درویشی به دروازه جهانی اینترنت پای نهاد،خوش از آن که جهان زیر قدوم خواهد بود،ناگاه پهنای بر او تنگ گردید و باند پاچه او بگرفت که گویی قدم از قدم نتوان برداشتن.بیت بر بیت نهادی تا بایت گردی و ساعت به ساعت پیش رفتی و وقت کشتی تا به خایش ریش رسیدی و شپش گرفتی.ناگاه کاسه صبر سر آمدی و داد به شکایت نهادی و دست بر port بردی و از بیخ کشیدی و گفتی: من اگر بر کفتر خویش فلش کارت بستی و به مقصد فرستادی تا کنون گیگ به گیگ برایم فیلم و آهنگ اورده بودی.
حجت / وبلاگ عصر خنده