بازدید 5702

نخستین گام مقابله با بحران آب، مقابله با آلودگی هواست!

کیست که نداند هرچقدر ساکنان شهرهای آلوده ای چون تهران را مجبور به کاهش مصرف کنیم، باز بلایایی چون آلودگی هوا مجبورشان می‌کند ‌هر یکی دو روز میزان زیادی آب برای استحمام و شست و شوی لباس های دودگرفته‌شان مصرف کنند، خودروهایشان را چند روز در میان بشویند، فرش زیر پا و پرده های تغییر رنگ داده را یکی دو نوبت در سال تمیز کنند و...
کد خبر: ۵۰۵۱۶۲
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۸ 01 June 2015
وقتی همه راه‌ها برای مقابله با بحران فراگیر آب به هشدار دادن و تهدید ‌مردم ختم شود، عجیب نیست که نشانه‌ای از اثرگذاری نبینیم و از آن بدتر، از شدت گرفتن بحران بشنویم!

به گزارش «تابناک»، حتما تیزرهای تلویزیونی‌‌ که برای نشان دادن خطر خشکسالی و کم آبی تهیه شده را دیده‌اید؛ تیزرهایی که برای ترغیب مردم به کاهش مصرف آب تهیه شده و همان گونه که خواسته یا ناخواسته سهم 90 درصدی کشاورزی در مصرف آب را ندید گرفته، در آنها اثری از عوامل موثر بر افزایش مصرف آب دیده نمی‌شود.

این نگاه البته نگاهی ریشه‌دار در میان مسئولان کشورمان است که اگر این گونه نبود، اوضاع و احوالمان این نمی‌شد. سالهاست با کاهش نزولات جوی، به کمبود دچار می‌شویم و نخستین واکنشمان به این کمبود، هشدار به مردم است. هشدارهایی که به نسبت کاهش منابع آب شدت می‌گیرند.

جالب‌تر آنجاست که هشدار مسئولان تنها به سطح آب سدها بستگی دارد، نه مؤلفه هایی مانند پیش بینی های آب و هوایی یا حتی سطح آب های زیرزمینی. مثلا اگر سطح آب پشت سدها از حد خاصی پایین تر برود، هشدارهای معمولی صادر می‌شود، اگر اوضاع کمی شدیدتر باشد، قطع آب مشترکان پر مصرف برای درس عبرت کردنشان در دستور کار قرار می‌گیرد و در صورتی که شرایط وخیم تر باشد، ابزارهایی مانند رسانه ملی به کار گرفته می‌شوند تا مدام روی اعصاب مصرف کنندگان رژه بروند!

این در حالی است که آمار و ارقام از مصرف 90 درصدی آب های کشور در بخش کشاورزی می‌گویند، از خشک شدن یا شور شدن آب سفره های زیرزمینی خبر می‌دهند، از کویرزایی و نابودی دشت های حاصلخیز، از آلوده شدن منابع آب، از آشکار شدن بستر تالاب ها و رودها و از ده ها اتفاق شوم دیگر خبر می‌دهند؛ اما هیچ یک از این اتفاقات هم موجب نمی‌شود ‌کمی عمقی تر به ماجرا نگریسته و بحران آب را جدی تر و جامع تر مورد توجه قرار دهیم.

همین کمبودهاست که موجب شده کشورمان از آن مدیریت مثال زدنی منابع آب در دوران گذشته که با ساخت آب بندها و حفر قنات ها خود را نشان می‌داد، به جایی برسد که هر روز دعوای آب از یک گوشه اش خودی نشان می‌دهد. از حفر تونل ها و سدها گرفته تا انحراف آب رودها و دریاچه ها به این سو و آن سو که گاه به بحران های امنیتی هم می‌رسد.

جالب اینجاست که اگر به میان مردم برویم و از ایشان بخواهیم ‌درباره راهکارهای مقابله با کمبود آب و مهار خشکسالی سخن بگویند، با انبوه نظراتی مواجه خواهیم شد که از تصمیمات مسئولان فنی‌تر و کاربردی تر به نظر می‌رسند و اغلب برآمده از واقعیات هستند.

از جمله این واقعیت ها، بی توجهی مسئولان به فرسودگی توزیع آب شهری است که به باور برخی کارشناسان تا 35 درصد آب تزریق شده به شبکه را هدر می‌دهد؛ یا بی توجهی به مصرف بالای آب در وسایل خنک کننده ای مانند کولرهای آبی که ترجیح مردم به استفاده شان در گران بودن نرخ برق مصرفی کولرهای گازی است.

اکنون اگر به این موارد، ندید گرفتن دیگر ابعاد مؤثر در مصرف آب را هم اضافه کنیم و مثلا به تأثیر تعویض شیر آب های معمولی با انواع پدالی یا استفاده از پکیج یا دیگر روش های گرمایشی‌ در کاهش مصرف را یادآور شویم و فراتر از آن، عوامل بیرونی موثر در این مصرف را هم مدنظر قرار دهیم، تازه می‌توانیم مدعی شویم ‌برای کاهش مصرف آب در شهرها برنامه ارائه داده‌ایم.

برنامه ای که زمانی جامع خواهد بود که همه ابعاد مصرف آب در آن دیده شده باشد وگرنه کیست که نداند هرچقدر ساکنان شهرهای آلوده ای چون تهران را مجبور به کاهش مصرف کنیم، باز بلایایی چون آلودگی هوا مجبورشان می‌کند که هر یکی دو روز میزان زیادی آب برای استحمام و شست و شوی لباس های دودگرفته شان مصرف کنند، خودروهایشان را چند روز در میان بشورند، فرش زیر پا و پرده های تغییر رنگ داده را یکی دو نوبت در سال تمیز کنند و... .

اگر به این موارد، باران گل‌آلود هفته های اخیر پایتخت را که اضافه کنیم که برای زدودن اثران منفی اش، مصرف بالای آب لازم است، درخواهیم یافت ‌بحران آب نیز به مانند دیگر بحران ها، زمانی حل شدنی خواهد بود که نگاهمان به آن جامع باشد و حتی اثرات آلودگی هوا و آمیخته شدن هوای شهرهای مختلف به گرد و غبار را هم در آن ببینیم؛ نگاهی که تاکنون شکل نگرفته و متأسفانه به نظر نمی‌رسد ‌به این زودی ها هم شکل بگیرد!
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۲۲
انتشار یافته: ۱۷
حرف هاتون صحیح بیشتر آب داره تو کشاورزی مصرف میشه و باید کاهش داده بشه ولی این دلیل نمیشه که آب شرب شهری تصفیه شده رو ما مصرف کنندگان صرفه جویی نکنیم و مصرف بی رویه داشته باشیم کلا ما ایرانی ها هیچ موقع اصلاح را از خودمون شروع نمیکنیم و همش شعار میدیم حتی خود من.
جدا از مصرف آب در تهران، اگر تمرکز زدایی را از تهران انجام دهند موجب پیشرفت کشور خواهد شد. بسیاری از جوان‌ها به امید کار بهتر به تهران می‌ایند و با درآمد کم جوانی و استعداد خود را در کارآفرینی هدر میدهند. اگر این جوان‌ها در شهرهای خود بودند هم برای آن شهر و هم برای کل کشور مفید بودند. متمرکز شدن منابع در تهران آسیب‌های جبران ناپذیری را به کشور تحمیل میکند.
وقتی می نویسید "نخستین گام" یعنی از اینجا شروع شود . باری ، طبق آمار 80 در صد آب در کشاورزی مصرف می شود یعنی اگر "نخستین گام" در اصلاح مصرف در کشاورزی برداشته شود نتایج بس درخشان خواهدبود. ضمن قبول صرفه جویی در مصرف خانگی، اشاره کنم که بخشی از آلودگیها ریشه در خارج ار مرز های ما دارد. و جز با همکاری همسایه ها در یک فضای مسالمت آمیز - نه در تشنج فعلی- امکان پذیر نیست. بنابرین برای رفع کم ابی گام نخست و فوری اصلاح شیوه ای ابیاری در مزارع کشاورزی است. متشکرم.
ای کاش مسولان کمی به این حرفها دقت میکردند.
تالاب ها خشک نمیشد.رودخانه ها منحرف نمیشد و...
1سال پیش تو یکی از خبرهاتون همین نظر رو نوشتم ولی چاپ نشد.یکی از کارهایی که باید صورت بگیره کاهش آلودگی هواست
در کشور ما که دمای هوا بالاست میزان تبخیر آب پشت سد ها چقدره؟
ذخیره آب در پشت سد ها با توجه به تبخیر آب کار درستی نیست،به نظر من آب باید در مخازن زیر زمینی یا همون سفره های طبیعی باید ذخیره بشه،مورد بعدی باید شبکه سراسری آب درست کنیم مناطق پر بارش مثل شمال کشور و جنوب مناطق کم آب رو تغذیه کنن،اما قبل از هرچیزی باید آب های سطحی را کنترل کنیم نه اینکه شاهد سیل در مباطق شمالی و جنوبی باشیم
مهمترین معضل امروز و فردای این سرزمین بحث آب و مدیریتش هست که متاسفانه به محاق رفته و درگیریهای جناحی جاشو گرفته
دولت باید خودش دست به کار بشه و تمام هزینه های 100 درصدی سیستمهای نوین آبیاری رو به کشاورزان و باغداران که 95 درصد مصرف آب مربوط به اونهاست رو پرداخت کنه و در اقساط بلند مدت و بدون بهره از اونها پس بگیره و همه گونه خدمات و مشاوره هم به اونها بده در زمینه این سیستمهای نوین آبیاری.
میشه با سیاستهای تشویقی سرعت این کار رو بالاتر هم برد.
پول اونها رو هم از بالا بردن قیمت آب بها از مردم بگیره.
هزینه این کار به نسبت فایده ای که داره خیلی کمه.
از جاهایی که الگو مصرف آب کشاورزی خیلی بدتره هم باید شروع کنه تا همه جای ایران رو در بر بگیره.
کشور ما منابع زیر زمینی زیادی داره مثل نفت و گاز و خداوند همین منابع رو هم به ما مرحمت کرده خیلی از کشور های دنیا نه منابع آبی دارند و نه زیر زمینی به نظر من مدیریت مابع و مصارف آب در کشور به درستی صورت نمی گیرد.
پس مردم فقط باید درست مصرف کنند مدیریت به عهده ی دولت است.
اگر قرار باشد که در مورد هر چیزی مردم زیر فشار بروند پس دولت منتخب مردم چیکار می کند؟؟؟؟
تابناک ما ساکن بهارستان اصفهانیم.از دیروز صبح تا الان آب قطع شده و هیچکس پاسخگو نیست.خواهش میکنم پیگیر بشین
يكي اؤ فرمايشات اخير أقاي ىكتر كلانتري، وزیر سابق کشاورزی این بود که تولیدات کشاورزی تنها 6 درصد از تولید ناخالص ملی را تشکیل می دهند. اگر این رقم درست باشد آیا این همه اعتبارات هنگفت صرف سد سازی کردن در کشور که بیش از 90 درصد آب آنها در بخش کشاورزی مصرف می گردد، منطقی خواهد بود و نباید در سیاست های توسعه سد سازی خود، تجدید نظر کنیم.
هندونه و سیب زمینی و سبزیجات بکارید و صادر کنید تا مشکل آب حل بشه !!!
آقا شما که بلدید ، قیمت آب رو هم توی قبضها 10 برابر کنید دیگه کسی ماشینشو نمیشوره حموم هم نمیره ، هیچ کس هم اعتراض نمیکنه . آخرش هم میخواهید همینکارو بکنید دیگه چرا انقدر اعصاب ملت و به هم میریزید .
آب را گران کنید
اگر تعداد کولرهای آبی توی تهران رو یک میلیون کولر فرض کنیم و فرض کنیم که هیچکدام حتی یک قطره آب رو هم از طریق نشتی و پارگی شلنگ و ... هدر نمی دهند، اگر هر کولر روزی تنها و تنها 2 لیتر آب رو تبخیر کنند تنها در شهر تهران روزی 2 میلیون لیتر آب از بین می رود. این در حالیه که خیلی از کولرها مشکل نشتی دارند و مصرف آب اونها به خاطر عدم پوشش مناسب و ... خیلی بیشتر از 2 لیتر آبه! متاسفانه هیچ کمکی جهت جابجایی کولرهای گازی با آبی که نمی شه هیچ، با افزایش قیمت برق کسانی که کولر گازی می خرند به خاطر قیمت برق نقره داغ هم می شوند!
به نظر من دولت باید آب دریا را پس از تصفیه جهت شست و شو انتقال دهد. هر روز توخیابون ها و کوچه های تهران شاهد اسفالت شویی توسط مردم بی مسئولیت هستیم و حرص می خوریم. من موندم چرا برخی زا مردم و علی الخصوص بعضی زا مغازه داران و سالمندان و خانم های خانه دار برای پر کردن اوقات بیکاری روزانه روی به آسفالت شویی با اب گران بها می آورند
یکی به این آبهایی که به دلیل فرسودگی و مشکلات شبکه زیر رمین به هدر میره فکری بکنه
آب چینی وارد کنید!!
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر