معاون رئیس جمهور، این روزها، آماج حملات مخالفان قرار گرفته است!
این روزها مصاحبه «معصومه ابتکار» با «بی بی سی» برای معاون رئیس جمهور دردسرهایی درست کرده است. گاهی شاید محتوای یک گفت و گو یا یک موضع گیری باعث حمله رسانه ها به یک شخصیت سیاسی شود و گاهی هم حمله صورت می گیرد؛ چه مصاحبه و موضعی در کار باشد یا نباشد، بهانه اش دیر یا زود به دست می آید!
این روزها مصاحبه «معصومه ابتکار» با «بی بی سی» برای معاون رئیس جمهور دردسرهایی درست کرده است. گاهی شاید محتوای یک گفت و گو یا یک موضع گیری باعث حمله رسانه ها به یک شخصیت سیاسی شود و گاهی هم حمله صورت می گیرد؛ چه مصاحبه و موضعی در کار باشد یا نباشد، بهانه اش دیر یا زود به دست می آید!
به گزارش «تابناک»، برای بی بی سی که دوباره و به تازگی مجوز فعالیت در ایران را به دست آورده، مصاحبه با معاون رئیس جمهور ایران، یک فرصت رسانه ای است؛ آن هم معاونی که نماینده اول خانم ها در کابینه حسن روحانی است و از این مهمتر، یک شخصیت سیاسی تمام عیار و از همه اینها مهم تر کسی است که در زمره دانشجویانی که در تسخیر سفارت آمریکا حضور داشته است؛ فرصتی که البته هم برای بی بی سی به دست آمد و همه برای رسانه هایی که می خواستند بهانه حمله به معصومه ابتکار را به هر نحوی که هست، به دست گیرند.
کار سختی نیست، پیش بینی کنیم وقتی که بی بی سی فارسی یا هر رسانه غربی دیگری که رو در روی معصومه ابتکار قرار گیرد، یکی از سؤالاتی که از او می پرسد، درباره تسخیر لانه جاسوسی یا همان سفارت آمریکا و نقش وی در آن انقلاب دوم باشد؛ موضوعی که بی بی سی هم سراغ آن رفته و این پاسخی که معاون رئیس جمهور ایران داده، ظاهرا برخی رسانه ها را ناراحت کرده و موجبات حمله به وی را فراهم کرده است:
«بسیاری از چیزهایی که اتفاق افتاد، از جمله آنچه در رابطه با روابط ایران با غرب و آمریکا رخ داد، دانشجویان مستقیم در آن مداخله نداشتند و مداخله آنها فقط در حد همان واقعه بود. بعد از آن دانشجویان اصلا مداخله ای نداشتند و بخشی از روند تحولات نبودند. در نهایت نیز آنها ممکن است از برخی سیاست‌ها که در سال‌های بعد دنبال شد، انتقاد کنند»
در این جملات، مطلبی دیده نمی شود که خلاف منطق و یا خلاف سیاست های رسمی نظام باشد. اینکه دخالت دانشجویان به ماهو دانشجویان در روابط ایران و غرب، به همان واقعه محدود شود و یا انتقاداتی از برخی سیاست ها هم داشته باشند، امری طبیعی به نظر می رسد و حداقل حمله ای به شخص معصومه ابتکار نمی طلبد. حال اینکه بررسی شود که همین دانشجویانی که در تسخیر لانه جاسوسی حضور داشتند، بعدها بازیگران سیاسی شدند که عمدتا در قالب احزاب و دسته جات چپ در قالب مبارزه با امپریالیسم، دخالت در روابط ایران و غرب داشته اند، بحث دیگری است. اما این حق انتقاد را از آنان نمی گیرد. علاوه بر این، همان زمان هم برخی شخصیت ها و مقامات موجه نظام هم به آن مسأله انتقاد داشتند که به خاطر پیروی از دستور حضرت امام(ره) آن را علنی نکردند.
قسمت دوم حرف های ابتکار که مورد انتقاد قرار گرفته است، آنجاست که وی درباره توافق هسته ای می گوید:
«توافق هسته‌ای اهرمی در اختیار اصلاح‌طلبان در ایران در مقابل سایر گروه‌های سیاسی قرار می‌دهد». مخالفان در این ارتباط، ابتکار را متهم کرده اند که به عنوان یک اصلاح طلب از این توافق برای جناحش کاسبی کرده است؛ اما خود وی در توضیحی که بعدا منتشر کرد، توضیح داد که منظورش از اهرم این بوده که اول همه از این توافق بهره خواهند برد و طبیعتا اعتدالگرایان و حامیان اصلاح طلبان آنان از این توافق بیشتر می توانند برای تحقق اهداف دولت استفاده کنند.
صریحتر و شفاف تر اینکه اگر گفته شود، مخالفان ابتکار معتقدند که وی توافق هسته ای را برای موعدی مانند انتخابات و به نفع جناحش خرج کرده است ـ موضوعی که اگر این گونه باشد که خود وی چنین چیزی را قبول ندارد ـ درست نیست.
اصولا در مورد توافق هسته ای در دو موعد لازم است برخورد ملی شود. اول در بهره برداری از توافق که حاصل مقاومت دولت های قبلی و مجاهدت دانشمندان حوزه هسته ای در ده سال اخیر است. در این باره باید دقت شود که اگر توافق دستاورد تلقی شود، باید تصریح کرد، بر پایه مقاومت به دست آمده و اگر در داخل مجبور به پذیرش غنی سازی برای ایران شده اند، این مقاومت در دولت های پیشین بوده است، زیرا دولت های غربی همان هایی هستند که در دولت اصلاحات در مورد استفاده ایران از چند عدد سانتریفیوژ هم سخت گیری کردند و اجازه استفاده از آن را ندادند.
مورد بعدی در نقد توافق هسته ای هم باید از جناح و خط بازی پرهیز شود. اگر دستاورد توافق ملی است، انتقاد از آن هم باید در چارچوب منفعت و مصلحت ملی باشد و اگر جناحی انتقاد از آن را به خاطر تخفیف جناح مقابل و یا دولت مستقر، انجام دهد، او هم بر مسیر خطا رفته است.
در مجموع با اینکه می توان به یک قسمت به حرف های معصومه ابتکار هم انتقاد وارد کرد، حملاتی که اخیرا به وی می شود، نه شایسته است و نه به نظر می رسد از سر دلسوزی باشد؛ حملاتی که گاه چنان تند می شود که گویی برای یک انتقام کشی شخصی از وی بیان می شود!
