ایران کشور بسیار بزرگ و مهم در منطقه است و تا کنون به واسطه اداره صحیحی که در کشور وجود داشته به خوبی توانسته از عهده مشکلات فائق آید، برای ادامه این روند هم طبیعی است که مراکز تصمیم گیری مهم از جمله مجلس نقش فعالتر و موثرتر داشته باشد.
درباره برجام هم باید شرایط را درست بسنجیم و اجازه ندهیم توپ را به زمین ما بیندازند، اکنون زمان فرصت سوزی نیست و ما نباید بهانه به دست دیگران دهیم تا ما نیز مانند کشورهای اطراف درگیر تاخت وتاز شویم، موقعی بود که آمریکاییها تبلیغات زیادی علیه ما انجام دادند اما در عمل چیز دیگری را از آنها دیدیم.
در واقع آمریکاییها با این کار نشان دادند که با اینکه اختلافات زیادی بر سر برجام با یکدیگر دارند اما میتوانند برای منافع ملی با یکدیگر متحد شوند.
در ایران نیز تقریبا این اتحاد وجود دارد، البته برجام در مجلس ایران قرار نبود رای گیری شود اما بعد به این نتیجه رسیدیم که اگر قرار است ما درباره برجام نظر دهیم چه بهتر که یک نظر واحد و منسجمی داشته باشیم و به همین دلیل طرح دو فوریت را تقدیم کردیم.
قبل از آن نیز در دو فراکسیون بزرگ مجلس در باره آن بحث شد و ایرادات طرح و پیشنهاداتی نیز در نظر گرفته شد، و قرار شد در باره آن در صحن تصمیم گیری شود، اما به هر حال همیشه عدهای هستند که مخالفند، و توجهی هم به عواقب کار ندارند و تنها موضع آنها موضع مخالفت است.
صحبتهایی که میکنند جالب است، ۲۲ ماه مذاکره برای برجام صورت گرفته اسست و حدود دو ماه هم کمیسیون ویژه درگیر این مساله است، آنوقت آقایان یک بند نوشتهاند که برجام باید برگردد و اصلاح شود سپس به مجلس بیاید.
این صحبتها نه عقلانی است، نه حقوقی است و نه منطقی، ما میخواهیم کشور را مدیریت کنیم، ما نیز اعتقاد داریم که تحقیق و توسعه باید در کشور رشد داشته باشد و کسی نمیتواند و نمیخواهد جلو علم را بگیرد و اینها مشکلات اصلی کشور است نه صحبتهای غیر عقلانی.
به نظر میرسد رفتارهای این افراد در مجلس به هیچ عنوان منطقی نبود و تنها دوست دارند یک عرض اندامی در مجلس داشته باشند و خودی نشان دهند و بگویند که ما نیز هستیم و مخالفتهای خودشان را نشان دهند اما دیگر این نوع رفتارها نمیتواند در روند تصمیم گیریها موثر باشد.