منصوریان و استقلالی ها صبر می کنند؟
علیمنصور به روند 32 بازی بی شکست الاهلی پایان داد.
آی اسپورت- گمانه زنی های حضور سرمربی جوان و موفق نفت تهران روی نیمکت استقلال، مدت ها پیش از پایان فصل آغاز شده بودند. از ابتدای دور برگشت، بنرهای حمایتی استقلالی ها از علیمنصور و روزشمار بازگشت او به تیم سابقش، در همه شهرها همراه تیم او می رفتند. این اتفاق در شرایطی رخ می داد که استقلال نیز همانند نفت در کورس قهرمانی لیگ قرار داشت و جزو بالانشینان جدول رده بندی به شمار می رفت و هنوز دلیل خاصی برای کنار رفتن امیر از تیم دیده نمی شد. افت وحشتناک آبی ها در نیم فصل دوم اما دوران حضور قلعه نویی روی نیمکت استقلال را تمام کرد تا زمزمه های جانشینی مردِ پرافتخار استقلال، آغاز شوند.
چه کسی به جز علیمنصور؟ آنتی تز بسیاری از آبی ها برای پایان دادن به تفکر قلعه نویی بر تیم خودِ اوست. او که هم سرشار از ایده و انرژی است، هم در نفت نتایج ایده آلی گرفته؛ هم سال های زیادی برای استقلال توپ زده، هم کاریزمای لازم را دارد و هم می توانند چند تا از بهترین های نفت را با خودش به استقلال بیاورد و تعادل ویژه ای به لحاظ سنی و فنی به ترکیب تیم ببخشد. بسیاری از هوادارها، این مربی را می خواهند، پیشکوست ها نیز هر روز در مصاحبه هایی این اتفاق را تایید می کنند و به نظر می رسد خود علیمنصور نیز به شدت علاقه مند به حضور روی نیمکت آبی هاست. آنچه توسط همه این سه ضلع نادیده گرفته می شود اما کم تجربگی آقای مربی است. اینکه برای سرمربی سابق پاس همدان و نفت تهران، سرمبیگری استقلالِ پرحاشیه و پراتفاق زود است. اینکه او با تیم بی هوادار و آرام نفت در لیگ نتیجه گرفته و ممکن است در فضای ملتهب استقلال به مشکل بخورد. اینکه اگر این مربی به مشکل بخورد، ممکن است همه سال های پیش روی مربیگری اش را با خاطر جدی مواجه کند.
فقط چند نتیجه بد روی نیمکت استقلال، آرامش و تمرکز را از کادر فنی خواهد گرفت و علیمنصور حتما به خوبی می داند که در استقلال، سکوها برای سرودن «حیا کن، رها کن» صبر زیادی ندارند و حمایت پیشکسوت ها نیز معمولا تنها قبل از امضای قرارداد مربی ها با باشگاه اتفاق می افتد! بهترین انتخاب برای مربی موفق تیم زردپوش تهرانی شاید ماندن در این تیم برای یکی دو فصل دیگر باشد. از طرفی، او با شکستن رکورد 32 بازی بی شکست الاهلی و نزدیک تر کردن تیمش به مرحله یک چهارم نهایی، کارهای نیمه تمامی در نفت دارد و از طرفِ دیگر، او هنوز به تجربه بیشتری برای هدایت یک تیم پرهوادار احتیاج خواهد داشت. صبر، صبر و صبر. این همان نسخه ای ست که بهترین جواب را برای منصوریان و هوادارهای آبی به ارمغان خواهد آورد.
آی اسپورت- گمانه زنی های حضور سرمربی جوان و موفق نفت تهران روی نیمکت استقلال، مدت ها پیش از پایان فصل آغاز شده بودند. از ابتدای دور برگشت، بنرهای حمایتی استقلالی ها از علیمنصور و روزشمار بازگشت او به تیم سابقش، در همه شهرها همراه تیم او می رفتند. این اتفاق در شرایطی رخ می داد که استقلال نیز همانند نفت در کورس قهرمانی لیگ قرار داشت و جزو بالانشینان جدول رده بندی به شمار می رفت و هنوز دلیل خاصی برای کنار رفتن امیر از تیم دیده نمی شد. افت وحشتناک آبی ها در نیم فصل دوم اما دوران حضور قلعه نویی روی نیمکت استقلال را تمام کرد تا زمزمه های جانشینی مردِ پرافتخار استقلال، آغاز شوند.
چه کسی به جز علیمنصور؟ آنتی تز بسیاری از آبی ها برای پایان دادن به تفکر قلعه نویی بر تیم خودِ اوست. او که هم سرشار از ایده و انرژی است، هم در نفت نتایج ایده آلی گرفته؛ هم سال های زیادی برای استقلال توپ زده، هم کاریزمای لازم را دارد و هم می توانند چند تا از بهترین های نفت را با خودش به استقلال بیاورد و تعادل ویژه ای به لحاظ سنی و فنی به ترکیب تیم ببخشد. بسیاری از هوادارها، این مربی را می خواهند، پیشکوست ها نیز هر روز در مصاحبه هایی این اتفاق را تایید می کنند و به نظر می رسد خود علیمنصور نیز به شدت علاقه مند به حضور روی نیمکت آبی هاست. آنچه توسط همه این سه ضلع نادیده گرفته می شود اما کم تجربگی آقای مربی است. اینکه برای سرمربی سابق پاس همدان و نفت تهران، سرمبیگری استقلالِ پرحاشیه و پراتفاق زود است. اینکه او با تیم بی هوادار و آرام نفت در لیگ نتیجه گرفته و ممکن است در فضای ملتهب استقلال به مشکل بخورد. اینکه اگر این مربی به مشکل بخورد، ممکن است همه سال های پیش روی مربیگری اش را با خاطر جدی مواجه کند.
فقط چند نتیجه بد روی نیمکت استقلال، آرامش و تمرکز را از کادر فنی خواهد گرفت و علیمنصور حتما به خوبی می داند که در استقلال، سکوها برای سرودن «حیا کن، رها کن» صبر زیادی ندارند و حمایت پیشکسوت ها نیز معمولا تنها قبل از امضای قرارداد مربی ها با باشگاه اتفاق می افتد! بهترین انتخاب برای مربی موفق تیم زردپوش تهرانی شاید ماندن در این تیم برای یکی دو فصل دیگر باشد. از طرفی، او با شکستن رکورد 32 بازی بی شکست الاهلی و نزدیک تر کردن تیمش به مرحله یک چهارم نهایی، کارهای نیمه تمامی در نفت دارد و از طرفِ دیگر، او هنوز به تجربه بیشتری برای هدایت یک تیم پرهوادار احتیاج خواهد داشت. صبر، صبر و صبر. این همان نسخه ای ست که بهترین جواب را برای منصوریان و هوادارهای آبی به ارمغان خواهد آورد.
