل انتشار: ۱۱
در انتظار بررسی: ۶
انتشار یافته: ۲۱
بیچاره موسیقی سنتی ما. با این اینهمه غنا و محتوای الهی و عرفانی و اینهمه ظلم ناروا که در حقش روا می شود. پاسخ ها
سید مصطفی
| 
| ۱۹:۳۴ - ۱۳۹۴/۱۲/۰۱
بیچاره مردم ما!!! کلا از دید اینها تمدن یعنی نفوذ! چه عجب یه تحلیل درست کردید متاسفانه فضاي فكري وفرهنگي در شهرستانها بويژه شهرستانهاي كوچك بسته و بسيار محدود مي باشد. در واقع يكي از جذابيتهاي تهران و برخي شهرهاي بزرگ همين باز بودن فضاي اجتماعي و فرهنگي نسبت به شهرستانها است. از اين رهگذر نيز هنر و خاصه موسيقي و سينما به لحاظ نمود و عرضه گسترده و عمومي بيشتر مورد لطف قرار مي گيرند و با محدوديت ها مواجه ميشوند. اینجاست که مردم بخصوص شهرستانی ها باید چشم و گوششان را باز کنند و درست انتخاب کنند . در دولت گذشته هم کنسرتهای موسقی در شهرستانها برگزار میشد چرا اون زمان این جریان بعنوان نفوذ دشمن تلقی نمی شد. همین می شود که تهران تبدیل می شود به یک پارکینگ بزرگ. وقتی هیچ امکاناتی در شهرهای کوچک وجود ندارد مردم و جوانهای آن شهرها به شهرهای بزرگ و مخصوصا تهران هجوم می آورند. این روزها برای طی کردن یک مسیر ۱۵ کیلومتری باید ۲ ساعت در ترافیک وقتت هدر برود. فرهنگ یک کشور که از موسیقی بلرزد... بلرزد. تحلیل پر محتوایی بود ,تشکر بیچاره ما با این مسئولین عجیب و غریب به آقای مصلحی بفرمایید که وقتی شهرستانهای کوچک امکانات فرهنگی و سرگرمی شهر های بزرگ را ندارند، یا جوانانشان به شهر کوچ می کنند و یا به شبکه های ماهواره ای بیشتر توجه می کنند... مردم نیاز به تغذیه فرهنگی دارند. (یا محصول خوب بدهید یا آنها هله و هوله می خورند) دستی دستی باعث تخریب فرهنگی شهرستانها نشوید. مشکل از موسیقی و خواننده های سنتی نیست مشکل از نوازندها و گروهشون و دستیاراشونه که وقتی به شهرستانها میان مراعات عرف اون جامعه رو نمی کنند
دختر ها و پسرانی که بعنوان دستیاران گروه ها میان ، دور از جون انگار تا حالا چیزی در مورد ظاهر ایرانی اسلامی به گوششون نخورد
نفوذگر واقعی کسانی هستند که مردم را از نظام ناامید می کنند. بله موسیقی اصیل یک تفریح است اماواقعا مسایلی مانندسرمایه گذاری اقتصادی ومهاجرت چقدربه آن وابسته است؟ ازتابناک انتظار مطالبی بادیدکارشناسی داریم دقیقا" به اصل موضوع اشاره کردید. "سرمایه اجتماعی" مهم ترین چیزیست که حکومت به آن احتیاج دارد. بخصوص شهرستان های دورزدست که مردمشان علاوه بر برخورداری از معیشت پایدار نیازمند توجه هستند و چنانچه این توجه فراهم نشود، به حاشیه شهرهای بزرگتر میآیند و مشکلاتی ایجاد خواهد شد که حل آنها کار آدم هایی مثل آقای مصلحی ... نیست! خوب یک اظهار نظری بوده . از کسی که مسئولیتی در قبال آن ندارد. میشنویم .همین. اگر به سخنان هركس طبق اهميت او بها داده شود بسياري از مشكلات حل مي شود ، آقاي مصلحي مسئوليتي دراين زمينه ندارند ،
پس انتشار صحبتهاي ايشان كاري است اشتباه ،
كما اينكه هر وجدان بيداري مي پذيرد كه اين حرف نه تنها اشتباه بلكه توهين به مردمان شهرهاي كوچك است ، انگار آنها خود قوه عاقله ندارند تا تصميم بگيرند چه چيزي بريشان بد است ،
حالا شما چرا هر حرفی را جدی می گیری تابناک عزیز.حرف های آقای مصلحی بیستر به شوخی شباهت دارد.
کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی! درود بر شرف نویسنده این مقاله. من نمی دونم چرا برخی برا تخریب یا حتا به دلیل کم سواد بودن هر حرفی بدون تفکری رو می زننند
مگه خون ما با پایتخت نشین ها فرق داره که برا اونا نفوذ نیست ولی برا ما نفوذ محسوب میشه
...
تابناک خواهشا نشر بده