مبارزه با فساد اداری و اقتصادی در دانشگاه‌ها
متاسفانه در دوران دولت گذشته انواع و اقسام مفاسد اداری و اقتصادی در دانشگاه رخ داد که تازه در چند وقت اخیر از برخی از نمونه های آن رو نمایی شده است.
فواد شمس در سرمقاله ابتکار نوشت:
دانشگاه در تاریخ معاصر ایران همواره نماد یک نوع فرهیختگی آمیخته با پاکی بوده است. جایی که قرار بود نخبگان جامعه در آن پرورش پیدا کنند. در کنار آن دانشگاه مبدا تحولات اجتماعی و سیاسی کشور بوده است.
متاسفانه در دوران دولت گذشته انواع و اقسام مفاسد اداری و اقتصادی در دانشگاه رخ داد که تازه در چند وقت اخیر از برخی از نمونه های آن رو نمایی شده است.
یک نمونه بارز این فساد ها در جریان بورسیه های غیرقانونی رو نمایی شد که بازتاب بسیار گسترده ای در سطح جامعه داشت. اکنون خبر از یک رقم دیگر از این مفاسد اقتصادی به گوش می رسد.
این بار خبر فساد ٣٢میلیاردی وزارت علوم احمدی‌نژادتوسط مسوول وقت صندوق رفاه دانشجویی به صدر اخبار رسید.
دانشجویان ایرانی قطعا با نام صندوق رفاه آشنایی کافی دارند. بسیاری از دانشجویان ایرانی می دانند که برای گرفتن یک وام چند صد هزار تومانی باید چه فرایند اداری پیچیده وسختی را طی کنند. از آن طرف همواره وقتی دانشجویان نسبت به عدم وجود امکانات رفاهی در دانشگاه ها و خوابگاه ها اعتراض می کردند با این سخن مسئولان وقت مواجه می شدند که صندوق رفاه دانشجویی بودجه ندارد. صندوق خالی است. حالا رمز این خالی بودن صندوق برای بسیاری بهتر روشن شده است. وقتی تنها در یک بازه ی زمانی 10 ماهه 32 میلیارد تومان از این صندوق اختلاس شده است باید عمق فاجعه را دریابیم.
جریان این فساد به این شکل بوده است که گویا در بحث سرمایه‌گذاری صندوق رفاه در دوره دولت گذشته کنترل لازم صورت نگرفته و برخی از قراردادها واقعی نبوده است. یعنی علی‌رغم اینکه ضمانت بانکی گرفته شده، اما برخی از شرکت‌ها صوری بوده‌اند و اکنون این شرکت‌ها دیگر حضور واقعی ندارند بنابراین بازگشت سرمایه با مشکل مواجه شده است.پیگیری از یک سال و نیم گذشته شروع شده و پرونده در مراکز قضایی به جریان افتاده است. مراکز قضایی رای پیگیری این پرونده را به نفع صندوق رفاه اعلام کرده‌اند.شاید این رو زها که همه سخن از فساد های هزار میلیاردی می کنند. رقم 32 میلیارد تومان چندان به چشم نیایید ، اما همین خبر نشانه ای از آن است که دامنه فساد مالی دولت قبل تا خود ساختمان وزارت علوم در شهرک غرب نیز گسترش پیدا کرده بود.
نکته قابل تامل این است که پیگیری این فساد در دوران وزارت وفرجی دانا آغاز شده بود. اما با استیضاح این وزیر دولت روحانی بسیاری از پرونده های فساد که شاخص ترین آن مسئله بورسیه های غیر قانونی بود تعطیل شد. حال سوال این است که چرا عده ای نمی خواهند مسئولان امروز وزارت علوم نسبت به فساد های دوران گذشته در دولت احمدی نژاد رسیدگی لازم را انجام دهند؟
به نظر می رسد فساد دامنه دار در وزارت علوم ضربه جبران ناپذیری به ساختار دانشگاهی ایران زده است. در حالی که هنوز جریان بورسیه های غیر قانونی به سرانجام مشخصی نرسیده است این جریان فساد 32 میلیاردی خبرساز می شود. به هر روی گویا فضا به سمتی است که به جای برخورد با مدیران فاسد دولت گذشته برخی بر این نظر هستند که باید با پیگیری کنندگان این فساد ها برخورد شود. در چنین شرایطی به نظر می رسد باید یک عزم جدی برای برخورد با این دست مفاساد اداری واقتصادی خصوصا در محیط های فرهنگی و علمی همچون دانشگاه ها وجود داشته باشد.
دانشگاه در تاریخ معاصر ایران همواره نماد یک نوع فرهیختگی آمیخته با پاکی بوده است. جایی که قرار بود نخبگان جامعه در آن پرورش پیدا کنند. در کنار آن دانشگاه مبدا تحولات اجتماعی و سیاسی کشور بوده است.
متاسفانه در دوران دولت گذشته انواع و اقسام مفاسد اداری و اقتصادی در دانشگاه رخ داد که تازه در چند وقت اخیر از برخی از نمونه های آن رو نمایی شده است.
یک نمونه بارز این فساد ها در جریان بورسیه های غیرقانونی رو نمایی شد که بازتاب بسیار گسترده ای در سطح جامعه داشت. اکنون خبر از یک رقم دیگر از این مفاسد اقتصادی به گوش می رسد.
این بار خبر فساد ٣٢میلیاردی وزارت علوم احمدی‌نژادتوسط مسوول وقت صندوق رفاه دانشجویی به صدر اخبار رسید.
دانشجویان ایرانی قطعا با نام صندوق رفاه آشنایی کافی دارند. بسیاری از دانشجویان ایرانی می دانند که برای گرفتن یک وام چند صد هزار تومانی باید چه فرایند اداری پیچیده وسختی را طی کنند. از آن طرف همواره وقتی دانشجویان نسبت به عدم وجود امکانات رفاهی در دانشگاه ها و خوابگاه ها اعتراض می کردند با این سخن مسئولان وقت مواجه می شدند که صندوق رفاه دانشجویی بودجه ندارد. صندوق خالی است. حالا رمز این خالی بودن صندوق برای بسیاری بهتر روشن شده است. وقتی تنها در یک بازه ی زمانی 10 ماهه 32 میلیارد تومان از این صندوق اختلاس شده است باید عمق فاجعه را دریابیم.
جریان این فساد به این شکل بوده است که گویا در بحث سرمایه‌گذاری صندوق رفاه در دوره دولت گذشته کنترل لازم صورت نگرفته و برخی از قراردادها واقعی نبوده است. یعنی علی‌رغم اینکه ضمانت بانکی گرفته شده، اما برخی از شرکت‌ها صوری بوده‌اند و اکنون این شرکت‌ها دیگر حضور واقعی ندارند بنابراین بازگشت سرمایه با مشکل مواجه شده است.پیگیری از یک سال و نیم گذشته شروع شده و پرونده در مراکز قضایی به جریان افتاده است. مراکز قضایی رای پیگیری این پرونده را به نفع صندوق رفاه اعلام کرده‌اند.شاید این رو زها که همه سخن از فساد های هزار میلیاردی می کنند. رقم 32 میلیارد تومان چندان به چشم نیایید ، اما همین خبر نشانه ای از آن است که دامنه فساد مالی دولت قبل تا خود ساختمان وزارت علوم در شهرک غرب نیز گسترش پیدا کرده بود.
نکته قابل تامل این است که پیگیری این فساد در دوران وزارت وفرجی دانا آغاز شده بود. اما با استیضاح این وزیر دولت روحانی بسیاری از پرونده های فساد که شاخص ترین آن مسئله بورسیه های غیر قانونی بود تعطیل شد. حال سوال این است که چرا عده ای نمی خواهند مسئولان امروز وزارت علوم نسبت به فساد های دوران گذشته در دولت احمدی نژاد رسیدگی لازم را انجام دهند؟
به نظر می رسد فساد دامنه دار در وزارت علوم ضربه جبران ناپذیری به ساختار دانشگاهی ایران زده است. در حالی که هنوز جریان بورسیه های غیر قانونی به سرانجام مشخصی نرسیده است این جریان فساد 32 میلیاردی خبرساز می شود. به هر روی گویا فضا به سمتی است که به جای برخورد با مدیران فاسد دولت گذشته برخی بر این نظر هستند که باید با پیگیری کنندگان این فساد ها برخورد شود. در چنین شرایطی به نظر می رسد باید یک عزم جدی برای برخورد با این دست مفاساد اداری واقتصادی خصوصا در محیط های فرهنگی و علمی همچون دانشگاه ها وجود داشته باشد.
