مرگ تلخ پسرک فوتبالیست
در گزارش پزشکی قانونی، علت مرگ پسرک وارد شدن جسم سخت به جمجمه و ضربه وسیع مغزی گزارش شد.
سقوط تیرک دروازه غیراستاندارد در زمین فوتبال شهرداری، پسرک ١٢ ساله را به کام مرگ فرو برد. مرگ هولناک این پسر دانش‌آموز کافی بود تا این پرونده با شكايت پدر او در دادسرای جنایی تهران بررسی شود. با دستور قاضی «سعید احمد بیگی» بازپرس شعبه هفتم، این پرونده به دادسرای ناحیه ٧ ارجاع شد.
حادثه مرگبار در زمین فوتبال
١١ اردیبهشت‌ماه بود که «فراز» دانش‌آموز پنجم ابتدایی برای بازی با دوستانش به زمین فوتبال کوچک محله‌شان واقع در خیابان مالک اشتر رفت. سوت بازی کودکانه‌شان زده شد و بچه‌ها سرگرم بازی شدند، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد، هیجان بازی فوتبال‌شان با حادثه‌ای تلخ به پایان برسد.
توپ فوتبال بین بچه‌ها پاسکاری می‌شد و فراز خودش را به زمین حریف رسانده بود، توپ که به پایش رسید با ضربه‌ای محکم از دروازه‌بان عبور کرد و بر طاق دروازه نشست. بچه‌ها خوشحال فریاد شادی سر داده بودند، فراز برای ابراز خوشحالی‌اش به سمت دروازه دوید، دست‌هایش را بالا برد و در یک چشم بر هم زدن فریاد شادی‌اش با ناله گره خورد. صدای مهیبی در فضای زمین فوتبال پیچید و تیرک دروازه آهنی روی سرش سقوط کرد.
شاهدان حادثه بلافاصله با تماس تلفنی با پلیس، ماموران را درجریان ماجرا قرار دادند. چند دقیقه بعد تیمی از ماموران کلانتری ١٢٨ نواب به زمین فوتبال اعزام شدند. همزمان با بررسی‌های اولیه ماموران، اورژانس تهران نیز پسر مصدوم را به بیمارستان لقمان منتقل کرد. هیچ‌کس تصور نمی‌کرد مصدومیت این پسر ١٢ ساله او را در یک قدمی مرگ قرار داده است.
با انتقال پسرفوتبالیست به بیمارستان بلافاصله پزشکان او را تحت درمان قرار دادند، اما ضربه شدید تیرک آهنین آن‌قدر مرگبار بود که او پس از ٦ ساعت دست و پنجه نرم کردن با مرگ به کام مرگ فرو رفت.
در گزارش پزشکی قانونی، علت مرگ پسرک وارد شدن جسم سخت به جمجمه و ضربه وسیع مغزی گزارش شد. مرگ تلخ دانش‌آموز ١٢ ساله کافی بود تا خانواده او برای شکایت از صاحب این زمین فوتبال راهی دادسرای جنایی شوند. تا این‌که در تحقیقات مشخص شد این زمین متعلق به شهرداری منطقه ١٠ تهران است. گزارش ماموران کلانتری در پرونده نشان می‌داد دروازه زمین فوتبال به دلیل استاندارد نبودن و متصل نبودن پایه‌هایش به زمین عامل این حادثه مرگبار بوده است. با دستور قاضی احمد بیگی بازپرس شعبه هفتم دادسرای جنایی، تحقیقات برای
روشن شدن زوایای مبهم پرونده و میزان قصور شهرداری به دادسرای ناحیه ٧ ارجاع شد.
زمین فوتبال کوچک با دروازه‌های غیراستاندارد
کارگر ساده باربری است. هنوز باور ندارد پسرش که آن روز برای شرکت در جشن به مسجد محله‌شان رفت دست آخر سر از زمین فوتبال، بیمارستان و سردخانه درآورده باشد.«محمدرضا تیموری پویا »در رابطه با مرگ فرزندش به «شهروند» گفت: « من یک باربر ساده هستم که با درآمد کارگری
٣ فرزندم را بزرگ کردم. هنوز نمی‌توانم باور کنم که به خاطر قصور شهرداری باید داغدار پسر ١٢ ساله‌ام باشم. ١١ اردیبهشت‌ماه بود که فراز گفت می‌خواهد با دوستانش به مسجد محله‌مان برود. قرار بود در مسجد جشنی برپا شود و فراز راهی مسجد شد، اما به پیشنهاد دوستانش به زمین فوتبال روبه‌روی مسجد رفت. چند ساعت بعد به من خبر دادند که پسرم در زمین فوتبال مصدوم شده و او را به بیمارستان لقمان منتقل کرده‌اند. هنوز نمی‌دانستم که مصدومیتش تا این حد جدی است. خودم را به بیمارستان رساندم و متوجه شدم تیرک دروازه روی سر پسرم سقوط کرده و جمجمه‌اش شکسته است. ساعت ١١ شب بود که فراز روی تخت بیمارستان جان سپرد. دوستانش که شاهد حادثه بودند گفتند فراز بعد از زدن گل برای ابراز خوشحالی از تیرک دروازه آویزان می‌شود و چون پایه‌های دروازه به زمین متصل نبوده میله‌های آهنی روی سر پسرم سقوط می‌کند و باعث مرگش می‌شود.»
تیموری در رابطه با جزییات شکایت‌اش در دادسرا به «شهروند» گفت: « بعد از مرگ فراز به زمین فوتبال رفتم تا آن‌جا را بررسی کنم و در کمال ناباوری متوجه شدم دروازه‌های این زمین استاندارد نیست. ٢ دروازه بزرگ در یک زمین کوچک که میله‌های آهنی‌اش به زمین متصل نشده و حتی با یک باد و طوفان قابل جابه‌جایی هستند. به همین خاطر شهرداری منطقه ١٠ ناحیه ٢ را در مرگ فراز مقصر می‌دانم. اگر دروازه‌های استاندارد را با بتن به زمین متصل کرده بودند من الان داغدار فرزندم نبودم. من پسرم را از دست دادم ولی می‌خواهم این ماجرا را پیگیری کنم تا کودکان دیگری در زمین‌های فوتبال غیراستاندارد، قربانی قصور شهرداری نشوند.»
حادثه مرگبار در زمین فوتبال
١١ اردیبهشت‌ماه بود که «فراز» دانش‌آموز پنجم ابتدایی برای بازی با دوستانش به زمین فوتبال کوچک محله‌شان واقع در خیابان مالک اشتر رفت. سوت بازی کودکانه‌شان زده شد و بچه‌ها سرگرم بازی شدند، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد، هیجان بازی فوتبال‌شان با حادثه‌ای تلخ به پایان برسد.
توپ فوتبال بین بچه‌ها پاسکاری می‌شد و فراز خودش را به زمین حریف رسانده بود، توپ که به پایش رسید با ضربه‌ای محکم از دروازه‌بان عبور کرد و بر طاق دروازه نشست. بچه‌ها خوشحال فریاد شادی سر داده بودند، فراز برای ابراز خوشحالی‌اش به سمت دروازه دوید، دست‌هایش را بالا برد و در یک چشم بر هم زدن فریاد شادی‌اش با ناله گره خورد. صدای مهیبی در فضای زمین فوتبال پیچید و تیرک دروازه آهنی روی سرش سقوط کرد.
شاهدان حادثه بلافاصله با تماس تلفنی با پلیس، ماموران را درجریان ماجرا قرار دادند. چند دقیقه بعد تیمی از ماموران کلانتری ١٢٨ نواب به زمین فوتبال اعزام شدند. همزمان با بررسی‌های اولیه ماموران، اورژانس تهران نیز پسر مصدوم را به بیمارستان لقمان منتقل کرد. هیچ‌کس تصور نمی‌کرد مصدومیت این پسر ١٢ ساله او را در یک قدمی مرگ قرار داده است.
با انتقال پسرفوتبالیست به بیمارستان بلافاصله پزشکان او را تحت درمان قرار دادند، اما ضربه شدید تیرک آهنین آن‌قدر مرگبار بود که او پس از ٦ ساعت دست و پنجه نرم کردن با مرگ به کام مرگ فرو رفت.
در گزارش پزشکی قانونی، علت مرگ پسرک وارد شدن جسم سخت به جمجمه و ضربه وسیع مغزی گزارش شد. مرگ تلخ دانش‌آموز ١٢ ساله کافی بود تا خانواده او برای شکایت از صاحب این زمین فوتبال راهی دادسرای جنایی شوند. تا این‌که در تحقیقات مشخص شد این زمین متعلق به شهرداری منطقه ١٠ تهران است. گزارش ماموران کلانتری در پرونده نشان می‌داد دروازه زمین فوتبال به دلیل استاندارد نبودن و متصل نبودن پایه‌هایش به زمین عامل این حادثه مرگبار بوده است. با دستور قاضی احمد بیگی بازپرس شعبه هفتم دادسرای جنایی، تحقیقات برای
روشن شدن زوایای مبهم پرونده و میزان قصور شهرداری به دادسرای ناحیه ٧ ارجاع شد.
زمین فوتبال کوچک با دروازه‌های غیراستاندارد
کارگر ساده باربری است. هنوز باور ندارد پسرش که آن روز برای شرکت در جشن به مسجد محله‌شان رفت دست آخر سر از زمین فوتبال، بیمارستان و سردخانه درآورده باشد.«محمدرضا تیموری پویا »در رابطه با مرگ فرزندش به «شهروند» گفت: « من یک باربر ساده هستم که با درآمد کارگری
٣ فرزندم را بزرگ کردم. هنوز نمی‌توانم باور کنم که به خاطر قصور شهرداری باید داغدار پسر ١٢ ساله‌ام باشم. ١١ اردیبهشت‌ماه بود که فراز گفت می‌خواهد با دوستانش به مسجد محله‌مان برود. قرار بود در مسجد جشنی برپا شود و فراز راهی مسجد شد، اما به پیشنهاد دوستانش به زمین فوتبال روبه‌روی مسجد رفت. چند ساعت بعد به من خبر دادند که پسرم در زمین فوتبال مصدوم شده و او را به بیمارستان لقمان منتقل کرده‌اند. هنوز نمی‌دانستم که مصدومیتش تا این حد جدی است. خودم را به بیمارستان رساندم و متوجه شدم تیرک دروازه روی سر پسرم سقوط کرده و جمجمه‌اش شکسته است. ساعت ١١ شب بود که فراز روی تخت بیمارستان جان سپرد. دوستانش که شاهد حادثه بودند گفتند فراز بعد از زدن گل برای ابراز خوشحالی از تیرک دروازه آویزان می‌شود و چون پایه‌های دروازه به زمین متصل نبوده میله‌های آهنی روی سر پسرم سقوط می‌کند و باعث مرگش می‌شود.»
تیموری در رابطه با جزییات شکایت‌اش در دادسرا به «شهروند» گفت: « بعد از مرگ فراز به زمین فوتبال رفتم تا آن‌جا را بررسی کنم و در کمال ناباوری متوجه شدم دروازه‌های این زمین استاندارد نیست. ٢ دروازه بزرگ در یک زمین کوچک که میله‌های آهنی‌اش به زمین متصل نشده و حتی با یک باد و طوفان قابل جابه‌جایی هستند. به همین خاطر شهرداری منطقه ١٠ ناحیه ٢ را در مرگ فراز مقصر می‌دانم. اگر دروازه‌های استاندارد را با بتن به زمین متصل کرده بودند من الان داغدار فرزندم نبودم. من پسرم را از دست دادم ولی می‌خواهم این ماجرا را پیگیری کنم تا کودکان دیگری در زمین‌های فوتبال غیراستاندارد، قربانی قصور شهرداری نشوند.»
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۲۸
انتشار یافته: ۱۸
آخه چند نفر اینطوری باید بمیرند تا دیگه از این نوع شادی های نکنن. جوانان عزیز بعد از زدن گل می تونید حرکات موزون انجام بدید. آخه از تیر پوسیده و غیر استاندارد آویزون شدن چه لذتی داره!!!؟؟؟؟ خداوند به این پدر بزرگوار صبر عنایت کند و مسئولین محترم امور شهری با توجه به نزدیکی ایام فراغت دانش آموزان بیشتر دقت و استاندارها را لحاظ نمایند. هرکاری کنید حتی اعدام ولی مگه اون طفلک معصوم برمیگرده؟ ای بابا امان از این قدر که هیچ جوره نمیتونم باهاش کنار بیام بخصوص برای بچه ها و نوجوونا و جوونای خوب خیلی تلخ و دردناک ایشالا در آخرت و دنیای بعد شانس و اقبال بهتری داشته باشه .... ای کاش مرگ برای بچه ها و نوجوونا و جوونا نبود ای کاش.... این که تازگی نداره ودفعه اولی نیست که شهرداریها با اهمالهای خود باعث مرگ شهروندان میشوند.این قضیه هم ماست مالی میشه به خصوص چون پدر متوفی کارگر ساده است.این عین واقعیته. آقاي قاليباف حتما شما هم مقصري. در ارگان هاي زير نظر مسولين چه مي گذرد؟ خدا بیامرزتش. انشالله مسئولان شهرداری هم کمی بفکر فرزندان مردم باشند. شهرداری باید مسئلهHSEرا جدی بگیرد. خیلی سخته آدم بچه اش رو با سختی ها و مشقت های زیاد بزرگ کنه و وقتی که داره از لحظه لحظه بزرگ شدن ثمره زندگیش لذت میبره با قصور یه نفر دیگه به راحتی از دستش بده. آیا اون کسی که مسوول بوده و قصور او باعث این مصیبت شده، تا پایان عمر وجدان راحتی خواهد داشت؟!!!
به خدا قسم هروقت می شنوم فرزند کسی فوت کرده آتش می گیرم ، خودم پدرم ، می سوزم ، خداوند فرزندان همه ما را حفظ کند متاسفانه بسیاری از ما در هر حرفه ای که هستیم به دلیل تنبلی ، سهل انگاری یا عدم وجدان کاری ممکنه باعث حوادث تلخی بشیم. هفته گذشته میخواستم به مسافرت کوتاهی برم قبلش ماشین رو به مکانیک نشان دادم ایشون هم 80 تومن البته با وسایل خرج رو دست ما گذاشت و بعد گفت تمومه برو به سلامت و وقتی به مقصد رسیدم فهمیدم آقای مکانیک شیلنگ بنزین رو بست نزده و فن شیلنگ رو پاره کرده، یه سهل انگاری و عدم وجدان کاری نزدیک بود یه خانواده رو بفرسته اون دنیا خدا بیامرزدش، چرا مسولان ورزشی این همه در مورد کودکان بی مسولیتند. چه پاسخی دارند؟ خدا بیامرزدش، چرا مسولان ورزشی این همه در مورد کودکان بی مسولیتند. چه پاسخی دارند؟ اين نوع زمينهاي ورزشي ، چون كاربريهاي متنوع ورزشي بايد داشته باشند ، دروازه هاي قابل جابجايي دارند . اينكه اين نوع دروازه ، بعد از اويزان شدن از تيرك افقي ان ، نبايد سقوط كند ، بايد بررسي شود. آخه خداوکیلی چی درسته؟؟؟؟ کی درست کارشو انجام میده؟؟؟؟ آخه این چه وضعیه که باید چنین فاجعه هایی رخ بده.بچه طفل معصوم آخه چه گناهی داشت؟ چرا؟خدایا به پدرش و مادرش صبر بده هرچند میدونم این حرف من دردی از اون بندگان خدا دوا نمیکنه.خیلی غمگین شدم دختر من در اردوگاه شهید با هنر تهران همین بلا سرش آمد یک بچه از دروازه آویزان شد و دروازه روی پایش سقوط کرد و از چندین جا شکستبچه پا شکسته را با تاکسی دم در خانه تحویل دادند رفتند!!! گفتند پایش ورم کرده است!!!
نه اورژانسی بیمارستانی نه عذر خواهی نه هیچ چیز دیگر.
فقط گفتند شانس آورده روی سرش نیفتاده!!
چی استانداردهست؟ شانسی زنده ایم بسمه تعالی من دو فرزند دو قلوی 4ساله دارم. همیشه از اول تا اخر مواظب بچه هام در زمین بازی هستم. سرسره ها قالبا شکسته، زمین بازی دارای تیرچه های آهنی است که یکبار یکی از بچه هام را مصدوم کرد. تاب ها نیز معمولا دارای زایده بدی است که خودم دستم را روی آن میزارم یا لباس اضافه روی آن قرار می دهم که بدن بچه هام مجروح نشه. شهرداری ها مرحمت کنند و هر ماه یکبار حداقل به این وسایل بازی یک شستشویی بدهند. ممنون
شهرداری یک کار اصولی و استاندارد تو عمرش انجام نداده فقط دنبال قبض صادر کردن و پول گرفتن از مردم تهران هست نه دنبال کار اساسی و استاندارد بعنوان نمونه وسط خیابانها شش ماه یکبار یا نرده کشی میکنه یا بلوک سیمانی آخه با انصاف چقدر پول هدر میدید و یک زمین بازی استاندارد برای بچه ها درست نمیکنید