نگاه شما: جای خالی نام رسول مهربانی در بزرگراه‌ها
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» می‌تواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
محمد یزدی زاده: واقعا جای نام نورانی و باعظمت رسول گرامی اسلام حضرت محمد(ص) در میان خیابان ها که نه؛ بزرگراه های تهران و بسیاری از شهرهای کشور خالی است؛ البته این را باید از شورای شهرها سوال نمود و فقط آزادراه تهران- زنجان به نام"پیامبراعظم" نامگذاری شده است که شاید برای بسیاری ناآشنا باشد. در جایی که یکی از بلندترین بزرگراه ها درشهرتهران به نام امام علی(ع) مزین است، خالی بودن جای نام پیامبرعظیم الشان دراین میان شایسته نیست. به نظرم دراین باره کوتاهی شده است.
بنابراین احساسی و هیجانی عمل کردن در تغییر نام یک خیابان فرعی و آن هم از موضع انفعالی به نام مقدس حضرت محمد(ص) کاری پسندیده و عاقلانه نیست؛ و اگر می خواهیم نام مطهر حضرت رسول اکرم(ص) در گستره ای وسیع و موثر و ملی وحتی جهانی درمیان همگان بدرخشد، پیشنهاد می شود، در اسرع وقت مسئولین مربوطه دست به کارشده و بلندترین بزرگراه یا خیابان اصلی هرشهری را با نام نورانی و مشخص " پیامبراسلام" آراسته نمایند.
ازسوی دیگر ناگفته نماند که بسیاری از نام ها چه نام مکان ها و چه نام خیابان ها، فراتراز یک نام هستند؛ شاید به تمثیل بتوان گفت که نه نام بلکه نامه های بلند وبالایی هستند مملوازخاطرات پرفرازونشیبی از انسان های بزرگ و شخصیتهایی سترگ و تاریخ ساز؛ اصلا آن نام ها گویای بخشی از تاریخ درخشان بشریتند؛ حتی اگر عرض تعلق فیزیکی و وجه تسمیه آن نام در صفحات تاریخ بسیار کوتاه بوده باشد، لکن درطول همه تاریخ بشریت آنچنان حضور دائمی و موثرو درخشان داشته اند و خواهند داشت، که هیچکس را یارای به فراموشی سپردن آن نبوده و نخواهد بود.
نام «نوفل لوشاتو» یکی از همین نام هاست. نام روستایی درنزدیکی شهر پاریس؛ روستایی که به واسطه حضور حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در دوران تبعید و تنها به مدت حدود 4 ماه شهرتی جهانی و همیشگی یافت. مدت حضور فیزیکی بسیار کوتاه بود؛ لکن این مدت کوتاه همیشهِ تاریخ را به خود اختصاص داد و در صفحات تاریخ ماندگارشد و هیچگاه فراموش نشد و فراموش هم نخواهد شد؛ نه به این خاطر که نامش "نوفل لوشاتوست"؛ و نه به این دلیل که در فرانسه قرار دارد؛ و نه به این دلیل که کسی تعلق خاطری به آن کشور دارد؛ بلکه به این علت که مردی بزرگ از تبارعلی و حسین، بت شکنی ازتبار ابراهیم ، رهبری سترگ و بی بدیل و نجاتبخش و دریک کلام نایب امام عصر(ع) در آن مکان سکنی گزیده است.
گاهی اما، احساسات پاک و انقلابی مان آنچنان برمنطقمان غلبه می کند که خواسته یا ناخواسته دست به اعمالی می زنیم که هیچ توجیه اجتماعی، عرفی، سیاسی و حتی انقلابی نمی توان برای آن یافت. پائین کشیدن نام خیابان "نوفل لوشاتو" در اعتراض به کار شنیع و سخیف یکی از مجلات فرانسه در توهین به پیامبرعظیم الشان اسلام(ص) و تغییرآن به نام نورانی "محمد(ص)" مصداق همین عمل است. ما به کشور فرانسه اعتراض شدید داریم؛ اصلا فراترازآن، از فرانسه متنفریم؛ این حق طبیعی ماست که به فرانسه و رفتارهایش اعتراض کرده و بر سرش فریاد سردهیم؛ لکن پایین کشیدن تابلوی نام خیابانی که بیش ازسه دهه یاد و خاطره امام راحل(ره) را برای صدها میلیون رهگذر و خودروی عبوری از کنار خود را زنده نگه داشته است، کمک زیادی به صلابت و اقتداراعتراضاتمان نمی کند؛ به ویژه آنکه اگر بخواهیم نام نورانی و باعظمت پیامبرگرامی اسلام را برای یک خیابان کوچک فرعی انتخاب کنیم؛ درحالیکه بلندترین بزرگراه ها و پل های جهان هم برای نام باعظمت و باشکوه و مقدس "حضرت محمد(ص)" بسیار کوچک و ناچیزند.
بنابراین احساسی و هیجانی عمل کردن در تغییر نام یک خیابان فرعی و آن هم از موضع انفعالی به نام مقدس حضرت محمد(ص) کاری پسندیده و عاقلانه نیست؛ و اگر می خواهیم نام مطهر حضرت رسول اکرم(ص) در گستره ای وسیع و موثر و ملی وحتی جهانی درمیان همگان بدرخشد، پیشنهاد می شود، در اسرع وقت مسئولین مربوطه دست به کارشده و بلندترین بزرگراه یا خیابان اصلی هرشهری را با نام نورانی و مشخص " پیامبراسلام" آراسته نمایند.
ازسوی دیگر ناگفته نماند که بسیاری از نام ها چه نام مکان ها و چه نام خیابان ها، فراتراز یک نام هستند؛ شاید به تمثیل بتوان گفت که نه نام بلکه نامه های بلند وبالایی هستند مملوازخاطرات پرفرازونشیبی از انسان های بزرگ و شخصیتهایی سترگ و تاریخ ساز؛ اصلا آن نام ها گویای بخشی از تاریخ درخشان بشریتند؛ حتی اگر عرض تعلق فیزیکی و وجه تسمیه آن نام در صفحات تاریخ بسیار کوتاه بوده باشد، لکن درطول همه تاریخ بشریت آنچنان حضور دائمی و موثرو درخشان داشته اند و خواهند داشت، که هیچکس را یارای به فراموشی سپردن آن نبوده و نخواهد بود.
نام «نوفل لوشاتو» یکی از همین نام هاست. نام روستایی درنزدیکی شهر پاریس؛ روستایی که به واسطه حضور حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در دوران تبعید و تنها به مدت حدود 4 ماه شهرتی جهانی و همیشگی یافت. مدت حضور فیزیکی بسیار کوتاه بود؛ لکن این مدت کوتاه همیشهِ تاریخ را به خود اختصاص داد و در صفحات تاریخ ماندگارشد و هیچگاه فراموش نشد و فراموش هم نخواهد شد؛ نه به این خاطر که نامش "نوفل لوشاتوست"؛ و نه به این دلیل که در فرانسه قرار دارد؛ و نه به این دلیل که کسی تعلق خاطری به آن کشور دارد؛ بلکه به این علت که مردی بزرگ از تبارعلی و حسین، بت شکنی ازتبار ابراهیم ، رهبری سترگ و بی بدیل و نجاتبخش و دریک کلام نایب امام عصر(ع) در آن مکان سکنی گزیده است.
گاهی اما، احساسات پاک و انقلابی مان آنچنان برمنطقمان غلبه می کند که خواسته یا ناخواسته دست به اعمالی می زنیم که هیچ توجیه اجتماعی، عرفی، سیاسی و حتی انقلابی نمی توان برای آن یافت. پائین کشیدن نام خیابان "نوفل لوشاتو" در اعتراض به کار شنیع و سخیف یکی از مجلات فرانسه در توهین به پیامبرعظیم الشان اسلام(ص) و تغییرآن به نام نورانی "محمد(ص)" مصداق همین عمل است. ما به کشور فرانسه اعتراض شدید داریم؛ اصلا فراترازآن، از فرانسه متنفریم؛ این حق طبیعی ماست که به فرانسه و رفتارهایش اعتراض کرده و بر سرش فریاد سردهیم؛ لکن پایین کشیدن تابلوی نام خیابانی که بیش ازسه دهه یاد و خاطره امام راحل(ره) را برای صدها میلیون رهگذر و خودروی عبوری از کنار خود را زنده نگه داشته است، کمک زیادی به صلابت و اقتداراعتراضاتمان نمی کند؛ به ویژه آنکه اگر بخواهیم نام نورانی و باعظمت پیامبرگرامی اسلام را برای یک خیابان کوچک فرعی انتخاب کنیم؛ درحالیکه بلندترین بزرگراه ها و پل های جهان هم برای نام باعظمت و باشکوه و مقدس "حضرت محمد(ص)" بسیار کوچک و ناچیزند.
