جامجهانی کشتی در حالی روز گذشته در ورزشگاه دوازده هزار نفری آزادی به پایان رسید که تیم ملی کشورمان با دو پله نزول نسبت به سال گذشته، در جایگاه سوم ایستاد و شاهد بالا بردن جام قهرمانی توسط همسایه شمالی خود آذربایجان بود؛ تیمی که از بدنه ایرانی خود در ترکیب تیم و کادر فنی به خوبی استفاده کرد و در تهران قهرمان شد. در فاصله دو سال تا المپیک ریو شاید بتوان همین نتایج ضعیف را زنگ هشداری برای کشتی فرنگی دانست که خیلیها روی مدالهای آن در المپیک حساب باز کردهاند.
به گزارش «تابناک»، حالا که مسابقات تمام شده، شاید کادر فنی تیم ملی کشتی و مسئولان فدراسیون، شکست تیم ملی را در سایه نبود قهرمانان بزرگ تیم ملی توجیه کنند.
حسن بابک، مدیر تیمهای ملی کشتی فرنگی پس از کسب مقام سومی تیم کشورمان روز گذشته عنوان کرد: «ما تاوان جوانگرایی را دادیم که به جای قهرمانی به مقام سومی رسیدیم. باید به جوانان میدان میدادیم تا در چنین رقابتی، خود را نشان بدهند و پشتوانهسازی خوبی برای تیم ملی انجام شود».
اما بررسی فنی مسابقات جامجهانی کشتی، نشان میدهد تیم ملی در اوزانی که قهرمانان المپیکی حضور نداشتند، هیچ مشکلی نداشتند و توانسته بودند بر رقبای خود پیروز شوند. با این حال، یک ضعف فنی بزرگ در تیم ملی کشورمان موجب شد تا ایران ناکام بزرگ رقابتهای جامجهانی تهران باشد.
بنا بر این گزارش، تیم ملی کشورمان در رقابتهای جامجهانی تهران و با پشتیبانی همیشگی هواداران پرشورش کار چندان سختی برابر سوئد و آلمان نداشت و همان طور که میشد حدس زد، این دو تیم را به راحتی شکست داد؛ اما آنجا که عیار تیم ملی را مشخص کرد، رویارویی تیم ملی کشورمان برابر تیم ملی آذربایجان بود؛ تیمی که هم به واسطه مسائل تاریخی، هم به خاطر اینکه در سالهای گذشته مأمن کشتیگیران ایرانی تغییر تابعیت داده شده بود، یکی از مهمترین رقبای ما به شمار میآمد؛ تیمی که البته ما سال گذشته و به راحتی آن را ۸-۰ شکست دادیم و امسال در عین ناباوری در یک شکست تاکتیکی ۶-۲ برابر آنها شکست خوردیم تا هم خودمان به فینال نرسیم و هم آذربایجانیها در تهران جام قهرمانی را بالای سر ببرند.
بررسی مسابقه به مسابقه دیدار ایران و آذربایجان، نشان میدهد که چگونه جمشید خیرآبادی، دستیار سابق محمد بنا و سرمربی کنونی تیم ملی آذربایجان، با استفاده از اشتباهات فنی کادر فنی تیم ملی ایران، این شکست را به کشتی ما تحمیل کرد. خیرآبادی که ساختن و چیدن یک تیم را به خوبی از بنا یاد گرفته بود، مقابل تیم ایران هم ترکیب خود را به خوبی چید و توانست با غفلت کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی ایران، یک برد عالی را کسب کند.
محسن حاجیپور جوان که به جای حمید سوریان در ترکیب قرار گرفته بود، در یک دیدار دینی یک پیروزی ارزشمند را برای تیم ملی کشورمان کسب کرد. او روشن بایراموفی را شکست داد که دو نقره المپیک ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ را در کارنامه خود میدید؛ اما در این سالها از شرایط آرمانی به دور بود و حتی خیرآبادی به دلیل مسائل انضباطی او را از تیم ملی خط زده بود.
هرچند پیروزی حاجیپور که با نتیجه ۴ - ۲ حاصل شد، میتوانست یک شروع خوب برای ایران باشد، وزن کم کردنهای زیاد بیابانگرد بلای جان او شد و خیلی زود با ترکزبانهای همسایه مساوی شدیم. بعد از شکست بیابانگرد، نوبت به رامین طاهری جوان رسید تا قربانی وزن کم کردن شود. یک هفته پیش بود که طاهری در جام تختی مسابقه داد و حالا بعد از یک هفته، باید در دومین رویداد مهم به میدان میرفت. خیلی عجیب بود که چرا کادر فنی در وزن ۷۱ کیلوگرم به جای طاهری ـ که در یک هفته دو بار وزن کم میکرد ـ در این مسابقه مهم به پیام بویری که بعد از بازیهای آسیایی در استراحت بود، فرصت نداد به میدان برود. شکست طاهری جوان، کار را برای ما سخت کرد.
سومین شکست تیم ایران در وزن ۷۵ کیلوگرم رخ داد که دقیقا در این وزن هم کشتیگیر، قربانی وزن کم کردنهای بیقانون شد! یوسف اخباری در حالی در این وزن به میدان رفت که او هم هفته گذشته در جام تختی به میدان رفته و اتفاقا آنجا هم ضعیف کار کرده بود اما حالا این را که چرا در ترکیب بود، فقط باید کادر فنی توضیح بدهد.
در وزن ۸۰ کیلوگرم حبیب اخلاقی، یکی از کشتیگیران قدیمی و با تجربه بود که اصرار داشت دیگر در این وزن کشتی نگیرد؛ اما کادر فنی در این وزن هم به او اصرار کرد تا با کم کردن کیلوهای زیاد به سر وزن برسد. با شکست حبیب فقط برد با ضربه فنی میتوانست ما را نجات بدهد. کریمفر کشتیگیر تیم ایران در وزن ۸۵ کیلوگرم بود که به میدان آمد. کریم فر همانند مسابقات جهانی ازبکستان ضعیف و دور از انتظار بود و با نمایش ضعیف خود، کار را برای ایران تمام کرد. حریف کریم فر، اسلام عباس اف بود که اصلا نامش را تاکنون در مسابقات بینالمللی نشنیده بودیم!
در وزن ۹۸ کیلوگرم، آذربایجان کشتیگیر جوان خود اورخان نوریف را که او هم کشتیگیر کارنامهداری نیست، به مصاف علیاری جوان فرستاد. علیاری با برد ضعیف یک - صفر دومین پیروزی تیم ملی کشورمان را کسب کرد.
بعد از اخلاقی و کریمفر، نوبت به بهنام مهدیزاده رسید. حریف آذربایجانی مهدیزاده در وزن ۱۳۰ کیلوگرم، صباح شریعتی بود؛ کشتیگیر ایرانی تیم آذربایجان که چندی پیش تابعیت آذری گرفت. شریعتی وقتی در ایران کشتی میگرفت، حتی در بین نفرات برتر قهرمانی کشور هم نبود. کسی که شانس حضور در اردوی تیم ملی را هم پیدا نمیکرد، اما با این حال، او مقابل مهدیزاده ملیپوش نامی ایران چنان آماده و خوب کشتی گرفت که جای هیچ گونه دفاع را باقی نگذاشت؛ شکست ۸ - صفر! مقابل کشتیگیری که هنوز نتوانسته در ترکیب تیم ملی آذربایجان برای خود جایی را دست و پا کند. این شکست به وضوح نشان داد که کشتیگیران ایران به هیچ عنوان آماده نبودند و فقط به دلایل فنی به حریفان خود باختند.
کشتیگیران با تجربه ایران در وزن ۸۰ اخلاقی، در وزن ۸۵ کریمفر و در وزن ۱۳۰ کیلوگرم مهدیزاده اگر مقابل حریفان خود به برتری میرسیدند، کشتی فرنگی ایران برنده این مسابقه بود. بررسی این نتایج نشان میدهد، شکست کشتی فرنگی ایران ربطی به غیبت کشتیگیران المپیکی ایران (سوریان در ۵۹ کیلوگرم، نوروزی در ۶۶ کیلوگرم، عبدولی در ۷۱ و رضایی در ۹۸ کیلوگرم) ندارد. کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی به جای پاک کردن صورت مسأله باید به این پرسش پاسخ دهند، در اردوی تیم ملی چه اتفاقی رخ داد که تیم ایران به این روز افتاد.
حسن بابک شاید بعد از این شکست ادعا کند مسابقات جامجهانی تهران مسابقات درجه دو است و ما در رقابتهای جهانی امریکا جبران خواهیم کرد؛ اما نگاهی فنی به مسابقات تهران، نشان میدهد تیم ملی کشتی فرنگی در این مسابقات دچار یک شکست فنی شده و اگر چارهای برای آن نیندیشد، ممکن است دیگر روزهای آفتابی المپیک لندن را در ریو نبیند. شاید کمکم ترک حاصل از اخراج محمد بنا در کشتی فرنگی ما در حال نمایان شدن است؛ اگر فکری به حال آن نکنیم، ممکن است به زودی گریبان ما را بگیرد.
بررسی فنی دیدار ایران و آذربایجان به خوبی نشان میدهد، چگونه شاگرد محمد بنا از ضعف فنی تیم ملی کشورمان برای غلبه بر ما استفاده کرد. آوردن بهانه غیبت ستارههای المپیکی به هیچ وجه توجیه قابل قبولی نیست، زیرا ما اصلا در وزنهایی که نامداران تیم ملی غیبت داشتند، شکست نخوردیم، بلکه در اوزانی مسابقه را واگذار کردیم که کشتیگیران با تجربه و خوبی داشتیم که به دلیل عدم انجام تمرینات مناسب از شرایط ایدهآل به دور بودند.