بازدید 2716
فردای روشن پارلمان
جواد هروی
انتخاب روزی با عنوان «روز مجلس» و با هدف گرامیداشت نهاد قانونگذاری که در کشور ما از یکصد سال پیش به وجود آمده است نکتهای حائز اهمیت است. چه، هر نظامی برای بقا و پیشرفت به نهادی برای قانونگذاری نیازمند است تا بتواند با بیقانونی و فقدان انتظام اجتماعی به عنوان آسیبهای در کمین نظام اجتماعی مقابله کند.
بر همین اساس نظارت بر روند انجام امور، تبیین راهکاری برای برون رفت از مشکلات و حرکت به سمت نظاممند شدن و انتظام اجتماعی اهداف روشنی هستند که از نهاد قانونگذاری در هر نظام و کشوری توقع میرود. اینچنین است که جوامع فاقد قانون مدون، جوامعی عقب مانده و فاقد توسعه به شمار میروند و بالعکس، جامعههایی که توانستهاند خود را به نظام قانونگذاری و قانونمندی کارآمد مجهز کنند در مسیر سعادت و عزت به شمار میروند.
از یکصد سال گذشته با تأسیس مجالس شورای ملی و پس از انقلاب با ادامه یافتن مسیر قانونگذاری در قامت مجلس شورای اسلامی، رهیافتهای قانونی در کشور ما نیز از شکل ایده آل به شکل عملی تبدیل شد.
در مسیر صد ساله پدید آمدن مجلس به عنوان نهاد قانونگذاری در ایران ضمن رشد قانونگرایی، شاهد کمرنگ شدن و تضعیف جایگاه دیکتاتوری و استبداد در کشور بودهایم. همچنان که امروزه نیز تلقی ای که از وجود نهاد قانونگذاری در جهان میشود به منزله افت نظام استبدادی و دیکتاتوری است و به همین خاطر هرجایی که نظام قانونی و مجلس پدیدار میشود به منزله بایکوت شدن و تضعیف جایگاه فردگرایانه یا دیدگاه دیکتاتور مآبانه است.
مجلس شورای اسلامی در نظام ما از جایگاه وزینی برخوردار است. تا آنجا که به فرموده حضرت امام خمینی(ره) از آن تحت عنوان نهادی که در رأس همه امور قرار میگیرد نام بردند و این جایگاه کمی نیست.
اینکه در یک جامعه قوه‌ای به عنوان نهاد قانونگذار و ناظر در رأس همه قوا قرار میگیرد، اهمیت آن را از نگاه رهبران آن می‌رساند.
ما هم در گذشته با چنین نگاهی وارد بحث شده‌ایم و در ادامه مسیر با رشد قانونگرایی و رشد نخبگان در سطوح مختلف آموزش عالی به سمت قانونگرایی و تبعیت از قانون هر چه بیشتر حرکت می‌کنیم. به این جهت جامعه ایرانی به موازات رشد علمی و توسعه فکری در مسیر حرکت قانونمندانه و قانونگرایانه حرکت می‌کند. به همین دلیل جایگاه مجلس در کشور ما هر چه به پیش می‌رویم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
برخلاف اینکه برخی مخالفان اعتقاد دارند که جایگاه مجلس نسبت به سال‌های گذشته در حال ضعف است اما در جامعه‌ای که رشد فکری آن به گونه بایسته‌ای در حال افزایش است انتظاری جز رشد و اقتدار نظام قانونی در کشور نمی‌توان داشت. مجلس نهاد و سمبل اشتیاق و حضور مردم در جامعه است و از همین منظر رو به آینده‌ای روشن‌تر حرکت می‌کند.
بر همین اساس نظارت بر روند انجام امور، تبیین راهکاری برای برون رفت از مشکلات و حرکت به سمت نظاممند شدن و انتظام اجتماعی اهداف روشنی هستند که از نهاد قانونگذاری در هر نظام و کشوری توقع میرود. اینچنین است که جوامع فاقد قانون مدون، جوامعی عقب مانده و فاقد توسعه به شمار میروند و بالعکس، جامعههایی که توانستهاند خود را به نظام قانونگذاری و قانونمندی کارآمد مجهز کنند در مسیر سعادت و عزت به شمار میروند.
از یکصد سال گذشته با تأسیس مجالس شورای ملی و پس از انقلاب با ادامه یافتن مسیر قانونگذاری در قامت مجلس شورای اسلامی، رهیافتهای قانونی در کشور ما نیز از شکل ایده آل به شکل عملی تبدیل شد.
در مسیر صد ساله پدید آمدن مجلس به عنوان نهاد قانونگذاری در ایران ضمن رشد قانونگرایی، شاهد کمرنگ شدن و تضعیف جایگاه دیکتاتوری و استبداد در کشور بودهایم. همچنان که امروزه نیز تلقی ای که از وجود نهاد قانونگذاری در جهان میشود به منزله افت نظام استبدادی و دیکتاتوری است و به همین خاطر هرجایی که نظام قانونی و مجلس پدیدار میشود به منزله بایکوت شدن و تضعیف جایگاه فردگرایانه یا دیدگاه دیکتاتور مآبانه است.
مجلس شورای اسلامی در نظام ما از جایگاه وزینی برخوردار است. تا آنجا که به فرموده حضرت امام خمینی(ره) از آن تحت عنوان نهادی که در رأس همه امور قرار میگیرد نام بردند و این جایگاه کمی نیست.
اینکه در یک جامعه قوه‌ای به عنوان نهاد قانونگذار و ناظر در رأس همه قوا قرار میگیرد، اهمیت آن را از نگاه رهبران آن می‌رساند.
ما هم در گذشته با چنین نگاهی وارد بحث شده‌ایم و در ادامه مسیر با رشد قانونگرایی و رشد نخبگان در سطوح مختلف آموزش عالی به سمت قانونگرایی و تبعیت از قانون هر چه بیشتر حرکت می‌کنیم. به این جهت جامعه ایرانی به موازات رشد علمی و توسعه فکری در مسیر حرکت قانونمندانه و قانونگرایانه حرکت می‌کند. به همین دلیل جایگاه مجلس در کشور ما هر چه به پیش می‌رویم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
برخلاف اینکه برخی مخالفان اعتقاد دارند که جایگاه مجلس نسبت به سال‌های گذشته در حال ضعف است اما در جامعه‌ای که رشد فکری آن به گونه بایسته‌ای در حال افزایش است انتظاری جز رشد و اقتدار نظام قانونی در کشور نمی‌توان داشت. مجلس نهاد و سمبل اشتیاق و حضور مردم در جامعه است و از همین منظر رو به آینده‌ای روشن‌تر حرکت می‌کند.
