چند میلیارد در بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر دود میشود؟
آیا بهتر نیست به جای این همه هیاهو برای هیچ، در رفتاری که به عقلانیت نزدیک است، جایزه‌ای ارزشمند ـ به لحاظ دلاری ـ با نام «جایزه بین‌المللی فیلم ایران» در نظر گرفت و هر سال این جایزه را به یک فیلم مورد وثوق یا یک سینماگر مورد وثوق داخلی یا بین‌المللی هدیه داد و این گونه از هزینه برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره، بهره‌برداری مناسب و اثربخشی داشت؟
بخش بین‌الملل سی‌و‌سومین جشنواره فجر در شرایطی قرار است در اقدامی عجیب و مجزا از بخش اصلی جشنواره با فاصله‌ای چند ماهه برگزار شود که شواهد امر از شکست احتمالی این طرح حکایت دارد؛ اما با وجود اصرار بر برگزاری بخش بین‌الملل برای جشنواره، جای تأمل دارد.به گزارش «تابناک»، سی‌و‌سومین جشنواره فیلم فجر هنوز به پایان نرسیده و شاید بتوان اختتامیه این دوره از جشنواره را سیزدهم اردیبهشت تلقی کرد؛ زمانی که بخش بین‌الملل این دوره از جشنواره به پایان رسیده است. از این منظر جشنواره فیلم فجر، به یک مدل عجیب و منحصربفرد بدل شده که دو بخش ملی و بین‌المللی‌اش با فاصله‌ای سه ماهه برگزار میشود.
سینمای ملت از پنجم تا دوازدهم اردیبهشت ماه، میزان میهمانان خارجی خواهد بود که به قصد حضور در بخش بین‌الملل جشنواره سی و سوم به تهران خواهند آمد؛ اما آیا در میان چهره‌های حاضر، شماری از چهره‌های مطرح سینمای جهان خواهند بود یا برخی از فیلم‌های خارجیِ قابل اعتنا در این بخش رونمایی خواهد شد؟ بسیار بعید است.
سوابق دوره‌های پیشین حکایت از آن دارد که نه تنها فیلم مهم غیرایرانی در جشنواره فیلم فجر رونمایی نمی‌شود، بلکه فیلم‌های دیگری که در بخش بین‌الملل به نمایش درآمده نیز با پرداخت هزینه پخش بوده است. در همین راستا، کارگردان‌های شاخص سینمای جهان و بازیگران تراز اول دنیا نیز راهی تهران نشده‌اند و خود را در معرض انتخاب داوران بخش بین‌الملل جشنواره قرار نداده‌اند، زیرا اساسا این رویداد، حرفی برای گفتن در عرصه بین‌الملل نداشته است.
ظاهراً آشفتگی وضعیت بخش بین‌الملل جشنواره فجر صرفاً به واسطه همزمانی نسبی با جشنواره برلین تلقی شده و به همین دلیل، زمان جشنواره تغییر یافته، زیرا در غیر این صورت، منطقی برای برگزاری مجزای بخش بین‌الملل از بخش اصلی وجود ندارد، ولی حقیقت امر آن است که این تغییر زمان نمی‌تواند تأثیر چشمگیری در جلب توجه سینماگران جهان به جشنواره فجر داشته باشد و تنها مدلی جدید و عجیب برای برگزاری یک رویداد سینمایی شکل می‌گیرد.
آنچه مسلم است، اینکه دلایل اصلی عدم استقبال از بخش بین‌الملل در سال‌های اخیر، به جزئیات کلیدی برگزاری این رویداد بازمی‌گردد که جا کردن بخش بین‌الملل از بخش اصلی، منجر به تغییر این جزئیات نخواهد شد و اساساً این جزئیات به هیچ عنوان قابل تغییر نیستند. به همین دلیل، تحول در بخش بین‌الملل جشنواره فجر، یک شوخی است.
اگر قرار بر گعده مهمان‌های خارجی بی‌اثر است، چرا از سفارتخانه‌ها میهمان دعوت نمی‌شود؟!
یکی از بدیهی‌ترین امور در جشنواره‌های بین‌المللی، امکان اکران فیلم‌ها با هر محتوایی است؛ رویکردی که حتی در جشنواره‌های کشورهای همسایه نیز رعایت میشود؛ اما آیا امکان دارد هر اثری با هر محتوایی در بخش بین‌الملل جشنواره فجر اکران شود؟ طبیعتاً چنین امکانی وجود ندارد و اگر فیلمی، کوچک‌ترین صحنه خلاف شئونات کشور داشته باشد، سانسور میشود؛ بنابراین، اغلب کارگردان‌های بزرگ، فیلم‌هایشان را به جشنواره‌ای نمی‌آورند که سانسور شود، زیرا برخی از صحنه‌هایی که حذف میشود، به زعم این کارگردان‌ها بار دراماتیک دارد!
عامل دیگر رونق نگرفتن بخش بین‌الملل جشنواره، عدم حضور هیأت داوران مطرح و در عین حال، عدم انتخاب هر اثری در این بخش است. طبیعتاً به واسطه ملاحظات معمول، نه هر فیلمی می‌تواند در این بخش حاضر شود و نه هر فیلمی می‌تواند برنده جوایز بخش بین‌الملل جشنواره باشد؛ بنابراین، در چنین بازی، چهره‌های مطرح سینمای جهان حضور نخواهند یافت و همین موضوع نیز کاهنده انگیزه کارگردان‌های بزرگ برای آوردن فیلم‌هایشان به جشنواره فجر است.
همچنین نبود مشوق‌های مالی نیز مؤثر است. جشنواره‌های کن، برلین و ونیز نیاز به پرداخت جوایز نقدی ندارد و صرفِ بردن این جوایز، استقبال پخش کننده‌ها را برای خریدن کپی رایت فیلم برنده در پی دارد و از این منظر، رقابت جدی برای حضور در این رویداد‌ها وجود دارد؛ اما قطعاً برنده جوایز بین‌الملل جشنواره فیلم فجر، چنین امتیازی را نمی‌یابد و در عین حال، بخش فرهنگی دولت نیز اراده یا توان در نظر گرفتن جوایز سنگین دلاری برای آوردن فیلم‌های مهم جهان و فیل‌مسازان شاخص دنیا به ایران را ندارد.
بنابراین چرا باید یک کارگردان مطرح در سطح جهان، که رونمایی فیلمش را که در جشنواره‌های اصلی یا همان «World Premieres Film Festival» تحقق نیافته به جشنواره فجر موکول کند و چرا به جشنواره‌های معتبر دیگر سری نزند؟
واضح است این تفکیک زمانی، تأثیری بر کیفیت جشنواره نخواهد گذاشت؛ بنابراین، با چه انگیزه‌ای بخش بین‌الملل برگزار میشود و چرا در این شرایط به «جشنواره ملی فجر» قناعت نمی‌شود؟ مگر این موضوع، نظر گروهی از منتقدان در پیش از جشنواره نبود؟
آیا قرار است همچنان بخش بین‌الملل، محل برای ژست گرفتن با چهره‌های درجه دو سینمای جهان و چهره‌های مطرح انگشت‌شماری باشد که هر چند سال یک بار به مدد پروژه‌هایی چون «رستاخیز» و «محمد» چن دروزی را در ایران می‌گذرانند؟ آیا در این شرایط که بودجه سینمای ایران وضع مناسبی ندارد و رئیس سازمان سینمایی از ریاضت اقتصادی سخن به میان می‌آورد، منطقی است که چند میلیارد هم در این بخش دود شود؟
آیا بهتر نیست به جای این همه هیاهو برای هیچ، در رفتاری که به عقلانیت نزدیک است، جایزه‌ای ارزشمند ـ به لحاظ دلاری ـ با نام «جایزه بین‌المللی فیلم ایران» در نظر گرفت و هر سال این جایزه را به یک فیلم مورد وثوق یا یک سینماگر مورد وثوق داخلی یا بین‌المللی هدیه داد و این گونه از هزینه برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره، بهره‌برداری مناسب و اثربخشی داشت؟
غیر قابل انتشار: ۵
در انتظار بررسی: ۱۰
انتشار یافته: ۱۰
نظر ما هم مگه مهمه . همش توسط تابی سانسور میشه پاسخ ها
الپاچینو
| 
| ۱۴:۱۰ - ۱۳۹۳/۱۲/۰۳
سانسور تو ایران نباشه که روز شب نمیشه.حالا خداییش نمیگم تابناک سانسور نمیکنه اما همین که بعضی وقتا حرف دل مردم را میزنه تو این شرایط خودش غنیمته ناشناس
| | ۱۴:۱۳ - ۱۳۹۳/۱۲/۰۳
مگه تابی مهمه که نظرتو براش بفرستی که بعدش نگران سانسور باشی؟ سجاد
| | ۱۶:۴۸ - ۱۳۹۳/۱۲/۰۳
یه لقبی هست به نام "بین المللی" که بسیارس از جشنواره ها و مسابقات ایرانی هم حتی اگر شده با پذیرفتن یک اثر یا شرکت کننده از گوآتمالا یا گینه بیسائو ، میخوان داشته باشنش . . .با این کار میخوان اعتبار ظاهری جشنواره رو بالا ببرن و ضمناً بگن اینهمه ریخت و پاش برای حفظ آبروموی کشور بوده!
آیا بهتر نیست به جای این همه هیاهو برای هیچ..نه بهتر نیست پول مفت دولت ( از جیب کارگر ) و کارمندان دولت هر کار که بخواهند می کنند .
متاسفانه پولهای بی جهت زیادی در این مملکت دود میشود. کو گوش شنوااااا فقط میخان بگن ما یه کاری کردیم که نگن چی کار کردی توی مدت مدیریتت همین پیشنهاد آخر عالی بود توی این سی و چند سالی که از انقلاب گذشته همش در تمام صحنه ها ما میخواهیم بگیم با کل دنیا منفک هستیم خوب باشیم ولی بهتر نیست این منفک بودنمونو درکنار تمام دنیا بارزتر نشان بدیم خوب نیست جشنواره ها و فستیوالهایی ایجاد کنیم که هنرمندان خارجی به راحتی کنار ایرانیها باشن و هم فرهنگ توریسم زیاد میشه هم یه پول وارزی وارد کشور میشه و هم اینکه اگه منفک و خوب هستیم اونو در عرصه جهانی نشان بدیم با منزوی شدن کاری درست نمیشه این همه پول بیت المال حروم هد میشه هیچکی صداش در نمیاد حالا گیر دادین به جشنواره!