بازدید 7943
مدیران ما زیردستان خود را برای آمار نادرست تشویق می‌کنند
بحثم این است که وقتی خودشان نیستند، می‌گویند، غیرقابل اعتماد است این آمار، ولی اکنون که خود در رأس کارند، می‌گویند آن آمار درست است و ملاک و معیار برای خودمان می‌شویم که هر چه بگوییم، درست است. دقت می‌کنید؟ برای همین است که گاه آدم بی‌طرف گیر آوردن ـ که واقعا بشود به او اعتماد کرد ـ با همه مسائل فرهنگی داریم سخت است، ولی قطعا هست.
چند روز پس از آنکه یکی از مقامات وزارت بهداشت با اعلام آمار ۲۵۰ و ۲۱۳ هزار سقط غیرقانونی در هر سال، این ادعا را به ذهن متبادر کرد که از هر هفت یا هشت بارداری در ایران، یکی به سقط جنین غیرقانونی ختم می‌شود، مشاور وزیر بهداشت مدعی شد، آمار روزانه هزار سقط غیرقانونی در ایران نیز موجود است! به گزارش «تابناک»، تنها با استناد به ادعاهای آماری محمداسماعیل مطلق، مدیرکل دفتر سلامت و جمعیت خانواده وزارت بهداشت درباره آمار سقط غیرقانونی جنین کشور، این پرسش مطرح می‌شود که آیا مسئولان این وزارتخانه باور دارند، از هر هفت یا هشت بارداری در ایران، یکی به سقط جنین غیرقانونی در ایران ختم خواهد شد یا خیر؟
احمد آریایی‌نژاد، عضو کمیسیون بهداشت در این باره به تابناک گفت: برای اینکه آمار عددی ارائه شود، باید اطلاعات دقیق جمع‌آوری شود، ولی در کشور ما سیستم جمع‌آوری اطلاعات به این صورت وجود ندارد و سیستم ناقص است. از سوی دیگر، ما کدام مرکز را داریم که بتواند این آمار را در‌بیاورد؟
وی افزود: برخی مسائل در میان مردم تابو است؛ بنابراین، افرادی که ممکن است غیرقانونی باردار شوند، حاضر نیستند اطلاعات خود را جای دیگری بدهند و حتی حاضر نخواهند شد، محرمانه اطلاعاتشان را در اختیار مراکز بگذارند. دلیل آن نیز این است که در اعتقادات ما گناه شمرده می‌شود و هیچ کس حاضر نیست لو رود، مگر اینکه شرایط خاص داشته یا اعتقاد نداشته باشند.
وی در پاسخ به اینکه آیا منظورتان روابط نامشروع است، گفت: بله سقط جنین غالبا در این گونه افراد است. البته شاید همسران قانونی نیز ناخواسته باردار شوند که باز ممکن است مقداری در تنگنا قرار گیرند و نخواهند صاحب فرزند شوند؛ بنابراین، آمار موجود زیر سؤال خواهد رفت. البته این را هم بگویم که دولت ما به ارائه آمار علاقه‌مند است؛ برای نمونه، در مناظرات انتخاباتی صحبت تورم که می‌شد، آقای روحانی گفت: جیب مردم است که تورم را احساس می‌کند. در حالی که اکنون خودشان بانک مرکزی را مبنا قرار می‌دهند. این تضاد گفته‌ها را چگونه توجیه می‌کنیم؟
اما این چه ربطی به موضوع دارد؟
صحبت آمار بود. بحثم این است که وقتی خودشان نیستند، می‌گویند این آمار غیرقابل اعتماد است، ولی اکنون که خود در رأس کار هستند، می‌گویند آن آمار درست است و ملاک و معیار برای خودمان می‌شویم که هر چه بگوییم، درست است. دقت می‌کنید؟ برای همین است که گاه آدم بی‌طرف گیر آوردن ـ که واقعا بشود به او اعتماد کرد ـ با همه مسائل فرهنگی داریم سخت است، ولی قطعا هست؛ آن هم بنا به دلایلی که خودتان می‌دانید و نمی‌شود گفت. پس باید دنبال این باشیم که آمار و علت‌ها را به دست بیاریم و هر آنچه در توانمان هست به آن کمک کنیم.
وی درباره اینکه این مبحث، قدیمی و کهنه است که ما مرجع آمارگیری دقیقی نداریم و آمار‌ها را خط قرمز می‌کنیم یا بیان نمی‌کنیم گفت: حداقل برای محققین باید باز باشد.
من به عنوان پزشک، زمانی که اطلس پزشکی را باز می‌کنم، عکس‌های ناجور و محرمانه زیادی در آن وجود دارد، ولی برای اینکه یک دانشجوی پزشکی بتواند یاد بگیرد، باید از این کتاب‌ها استفاده کند تا از درد مردم سر در‌بیاورد. بحث آمار هم همین است. متخصصان باید بدانند در جامعه چه می‌گذرد. اگر درد را ندانیم، نمی‌توانیم درمانی برای آن پیدا کنیم.
وی اضافه کرد: باید به برنامه ریز و سیاست‌گذار آمار واقعی بدهیم تا برنامه‌ریزی‌اش واقعی شود؛ مثل بحث بودجه! چرا ما همواره روی کاغذ بسیار خوب بودجه را می‌بندیم، ولی نصف سال می‌گوییم کسر بودجه داریم، چون با آمار دروغ برنامه‌ریزی می‌کنیم.
این نماینده در پایان گفت: مدیران ما زیردستان خود را برای آمار نادرست تشویق می‌کند. زیردستان هم که با مدیرش تشویق می‌شوند آمار دروغ می‌دهد، زیرا اگر آمار درست بدهند توبیخ خواهد شد؛ یعنی سیستم می‌خواهد طوری برنامه‌ریزی کند که نگذارد واقعیت‌ها منتشر شود. فردای روز می‌گویند، مثلا آمار قبولی‌های شهرستان ملایر استان همدان کم است، توبیخش کنید. هیچ کس نمی‌خواهد به دنبال واقعیت تشویق کند و برای همین به فضاهای رنگ لعابی تشویق می‌شوند.
