بازدید 7168
بازی در زمین دشمن
علی اکبر عین اللهی
پس از قرائت بیانیه سوئیس در لوزان بین ایران و گروه 1+5، دو اتفاق ،یکی در صحنه داخلی ودیگری صحنه بین المللی رقم خورد .
در بعد داخلی عده ای براساس نگرانی های موجود به نقد آن پرداختند و ابعاد این توافق در این گفتگو بیش از بیش روشن شد.
آقای موسویان از اعضای مذاکره کننده اسبق آن را در دو پارادایم یا سناریو - باخت ، باخت و برد برد - تحلیل کرد. در سناریو باخت باخت سخن این بود که هیچ کدام از طرفین به همه خواسته های خود نرسیدند ، در سناریو برد برد تحلیل این بود ایران و غرب هرکدام به خواستهای خود در حد متوسط و حداقل دست یافته اند .
با گذشت زمان در داخل ایران روند افکارعمومی رو به آرامش و همراهی با دولت پیش می رود و کسانی هم که دغدغه دارند تلاش کردند آن را به گوش مسئولان برسانند.
مسئولان هم پس از شنیدن دغدغه ها تلاش وافر، کردند، پاسخ ها و پیش بینی های لازم را انجام دهند.
اما انچه درصحنه منطقه ای و بین المللی درحال وقوع است نگران کننده است ، عده ای از کشورهای منطقه بویژه رژیم صهیونیستی با آگاهی ازانواع فکت شیت ها ی کشورهای مذاکره کنند همه انها را در جهت تقویت ایران تحلیل می کنند .
آنها دو تحلیل دارند، نخست اینکه با توجه به بنیه علمی ایران و امتیاز توافق اولیه لوزان برای ایران برسمیت شناختن حق ایران برای تحقیق و توسعه هسته ای ، معتقدند درآینده ایران قابل کنترل نخواهد بود و تحلیل دوم که آنها را خیلی نگران کرده این است که اقتصاد ایران توان بالقوه ای برای جهش دارد و اگر تحریم ها برداشته شود وجمهوری اسلامی بتواند خود را باز سازی کند با توجه به جایگاه ایران در اقتصاد جهانی ، غرب بیش ازپیش تلاش خواهد کرد با تهران همکاری و مدارا کند در این صورت است که این کشورها خود را بازنده توافق لوزان سوئیس می بینند .
این گروه مخالف ایران طرحی را در دو سطح ،یکی در صحنه بین الملل ودیگری درصحنه داخلی امریکا با محوریت کنگره آمریکا طراحی کرده اند .طرح آنان کشاندن ایران به بازی در زمین انها است .
همه طرفهای معتقد به تقویت جمهوری اسلامی با توافق نهایی را قبول دارند می دانند در حال حاضر توافق با ایران برای غرب مهم است و نمی توانند بطورمستقیم مانع انجام آن شوند، چون این توافق به نحوی با منافع دو طرف همخوانی دارد وهیچ کس حاضر نیست آن را بهم بزند.
پس راه غیر مستقیم برای متشنج کردن جو مذاکرات را در پیش گرفته اند تا درسایه آن امکان ادامه گفتگو را از طرف های مذاکره بگیرند.
در صحنه داخلی به این نحواست که کنگره اقداماتی انجام داد تا براساس آن مراکز تصمیم گیری ایران به مقابله به مثل وادار شوند، و از این طریق مانع روند عادی مذاکرات شوند اما این طرح با هوشیاری مجلس شورای اسلامی شکست خورد . مجلس شورای اسلامی ضمن هشدار به غرب اعلام کرد به مذاکره کنندگان اعتماد دارد و نیازی نیست آنان مصوبه ای در این باره داشته باشند.
اما ابعاد دیگر این طرح که در صحنه بین المللی و منطقه ای در حال اجرا است از طریق فشار به غرب برای افزایش خواست هایش از ایران مثل به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و یا ملاحظاتی که بعضی از کشورهای عربی دارند در توافق نهایی گنجانده شود که در این روند هم تصمیم گیران غربی جواب سردی به این کشورها داده اند و گنجاندن این خواسته ها در مذاکرات را غیر منطقی خوانده اند .
ولی کشورهای عربی منطقه با تشکیل کمپ دیوید هم چنان تلاش دارند بر روند مذاکرات تاثیر بگذارند
اما سناریو سوم این طرح متاسفانه نزدیک به موفقیت است و آن دامن زدن به تنش تبلیغاتی بین مقام های ایران و غرب است .
دراین شیوه با برجسته کردن اظهار نظرهای تند مقامهای غربی و ایرانی علیه مذاکرات و یا اقداماتی که ممکن است درصورت شکست مذاکرات صورت گیرد جو را متشنج می کنند.
در این راستا ، تمام رسانه های منطقه و غربی فعال هستند تا بتوانند با بالا بردن این تنش امکان اقدامی را که ممکن است به مذاکرات اسیبی برساند محقق کنند.
در این زمینه هم مقام های کشورمان و هم رسانه ها باید مراقب باشند که به فرموده رهبر انقلاب در زمین دشمن بازی نکنند .
مخالفان خارجی توافق لوزان سوئیس به شرایط ایران بسیار اگاه هستند و می دانند اگرایران بتواند از این مرحله سخت که با تلاش چند دههی برای ایران اسلامی ایجاد کرده اند رهایی یابد ، به علت جایگاه و دانش مردم ایران از این پس غرب مجبور است، با ایران به عنوان شریک منطقه و بین المللی خود گفتگو کند و آنها دیگر برای غرب ، ارزش وارد تنش شدن با ایران را نخواهند داشت.
