همزمان با طرح سؤال از شهردار تهران در شورای شهر؛
تخریب فضاهای سبز با قوت ادامه دارد؛ این بار به بهانه پارکینگ!
چگونه می خواهیم هوای پاک داشته باشیم، در حالی که زیرساخت های آن در حال نابودی است. با نابودی درختان و فضای سبز در شهر تهران به کجا می‌رویم و قرار است چکار کنیم؟ شعار «آسمان آبی، زمین پاک دادن» کافی نیست. انتظار می‌رود، راه مقابله برای نابودی باغات بیابیم.
به این اسلایدها که در شورای شهر به نمایش درآمده‌اند، دقت کنید و بعد درباره میزان اثرگذاری‌شان نظر دهید؛ آیا اتفاقی که اکنون در شهر در حال وقوع است، اسلایدهای مفصل تری در آینده شکل نمی‌دهند؟ابتدا: کار قبلی هاست
به گزارش «تابناک»، دیگر نقاط دنیا را نمی‌دانیم، ولی یکی از تاکتیک های رایج نزد مدیران کشورمان برای مقابله با انتقادها، اشاره به پیشینه جایی است که در آن مشغول به کار هستند؛ انتقاداتی که شاید منصفانه نباشند، ولی غالبا برایشان مستنداتی نیز می‌توان عرضه کرد تا مردم را به این باور برسانیم که جانشین افرادی شده‌ایم که در فلان مقوله، چندان توجهی به اصول مهم نداشته‌اند.
این شیوه آنچنان در کشورمان رایج است که شاید لازم نباشد برایش مثال بزنیم، به ویژه آنکه سیاسیون غالبا از آن برای قیاس عملکرد خودشان با اسلافشان بهره می‌برند تا ثابت کنند که برتری های محسوسی دارند؛ موضوعی که طول می‌کشد ثابت شود تا چه اندازه صحت داشته و چه میزان ناصحیح بوده است.
بعد: گذشته چراغ راه آینده است؟
موضوعات شهری نیز از این مسائل جدا نیستند، به ویژه آنکه بدانیم رئیس جمهور سابق از سکوی شهرداری تهران خود را به کشور معرفی کرد و به مدت دو دوره بر رأس هرم اجرایی کشور تکیه زد. هم اویی که در زمان شهرداری با نطق های آتشین درباره گذشته تهران، به خیلی مسائل نقد وارد می‌دانست و طرح هایی چون حذف دوربرگردان یا ساخت مونوریل را راه نجات این کلان شهر از برخی مشکلاتش می‌خواند.
البته قصدمان این نیست که انتقادات مسئولان شهری به اسلافشان را مرور کنیم، ولی از آنجایی که می‌گویند «گذشته چراغ راه آینده است»، جا دارد که برخی مشکلات به وجود آمده در گذشته شهر را مرور کنیم تا در آینده با مشکلات کمتری مواجه باشیم؛ به این شرط که مرورهایمان به نتیجه ای برسد!
حکایت نمایش برخی اسلایدها درباره نابودی فضای سبز در برخی مناطق هم در این راستاست؛ اسلایدهایی که رحمت اله حافظی، یکی از اعضای شورای شهر تهران و رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری این شورا درباره تخریب باغات در منطقه 2 تهران تهیه کرده بود و چند روز پیش در شورای شهر برای سایر اعضا نمایش داد تا توجهشان را به روند دردناک نابودی فضای سبز تهران معطوف کند.
وی در توضیح اسلایدها گفت: «اعضای شورای شهر تهران، فکری برای حفظ باغات شهر تهران بکنند، زیرا مشابه این باغ در شهر تهران بسیار است که در حال نابودی است، چگونه می خواهیم هوای پاک داشته باشیم، در حالی که زیرساخت های آن در حال نابودی است. با نابودی درختان و فضای سبز در شهر تهران به کجا می‌رویم و قرار است چه کار کنیم؟ شعار «آسمان آبی، زمین پاک دادن» کافی نیست. انتظار می‌رود که راه مقابله برای نابودی باغات بیابیم».
حافظی درباره باغ هایی سخن گفت که همه در منطقه محدودی از پایتخت وجود داشتند و حالا اثری از آثارشان نیست. شاید همین موضوع موجب می‌شود که توقع داشته باشیم نام بردن از آن منطقه، موجب شکل‌گیری واکنشی خاص شده و دست کم برای مدتی خبری درباره تخریب باغ در آن منطقه نشنویم، ولی ظاهرا خیالمان باطل است. این را می‌شود از گزارشی دریافت که به دستمان رسیده و حکایت از تخریب باغی دیگر در آن محدوده جغرافیایی دارد؛ این بار به بهانه تأسیس پارکینگ!
«متأسفانه اخیرا مسئولین دانشگاه و دانشکده تصمیم گرفته‌اند برای مشکل پارکینگ بیمارستان امام خمینی(ره) که جنب دانشکده (خیابان نصرت شرقی، نرسیده به میدان توحید) قرار دارد، محوطه چمن دانشجویان که برای بازی فوتبال و والیبال مورد استفاده قرار می‌گرفت را تخریب کنند ـ که این کار را انجام داده و محوطه چمن را به زمینی سیمانی تبدیل کردند ـ و علاوه بر آن، با هماهنگی با شهرداری برای احداث پارکینگی هشت طبقه، حدود 30 درخت قدیمی حدود 80 ساله را قطع نمایند. این موضوع اعتراض دانشجویان را به همراه داشت، ولی متأسفانه گوش شنوایی نیست. خواهش می‌کنیم...».
کاش مسئولان حدس بزنند که خواهش این دانشجویان چه بوده که با «...» نشانش داده‌ایم!
