روز به روز با نوروز؛ (۹)
برای سرازیر کردن ثروت به ایران، چه فرصتی بهتر از این؟!
شاید بتوان نوروز را یکی از بزرگترین فستیوال های گردشگری در جهان دانست و علاوه بر آن تاکید کرد که هیچ آیین ایرانی ای تا این اندازه در جهان شناسانده و درک نشده است؛ آنقدر که حتی رئیس جمهور آمریکا برای نشان دادن تغییر نگاهش به کشورمان در کشاکش مذاکرات هسته‌ای، هیچ دستاویزی بهتر از تبریک این مناسبت به ایرانیان و برپا داشتن سفره هفت سین در کاخ سفید نمی‌یابد.
«با رفتن هر دولت و بر سر کار آمدن دولت بعد، همه چیز دستخوش تغییر می‌شود»؛ تاکنون چند بار این جمله به گوشتان خورده است؟ آیا منظور از آن، بروز تغییرات سیاسی‌ست؟به گزارش «تابناک»، از جمله نقاط ضعف دولت دهم که مورد انتقاد بسیاری بود و برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری مدعی بودند در صورت پیروزی در انتخابات و در دست گرفتن دولت یازدهم مرتفعش خواهند کرد، بی توجهی به صنعت گردشگری بود. نقصی که برخی کارشناسان معتقدند در صورت رفع آن، بسیاری از اهداف بزرگ نظام که سالها برای تحقق‌شان تلاش شده و هنوز محقق نشده‌اند، جامه عمل خواهد پوشید.
از جمله این اهداف، می‌توان کم کردن اتکای بودجه کشور به صادرات نفت را عنوان کرد که از دیرباز، ستون اقتصاد کشور بوده و هست. ستونی که با تحولات گسترده جهانی و سنگ اندازی های فراوان دشمنان، گاه لرزان به نظر می‌رسد و بسیاری از مسائل جاری کشورمان، من جمله مناقشه هسته‌ای، ریشه در رفع ضعف های آن دارد.
درباره گردشگری و ضرورت های افزایش سهم آن در اقتصاد کشورمان بسیار می‌توان گفت که در این بحث مجال پرداختن به آن نیست ولی مگر می‌شود در نوروز بود و پتانسیل بزرگ نوروز را دید و درک کرد و از بی توجهی به آن در مسیر رونق گردشگری کشورمان سخن نگفت؟
کافی است تنها به این نکته دقت کنیم که آیین نوروز، جهانی ترین آیین ایرانی و از جمله برترین گاه های گردشگری در جهان است چراکه با بهار طبیعت در کشورمان همزمان است و شمار مسافرت های رقم خورده به مناسبت آن در کشورمان آنقدر زیاد است که رکوردی کم نظیر در جهان به شمار می‌آید.
بر این اساس شاید بتوان نوروز را یکی از بزرگترین فستیوال های گردشگری در جهان دانست و علاوه بر آن تاکید کرد که هیچ آیین ایرانی ای تا این اندازه در جهان شناسانده و درک نشده است؛ آنقدر که حتی رئیس جمهور آمریکا برای نشان دادن تغییر نگاهش به کشورمان در کشاکش مذاکرات هسته‌ای، هیچ دستاویزی بهتر از تبریک این مناسبت به ایرانیان نمی‌یابد و برپا داشتن سفره هفت سین در کاخ سفید را گواهی بر ضریب نفوذ این جشن بزرگ ایرانی در جهان می‌توان دانست.
این در حالی است که می‌بینیم از این همه پتانسیل بزرگ گردشگری، هیچ بهره خاصی نمی‌بریم و جز موج عظیم مردمی در کشورمان (که آن هم بسیار تاثیر گذار و مهم است)، چیزی به اقتصاد کشورمان افزوده نمی‌شود؛ بماند که هنوز نتوانسته‌ایم آن گونه که باید و شاید، موانع پیش پای انبوه گردشگران داخلی را برداریم!
اوج بی تفاوتی ما به این پتانسیل بزرگ زمانی آشکار می‌شود که می‌بینیم به جای فراهم آوردن بستر سفر ایرانیان پر شماری که در دیگر کشورها زندگی می‌کنند و گاه تابعیت دیگر کشورها را دریافت کرده‌اند، به کشورمان و پیوستن ایشان به آیین های نوروزی، تعطیلات نوروزی در کشورمان با سفر بسیاری از هموطنانمان به خارج کشور همراه می‌شود و به نوعی، ارزبری را جایگزین ارزآوری کرده‌ایم.
به عبارت دیگر، نه تنها نتوانسته‌ایم از جهانی ترین آیین ایرانی، برای رونق گردشگری در کشورمان استفاده کرده و گردشگران خارجی را با جاذبه های فراوان و دیدنی های کم نظیر کشورمان در آغاز فصل بهار و برگزاری جشن نوروز به سفر به ایران تشویق کنیم، بلکه در نهایتِ فرصت سوزی، نوروز را به فرصتی برای تقویت گردشگری در کشورهای دور و نزدیک تبدیل کرده‌ایم که سودش عاید دیگران شود!
اینجاست که جا دارد از فراموش شدن توجه به آیین جهانی نوروز در دولت دهم ابراز نارضایتی کرده و از دولت مردان بپرسیم که آیا منافع تقویت مناسبات نوروزی میان ایران و دیگر کشورهایی که نوروز در آنها جشنی بزرگ به شمار می‌آید، موضوعی وابسته به جناح و مسائل سیاسی بود که با بر سر کار آمدن دولت یازدهم رنگ باخت و فراموش شد؟ براستی برای سرازیر کردن گردشگران به ایران و رونق اقتصاد ملی با کمک گردشگری، چه فرصتی بهتر از موسم جهانی ترین آیین ایرانی؟!
