شوخی لیگ برتری این بار با چاشنی «محرومیت تیم‌های بدهکار»

نخست یازده باشگاه و حالا ده باشگاه از شرکت در لیگ برتر پانزدهم محروم اند. دو روزی است که بهروان، مسئول کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر این مسأله را اعلام کرده و از عزم مدیریت فوتبال ایران برای پایان دادن به داستان بدهی‌های تیم‌های لیگ برتری که هر سال بر حجم‌اش افزوده می‌شود خبر می‌دهد. هرچند به خودی خود، این اتفاق مهم و خوبی است، تقریبا همه از مدیران باشگاه‌ها تا بازیکنان و هوداران، شاید حتی خود فدراسیون‌نشین‌ها، این ماجرا را جدی نگرفتند و می‌دانند این ماجرا تنها در حد تلنگری خواهد ماند و کار به جایی کشیده نخواهد شد که لیگ با پنج یا شش تیم برگزار شود.

به گزارش «تابناک»، هرچند ژست کاری که فدراسیون قصد انجامش را دارد، یک ژست انقلابی و قاطعانه است، همه آن‌هایی که با مختصات فوتبال ایران آشنا هستند، به خوبی می‌دانند که این تنها در حد یک فیگور خواهد ماند، زیرا سابقه نشان داده، مدیریت فوتبال ما فاصله زیادی به اجرای تصمیمات قاطع و برنده و شجاعانه دارد و با کرنش و مصالحه و کوتاه آمدن غالبا کار را به جایی می‌رساند که نه سیخ بسوزد و نه کباب و برای همین هم با اینکه هنوز کسی از لغو این محرومیت سخن نگفته، همه می‌دانیم که لیگ پانزدهم با استقلال و پرسپولیس و سپاهان و ذوب آهن و شش تیم بدهکار دیگر برگزار خواهد شد.

سال‌ها پیش وقتی لیگ قهرمان آسیا می‌رفت تا شکل حرفه‌ای‌تری به خود بگیرد، یکی از تیم‌های ایرانی به دلیل ارسال دیرهنگام مدارک خود از حضور در این جام محروم شد. مربی استقلالی‌ها آن روز تحت تأثیر فضای فوتبالی ایران تاوان تأخیر در ارسال اسامی را چیزی در حد یک جریمه کوچک رایج در فوتبال ایران دانسته بود؛ اما وقتی تیمش نتوانست در لیگ قهرمان آن سال بازی کند، حساب کار دستش آمد و از آن وقت به بعد بود که نه استقلال و نه هیچ تیم دیگر ایرانی در ارسال اسامی خود برای لیگ قهرمانان کوتاهی را مجاز ندانست و سر وقت و گاهی زودتر از موعد مقرر، مدارک را به کنفدراسیون فوتبال آسیا تحویل داد.

همین مثال ساده را مقایسه کنید با رفتار تیم‌های ایرانی در فصل نقل و انتقالات. در حالی که از چندی پیش آخر مرداد به عنوان پایان فصل نقل و انتقالات معرفی شده بود، تقریبا همه تیم‌ها یک سوم قراردادهای خود را ثبت نکرده بودند و همچنان در حال مذاکره و تست پزشکی و مسائلی از این دست بودند. چرا؟ چون به خوبی می‌دانستند که این تاریخ‌ها فقط روی کاغذ معنا دارد و آن‌ها به راحتی می‌توانند تا دو روز مانده به لیگ بازیکنان خود را جذب کنند. سرانجام هم همین اتفاق افتاد و در حالی که تیم‌ها در روز 31 تیر همچنان بی‌خیال ثبت قراردادهای خود بودند، سازمان لیگ مهلت نقل و انتقالات را تا 5 مرداد، یعنی سه روز مانده به آغاز لیگ تمدید کرد.

همین مثال ساده برای سنجش عزم و اراده مدیران فوتبال ایران برای تعلیق ده باشگاه و محرومیت آن‌ها از حضور در لیگ برتر کافی است. مجموعه اظهار نظرهای مسئولان نشان می‌دهد، آنها چندان علاقه‌ای به تعویق رقابت‌های لیگ برتر ندارند و حضور تیم امید و تیم ملی در رقابت‌های انتخابی المپیک و جام‌جهانی هم عرصه را بر آن‌ها تنگ و تنگ‌تر کرده است و به همین دلیل هم هست که تقریبا همه تیم‌ها بدهکار با خیال راحت و بدون توجه به اخطارهای سازمان لیگ همچنان در حال عقد قرارداد ـ درواقع یعنی افزودن بدهی به بدهی‌های قبلی ـ با بازیکنان جدید هستند و خودشان را برای لیگ پانزدهم آماده می‌کنند. انگار نه انگار که کسی حرفی زده باشد. همین هم موجب می‌شود تا یکی از مسئولان باشگاه استقلال در واکنش به خبر محرومیت این تیم می‌گوید: «بهراوان لیگ را با پنج تیم برگزار کند».