تاریخ برای عبرت گرفتن است، دنبال مقصر نگردید!

مشکلات امروزی به راه حل های جدید نیاز دارند و به نظر می رسد سؤالات امروز با به کارگیری روشهای گذشته جوابی نداشته باشد، امروزه پدیده های مختلف و متفاوت زیادی برای تجزیه و تحلیل وجود دارند. پدیده هایی که بر اساس روند خطی مسائل آشنای گذشته شکل گرفته اند و به طور کلی بی ارتباط با گذشته نیستند.

به گزارش «تابناک»، مسئله محیط زیست و بحران های زیست محیطی که امروزه شاهد آن هستیم یکی ازنمونه های آن است، در گذشته هر زمان صحبت از محیط زیست و یا بحران کمبود آب می شد، تقریبا اکثر نگاه ها یک نگاه گذرا و یا یک دیدگاه فانتزی بود، که نتیجه آن باعث شد تا به تمام هشدارها نسبت به این موضوعات بی توجهی شود.

بحران ریز گرده ها و یا خشک شدن در یاچه ها موضوعی نیست که مربوط به یک سال گذشته باشد، ریشه این مشکل شاید به نیم قرن پیش و از زمانی که توسعه کشاورزی در کشور شروع به رشد کرد صورت گرفت، بی توجهی مسئولان نیز به این مسئله دامن زد و نتیجه آن شد که اکنون قابل مشاهده است.

دکتر غلامزضا نوری قزلجه در گفت و گو با تابناک در خصوص این موضوع می گوید: شرایط امروز زیست محیطی در منطقه ما مربوط به یک سال گذشته در کشور نمی شود و شاید به جرات بتوان گفت که این ها محصول نیم قرن فعالیت های گوناگون در منطقه است و تنها مربوط به کشور ما نمی شود، در ایران ما بیش از دو برابر آبهای تجدید شونده خود را مصرف کرده ایم و توان استاتیکی پهنه سرزمینی خود را از بین برده ایم.

سالانه ما نزدیک به 10 میلیارد متر مکعب بیلان منفی تنها در مصرف آب های زیر زمینی داریم، ما هنوز راندمان خود در مصرف آب را نتوانسته ایم به بیش از 35 درصد برسانیم و 65 درصد از آب های کشور را از دست می دهیم، این در حالی است که در کشور های اسکاندیناوی که جز کشور های پر آب جهان به حساب می آیند تنها 40 درصد از آبهای تجدید شونده خود را مصرف می کنند.

با قضیه محیط زیست نباید به صورت احساسی برخورد کرد ، چه در مسائل مربوط به اجرا و چه مسائل مربوط به برنامه ریزی، حتما نباید با این موضوع سیاسی برخورد شود، این نوع برخورد ظلم مضاعف بر محیط زیست است، همه مسائل که این بلا ها را به محیط زیست ما وارد کرده است به راحتی قابل احساس هستند، تاریخ به درد عبرت گرفتن می خورد و نباید دنبال مقصر گشت، بلکه باید به صورت علمی به این مسائل نگرست و جلو ضرر های بیشتر را گرفت.

موضوع بحران های زیست محیطی در کشور ما بسیار عمیق است، و نمی شود روی 50 یا 60 هزار میلیارد تومان، زیاد حساب کرد، البته این درست است که می شود با همین موارد ابعاد مختلف قضیه را فهمید و رویکرد ها و نگرشها از همین جاها سنجیده می شود ولی این ارقام چیزی نیست که بشود برای محیط زیست کاری کرد.

این نماینده گفت: باید مشکلات را پیدا کرد و با استفاده از توان داخلی و خارجی مشکلات را رفع کرد باید به دنبال پرتوکل ها و همکاری های چند جانبه در دنیا باشیم، باید کاری کنیم که کشورهای منطقه نیز به این مسائل حساس شوند و همه این ها در یک فضای آرام و همدلی امکان پذیر است و با محکوم کردن جناح مقابل نمی شود به نفع کشور کاری انجام داد.

وی افزود: نمی شود به کسی گفت که کاری کند تا از فردا ریزگرد وارد کشور نشود، مگر خانم ابتکار می تواند با فوت کردن ریزگرد ها را از کشور باز گرداند؟ ریزگرد یا احیای تالاب چیزی نیست که کار یک یا دو روز باشد و نمی شود به فلان مسئول گفت که فردا تالاب را پر از آب کند، این انتظارت بی جا است و فرافکنی است و این کارها برای محیط زیست مفید نخواهد بود.

عضو کمیسیون کشاورزی گفت: ما در مسائل زیست محیطی به علم و علمای این علم بها نداده ایم، در گذشته بودند کسانی که حتی 40 سال پیش بحران آب را هشدار داده بودند، اما ما به این حرف ها خندیدیم، ولی امروز به این حرف رسیده ایم، امروز مسئله محیط زیست برای همه روشن است اگر بگوییم که مسائل مربوط به محیط زیست حیاتی، سیاسی، امنیتی و یا ملی است درست گفته ایم، امروز نیز این موضوع به وضوح قابل لمس است، این بحث ها شوخی بردار نیستند و باید در اولویت نخست ما باشد.

وی در پاسخ به این سوال که چه کاری باید انجام داد تا از حدر رفتن آب جلوگیری شود گفت: تمام راندمان آبی ما در کشور 35 درصد است، اگر تمام این بحران های آبی که امروز در کشور گریبانگیرمان شده است با افزایش تنها 10 درصد راندمان به صفر خواهیم رساند، یعنی اگر راندمان مصرف آب از 35 به 45 تا 50 افزایش یابد ما هیچ بحرانی به نام بحران آب نخواهیم داشت.

این نماینده مجلس گفت: یعنی ما تنها از هر 100 لیتر آب تنها 35 لیترش را استفاده می کنیم و ما بقی آب هدر می رود و از چرجه خارج می گردد. ما هنوز بر اساس معیار های 50 سال پیش برای آبیاری کشاورزی استفاده می کنیم، و با توسعه کشاورزی برداشت از منابع آبی نیز افزایش داشته است، این درحالی است که نباید برداشت افزایش پیدا می کرد و باید با استفاده از مکانیزم های جدید مصرف آب را کاهش می دادیم و بهره وری را افزایش می دادیم.

این نماینده مجلس در پایان گفت: در مسئله محیط زیست آن کس که دلسوز تر است خویشتن دار تر است، چون به هر حال دلسوز تر است، و مسئولان و دلسوزان محیط زیست باید با سعه صدر نشان دهند تا اوضاع بیش از این بحرانی نشود چون در نهایت این محیط زیست است که در کشمکش های سیاسی متضرر خواهد شد.