فیلم: شب سال نو سراغ‌شان برویم و دلی را شاد کنیم

واپسین ساعات سال هزار و سیصد و نود و سه در شرایطی سپری می‌شود که گروهی از مردمان این سرزمین با دستی پر به استقبال سال آینده نمی‌روند و دست‌شان در ابتدای سال خالی است و از این حیث، چه نیکو است که در این روزها به یادشان باشیم و سفره‌هایشان را رنگین کنیم.

به گزارش «تابناک»؛ یک سال دیگر با همه خوشی‌ها و ناخوشی‌‍‌هایش به انتها رسید؛ سالی که با خود خاطراتی را به همراه آورد و برجای گذاشت و اکنون با رسیدن سال نو، فصل تازه‌ای را رقم می‌ خورد که می‌تواند آغازش با خاطره‌ای شیرین و ماندگار همراه باشد و سرمنشاء اتفاقات دیگری در طول سال هزار و سیصد و نود و چهار شود.

اکنون در واپسین ساعات سال و در روزهای پیش رو، گروهی از مردمانمان نه تنها امکان سفر کردن ندارند که از آجیل گرانقیمت عید و میوه و نظایر اینها نیز بی‌بهره‌اند و اساساً عیددیدنی برایشان یک بحران می‌شود که یادآور فیلم «مهمان مامان» داریوش مهرجویی است و اینگونه سال را با تلخی و دشواری سپری آغاز می‌کنند.

گروهی دیگر حتی در این شب‌ها همچون بسیاری دیگر از شب‌های سال، حتی وعده‌های مرتب غذا ندارند و شب عید را گرسنه سر بر بالین می‌گذارند و در ایام تعطیلات نوروزی نیز برای کسب روزی حلال به سختی همه ایام سال، یک نفس می‌کوشند.

از ایشان، گروهی هستند که وضعیت بدتری دارند و حتی سقفی موقت بر بالای سر ندارند و بهار تنها با این مژده برایشان همراه است که دیگر خبری از سوز زمستانی نیست و برف، جای خود را به باران موقت بهاری داده که دیر یا زود پایان می‌یابد و این حقیقتی تلخ است که نمی‌توان در این ساعات خوشی به فراموشی سپرد.

ای کاش در این ساعات سخت، کودکان کار، مادران شاغل، پدران رنج‌دیده، بی‌خانمان‌ها و همه آنهایی که شب عید، اندک دستاورد مالی نداشته‌اند و در شرایطی قرار گرفته‌اند که دلی شاد ندارند را در خاطر داشته باشیم و گامی هرچند کوچک برای نشاندن یک لبخند بر روی لبان این گروه‌های کم‌بضاعت برداریم.

در این لحظات اندکی تامل کنیم و در پنج روز نخست سال، قدمی برداریم و دلی را شاد کنیم تا خدا دلمان را شاد کند و روح و جانمان را با نیت و علمی خیرخواهانه، بهاری نماید.