مصداق‌های رسالت از برخی سخنان رییس‌جمهوری

سيد مسعود علوي در سرمقاله رسالت نوشت:

رؤساي جمهور به اقتضاي شغل و سمت خود مجبورند روزي بيش از يک سخنراني يا مصاحبه و يا پيام داشته باشند. اين سخنان و پيام ها هر کدام ممکن است در حوزه اي خاص باشد، مثلاً سياسي، اقتصادي، فرهنگي، علمي، حتي ادبي و فلسفي! واقعاً سطح دانش يک رئيس جمهور چه قدر بايد باشد که خود به تنهايي اين پيام ها و سخنان را طراحي کند؟ طبيعي است که اين امکان پذير نيست. در هر دوره از رياست جمهوري، عده اي دست اندرکار تهيه متن سخنراني يا پيشنهاد چند محور سخنراني به رئيس جمهور هستند که اصطلاحاً مي توان آن را «اتاق فکر» رياست جمهوري ناميد. اگر طراحي پيام ها درست باشد، موجب اقتدار رئيس جمهور و اتقان موضع گيري هاي وي و نهايتاً تقويت اتحاد و انسجام ملي و گره گشايي در مشکلات کشور مي شود و اگر خداي ناکرده مشاوران و مصاحبان رئيس جمهور در کسوت اتاق فکر اين نهاد بخواهند در مناسبات قوا با رئيس جمهور و مناسبات رئيس جمهور با مردم و نخبگان، اخلال به وجود آورند، محصولي جز شکاف قوا و آسيب زدن به وحدت ملي نخواهد داشت.

رئيس جمهور بايد به طور صريح و شفاف، مخاطب خود را معلوم کند و از چندپهلوگويي و ابهام آفريني در طراحي پيام هاي خود بپرهيزد تا تکليف دوست و دشمن معلوم شود و هر مخاطبي پاسخ خود را به روشني بگيرد. به اين جملات دقت کنيد و ببينيد مخاطب رئيس جمهور در اين سخنان کيست؟

- چند نفر در اين کشور، خودشان را متولي اخلاق نپندارند. (1)
- سوء ظن ها را کنار بگذاريم، هر کسي را به بهانه اي کنار نگذاريم. (2)
- ما به همه سوء ظن داريم، يک قانون عام درست کرديم به نام سوء ظن. چه قدر بد است که مي نويسند اين آقا نماز هم نمي خواند. (3)
- تجميع قدرت در يک جا، فساد است. (4)
- ما آبروي مردم را معامله مي کنيم، اسمش را مي گذاريم دقت نظر. اين دقت نظر نيست، اين از بين بردن آبروي مردم است. (5)
- چه طور همه را کنار مي زنيم، يکي را به دليل قوميت، يکي را به دليل مذهب، يکي را به دليل اعتقاد سياسي. نمي شود به هر بهانه اي نخبه ها را کنار بگذاريم. (6)
- صاحبان فرهنگ ما نياز به ارشاد و گشت ارشاد ندارند. (7)
- چرا عده اي حضور زن را تهديد احساس مي کنند؟ (8)
- اگر در جامعه اي دهان ها بسته و قلم ها شکسته شود، اعتماد عمومي از بين مي رود. (9)
- برخي ناراحت هستند تحريم ها برداشته شود. (10)
- برخي دانشگاه و دانشجو را تهديد مي دانند. (11)

ده ها سوال در ذهن مردم در مواجهه با اين سخنان پديد مي آيد و از هم مي پرسند مرجع ضماير بيانات ابهام گونه و دوپهلوي رياست محترم جمهور چيست؛

1- چه کساني خود را متولي اخلاق در جامعه مي دانند؟ هر چه در رسانه هاي ديداري و شنيداري جستجو مي کنند کسي را پيدا نمي کنند.

2- چه کساني سوء ظن دارند و هر کسي را به بهانه اي کنار مي گذارند؟ اين روزها اگر کسي از کار برکنار مي شود توسط دولت است. دولت تدبير هزاران مدير و نخبه را به دليل اينکه در جناح خود نيست، از کار برکنار کرده است. آيا رئيس جمهور به خودانتقادي روي آورده است؟ اين حرف، خوب است، اما چرا ديگري را متهم مي کند؟

3- چه کسي يک قانون عام درست کرده به نام سوء ظن؟ مخاطب اين سخن رئيس جمهور، مجلس است. قانون را مجلس وضع مي کند. مجلس، کي و کجا قانون سوء ظن را تصويب کرده است؟

4- مي فرمايد تجميع قدرت در يک جا، فساد است. اکنون قدرت اصلي در کشور با اختيارات وسيعي که دارد، رئيس جمهور است. آيا اين باعث فساد وي مي شود؟

5- چه کسي روي آبروي مردم، معامله مي کند؟

6- چه کسي نخبه ها را کنار گذاشته، چه کسي همه را کنار زده است؟ آدرسش را بدهيد تا مردم تکليف خود را با او بدانند.

7- چه کسي گفته است صاحبان فرهنگ نياز به ارشاد و گشت ارشاد دارند؟ که مورد مذمت رئيس جمهور قرار گرفته است.

8- چه کسي يا کساني حضور زن را در جامعه تهديد مي دانند؟ حتي در عربستان قبل از ظهور اسلام که دختران را زنده به گور مي کردند، نمي گفتند حضور زن تهديد است. چرا نسبتي به کسي مي دهيم که مصداق خارجي ندارد؟

9- چه کسي مي خواهد قلم ها را بشکند و دهان ها را ببندد؟ اين اصلاً ممکن است؟ حتي يک نفر را در اين کشور سراغ نداريم که به اين سخن، تفوه کرده باشد.

10- آيا برخي ناراحت هستند تحريم ها برداشته شود؟ کدام انسان علاقه مند به کشور است که به اين ظلم رضايت دهد جز منافقين و...؟

11- رئيس جمهور مي گويد برخي دانشگاه و دانشجو را تهديد مي دانند. امروز يکي از افتخارات کشور، تعداد دانشجويان و مراکز آموزش عالي است. پيشرفت هاي کشور مربوط به اين قشر فرهيخته است. دانشجو و دانشگاه فرصت عظيمي براي انقلاب و اقتدار نظام پديد آورده است. کيست که آنان را تهديد مي داند؟! چه قدر بايد جستجو کنيم تا اين فرد يا افراد را کشف کنيم و...؟

طراحان پيام هاي سخنراني آقاي رئيس جمهور بايد به اين سئوالات پاسخ دهند. آنها بايد بگويند چه فايده اي براي طراحي اين پيام هاي دوپهلو و مبهم، مترتب است که هر از چندي مردم از زبان رئيس جمهور، آن را مي شنوند؟ سوال جدي تر اينکه آيا با اين بيانات، حل چه مشکلي را مي خواهيم تدبير کنيم و چه اميد و آرامشي را در جامعه پديد آوريم؟ جامعه ما بيش از هر چيز، امروز به آرامش نياز دارد. هر نوع حاشيه سازي، آرامش جامعه را به هم مي زند. رفاه مردم و پيشرفت کشور در بستر آرامش جامعه شکل مي گيرد. اگر رئيس جمهور محترم در طراحي پيام هاي خود در حوزه اقتصاد، سياست داخلي و خارجي، فرهنگي و... به اين مهم اهتمام داشته باشد، بهانه را از کساني که مي خواهند آرامش جامعه را از بين ببرند، مي گيرد. بي شک پديداري آرامش رواني جامعه، تدبير مي خواهد. اين تدبير بايد در طراحي پيام هاي رئيس جمهور ديده شود و در جامعه،  اميدآفرين باشد. هيچ چيز نبايد در سال همدلي وهمزباني دولت و ملت، آرامش جامعه را به مخاطره افكند.

--------------------------------------
پي نوشت ها:
1- سخنراني رئيس جمهور در اجتماع بزرگ مردم زنجان - 30 مهر 93
2- " " " در مراسم کتاب سال - 19 بهمن 93
3- " " " در جشنواره بين المللي فارابي - 11 بهمن 93
4- " " " در همايش ملي ارتقاء سلامت اداري - 7 آذر 93
5- " " " در مراسم آغاز سال تحصيلي دانشگاه ها - 15 مهر 93
6- " " " در مراسم تجليل از استادان - 28 ارديبهشت 93
7- " " " در نمايشگاه بين المللي کتاب - 9 ارديبهشت 93
8- " " " در همايش ملي زنان - 31 فروردين 93
9- " " " در اختتاميه جشنواره مطبوعات - 17 اسفند 92
10- " " " در ديدار اعضاي هيئت مديره کانون وکلاي دادگستري - 13 اسفند 92
11- " " " در دانشگاه شهيد بهشتي - 15 بهمن 92