انتصابی که برای برخی از «نان شب» هم واجب تر شده است!
فشار‌ها برای به دست آوردن این مسند، هر روز گسترده‌تر می‌شود و برخی چنان در این باره از اصلاح‌طلبان با آب و تاب سخن میگویند که گویی همه مشکلات کشور به این انتصاب وابسته شده است.
این روز‌ها دولت مشکلاتش کم نیست؛ از سقوط قیمت نفت تا تلاطم نسبی در بازار ارز. از تورم و بیکاری تا چه کنم چه کنم در اجرای فازهای بعد هدفمندی؛ اما در کنار همه این مشکلات، برخی از جریان‌های سیاسی، همه هم و غم خود و مردم را متوجه یک انتصاب کرده‌اند؛ انتصاب معاون سیاسی وزیر کشور؛ گویا برای برخی، این انتصاب از نان شب هم واجب‌تر است.
به گزارش «تابناک»، دولت روحانی یا به تعبیر بهتر، وزارت کشور روحانی، در ماه‌های اول با سید محمد کاظم میر ولد، معاونت سیاسی‌اش را اداره کرد. میرولد شخصیتی بود که تجربیات مشترکی با رحمانی فضلی داشت. او هم به مانند رحمانی فضلی، ریاست دیوان محاسبات کشور را در کارنامه داشت و هم به مانند او نماینده دور چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بود. هم بدین جهت مانند رحمانی فضلی، با شخص رئیس جمهور احتمالا آشنایی کاملی داشت؛ چه اینکه در همان دوران روحانی، همواره نائب رئیس ثابت مجلسی بود که ریاست آن بر عهده حجت‌الاسلام ناطق نوری بود.
آشنایی و تجربیات مشترک رحمانی فضلی و میر ولد در کنار آشنایی احتمالی روحانی با میرولد، راه معاون سیاسی شدن میر ولد را هموار کرد تا مردی که بیشتر در سکون و بدون حاشیه کار می‌کرد، این پست مهم را در وزارت کشور دولت روحانی بر عهده بگیرد.
میر ولد که سابقا از سوی مجلس پنجم ریاست دیوان محاسبات را بر عهده گرفته بود، از سوی مجلس ششم هم ـ که در اختیار اصلاح طلبان بود ـ همین مسئولیت را ادامه داد و اتفاقا اصلاح طلبان هم از ریاست وی بر دیوان محاسبات حمایت کردند تا وی هشت سال ریاست دیوان محاسبات را بر عهده داشته باشد؛ چهار سال در دوره مجلسی با اکثریت جناح راست و چهار سال در دوره مجلسی با اکثریت جناح چپ یا همین اصولگرایان کنونی.
میر ولد با روی کار آمدن مجلس هفتم، که پس از رد صلاحیت اصلاح طلبان، به قدرت رسیده بود، جای خود را به محمد رضا رحیمی داد؛ شخصیتی که بعد‌ها معاون پارلمانی و پس از آن معاون اول رئیس جمهور احمدی‌نژاد شد.
وی پس از ریاست دیوان محاسبات از کارهای سیاسی فاصله گرفت و در سکوت و بدون حاشیه، کارهای اقتصادی خود را در مجمع فولاد و بانک پاسارگاد ادامه داد، تا زمانی که رحمانی فضلی برای معاونت سیاسی وزارت کشور سراغ او رفت.
همراهی رحمانی فضلی و میر ولد، رئیس سابق و اسبق دیوان محاسبات، چندان طولانی نشد و وقتی اختلافاتی بین این دو بروز کرد، میر ولد با این استناد که از همان ابتدا هم بنا داشته تا پایان انتخاب استانداران و فرمانداران در خدمت وزیر کشور باشد، از ادامه همکاری با رحمانی فضلی انصراف داد و بعد‌ها هم بیماری، دیگر بهانه‌ای بود که مسئولان وزارت کشور در توجیه پایان همکاری این دو رئیس سابق و اسبق دیوان محاسبات کشور، اعلام کردند.
اما از رفتن میر ولد از معاونت سیاسی وزارت کشور، پست او دست نخورده و بدون معاون مانده است؛ معاونتی که یکی از مهم‌ترین معاونت‌های وزارت کشور است، به ویژه اینکه فعالیت فعالانه احزاب و تشکل‌ها و همچنین برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، بناست با مدیریت این معاونت که مدیریت شود.
از آن زمان تا کنون، وزارت کشور برای انتصاب این معاون، فشارهای زیادی را از سوی اصلاح‌طلبان تحمل می‌کند. اصلاح طلبان به هر طریقی می‌خواهند این معاونت مهم در اختیار یکی از وابستگان به این جریان قرار گیرد. آنان معتقدند این معاونت باید در اختیار آنان باشد تا آنان بتوانند برای برای مقاصد خود از این معاونت بهره برداری کنند.
با وجود این تا کنون، رحمانی فضلی، وزیر کشور، در مقابل این فشار‌ها ایستادگی کرده است. وی حتی در برهه‌ای اعلام کرد که نام چهار نفر را برای این پست حساس به هیأت دولت معرفی کرده است، ولی بعد‌ها دیگر خبری نشد و گمانه‌زنی‌ها حاکی از این بود که این چهار نفر نتوانسته‌اند مجوز لازم را برای نشستن در این مسند را به دست آورند.
به هر روی، فشار‌ها برای به دست آوردن این مسند، هر روز گسترده‌تر می‌شود و برخی چنان در این باره از اصلاح طلبان با آب و تاب سخن میگویند که گویی همه مشکلات کشور به این انتصاب وابسته شده است؛ پستی که بیش از هر پست دیگری در وزارت کشور، به شخصیتی متعادل، آگاه، روشن‌بین نیاز دارد؛ کسی که دل در گرو انقلاب اسلامی داشته باشد و در چهارچوب گفتمان انقلاب اسلامی، به تدبیر امر مهم سیاست داخلی کشور بپردازد.
به گزارش «تابناک»، دولت روحانی یا به تعبیر بهتر، وزارت کشور روحانی، در ماه‌های اول با سید محمد کاظم میر ولد، معاونت سیاسی‌اش را اداره کرد. میرولد شخصیتی بود که تجربیات مشترکی با رحمانی فضلی داشت. او هم به مانند رحمانی فضلی، ریاست دیوان محاسبات کشور را در کارنامه داشت و هم به مانند او نماینده دور چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بود. هم بدین جهت مانند رحمانی فضلی، با شخص رئیس جمهور احتمالا آشنایی کاملی داشت؛ چه اینکه در همان دوران روحانی، همواره نائب رئیس ثابت مجلسی بود که ریاست آن بر عهده حجت‌الاسلام ناطق نوری بود.
آشنایی و تجربیات مشترک رحمانی فضلی و میر ولد در کنار آشنایی احتمالی روحانی با میرولد، راه معاون سیاسی شدن میر ولد را هموار کرد تا مردی که بیشتر در سکون و بدون حاشیه کار می‌کرد، این پست مهم را در وزارت کشور دولت روحانی بر عهده بگیرد.
میر ولد که سابقا از سوی مجلس پنجم ریاست دیوان محاسبات را بر عهده گرفته بود، از سوی مجلس ششم هم ـ که در اختیار اصلاح طلبان بود ـ همین مسئولیت را ادامه داد و اتفاقا اصلاح طلبان هم از ریاست وی بر دیوان محاسبات حمایت کردند تا وی هشت سال ریاست دیوان محاسبات را بر عهده داشته باشد؛ چهار سال در دوره مجلسی با اکثریت جناح راست و چهار سال در دوره مجلسی با اکثریت جناح چپ یا همین اصولگرایان کنونی.
میر ولد با روی کار آمدن مجلس هفتم، که پس از رد صلاحیت اصلاح طلبان، به قدرت رسیده بود، جای خود را به محمد رضا رحیمی داد؛ شخصیتی که بعد‌ها معاون پارلمانی و پس از آن معاون اول رئیس جمهور احمدی‌نژاد شد.
وی پس از ریاست دیوان محاسبات از کارهای سیاسی فاصله گرفت و در سکوت و بدون حاشیه، کارهای اقتصادی خود را در مجمع فولاد و بانک پاسارگاد ادامه داد، تا زمانی که رحمانی فضلی برای معاونت سیاسی وزارت کشور سراغ او رفت.
همراهی رحمانی فضلی و میر ولد، رئیس سابق و اسبق دیوان محاسبات، چندان طولانی نشد و وقتی اختلافاتی بین این دو بروز کرد، میر ولد با این استناد که از همان ابتدا هم بنا داشته تا پایان انتخاب استانداران و فرمانداران در خدمت وزیر کشور باشد، از ادامه همکاری با رحمانی فضلی انصراف داد و بعد‌ها هم بیماری، دیگر بهانه‌ای بود که مسئولان وزارت کشور در توجیه پایان همکاری این دو رئیس سابق و اسبق دیوان محاسبات کشور، اعلام کردند.
اما از رفتن میر ولد از معاونت سیاسی وزارت کشور، پست او دست نخورده و بدون معاون مانده است؛ معاونتی که یکی از مهم‌ترین معاونت‌های وزارت کشور است، به ویژه اینکه فعالیت فعالانه احزاب و تشکل‌ها و همچنین برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، بناست با مدیریت این معاونت که مدیریت شود.
از آن زمان تا کنون، وزارت کشور برای انتصاب این معاون، فشارهای زیادی را از سوی اصلاح‌طلبان تحمل می‌کند. اصلاح طلبان به هر طریقی می‌خواهند این معاونت مهم در اختیار یکی از وابستگان به این جریان قرار گیرد. آنان معتقدند این معاونت باید در اختیار آنان باشد تا آنان بتوانند برای برای مقاصد خود از این معاونت بهره برداری کنند.
با وجود این تا کنون، رحمانی فضلی، وزیر کشور، در مقابل این فشار‌ها ایستادگی کرده است. وی حتی در برهه‌ای اعلام کرد که نام چهار نفر را برای این پست حساس به هیأت دولت معرفی کرده است، ولی بعد‌ها دیگر خبری نشد و گمانه‌زنی‌ها حاکی از این بود که این چهار نفر نتوانسته‌اند مجوز لازم را برای نشستن در این مسند را به دست آورند.
به هر روی، فشار‌ها برای به دست آوردن این مسند، هر روز گسترده‌تر می‌شود و برخی چنان در این باره از اصلاح طلبان با آب و تاب سخن میگویند که گویی همه مشکلات کشور به این انتصاب وابسته شده است؛ پستی که بیش از هر پست دیگری در وزارت کشور، به شخصیتی متعادل، آگاه، روشن‌بین نیاز دارد؛ کسی که دل در گرو انقلاب اسلامی داشته باشد و در چهارچوب گفتمان انقلاب اسلامی، به تدبیر امر مهم سیاست داخلی کشور بپردازد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۰۵
انتشار یافته: ۲۵
اینها همه اش از اثرات دوران اصلاحاته. خدا ما را از شر اصلاح طلب ها و اصول گرا ها نجات بده . در مملکتی که مردم قصد حرکت راست و مستقیم را دارند ، عده ای علاقه مند هستند مردم را به چپ و راست منحرف کنند .
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۶:۳۷ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
باید دست راست و چپ همه را قطع کرد تا دیگه راست و چپ معنایی نداشته باشه. دوست
| | ۱۶:۴۲ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
اصولگرایی، یعنی التزام به ولایت فقیه، نه چپ یا راست. شکم خودشان و بچه هاشون سیرهماشین خارجی و امن سوار میشن
خونه های خوب زندگی می کنن
شما بگو تابناک چرا براشون مهم نباشه؟؟
دولت های اصلاح طلب ضعیف ترین ذولت های تازیخ بودند امیدوارم این دولت از گذشته درس بگیرد پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۰۳ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
لابد دولت دکتر محمود قوی بود آیا؟ یاسر
| | ۱۶:۰۴ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
و دولت مهرورزان قوی ترین دولت ناریخ!...؟ احزاب فقط سنگ خودشونو به سینه میزنن .به امید همسویی و همگرایی بیشتر احزاب و مردم با ولایت فقیه چقدر اشتباه نگارشی داشت. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۵۴ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
هر وقت معلم دیکته و نگارش خواستیم، صدات میکنیم ! جالب اینه که تنها دولت اصول گرای به قول اصغر آقا در طول تاریخ فقط دولت آقای احمدی نژاد بوده ولابد خیلی هم قوی بوده!!! پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۵۳ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
اونکه دولت نبود.اون هیأت بود !!
اگر عقل حاکم باشد همه مشکلات حل می شود چه اصولگرا باشد چه اصلاح طلب پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۵۳ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
گشتم نبود، نگرد که نیست. پست معاونت سیاسی وزیر کشور باید دست تفکری باشه که دولت رو به دست گرفته چون از مردم رای گرفته. چطور در دولت گذشته به این فکر نبودند که این پست رو دست یه شخصیت متعادل بدن؟! خدایی خیلی ظلمه که بگیم دولت آقای خاتمی ضعیف بوده به نظرمن بهترین مدیریت تو مسائل اقتصادی و روابط خارجی و داشتن دیسیپلین و نظم و ثبات یکی از نمونه هابی موفق و ممتاز دوران بعد از انقلاب بود ه و ................ پاسخ ها
علیمراد
| | ۱۷:۲۷ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۷
قابل توجه علی اقا تامرد سخن نگفته باشد عیب وهنرش نهفته باشد بعضی مواقع مثلا مثل همین جا ا نباید اظهارنظر کرد جون بعد مشخص میشه که از اقتصاد چیزی می دانیم نه ازمسایل اجتماعی حق اصلاح طلبان ارامش حق مردمه .. امنیت هم نتیجه اون . اصلاح طلبان بهتره از طلب کار بودن دست بکشند .... معنای اعتدال با فشاری که هم اکنون برای به دست اوردن مسئولیت وارد می کنند تضاد دارد ... والعاقبه للمتقین اساسا توی مملکت ما سال‌هاست که خیلی چیزها از نان شب واجب‌تر شده! یک ظیف خاصی در انتخابات پیروز شده همه جای دنیا هم چنین است هرکس پیر.ز شود مهره ها را می چیند دیگر جای بحث و جدل ندارد من خودم اگر توصیه آقای خاتمی نبود هرگز حاضر نبودم انگشت سبابه دست راستم را به جوهر آغشته کنم زمان احمدی نژاد که از بالا تا پایین مملکت رو قبضهرکرده بود و در آخر هم فله ای دارو دسته ی خودش رو یا بورسیه کرد یا استخدام این منتقدین و دلسوزا کجا بودن؟سرشون به بخور بخور گرم بود وقت دلسوزی واسه ملت و مملکت رو نداشتن؟ خداییش، آدم نفهم که نفهمیده چی به سرش اومده در ۸سال ویرانی بزرگتر از جنگ تحمیلی و همنوا با دشمنان همان ۸سال، فحاشی می‌کنه! چطور روش میشه نظر بده؟فهم و شعور داره آیا؟ یا خودش جزو باند بوده؟
نحوه نگارش آدم و یاد کیهان میندازه !!!