من هم جام را لمس کردم، از هزاران کیلومتر دورتر

لحظه به لحظه با این تیم زندگی کردم. وقتی داور سوت پایان بازی فینال را زد و زمانی که مشخص شد تیم ایران توانست به مقام قهرمانی برسد، من اینجا کیلومتر‌ها دورتر از بچه‌ها، خودم تنهایی آن‌قدر شاد شدم که از فرط خوشحالی به گریه افتادم… من با این تیم درهمه اردوها بودم و از نزدیک شاهد بودم که بچه‌ها برای رسیدن به این موفقیت چه اندازه زحمت کشیدند. این بچه‌ها حق شان بود این شادی را تجربه کنند. از روزی هم که تیم به مالزی رفت، تمام بازیکنان با من در ارتباط بودند و من از آنها خواستم که در غیاب من به جای نیلوفر اردلان نیز بازی کنند.

برای آن که بدانیم این قهرمانی تا چه اندازه ارزشمند است، بهتر است ببینید رقیبان ما چقدر هزینه کرده‌اند و چقدر تدارک دیده‌اند تا بتوانند در این مسابقات حضور پیدا کنند و این را با میزان تدارک تیم ما مقایسه کنید. در این قیاس است که به این نتیجه می‌رسیم بچه‌های ما چگونه از جان مایه گذاشتند و تمام وجودشان را به خدمت گرفتند تا بتوانند از پس این تیم‌ها برآیند. بازی‌ها خیلی سنگین بود. حریفان خیلی قدرتمند بودند، اما تیم ما آنچنان خوب بازی کرد که هم انتقام بازی‌های گوانگجو را گرفت و هم توانست اقتدار ایرانی را در این بازی‌ها به نمایش بگذارد.

بچه‌ها آن‌قدر خوب و مقتدر بازی کردند که جای خالی من اصلا در این بازی‌ها احساس نشد. بچه‌ها در این بازی‌ها نشان دادند که متکی به فرد نیستند و یک تیم واقعی هستند. از درخشش فرشته کریمی در این مسابقات خوشحال شدم، او لیاقت این را داشت که به عنوان بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شود.

تیم ما در این مسابقات، تکنیک ناب بازیکنان ایرانی را با تاکتیک‌های روز فوتسال تلفیق کردند تا تیم ما بهترین تیم آسیا باشد. به گونه‌ای که فیلم گل‌های بازیکنان ما، بارها و بارها در سایت‌ها منتشر شد. این اتفاق باعث خوشحالی همه می‌شود. من هم از این موضوع بسیار خوشحالم و باید از همه کسانی که برای این تیم زحمت کشیدند، تشکر کنم. استارت موفقیت‌های این تیم از زمان خانم مظفر و فریده شجاعی زده شد که در نتیجه به امروز ختم می‌شود و ما توانستیم قهرمان آسیا شویم. باید از خانم عرب عامری و آقای کفاشیان هم تشکر کنم که برای این تیم زحمت زیادی کشیدند.

راه فوتسال بانوان تازه آغاز شده و انتظارات از این تیم بالا رفته است. من مطمئنم که در بازی‌های جهانی می‌توانیم سکوی مناسبی را به دست بیاوریم. فقط باید مسئولان حواسشان به این تیم باشد. پس از بازی‌های گوانگجو که با نائب قهرمانی تیم ما تمام شد، آن‌طور که شایسته عنوان بود از تیم ما تقدیر نشد. امیدواریم این‌بار قدر زحمت بچه‌ها را بدانند و از آنها حمایت کنند. از همین امروز ما برای تیم‌های حاضر در مسابقه‌های جهانی خط و نشان کشیده‌ایم و امیدوارم بعد از برگشت تیم از مالزی مسئولان با برنامه‌ریزی منسجم، پیشرفت تیم را رقم بزنند. این بچه‌ها لیاقت اتفاقات بزرگ‌تر را دارند.

نیلوفر اردلان