منوهای چندصد هزارتومانی افطار!
روش معمول این است که معمولاً منوی افطار مختصر در نان و پنیر و گردو و سبز و چای می‌شود و سایر موارد به صورت جداگانه محاسبه می‌شود اما رستوران‌هایی نیز هستند که بشقاب افطارشان را بسیار گران در نظر می‌گیرند و در واقع منوهای چندصدهزارتومانی شکل می‌گیرد.
روش معمول این است که معمولاً منوی افطار مختصر در نان و پنیر و گردو و سبز و چای می‌شود و سایر موارد به صورت جداگانه محاسبه می‌شود اما رستوران‌هایی نیز هستند که بشقاب افطارشان را بسیار گران در نظر می‌گیرند و در واقع منوهای چندصدهزارتومانی شکل می‌گیرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، ماه رمضان در حالی به نیمه رسید که قیمت‌های منوهای رستوران‌ها به روال سال‌های پیشین سر به فلک کشیده اما امسال رکوردها شکسته شده و رقم‌هایی برای افطار هر روزه‌دار پرداخت می‌شود که نسبتی با فلسفه این ماه ندارد اما به هر حال وقتی قرار باشد با هر امکانی، ژست گرفت، ماه خدا نیز از این قاعده استثناء نمی‌شود.
ماه رمضان 1436 هجری قمری در ایران با سیلی از ریخت و پاش‌ها همراه می‌شود که هر سال بر گستره‌اش افزوده می‌شود، به گونه‌ای که منوی افطاری امسال تا 180 هزار تومان افزایش یافته و قریب به اتفاق رستوران‌ها که منوهای افطاری را نیز در نظر گرفته‌اند، با تدبیری خاص، منوهایشان را از کف چند ده هزار تومان شروع میکنند.
روش معمول این است که معمولاً منوی افطار مختصر در نان و پنیر و گردو و سبز و چای می‌شود و سایر موارد به صورت جداگانه محاسبه می‌شود اما رستوران‌هایی نیز هستند که بشقاب افطارشان را بسیار گران در نظر می‌گیرند اما حتی شامل غذای گرم نیز می‌شود و در واقع منوهای چندصدهزارتومانی نیز از در همین راستا شکل می‌گیرد که طبیعتاً رقم سنگینی برای طبقه متوسط ایران است و عمدتاً مربوط به طبقه اعیان می‌شود.
بر اساس بررسی‌های تابناک با جمع بندی منوی افطار دهها رستوران تهران، رقم واقعی افطار در حدود 40 هزار تومان است اما در عین حال گروهی از رستوران‌ها نیز که خدمات‌شان را با بشقاب افطار در هم آمیخته‌اند، رقم‌های کلانی را مطالبه میکنند که برای یک میهمانی کوچک معادل چند ده میلیون تومان خواهد بود.
بوفه‌هایی که انواع سوپ، چند نوع حلیم با ترکیبات متفاوت، چند نوع آش، چند نوع سالاد و همچنین مجموعه‌ای از غذاها را در کنار نان و پنیر و سبزی و گردو و... سرو میکنند و در نهایت مشتری تنها یک رقم ثابت ورودی پرداخت می‌کند، رفتار منصفانه‌تری به نسبت رستوران‌هایی دارند که با محاسبه تک به تک این اقلام خوراکی، رقمی کلان را طلب میکنند.
البته هر شهروندی حق دارد به هر میزان که می‌خواهد سفره افطار را برای خود و دیگران بگسترد اما نباید این حقیقت را نیز فراموش کرد که سفره افطار نماد ماه رمضان است و به عنوان یک روز روزه داری، می‌بایست آثار و ثمرات این روزه دار که همدلی و همراهی با فقرا و نیازمندان است، در آن نمایا شود و بنابراین، ژست گرفتن با افطاری دادن در نوع خود حرکتی عجیب و خلاف اصل روزه داری است.
در غروب دو هفته سپری شده و دو هفته‌ای که پیش رو است، همه پای سفره افطار پروردگار کریم نشسته‌ایم و این تشنگی و گرسنگی را در این روزهای سخت و طولانی با نیت و اعتقادی عمیق می‌پذیریم، تا هرچند لحظه‌ای کوتاه در ذهن‌مان گرسنگان، تشنگان و فقرا در نظر آیند و کوششی هرچند کوچک اما عمومی در راستای بهبود آلام بشری برداریم که در درجه اولویتش همسایگانمان است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «ما آمَنَ بی مَنْ باتَ شَبْعانَ وَ جارُهُ جائِعٌ قالَ وَ ما مِنْ اَهْلِ قَرْیَةٍ یَبیتُ وَ فیهِمْ جائِعٌ یَنْظُرُ اللّهُ اِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقیامَةِ؛ به من ایمان نیاورده است کسی که سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد. و نیز فرمود: اهل قریه ای که [سیر ]بخوابد، در حالی که در بین آنها گرسنه ای [خوابیده] است، خداوند به آنها در روز قیامت نظر [رحمت[ نمی کند.»
نقل کرده اند که سید بحر العلوم شبانگاهی یکی از شاگردانش را خواست و با تمام خشم و عصبانیّت بر او خروشید و گفت: «در همسایگی تو فردی است بینوا که با چند کودک خود گرسنه به سر می برد.
چرا به حال آنها رسیدگی نمی کنی؟» شاگرد گفت: «به خدا سوگند! نمی دانستم که آنها چنین مشکلی دارند.»
سید گفت: «همین که نمی دانستی، مرا خشمگین کرده و الّا اگر می دانستی و اقدام نمی کردی، کافر بودی.»
به گزارش باشگاه خبرنگاران، ماه رمضان در حالی به نیمه رسید که قیمت‌های منوهای رستوران‌ها به روال سال‌های پیشین سر به فلک کشیده اما امسال رکوردها شکسته شده و رقم‌هایی برای افطار هر روزه‌دار پرداخت می‌شود که نسبتی با فلسفه این ماه ندارد اما به هر حال وقتی قرار باشد با هر امکانی، ژست گرفت، ماه خدا نیز از این قاعده استثناء نمی‌شود.
ماه رمضان 1436 هجری قمری در ایران با سیلی از ریخت و پاش‌ها همراه می‌شود که هر سال بر گستره‌اش افزوده می‌شود، به گونه‌ای که منوی افطاری امسال تا 180 هزار تومان افزایش یافته و قریب به اتفاق رستوران‌ها که منوهای افطاری را نیز در نظر گرفته‌اند، با تدبیری خاص، منوهایشان را از کف چند ده هزار تومان شروع میکنند.
روش معمول این است که معمولاً منوی افطار مختصر در نان و پنیر و گردو و سبز و چای می‌شود و سایر موارد به صورت جداگانه محاسبه می‌شود اما رستوران‌هایی نیز هستند که بشقاب افطارشان را بسیار گران در نظر می‌گیرند اما حتی شامل غذای گرم نیز می‌شود و در واقع منوهای چندصدهزارتومانی نیز از در همین راستا شکل می‌گیرد که طبیعتاً رقم سنگینی برای طبقه متوسط ایران است و عمدتاً مربوط به طبقه اعیان می‌شود.
بر اساس بررسی‌های تابناک با جمع بندی منوی افطار دهها رستوران تهران، رقم واقعی افطار در حدود 40 هزار تومان است اما در عین حال گروهی از رستوران‌ها نیز که خدمات‌شان را با بشقاب افطار در هم آمیخته‌اند، رقم‌های کلانی را مطالبه میکنند که برای یک میهمانی کوچک معادل چند ده میلیون تومان خواهد بود.
بوفه‌هایی که انواع سوپ، چند نوع حلیم با ترکیبات متفاوت، چند نوع آش، چند نوع سالاد و همچنین مجموعه‌ای از غذاها را در کنار نان و پنیر و سبزی و گردو و... سرو میکنند و در نهایت مشتری تنها یک رقم ثابت ورودی پرداخت می‌کند، رفتار منصفانه‌تری به نسبت رستوران‌هایی دارند که با محاسبه تک به تک این اقلام خوراکی، رقمی کلان را طلب میکنند.
البته هر شهروندی حق دارد به هر میزان که می‌خواهد سفره افطار را برای خود و دیگران بگسترد اما نباید این حقیقت را نیز فراموش کرد که سفره افطار نماد ماه رمضان است و به عنوان یک روز روزه داری، می‌بایست آثار و ثمرات این روزه دار که همدلی و همراهی با فقرا و نیازمندان است، در آن نمایا شود و بنابراین، ژست گرفتن با افطاری دادن در نوع خود حرکتی عجیب و خلاف اصل روزه داری است.
در غروب دو هفته سپری شده و دو هفته‌ای که پیش رو است، همه پای سفره افطار پروردگار کریم نشسته‌ایم و این تشنگی و گرسنگی را در این روزهای سخت و طولانی با نیت و اعتقادی عمیق می‌پذیریم، تا هرچند لحظه‌ای کوتاه در ذهن‌مان گرسنگان، تشنگان و فقرا در نظر آیند و کوششی هرچند کوچک اما عمومی در راستای بهبود آلام بشری برداریم که در درجه اولویتش همسایگانمان است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «ما آمَنَ بی مَنْ باتَ شَبْعانَ وَ جارُهُ جائِعٌ قالَ وَ ما مِنْ اَهْلِ قَرْیَةٍ یَبیتُ وَ فیهِمْ جائِعٌ یَنْظُرُ اللّهُ اِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقیامَةِ؛ به من ایمان نیاورده است کسی که سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد. و نیز فرمود: اهل قریه ای که [سیر ]بخوابد، در حالی که در بین آنها گرسنه ای [خوابیده] است، خداوند به آنها در روز قیامت نظر [رحمت[ نمی کند.»
نقل کرده اند که سید بحر العلوم شبانگاهی یکی از شاگردانش را خواست و با تمام خشم و عصبانیّت بر او خروشید و گفت: «در همسایگی تو فردی است بینوا که با چند کودک خود گرسنه به سر می برد.
چرا به حال آنها رسیدگی نمی کنی؟» شاگرد گفت: «به خدا سوگند! نمی دانستم که آنها چنین مشکلی دارند.»
سید گفت: «همین که نمی دانستی، مرا خشمگین کرده و الّا اگر می دانستی و اقدام نمی کردی، کافر بودی.»
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۲۰
انتشار یافته: ۱۱
همیشه موقع مناسبتهای مذهبی یاد فقرا میفتید!بد نیست موقعی که مردم دهها میلیون تومان خرج سفرهای خارجی خود میکنند هم نیم نگاهی به فقرا بکنید!
میدانید عایدی ترکیه و امارات از گردشگران ایرانی چند صد میلیون دلار است؟
فقرا فقط از سفره افطاری و مراسم عاشورا سهم ندارند!!
من اعتقاد دارم پولش حلال باشه اشکال نداره ولی اگر غیر حلال باشه اشکال داره واقعا هم باید قبول کنیم تا تقاضا نباشه که رستوران ها نمی یارن واقعا مملکت خیلی از لحاط فرهنگ و احساس بحرانی است چه روزه ای چه افطاری اینها حقیقتااز روزه واسلام بویی نبرده اند - آیااینان نشنیدند12هزار نفردرتهران برای نان شبشان مانده اند-میشودگفت اینان ازانسانیت هم بی بهرند.بنی ادم اعضای یک پیکرند
که درآفرینش زیک گوهرند
چوعضوی بدردآوردروزگار
دگرعضوهارانماندقرار
توکزمحنت دیگران بیغمی
نشایدکه نامت نهندآدمی
متاسفانه در حال از دست رفتن قلسفه روزه و افطار و دعوت روزه داران پای سفره های افطاری همراه با موسیقی زنده هستیم در سفره خانه های بدون محیط اقامه نماز راستی به علت محدودیت هست یا مظلومیت تقبل الله......... باسلام وقبولی طاعات وعبادات مگر موقع افطار چقدر می شود خورد همان نان وپنیر سبزی ویا آش ویا سوپ زیادی هم است
ماکه چند سالی است در مهمانی های فامیلی رسم کردیم چیزی بنام شام نداریم همان افطاری بالا شام هم حساب می شود هم صاحب خانه راحت است هم مهمانها وهم خدا راضی است انشاالله
باتشکر
ادم گرسنه فکر میکنه هیچ وقت سیر نمیشه بخصوص بعضی ادم های روزه دار.با چند لقمه نان وپنیر گرسنگی ادم برطرف میشه .بعضی ها فلسفه روزه داری را نمی دانند خوب شما به اون رستوران نرو! چه ربطی داره مگه قرار همه مملکت برای قشر متوسط و یا پایین مالی باشه! همه جای دنیا چیزهای گرون و لوکس وجود داره!...مشکل مملکت ما اینه که هر جا و هر مکان و تفریحگاه و محله و ... که می ری می بینی شخم خورده! هرکی با هر سطح اجتماعی و مالی اونجاست! از بام تهران تا باشگاه انقلاب اسکی سالن بولینگ ! هرکی از هرجای شهر با هر وسیله ای خودش رو رسونده! از پورشه یک میلیاردی تا موتور سیکلت 1 میلیون تومنی! بعد می گیم چرا درگیری و مشکل پیش میاد! این رستورانا که شما مثال زدید فقط جای سرمایه داران روزه خواری هست که ادعای زوره داری می کنند و دم افطار هم جای 100 نفر دلی از غذا در میارنوگرنه عوام مردم اونقدر بی بضاعت شدن که همون نون و پنیر هم به زور می خورن
درهفته کرامت قرارداریم.کسی که منوی چندصدهزارتومانی چه ازجیب خودش چه از بیت المال سفارش می دهد.کمی به مناطق پائین شهر وحاشیه سفر کند وافرادی که محتاج نان شبشان هستند را ببیند آنوقت خجالت بکشد در قیامت چه حرفی در برابر خدا دارد بزند.خداوند به افراد پولدار به اندازه ای که امورشان بگذرد مال خودشان است وبقیه را باید صرف بی بضاعتها ویتیمان و.. بکند.که متاسفانه هرچه پولدارترمی شوند گداتر می شوند. افطاری رفتن در این رستوران ها فقط اسراف است. چون شخص روزه دار با چند لقمه افطاری تقریبا سیر می شود و نمی تواند بلافاصله شام بخورد. پارسال به یکی از این رستوران ها رفتیم ولی شام اصلا نتونستم بخوریم . رستوران سلف سرویس ظرف یک بار مصرف نمی دهند همون جا بشقاب های دست نزده ما رو ریختن تو سطل آشغال. ولی بعضی رستوران های سلف سرویس ظرف یک بار مصرف برای افطار می دهند. من که از پارسال عذاب وجدان دارم.