بازدید 37893
۲۶
چرا فرانسه در مذاکرات هسته‌ای افراطی‌تر از آمریکاست؟
در حالی که عده‌ای مواضع نیروهای تندرو در کنگره آمریکا یا ایران را مانع اصلی رسیدن به توافق جامع هسته‌ای می‌دانند، گزارش‌ها حاکی از این است که فرانسه با ادعای نگرانی از گسترش سلاح‌های هسته‌ای به وسیله ایران، مواضعی حتی افراطی‌تر از ایالات متحده اتخاذ کرده است. چرا فرانسه چنین موضعی در پیش گرفته است؟
ایران و ۵+۱ با ناکامی در رسیدن به توافق جامع هسته‌ای تا مهلت تعیین شده ۲۴ نوامبر، تصمیم گرفتند، یک مهلت نهایی جدید (اول جولای سال آینده) را برای رسیدن به توافق جامع هسته‌ای و نهایی کردن جزئیات آن در نظر بگیرند. به تازگی دو طرف در ژنو، مذاکرات را از سر گرفتند، ولی به سختی می‌توان چشم‌اندازی برای حصول فوری توافق در نظر گرفت.
در حالی که عده‌ای مواضع نیروهای تندرو در کنگره آمریکا و یا ایران را مانع اصلی رسیدن به توافق می‌دانند، گزارش‌ها حاکی از این است که فرانسه با ادعای نگرانی از گسترش سلاح‌های هسته‌ای از سوی ایران، مواضعی حتی افراطی‌تر از ایالات متحده اتخاذ کرده است. حال چرا فرانسه چنین موضعی در پیش گرفته است؟
به گزارش «تابناک»، یوسف بوت، فیزیکدان هسته‌ای و مشاور علمی ارشد شورای آمریکایی ـ انگلیسی اطلاعات امنیتی در لندن، در مقاله‌ای برای نشریه دیپلمات، این موضع فرانسه را ناشی از نگرانی‌های هسته‌ای نمی‌داند و معتقد است، دلیل آن را باید در طمع قدیمی فرانسه به قراردادهای دفاعی و هسته‌ای با کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس جستجو کرد.
نخست باید یادآور شد که اتفاقا فرانسه یک عضو جدید در پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای به نام ان‌پی‌تی است. فرانسه در حالی در سال ۱۹۹۲ یعنی ۲۴ سال بعد از گشایش این پیمان برای امضا توسط کشورها به آن پیوست که ایران از جمله کشورهای بنیانگذار این پیمان بوده است. پیش از این سال و حتی بعد از آن، فرانسویها کارنامه سیاهی در حوزه اشاعه هسته‌ای داشته‌اند و همین باعث میشود مواضع آنها در قبال ایران با تردید مواجه شود.
بنا بر این گزارش، در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، فرانسه به عراق و رژیم اسرائیل راکتور‌های هسته‌ای، نیروی انسانی و فن‌آوری هسته‌ای داد. هر دو رآکتور بدنام دیمونای اسرائیل و اوزیراک عراق، توسط فرانسه به آنها فروخته شد. فرانسه همچنین به عراق سوخت با غنای بالا داد تا در راکتور اوزیراک مورد استفاده قرار گیرد و در مقابل درخواست‌ها برای تغییر در این راکتور برای مصرف اورانیوم با غنای کمتر مقاومت کرد؛ علاوه بر این، هند و پاکستان نیز در مسیر برنامه هسته‌ای خود، کمک‌های پرارزشی از فرانسه دریافت کردند و این در شرایطی به وقوع پیوست که هر دو کشور به شدت مشکوک به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای بودند.
اواخر دهه ۱۹۷۰، کار‌تر، رئیس‌جمهور آمریکا بود که به شدت به فرانسه فشار آورد تا مانع صادرات یک مجتمع بازفراوری از فرانسه به پاکستان شود. فرانسه حتی با وجود آزمایش اولین بمب هندی‌ها در سال ۱۹۷۴ به کمک‌های هسته‌ای خود به هندوستان ادامه دادند.
حتی بعد از سال ۲۰۰۰ نیز، فرانسه به دنبال چند قرارداد هسته‌ای با کشورهایی مانند لیبی، اردن، الجزایر، مغرب، تونس و امارات متحده عربی رفت و قراردادهای هسته‌ای جدیدی با هند، چین، برزیل و آفریقای جنوبی امضا کرد. هرچند این قرارداد‌ها به خودی خود غیرقانونی نیستند و حتی ان‌پی‌تی از کشورهای هسته‌ای خواسته که به کشورهای غیرهسته‌ای در مسیر برنامه‌های هسته‌ای غیرنظامی آنها کمک کنند، این تلاش‌های فرانسه بدان معناست که فرانسه در سال‌های گذشته از گسترش فن‌آوری هسته‌ای در سطح جهان راضی بوده است.
دلیل اصلی پشت پرده گسترش استفاده از فن‌آوری هسته‌ای توسط فرانسویها، پول بوده و هست. شرکت بین‌المللی آروا، بزرگترین شرکت هسته‌ای جهان است و جالب اینکه ۸۷ درصد سهام آن متعلق به دولت فرانسه است. این شرکت در سال گذشته، حدود ۱۳ میلیارد دلار درآمد و حدود ۱.۳ میلیارد دلار سود داشته است.
از سوی دیگر، شرکت برق فرانسه (Electricite de France (EDF)) بزرگترین تولیدکننده برق در جهان بوده و ۸۵ درصد سهام آن نیز متعلق به دولت فرانسه است؛ حدود ۸۰ درصد برق تولیدی این شرکت، هسته‌ای است. درآمد و سود این شرکت نیز با شرکت آروا قابل مقایسه است. به زبان ساده، فرانسه به طور گسترده در برنامه هسته‌ای خود سرمایه‌گذاری کرده است و انتظار دارد با گسترش این برنامه در سطح جهانی، سود بسیاری کسب کند.
سال گذشته این دو شرکت دولتی فرانسه در جده عربستان، میزبان نمایندگان دویست شرکت و صنعت عربستان بودند. سفیر فرانسه در عربستان، دلیل این گردهمایی را به صراحت اعلام کرد؛ فرانسه اولین کشور در حوزه قراردادهای هسته‌ای بین دولتی بوده و برنامه‌های زیادی برای گسترش این کار در سطح جهانی دارد. فرانسویها از قراردادهای طولانی‌مدتی زیرساختی با سعودی‌ها، انتظار درآمد ۴۰ میلیارد یورویی دارند. فرانسه قراردادهای عظیم مشابهی نیز با قطر، دیگر رقیب ایران در منطقه بسته است.
بنابراین، مانع ایجاد کردن فرانسه در مسیر توافق هسته‌ای با ایران را باید از زاویه منافع عظیم قراردادهای این کشور با کشورهای عربی منطقه دید.
علاوه بر موضوع هسته‌ای، فرانسه قراردادهای جذابی نیز در بخش تسلیحات و خدمات نظامی با کشورهای عربی منطقه بسته است؛ برای مثال، فرانسویها سال گذشته، برای ساخت دو ماهواره جاسوسی، قرارداد یک میلیارد دلاری با امارات متحده عربی بستند. برای فرانسویها زمان بستن این قرارداد، بهتر از این نمی‌توانست باشد، زیرا قراردادهای نظامی فرانسه، سال پیش از آن، ۲۵ درصد کاهش یافته بود. این در حالی است که قراردادهای نظامی با این کشور‌هاست که صنایع نظامی فرانسه را زنده نگاه داشته است. تنها یک ماه بعد از قرارداد با اماراتی‌ها، فرانسویها قرارداد یک میلیارد یورویی با عربستان سعودی بستند تا چهار ناوشکن و دو کشتی سوخت‌رسان این کشور را اورهال کنند.
با در نظر گرفتن چنین قراردادهایی، اصلا تعجبی ندارد که فرانسویها بخواهند با ممانعت در مسیر توافق هسته‌ای با ایران، به مشتریان عرب خود لطفی کنند، ولی نکته طنزآمیز ماجرا تلاش فرانسویها برای کسب سود همزمان از فروش فن‌آوری هسته‌ای به عربستان سعودی و قطر است. فرانسویها همزمان با جلوگیری از توافق با ایران، به پیشبرد برنامه هسته‌ای سعودی‌ها کمک میکنند.
در حالی که عده‌ای مواضع نیروهای تندرو در کنگره آمریکا و یا ایران را مانع اصلی رسیدن به توافق می‌دانند، گزارش‌ها حاکی از این است که فرانسه با ادعای نگرانی از گسترش سلاح‌های هسته‌ای از سوی ایران، مواضعی حتی افراطی‌تر از ایالات متحده اتخاذ کرده است. حال چرا فرانسه چنین موضعی در پیش گرفته است؟
به گزارش «تابناک»، یوسف بوت، فیزیکدان هسته‌ای و مشاور علمی ارشد شورای آمریکایی ـ انگلیسی اطلاعات امنیتی در لندن، در مقاله‌ای برای نشریه دیپلمات، این موضع فرانسه را ناشی از نگرانی‌های هسته‌ای نمی‌داند و معتقد است، دلیل آن را باید در طمع قدیمی فرانسه به قراردادهای دفاعی و هسته‌ای با کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس جستجو کرد.
نخست باید یادآور شد که اتفاقا فرانسه یک عضو جدید در پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای به نام ان‌پی‌تی است. فرانسه در حالی در سال ۱۹۹۲ یعنی ۲۴ سال بعد از گشایش این پیمان برای امضا توسط کشورها به آن پیوست که ایران از جمله کشورهای بنیانگذار این پیمان بوده است. پیش از این سال و حتی بعد از آن، فرانسویها کارنامه سیاهی در حوزه اشاعه هسته‌ای داشته‌اند و همین باعث میشود مواضع آنها در قبال ایران با تردید مواجه شود.
بنا بر این گزارش، در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، فرانسه به عراق و رژیم اسرائیل راکتور‌های هسته‌ای، نیروی انسانی و فن‌آوری هسته‌ای داد. هر دو رآکتور بدنام دیمونای اسرائیل و اوزیراک عراق، توسط فرانسه به آنها فروخته شد. فرانسه همچنین به عراق سوخت با غنای بالا داد تا در راکتور اوزیراک مورد استفاده قرار گیرد و در مقابل درخواست‌ها برای تغییر در این راکتور برای مصرف اورانیوم با غنای کمتر مقاومت کرد؛ علاوه بر این، هند و پاکستان نیز در مسیر برنامه هسته‌ای خود، کمک‌های پرارزشی از فرانسه دریافت کردند و این در شرایطی به وقوع پیوست که هر دو کشور به شدت مشکوک به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای بودند.
اواخر دهه ۱۹۷۰، کار‌تر، رئیس‌جمهور آمریکا بود که به شدت به فرانسه فشار آورد تا مانع صادرات یک مجتمع بازفراوری از فرانسه به پاکستان شود. فرانسه حتی با وجود آزمایش اولین بمب هندی‌ها در سال ۱۹۷۴ به کمک‌های هسته‌ای خود به هندوستان ادامه دادند.
حتی بعد از سال ۲۰۰۰ نیز، فرانسه به دنبال چند قرارداد هسته‌ای با کشورهایی مانند لیبی، اردن، الجزایر، مغرب، تونس و امارات متحده عربی رفت و قراردادهای هسته‌ای جدیدی با هند، چین، برزیل و آفریقای جنوبی امضا کرد. هرچند این قرارداد‌ها به خودی خود غیرقانونی نیستند و حتی ان‌پی‌تی از کشورهای هسته‌ای خواسته که به کشورهای غیرهسته‌ای در مسیر برنامه‌های هسته‌ای غیرنظامی آنها کمک کنند، این تلاش‌های فرانسه بدان معناست که فرانسه در سال‌های گذشته از گسترش فن‌آوری هسته‌ای در سطح جهان راضی بوده است.
دلیل اصلی پشت پرده گسترش استفاده از فن‌آوری هسته‌ای توسط فرانسویها، پول بوده و هست. شرکت بین‌المللی آروا، بزرگترین شرکت هسته‌ای جهان است و جالب اینکه ۸۷ درصد سهام آن متعلق به دولت فرانسه است. این شرکت در سال گذشته، حدود ۱۳ میلیارد دلار درآمد و حدود ۱.۳ میلیارد دلار سود داشته است.
از سوی دیگر، شرکت برق فرانسه (Electricite de France (EDF)) بزرگترین تولیدکننده برق در جهان بوده و ۸۵ درصد سهام آن نیز متعلق به دولت فرانسه است؛ حدود ۸۰ درصد برق تولیدی این شرکت، هسته‌ای است. درآمد و سود این شرکت نیز با شرکت آروا قابل مقایسه است. به زبان ساده، فرانسه به طور گسترده در برنامه هسته‌ای خود سرمایه‌گذاری کرده است و انتظار دارد با گسترش این برنامه در سطح جهانی، سود بسیاری کسب کند.
سال گذشته این دو شرکت دولتی فرانسه در جده عربستان، میزبان نمایندگان دویست شرکت و صنعت عربستان بودند. سفیر فرانسه در عربستان، دلیل این گردهمایی را به صراحت اعلام کرد؛ فرانسه اولین کشور در حوزه قراردادهای هسته‌ای بین دولتی بوده و برنامه‌های زیادی برای گسترش این کار در سطح جهانی دارد. فرانسویها از قراردادهای طولانی‌مدتی زیرساختی با سعودی‌ها، انتظار درآمد ۴۰ میلیارد یورویی دارند. فرانسه قراردادهای عظیم مشابهی نیز با قطر، دیگر رقیب ایران در منطقه بسته است.
بنابراین، مانع ایجاد کردن فرانسه در مسیر توافق هسته‌ای با ایران را باید از زاویه منافع عظیم قراردادهای این کشور با کشورهای عربی منطقه دید.
علاوه بر موضوع هسته‌ای، فرانسه قراردادهای جذابی نیز در بخش تسلیحات و خدمات نظامی با کشورهای عربی منطقه بسته است؛ برای مثال، فرانسویها سال گذشته، برای ساخت دو ماهواره جاسوسی، قرارداد یک میلیارد دلاری با امارات متحده عربی بستند. برای فرانسویها زمان بستن این قرارداد، بهتر از این نمی‌توانست باشد، زیرا قراردادهای نظامی فرانسه، سال پیش از آن، ۲۵ درصد کاهش یافته بود. این در حالی است که قراردادهای نظامی با این کشور‌هاست که صنایع نظامی فرانسه را زنده نگاه داشته است. تنها یک ماه بعد از قرارداد با اماراتی‌ها، فرانسویها قرارداد یک میلیارد یورویی با عربستان سعودی بستند تا چهار ناوشکن و دو کشتی سوخت‌رسان این کشور را اورهال کنند.
با در نظر گرفتن چنین قراردادهایی، اصلا تعجبی ندارد که فرانسویها بخواهند با ممانعت در مسیر توافق هسته‌ای با ایران، به مشتریان عرب خود لطفی کنند، ولی نکته طنزآمیز ماجرا تلاش فرانسویها برای کسب سود همزمان از فروش فن‌آوری هسته‌ای به عربستان سعودی و قطر است. فرانسویها همزمان با جلوگیری از توافق با ایران، به پیشبرد برنامه هسته‌ای سعودی‌ها کمک میکنند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۴۵
انتشار یافته: ۲۶
خوب ایران که 1000 بار گفته هر کس میتوانه بیاد با ما شریک بشه و یا برای ما رآکتور بسازه دیگه چی میخواهن ؟! فرانسه و امريكا هر دواز اسرائيل خط مي گيرند . امريكا براي اينكه خودش را به اصلاح ،صلح طلب و مذاكره كننده معرفي كند پشت فرانسه مخفي شده و درخواستهاي خود و اسرائيل را از طريق فرانسه اعلام مي كند . ذهي خيال باطل . نام فابیوس را در ویکی بزنید تا رسوایی هایش را ببینید-در سال 62 خون آلوده به ایران داده که خود فرانسوی ها محکوم و اخراجش کردند فرانسه ، آمریکا ، انگلیس در هر موضوعی نوبتی نقش پلیس بد و خوب را بازی می کنند .ولی همه آنها از دزد سرگردنه هم بدتر هستند چونکه دزد ادعای اخلاق و انسانیت را ندارد که این پر روها طلبکار هم هستند.
خودشان غیر قانونی اسراییل,هند و پاکستان را به امکانات اتمی مسلح کرده اند حالا ادعای جلوگیری از سلاح اتمی دارند
ای کاش سردمداران عرب متوجه جایگاه خود بودند و این همه امکانات کشورهای اسلامی را به جیب کارتلهای غربی نمیریختند. سرنوشت معمر قذافی باید درس عبرتی برای سران سرسپرده عرب باشد. ممنون. پس فرانسوی ها تکنولوژی بالایی دارند که به این بی چاره های جهان سومی در مانده می فروشند. ما کی مثل فرانسه میشیم ؟ ايا هنوز برايتان جاى ترديد هست كه مذاكرات هسته ائى و غيره همه بهانه است ؟ از انان انتظاری جز این نیست ما بایددل خوش به مذاکرات نباشیو تا ف صت هست کشور را قوی کنیم دنیا مال قوی ها ست پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۸:۴۹ - ۱۳۹۳/۱۰/۰۵
مذاکرات هم برای ایجاد شرایط مساعدتر برای قوی شدن است . بهتره ما به جای روسها در قضیه هسته ای از فرانسه کمک بگیریم، هم اون منفعت کرده هم ما، تازه فرانسویها بهتر از روسها به تعهداتشان عمل میکنند سلامچرا از یهودی بودن لوران فابیوس حرفی نمی زنید ایشان یک یهودی صهیونیست است.
مرگ بر ال سعود ایران توافق هسته ای را را باید دوجانبه با کشورهای 5 + 1 کند این باعث تفرق در بین آنها میشود و کشورهای مثل فرانسه در حاشیه میمانند فقط میماند تحریم های سازمان ملل که در جهان فرانسه بعنوان منفور شناخته خواهد شد تابناک میدانم تو که چاپ نمیکنی حداقل بگوش مسولین برسان بااین اوصاف بادست خودمان بازاراتومبیل رادربست وحتی انحصاری دراختیار فرانسه گذاشته ایم ورفتار اینچنینی رابه روی مبارکمان نمی آوریم! داستان عداوتهای فرانسه منحصر به برنامه صلح آمیزهسته ای ایران نبوده وقبلا نیزدرموادمتعدد شاهدفرصت طلبیهای فرانسه بوده ایم ! نبایدفراموش کنیم دردوران جنگ تحمیلی بزرگترین تامین کننده سلاح برای رژیم صدام بعدازشوروی همین فرانسه بوده ۰جان بسیاری ازهموطنان مادرجنگ توسط هواپیماهای میراژ وموشکهای اگزوست ساخت فرانسه که به عراق بطورنسیه فروخته شده بودگرفته شده!!!! تقریبا در کشور هیچ صنعت فرانسوی تا بحال وارد کشور نشده که به درد بخور باشد این همه بدبختی مردم از ماشینهای فرانسوی گویای این موضوع است اگر با ژاپنیها روی ماشین کار کرده بودیم حداقل اینهمه سرگردانی مردم زا نداشتیم تقصیر ماست که اینقدر از آچارهاشون استفاده میکنیم.باید استفاده از آچار فرانسه و همچنین عطرهای فرانسوی را تحریم کنیم.
پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۰:۱۵ - ۱۳۹۳/۱۰/۰۵
بی سواد اون اسمش فرانسوی ولی ساخت انگلستانه از 1763 که فرانسه تو جنگ هفت ساله از انگلیس شکست خورد و بیشتر مستعمراتش رو از دست داد تا به امروز همیشه فرانسه از انگلیس عقب بود، بعدا هم که امریکا قدرت جهانی شد ولی باز هم انگلیس بود که از اتحاد با امریکا سود برد و باز هم فرانسه عقب موند. در کل فرانسه همیشه از این دو تا قدرت عقب بوده و هر کاری کرده و میکنه تا فاصله شو با این دو تا کشور کم کنه و پرستیژ ابرقدرتی بگیره. الان هم باز دوباره فرصتی پیش اومده که فرانسه با مخالف خونی ادای ابرقدرتی و مهم بودن در بیاره! ذر رقابت با برنامه هسته ای ایران دیگر کشورهای عربی مایل به داشتن تاسیسات هسته ای هستند پس فرانسه برای فروش هم صنایع نظامی وهم اتمی باید مدافع برنامه هسته ای ایران باشد نه مخالف پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۰:۱۷ - ۱۳۹۳/۱۰/۰۵
عقل کل کشورهای عربی سالی 200 میلیارد دلار خرید تسلیحات دارن و ایران خودش داره تسلیحات صادر می کنه
عقل کل آدم با رقیب خودش معامله می کنه
فرانسه در ساخت نیروگاه اتمی حرف اول را در جهان می زند، حتی امروزه آمریکا، ژاپن، آلمان و انگلیس هم به خاطر ایمنی و بعد از ماجرای چرنوبیل وفوکوشیما، ساخت نیروگاهای اتمی خود را به فرانسه می دهند. روسها هم ساخت ناوهای اتمی خود را به فرانسه داده اند که به خاطر ماجرای اوکراین فرانسه تحویل نداد. مرگ بر شرق و غرب منافع ملیش رو در نظر میگیره شاید بهتر باشد ایران نیز همان سیاستی را در پیش بگیرد که خود غربی ها سالهاست دارند به آن عمل میکنند ؛ یعنی در بر اساس مقتضیات زمان و منافع ملی گاهی با فرانسه همکاری کند و گاهی با آمریکا و گاهی با دیگر قدرت های جهانی , بهتر است از اختلاف و طمع آنها به نفع منافع ملی کشورمان استفاده کنیم در سیاست نه دوست دائمی وجود دارد و نه دشمن دائمی بلکه دوستی و دشمنی بر اساس منافع ملی تعریف میشود. فرانسه نمك نشناس درخصوص انرژي هسته اش به ايران مديون است ايران دررژيم سابق كمكهاي فراواني را به فرانسه كردحال اين مزدمردم ايران است دركل بايدگفت كه فرانسه دراين مذاكرات سهم بيشتري ميخواد فرانسه اصولا در نظام کنونی بین الملل پادویی بیش نیست و احتمالا اگر آمریکا و بقیه کشورها توافق نمایند نمی تواند به صورت تابلویی خارج از چارچوب عمل کند....