نگاه شما: اثرات معکوس طرح تحول سلامت
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» می‌تواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
ملک محمد رئیسی : طرح پزشک خانواده که از مهم ترین اقدامات دولت یازدهم بوده است توانسته نظرات بسیاری را به خود جلب کند و انتقادات و تحسینات بسیاری را در بین اقشار مختلف جامعه برانگیزد . در این بین پزشکان و مدیران بیمارستان های دولتی از جمله اقشاری هستند که بیشترین سود را از قبل این طرح به خود اختصاص داده اند ولی باید دید در قبال توجهی که این طرح به این افراد کرده است توانسته اند به همان نسبت دسترسی مردم را به خدمات پزشکی با کیفیت ، تسهیل نماید یا خیر.
در این رابطه لازم است بررسی های گسترده ای صورت بگیرد اما با توجه به اتفاقاتی در بیمارستان های کشور در حال وقوع است حداقل می توان می گفت این طرح نتوانسته در برخی مراکز آن طور که باید به اهداف خود دست پیدا کند ، چرا که با افزایش حق الزحمه پزشکان و درآمد های بیمارستانی کیفیت خدمات را فدای کمیت آن کرده است و این مسئله بخصوص در مورد بیمارستان های مناطق محروم و کمتر توسعه یافته با توجه به نیاز مردم به خدمات پزشکی ارزان قیمت ، شرایط به مراتب اسف بارتری به خود میگیرد و اگر عدم نظارت صحیح و مسئولانه دانشگاه های علوم پزشکی را هم در کنار این قضیه قرار دهیم خواهیم دید این بیمارستان ها نه تنها خدمات پزشکی با کیفیت را در اختیار بیماران قرار نمی دهند که تبدیل به بنگاهی اقتصادی برای افزایش درآمد مدیران آن شده اند . که این برخلاف نظرات و خواست رهبر معظم انقلاب در بحث درمان است .
برای اثبات این مدعا به بررسی دقیق تر یکی از این بیمارستان های مناطق محروم در استان سیستان و بلوچستان می پردازیم ، بیمارستان 22 بهمن شهر نیکشهر .
این شهر در فاصله 470 کیلومتری زاهدان و تقریبا در میانه جاده ترانزیتی ایرانشهر – چابهار قرار دارد .این جاده که در سلسله مراتب راه های بین شهری راه اصلی نوع یک محسوب میشود و دارای دو باند رفت و برگشت است که با توجه به سرعت زیاد رانندگان (بطور متوسط 15 کیلومتر بیش از سرعت مجاز) شاهد تصادفات بسیاری در این جاده و سایر جاده های دو بانده استان هستیم ، بطوری که میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات راه های بین شهری استان 39 نفر به ازای هر ده هزار نفر جمعیت می باشد که بیشتر از میانگین کشوری (29 نفر به ازای ده هزار نفر جمعیت) است .
در این شرایط شهر نیکشهر با فاصله حدود 140 کیلومتری از دو شهرستان ایرانشهر و چابهار، در میانه این جاده پر خظر قرار دارد که متاسفانه همه ساله محل رجوع شمار زیادی از بیماران تصادفی است ، که نیاز به اقدامات به موقع پزشکی دارند اما این بیمارستان 64 تخت خوابی با تشکیل پرونده پزشکی و با تاخیر چند ساعته که گاه به ساعت 24 نیز میرسد بیماران بد جال را به بیمارستان شهرستان ایرانشهر اعزام میکند ، که می توان گفت اگر بیمار بد حال اصلا به این مرکز درمانی مراجعه نکند شانس زنده ماندش بیشتر خواهد بود . در ذیل به برخی از تخلفات صورت گرفته در این بیمارستان می پردازیم :
1- بستری کردن اجباری بیماران سرپایی :
اصرار پزشک و مسئولین بیمارستان به بیمارسرپایی جهت بستری شدن یکساعته ! صرفا جهت افزایش درآمد بیمارستان و پزشک ، که در صورت عدم رضایت به بستری ، پزشک با ایجاد نگرانی بی مورد درمورد بیماری، بیمار را وادار به بستری شدن میکند، و پس از حدود 45 دقیقه تا یک ساعت و تشکیل پرونده پزشکی و بیمه ، دستور ترخیص برخلاف قوانین توسط خود پزشک عمومی و بدون معاینه پزشک متخصص صادر میشود ،که این مسئله موجب اشغال ظرفیت و امکانات محدود بیمارستان گردیده و با ازدحام اینگونه بیماران دیگر جایی برای بیماری که واقعا نیاز به بستری شدن دارد وجود نخواهد داشت ،که نتیجه آن عدم رسیدگی درست و به موقع به بیمار اورژانسی و تصادفی خواهد بود. که یکی از دلایل افزایش مرگ و میر بیماران تصادفی در این منطقه است .
2- ثبت اقدامات پزشکی انجام نشده :
پس از بستری کردن بیمار با هدف بهره وری مالی بیشتر از بیمه بیمار، اقداماتی در پرونده بیمار ثبت میشود که اصلا برای وی انجام نگرفته است و در برخی موارد حتی دستگاه های مربوطه در بیمارستان وجود نداشته یا به دلیل ازدحام بیماران بیش از ظرفیت دستگاه امکان ارائه خدمات به آنان نبوده است ، و حتی بعضاً پزشکان عمومی اورژانس که بیشتر با مدیران بیمارستان در ارتباط می باشند ، علاوه بر بستری کردن بیش از ظرفیت و غیر لازم بیماران ،دستوراتی را در پرونده بیمار ثبت می نمایند که بیمار نیازی به آن ندارد ، ازجمله این اقدامات می توان به مانیتور نمودن بیمار نام برد ، باتوجه به اینکه دستگاه مانیتورینگ دراین بیمارستان محدود می باشد و فقط بیمارانی که مشکل قلبی- تنفسی دارند و ریسک ایست قلبی در آنها وجود دارد نیاز به این دستگاه پیدا می کنند، اما پزشکان این بیمارستان با ثبت این اقدام برای بیش از 17 تا 20 بیمار در طی یک شیفت7 ساعته که هیچ گونه نیازی به آن ندارند اقدام به دریافت هزینه های مربوطه میکنند ، در صورتی که دستگاه مانیتورینگ در اورژانس یک عدد می باشد و پرستاران از آن فقط جهت بیماران بد حال استفاده می کنند ، اما هزینه این اقدام از اکثر بیماران گرفته میشود.
3- استفاده از حداقل نیروی انسانی
با هدف کاهش هزینه های کادر درمان و پرداخت کمتر اضافه کار به آنان از حداقل نیری انسانی در بخش درمان استفاده میشود که خود باعث کاهش کیفیت ارائه خدمات به مردم محروم منطقه شده است بطوریکه گاهاً در اورژانس این بیمارستان 2 نفر پرستار درطی 3 ساعت مسئول رسیدگی به 11 بیمار بدحال میشوند که در حالت مطلوب به ازای هر بیمار بدحال باید یک پرستار حضور داشته باشد .
4- وضع نامناسب غذا
در حالت عادی باید به هر بیمار با توجه به رژیم غذایی تجویز شده توسط پزشک ، غذا سرو شود اما نه تنها اینگونه نیست که کیفیت و نوع غذای ارایه شده به هیچ وجه مناسب یک زندان هم نیست چه برسد به یک بیمارستان که صرفا با هدف کاهش هزینه های بیمارستان صورت میگیرد و علاوه بر آن لیست غذای ارائه شده به بازرس وزارت بهداشت کاملا متفاوت با واقعیت است ، بطور مثال در این بیمارستان غذاهایی همچون کشک ، کدو ، لوبیا و .. سرو میشود این در حالی است که در لیست غذای ارائه شده ، غذاهایی همچون جوجه ، مرغ و کره حیوانی برای صبحانه، آمده است .
5- استفاده شخصی مدیران ازامکانات بیمارستان
بطوری که بسیاری از نیازهای شخصی یکی از مدیران همچون دریافت غذا از رستوران و .. از محل درآمد بیمارستان و به نام بیمارستان فاکتور میشود .
6- عدم پرداخت حقوق قانونی کادر درمان غیرپزشک
بطوریکه اسناد ارسال شده در مورد مبالغ پرداختی به پرسنل بیمارستان به دانشکده علوم پزشکی مربوطه (دانشکده علوم پزشکی ایرانشهر ) با مبالغ پرداخت شده واقعی بسیار متفاوت می باشد،ازجمله آن می توان به حق کلنیک ویژه این بیمارستان که باید از درآمد بیمارستان به پرسنل پرداخت گردد.با توجه به گفته های مدیریت داخلی بیمارستان بیمارستان نیکشهر در کل استان از جمله پردرآمد ترین بیمارستان هاست (با درآمد ماهیانه حدود یک میلیارد تومان ) ، اما سهم کلنیک دریافتی پرسنل درمان غیر پزشک کمتراز 3/1 میزان آن در سایر بیمارستانهای تحت پوشش آن دانشکده می باشد ، این درحالی است که در اسناد تحویلی به دانشگاه ارقام پرداختی متفاوتی می آید که بر خلاف واقعیت است.
7- اعزام بیماران بدون نیاز و بیش از حد
باتوجه به وجود متخصص جراح، بسیاری از بیمارانی که حتی نیاز به جراحی اورژانسی دارند، بدلیل عدم قبول مسئولیت عمل توسط پزشک کم تجربه و فراهم نکردن برخی امکانات - که با وجود درآمد نجومی بیمارستان باید تهیه شود- دستور اعزام به ایرانشهر داده می شود، که گاها زمان مراجعه بیمار به بیمارستان تا زمان اعزام بیمار به بیش از24 ساعت میرسد،زمانی که برای بیمار مراجعه کننده حیاتی می باشد، و این بدلیل ازدحام اعزام های بی مورد در این بیمارستان می باشد.
8- نبود نجهیزات کافی
با وجود درآمد بسیار زیاد بیمارستان تجهیزات کافی جهت احیا بیماران بدحال فراهم نمی شود و مدیرت تمایلی هم به تجهیز بخش ها ندارد و مدیریت بیمارستان نبود بسیاری از تجهیزات را در مقابل بازرسان انکار نموده و موجود بودن تجهیزات در انبار را بیان میکند ،که به هیچ وجه در اختیار بخش ها قرار نگرفته است.
9- استفاده از پرسنل غیر متخصص در پستهای نامربوط
ازجمله آن می توان به مشغول بکار بودن خدمتکار در واحد حسابداری نام برد ، که در ثبت نمودن ارقام پرداختی گزینشی عمل کرده ، و مکررا دلیل کاهش مبالغ پرداختی را اشتباه خود بیان می دارد ، اشتباهاتی که هیچ گاه جبران نمی شود و موجب تضییع حقوق قانونی کارکنان گردیده است .
10- قصور و کم کاری برخی پزشکان
با توجه به تخلفات گسترده موجود در بیمارستان برخی از کادر درمان اقدام به کم کاری می کنند بطور مثال پزشک سونوگراف حاضر به پذیرش بیش از 15 بیمار در روز نیست در حالی که موظف است کلیه بیماران را پذیرش کند این در صورتی است که مدیریت بیمارستان در ارایه آمار به بازرسان از پذیرش 75 نفر در روز در این بخش خبر میدهد که برخلاف واقعیت است و مردم محروم منطقه مجبورند از ساعت های اولیه سحرگاه در بیمارستان نوبت بگیرند تا شاید جزو آن 15 نفر خوش شانس باشند که البته اکثرا موفق نمی شوند و برای سونوگرافی به شهر ایرانشهر با فاصله 140 کیلومتری مراجعه میکنند .
11- ارائه امکاناتی خاص به برخی از کارکنان بر خلاف قانون
با توجه به تخلفات گسترده موجود در بیمارستان به برخی از کارکنان رسمی و پیمانی به جهت سکوت در مقابل این تخلفات امکانات خاصی بر خلاف قانون ارائه میشود بطور مثال با وجود کمبود نیروی پرستار تعداد زیادی از پرستاران به سوپروایزری ارتقا پیدا می کنند و عملا به اقدامات پرستاری نمی پردازند بطوری که گاها در یک بخش تعداد سوپروایزر ها از تعداد پرستاران بیشتر میشود و یا اشغال پانسیون های بیمارستان توسط نیروهای رسمی و پیمانی برخلاف قانون که حق مسکن را دریافت می کنند ، وعدم ارائه مطلوب مسکن به نیروهای پیام آور که بیمارستان موظف به اسکان آنها در پانسیون می باشد.
12- ویزیت بیماران توسط پزشک غیر مرتبط
در مواقعی که یکی از پزشکان در مرخصی باشد مدیریت بیمارستان بیماران مربوط به آن پزشک متخصص را به پزشک دیگری ارجاع می دهد بطور مثال در یک مورد اصرار مدیریت داخلی بیمارستان به متخصص اطفال و جراح جهت ویزیت بیماران داخلی و بستری نمودن آنها صرفا به جهت افزایش درآمد بیمارستان.
13- ادامه مسئولیت یکی از مدیران علی رقم بازنشستگی
یکی از مدیران این بیمارستان که دارای مدرک دیپلم است ، باگذشت بیش از 5 سال از دوران بازنشستگی اش همچنان برخلاف قانون دوران مدیریتش را هر ساله تمدید میکند که با توجه به وجود نیروی های متخصص و با تجربه در منطقه لازم است جایگزین شود .
با این شرایط به نظر میرسد طرح تحول نظام سلامت که میتوانست تحولی بنیادین در بخش درمان کشور بوجود آورد در برخی بیمارستان ها بدلیل عدم نظارت صحیح توسط دانشگاه های علوم پزشکی و سازمان های بیمه گر ، تبدیل به محلی برای انتفاع برخی و تضییع حقوق ملت شده است که این مسئله وقتی در مناطق محروم کشور رخ می دهد به درد و رنج مردم آن مناطق می افزاید که برخلاف فرمایش رهبر معظم انقلاب است که می فرمایند : " ما می خواهیم اگر کسی در خانواده ای مریض شد، آن خانواده جز رنج بیمار داری، رنج دیگری نداشته باشد."
در این رابطه لازم است بررسی های گسترده ای صورت بگیرد اما با توجه به اتفاقاتی در بیمارستان های کشور در حال وقوع است حداقل می توان می گفت این طرح نتوانسته در برخی مراکز آن طور که باید به اهداف خود دست پیدا کند ، چرا که با افزایش حق الزحمه پزشکان و درآمد های بیمارستانی کیفیت خدمات را فدای کمیت آن کرده است و این مسئله بخصوص در مورد بیمارستان های مناطق محروم و کمتر توسعه یافته با توجه به نیاز مردم به خدمات پزشکی ارزان قیمت ، شرایط به مراتب اسف بارتری به خود میگیرد و اگر عدم نظارت صحیح و مسئولانه دانشگاه های علوم پزشکی را هم در کنار این قضیه قرار دهیم خواهیم دید این بیمارستان ها نه تنها خدمات پزشکی با کیفیت را در اختیار بیماران قرار نمی دهند که تبدیل به بنگاهی اقتصادی برای افزایش درآمد مدیران آن شده اند . که این برخلاف نظرات و خواست رهبر معظم انقلاب در بحث درمان است .
برای اثبات این مدعا به بررسی دقیق تر یکی از این بیمارستان های مناطق محروم در استان سیستان و بلوچستان می پردازیم ، بیمارستان 22 بهمن شهر نیکشهر .
این شهر در فاصله 470 کیلومتری زاهدان و تقریبا در میانه جاده ترانزیتی ایرانشهر – چابهار قرار دارد .این جاده که در سلسله مراتب راه های بین شهری راه اصلی نوع یک محسوب میشود و دارای دو باند رفت و برگشت است که با توجه به سرعت زیاد رانندگان (بطور متوسط 15 کیلومتر بیش از سرعت مجاز) شاهد تصادفات بسیاری در این جاده و سایر جاده های دو بانده استان هستیم ، بطوری که میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات راه های بین شهری استان 39 نفر به ازای هر ده هزار نفر جمعیت می باشد که بیشتر از میانگین کشوری (29 نفر به ازای ده هزار نفر جمعیت) است .
در این شرایط شهر نیکشهر با فاصله حدود 140 کیلومتری از دو شهرستان ایرانشهر و چابهار، در میانه این جاده پر خظر قرار دارد که متاسفانه همه ساله محل رجوع شمار زیادی از بیماران تصادفی است ، که نیاز به اقدامات به موقع پزشکی دارند اما این بیمارستان 64 تخت خوابی با تشکیل پرونده پزشکی و با تاخیر چند ساعته که گاه به ساعت 24 نیز میرسد بیماران بد جال را به بیمارستان شهرستان ایرانشهر اعزام میکند ، که می توان گفت اگر بیمار بد حال اصلا به این مرکز درمانی مراجعه نکند شانس زنده ماندش بیشتر خواهد بود . در ذیل به برخی از تخلفات صورت گرفته در این بیمارستان می پردازیم :
1- بستری کردن اجباری بیماران سرپایی :
اصرار پزشک و مسئولین بیمارستان به بیمارسرپایی جهت بستری شدن یکساعته ! صرفا جهت افزایش درآمد بیمارستان و پزشک ، که در صورت عدم رضایت به بستری ، پزشک با ایجاد نگرانی بی مورد درمورد بیماری، بیمار را وادار به بستری شدن میکند، و پس از حدود 45 دقیقه تا یک ساعت و تشکیل پرونده پزشکی و بیمه ، دستور ترخیص برخلاف قوانین توسط خود پزشک عمومی و بدون معاینه پزشک متخصص صادر میشود ،که این مسئله موجب اشغال ظرفیت و امکانات محدود بیمارستان گردیده و با ازدحام اینگونه بیماران دیگر جایی برای بیماری که واقعا نیاز به بستری شدن دارد وجود نخواهد داشت ،که نتیجه آن عدم رسیدگی درست و به موقع به بیمار اورژانسی و تصادفی خواهد بود. که یکی از دلایل افزایش مرگ و میر بیماران تصادفی در این منطقه است .
2- ثبت اقدامات پزشکی انجام نشده :
پس از بستری کردن بیمار با هدف بهره وری مالی بیشتر از بیمه بیمار، اقداماتی در پرونده بیمار ثبت میشود که اصلا برای وی انجام نگرفته است و در برخی موارد حتی دستگاه های مربوطه در بیمارستان وجود نداشته یا به دلیل ازدحام بیماران بیش از ظرفیت دستگاه امکان ارائه خدمات به آنان نبوده است ، و حتی بعضاً پزشکان عمومی اورژانس که بیشتر با مدیران بیمارستان در ارتباط می باشند ، علاوه بر بستری کردن بیش از ظرفیت و غیر لازم بیماران ،دستوراتی را در پرونده بیمار ثبت می نمایند که بیمار نیازی به آن ندارد ، ازجمله این اقدامات می توان به مانیتور نمودن بیمار نام برد ، باتوجه به اینکه دستگاه مانیتورینگ دراین بیمارستان محدود می باشد و فقط بیمارانی که مشکل قلبی- تنفسی دارند و ریسک ایست قلبی در آنها وجود دارد نیاز به این دستگاه پیدا می کنند، اما پزشکان این بیمارستان با ثبت این اقدام برای بیش از 17 تا 20 بیمار در طی یک شیفت7 ساعته که هیچ گونه نیازی به آن ندارند اقدام به دریافت هزینه های مربوطه میکنند ، در صورتی که دستگاه مانیتورینگ در اورژانس یک عدد می باشد و پرستاران از آن فقط جهت بیماران بد حال استفاده می کنند ، اما هزینه این اقدام از اکثر بیماران گرفته میشود.
3- استفاده از حداقل نیروی انسانی
با هدف کاهش هزینه های کادر درمان و پرداخت کمتر اضافه کار به آنان از حداقل نیری انسانی در بخش درمان استفاده میشود که خود باعث کاهش کیفیت ارائه خدمات به مردم محروم منطقه شده است بطوریکه گاهاً در اورژانس این بیمارستان 2 نفر پرستار درطی 3 ساعت مسئول رسیدگی به 11 بیمار بدحال میشوند که در حالت مطلوب به ازای هر بیمار بدحال باید یک پرستار حضور داشته باشد .
4- وضع نامناسب غذا
در حالت عادی باید به هر بیمار با توجه به رژیم غذایی تجویز شده توسط پزشک ، غذا سرو شود اما نه تنها اینگونه نیست که کیفیت و نوع غذای ارایه شده به هیچ وجه مناسب یک زندان هم نیست چه برسد به یک بیمارستان که صرفا با هدف کاهش هزینه های بیمارستان صورت میگیرد و علاوه بر آن لیست غذای ارائه شده به بازرس وزارت بهداشت کاملا متفاوت با واقعیت است ، بطور مثال در این بیمارستان غذاهایی همچون کشک ، کدو ، لوبیا و .. سرو میشود این در حالی است که در لیست غذای ارائه شده ، غذاهایی همچون جوجه ، مرغ و کره حیوانی برای صبحانه، آمده است .
5- استفاده شخصی مدیران ازامکانات بیمارستان
بطوری که بسیاری از نیازهای شخصی یکی از مدیران همچون دریافت غذا از رستوران و .. از محل درآمد بیمارستان و به نام بیمارستان فاکتور میشود .
6- عدم پرداخت حقوق قانونی کادر درمان غیرپزشک
بطوریکه اسناد ارسال شده در مورد مبالغ پرداختی به پرسنل بیمارستان به دانشکده علوم پزشکی مربوطه (دانشکده علوم پزشکی ایرانشهر ) با مبالغ پرداخت شده واقعی بسیار متفاوت می باشد،ازجمله آن می توان به حق کلنیک ویژه این بیمارستان که باید از درآمد بیمارستان به پرسنل پرداخت گردد.با توجه به گفته های مدیریت داخلی بیمارستان بیمارستان نیکشهر در کل استان از جمله پردرآمد ترین بیمارستان هاست (با درآمد ماهیانه حدود یک میلیارد تومان ) ، اما سهم کلنیک دریافتی پرسنل درمان غیر پزشک کمتراز 3/1 میزان آن در سایر بیمارستانهای تحت پوشش آن دانشکده می باشد ، این درحالی است که در اسناد تحویلی به دانشگاه ارقام پرداختی متفاوتی می آید که بر خلاف واقعیت است.
7- اعزام بیماران بدون نیاز و بیش از حد
باتوجه به وجود متخصص جراح، بسیاری از بیمارانی که حتی نیاز به جراحی اورژانسی دارند، بدلیل عدم قبول مسئولیت عمل توسط پزشک کم تجربه و فراهم نکردن برخی امکانات - که با وجود درآمد نجومی بیمارستان باید تهیه شود- دستور اعزام به ایرانشهر داده می شود، که گاها زمان مراجعه بیمار به بیمارستان تا زمان اعزام بیمار به بیش از24 ساعت میرسد،زمانی که برای بیمار مراجعه کننده حیاتی می باشد، و این بدلیل ازدحام اعزام های بی مورد در این بیمارستان می باشد.
8- نبود نجهیزات کافی
با وجود درآمد بسیار زیاد بیمارستان تجهیزات کافی جهت احیا بیماران بدحال فراهم نمی شود و مدیرت تمایلی هم به تجهیز بخش ها ندارد و مدیریت بیمارستان نبود بسیاری از تجهیزات را در مقابل بازرسان انکار نموده و موجود بودن تجهیزات در انبار را بیان میکند ،که به هیچ وجه در اختیار بخش ها قرار نگرفته است.
9- استفاده از پرسنل غیر متخصص در پستهای نامربوط
ازجمله آن می توان به مشغول بکار بودن خدمتکار در واحد حسابداری نام برد ، که در ثبت نمودن ارقام پرداختی گزینشی عمل کرده ، و مکررا دلیل کاهش مبالغ پرداختی را اشتباه خود بیان می دارد ، اشتباهاتی که هیچ گاه جبران نمی شود و موجب تضییع حقوق قانونی کارکنان گردیده است .
10- قصور و کم کاری برخی پزشکان
با توجه به تخلفات گسترده موجود در بیمارستان برخی از کادر درمان اقدام به کم کاری می کنند بطور مثال پزشک سونوگراف حاضر به پذیرش بیش از 15 بیمار در روز نیست در حالی که موظف است کلیه بیماران را پذیرش کند این در صورتی است که مدیریت بیمارستان در ارایه آمار به بازرسان از پذیرش 75 نفر در روز در این بخش خبر میدهد که برخلاف واقعیت است و مردم محروم منطقه مجبورند از ساعت های اولیه سحرگاه در بیمارستان نوبت بگیرند تا شاید جزو آن 15 نفر خوش شانس باشند که البته اکثرا موفق نمی شوند و برای سونوگرافی به شهر ایرانشهر با فاصله 140 کیلومتری مراجعه میکنند .
11- ارائه امکاناتی خاص به برخی از کارکنان بر خلاف قانون
با توجه به تخلفات گسترده موجود در بیمارستان به برخی از کارکنان رسمی و پیمانی به جهت سکوت در مقابل این تخلفات امکانات خاصی بر خلاف قانون ارائه میشود بطور مثال با وجود کمبود نیروی پرستار تعداد زیادی از پرستاران به سوپروایزری ارتقا پیدا می کنند و عملا به اقدامات پرستاری نمی پردازند بطوری که گاها در یک بخش تعداد سوپروایزر ها از تعداد پرستاران بیشتر میشود و یا اشغال پانسیون های بیمارستان توسط نیروهای رسمی و پیمانی برخلاف قانون که حق مسکن را دریافت می کنند ، وعدم ارائه مطلوب مسکن به نیروهای پیام آور که بیمارستان موظف به اسکان آنها در پانسیون می باشد.
12- ویزیت بیماران توسط پزشک غیر مرتبط
در مواقعی که یکی از پزشکان در مرخصی باشد مدیریت بیمارستان بیماران مربوط به آن پزشک متخصص را به پزشک دیگری ارجاع می دهد بطور مثال در یک مورد اصرار مدیریت داخلی بیمارستان به متخصص اطفال و جراح جهت ویزیت بیماران داخلی و بستری نمودن آنها صرفا به جهت افزایش درآمد بیمارستان.
13- ادامه مسئولیت یکی از مدیران علی رقم بازنشستگی
یکی از مدیران این بیمارستان که دارای مدرک دیپلم است ، باگذشت بیش از 5 سال از دوران بازنشستگی اش همچنان برخلاف قانون دوران مدیریتش را هر ساله تمدید میکند که با توجه به وجود نیروی های متخصص و با تجربه در منطقه لازم است جایگزین شود .
با این شرایط به نظر میرسد طرح تحول نظام سلامت که میتوانست تحولی بنیادین در بخش درمان کشور بوجود آورد در برخی بیمارستان ها بدلیل عدم نظارت صحیح توسط دانشگاه های علوم پزشکی و سازمان های بیمه گر ، تبدیل به محلی برای انتفاع برخی و تضییع حقوق ملت شده است که این مسئله وقتی در مناطق محروم کشور رخ می دهد به درد و رنج مردم آن مناطق می افزاید که برخلاف فرمایش رهبر معظم انقلاب است که می فرمایند : " ما می خواهیم اگر کسی در خانواده ای مریض شد، آن خانواده جز رنج بیمار داری، رنج دیگری نداشته باشد."
