قایقرانی به مدال المپیک می‌رسد اگر...
ایران پتانسیل بالایی در قایقرانی دارد و در صورت برنامه‌ریزی می‌تواند به مدال المپیک نیز برسد.
مدیر سابق تیم‌های ملی قایقرانی ایران با اشاره به نیازهای این رشته برای رسیدن به مدال المپیک گفت: ایران پتانسیل بالایی در قایقرانی دارد و در صورت برنامه‌ریزی می‌تواند به مدال المپیک نیز برسد.
به گزارش ایسنا، قایقرانی به عنوان یک رشته پرمدال با اینکه دو سال سخت را با تعلیق پشت‌سر گذاشت و قبل از بازی‌های آسیایی اینچئون فراز و نشیب زیادی داشت اما در این بازی‌ها خوب کار کرد و مدال‌های متعددی بدست آورد. از نظر کیفی نسبت به دوره گذشته افت داشت اما این افت ضربه مستقیمی بود از روزهای سختی که قایقران‌ها گذراندند. با این حال پاروزنان ایران نشان دادند این رشته پر مدال در ایران پتانسیل زیادی دارد و در صورت حمایت می‌تواند به ضلع دیگر رشته‌های مدال‌آور در المپیک تبدیل شود.
خبرنگار ایسنا برای ارزیابی وضعیت این رشته و بررسی نیازهای قایقران‌ها برای رسیدن به مدال المپیک با محسن میلاد، رییس سابق کمیته آب‌های آرام به گفت و گو پرداخت و نگاه او به این رشته را جویا شد.
رییس سابق کمیته آب‌های آرام فدراسیون قایقرانی درباره وضعیت کنونی این رشته بیان کرد: به نظر من نتایج اینچئون خودش نشان داد که وضعیت قایقرانی چطور است. ما از نظر کمی رشد داشتیم و تعداد مدال بیشتری کسب کردیم اما از نظر کیفی افت داشتیم. در بازی‌های آسیایی مدال طلا اهمیت دارد چرا که می‌دانیم مدال طلا جایگاه کاروان ها را تغییر می‌دهد. وزارت و کمیته هم به دنبال مدال طلا بودند و بر اساس آن ورزشکاران را انتخاب کردند تا در این بازی ها شرکت کنند. به نظر من بازی‌های آسیایی جایی بود که ما نخستین ضربه را در قایقرانی از مدیریت‌های قبلی خوردیم. یعنی اتفاق‌هایی که در قایقرانی افتاده بود در اینچئون خودش را نشان داد و به ما ضربه زد. با این شرایط اگر بدون برنامه ریزی و تدارکات مناسب کار نکنیم در انتخابی المپیک ریو به مشکل خواهیم خورد.
میلاد با بیان این مطلب که وضعیت جوانان و پشتوانه‌های قایقرانی مناسب نیست ادامه داد: هم‌اکنون ما در بخش جوانان مشکل داریم و پشتوانه‌ای مناسب نساخته‌ایم. همیشه در آسیا به واسطه مدال جوانان بود که قهرمان می‌شدیم اما حالا این وضعیت نیست چرا که توجهی به این بخش نشده است. به نظر می‌رسد که دور از انتظار باشد تا در این مدت محدود هم بتوانیم جوانان را آماده کنیم.
مدیر سابق تیم‌های ملی قایقرانی در پاسخ به این سوال که وزارت ورزش و کمیته چقدر در توسعه ورزش‌های مدال آور تاثیر دارند؟ تصریح کرد: وزارت و کمیته از ما دعوت کردند و نظرهایمان را خواستند. ما هم نقطه نظرات را گفته‌ایم. به نظر من نمی‌توان توقع بیش از اندازه ظرفیت داشته باشیم. باید بدانیم که اردوهای داخلی و مربیان ملی همین اندازه هستند و دیگر سطح ما را بالاتر نمی‌برند. اگر می‌خواهیم رشد کنیم باید به همه جوانب توجه داشته باشیم. باید ورزشکاران ما در فصل زمستان کمپی مناسب داشته باشند، زیر نظر مربیان خوب کار کنند و با برنامه‌ها و شاخصه‌های جدید ادامه دهند. به نظر من قایقران‌های ایران باید پوست بیندازند تا رشد کنند.
او افزود: وقتی قزاقستانی که در بازی‌های آسیایی قبلی مدالی در این رشته نداشت، حالا در اینچئون 5 مدال طلا کسب می‌کند یعنی به بهترین شکل ممکن کار کرده است. آنها با اینکه فضای تمرینی مناسبی در کشور خود دارند چندین ماه در لهستان بودند و با ورزشکاران این کشور پارو زدند. همین برنامه‌ریزی بود که هیچ مدال را به 5 طلا تبدیل کرد و فاصله زیادی بین دو کاروان ایجاد کرد. من حتی برنامه‌های لازم را به فدراسیون داده‌ام که با هم همسو هستیم و حالا چقدر وزارت ورزش و کمیته المپیک بخواهند از این رشته حمایت کنند بستگی به خودشان دارد.
میلاد در پاسخ به این سوال که نقش مربیان خارجی چقدر است؟ بیان کرد: اصل گشمده قایقرانی ایران عدم حضور مربیان درجه یک در کشور است. خیلی از مربیان درجه یک علاقه ندارند که در ایران کار کنند چرا که می‌خواهند با ورزشکاران درجه یک جهان باشند اما ما می‌توانیم با برگزاری کمپ‌ها و اردوهای خارجی به طور مقطعی از آنها نیز استفاده کنیم. می‌توانیم از مربیان خوب دعوت کنیم تا چند ماه ورزشکاران ما را زیر نظر داشته باشند. مذاکرات هم داشته‌ایم و جواب هم گرفته ایم. به نظر من وزارت ورزش و کمیته اگر می‌خواهند در قایقرانی مدال بیشتری داشته باشند باید در همین مسیر گام بردارند. یعنی راه رسیدن به موفقیت این است.
رییس سابق کمیته آب‌های آرام با اشاره به تغییرات فدراسیون جهانی به ایسنا گفت: هم اکنون ما باید برای رقابت‌های انتخابی المپیک آماده شویم و این در حالی است که در قوانین جدید فدراسیون جهانی یک سهمیه از رقابت‌های جهانی کم شده است. این رقابت را فشرده تر و دشوارتر می‌کند که باید آمادگی بچه‌های ما بیشتر شود. در این بخش توجه بیشتری باید به بانوان داشته باشیم که کارشان خیلی سخت‌تر شده است. اگر شرایط را مهیا نکنیم رشدی در تعداد سهمیه‌ها نخواهیم داشت.
او در پاسخ به این سوال که قایقرانی چطور می‌تواند به مدال المپیک برسد؟ تصریح کرد: زمانی که در فدراسیون بودیم طبق یک برنامه 20 ساله کار می‌کردیم که در آن کسب مدال در المپیک 2020 در نظر گرفته شده بود. تمام جوانب را در نظر داشتیم و گام به گام پیش می‌رفتیم. از قهرمانی در آسیا،کسب مدال در بازی‌های آسیایی، کسب مدال در رده‌های پایه جهانی، حضور در فینال‌های کاپ‌جهانی، رسیدن به فینال رقابت‌های جهانی، رسیدن به مدال جهانی و در نهایت مدال المپیک گام‌هایی بود که در نظر گرفته بودیم و اندک اندک به آنها رسیده بودیم. زمانی که کارمان را آغاز کرده بودیم مدال آسیایی نداشتیم اما طبق برنامه به آنچه خواستیم رسیدیم.
میلاد ادامه داد: ادامه دادن آن برنامه یعنی مدال در المپیک 2020 اما در آن زمان همه چیز متوقف شد و برنامه‌ها نیز از بین رفت. استعدادیابی‌ها ناقص ماند و آسیب‌های جدی به این رشته خورد. حالا اگر کمیته المپیک و وزارت ورزش نظر خاصی بر این رشته پرمدال داشته باشند قایقرانی به برنامه بلند مدت نیاز دارد باید به آن توجه شد. هزینه‌ها بسیار بالا است و کسب مدال در المپیک به سادگی به دست نمی‌آید. قایقرانی پتانسیل اضافه شدن به رشته‌های مدال‌آور در المپیک را دارد.
رییس سابق کمیته آب‌های آرام در پاسخ به این سوال که فدراسیون در جذب اسپانسر چقدر موفق بوده؟ بیان کرد: تاکنون که اسپانسری جذب نشده است. جذب اسپانسر کار ساده‌ای نیست و باید رایزنی‌های گسترده‌ای انجام شود که یک برند اسپانسری فدراسیون را قبول کند. به هر حال فدراسیون باید بداند که با بودجه وزارت ورزش و کمیته نمی‌تواند برای کسب موفقیت در المپیک برنامه ریزی داشته باشد.
او در پاسخ به این سوال که چرا دعوت فدراسیون برای همکاری را قبول نکرده است؟ تصریح کرد: من برای مدیریت تیم‌های ملی و ریاست کمیته دعوت به کار شدم و با آقای امینی صحبت کردم. به توافق رسیدیم و قرار بود حکم من زده شود اما آقای امینی این کار را نکرد. او تصمیم گرفته بود پس از اینکه حکم آقای مهدوی‌نیا به عنوان کارشناس خبره زده شد من را به عنوان جایگزین انتخاب کند اما من گفتم که هیچ وقت دوست نداشته‌ام جای کسی را بگیرم و جایگزین باشم. اگر جایگاهی دارم که باید حکمم زده شود نه اینکه غیرحرفه‌ای کار شود. آقای امینی حرفه‌ای کار نکرد و من هم دیگر علاقه‌ای به همکاری نداشتم.
به گزارش ایسنا، قایقرانی به عنوان یک رشته پرمدال با اینکه دو سال سخت را با تعلیق پشت‌سر گذاشت و قبل از بازی‌های آسیایی اینچئون فراز و نشیب زیادی داشت اما در این بازی‌ها خوب کار کرد و مدال‌های متعددی بدست آورد. از نظر کیفی نسبت به دوره گذشته افت داشت اما این افت ضربه مستقیمی بود از روزهای سختی که قایقران‌ها گذراندند. با این حال پاروزنان ایران نشان دادند این رشته پر مدال در ایران پتانسیل زیادی دارد و در صورت حمایت می‌تواند به ضلع دیگر رشته‌های مدال‌آور در المپیک تبدیل شود.
خبرنگار ایسنا برای ارزیابی وضعیت این رشته و بررسی نیازهای قایقران‌ها برای رسیدن به مدال المپیک با محسن میلاد، رییس سابق کمیته آب‌های آرام به گفت و گو پرداخت و نگاه او به این رشته را جویا شد.
رییس سابق کمیته آب‌های آرام فدراسیون قایقرانی درباره وضعیت کنونی این رشته بیان کرد: به نظر من نتایج اینچئون خودش نشان داد که وضعیت قایقرانی چطور است. ما از نظر کمی رشد داشتیم و تعداد مدال بیشتری کسب کردیم اما از نظر کیفی افت داشتیم. در بازی‌های آسیایی مدال طلا اهمیت دارد چرا که می‌دانیم مدال طلا جایگاه کاروان ها را تغییر می‌دهد. وزارت و کمیته هم به دنبال مدال طلا بودند و بر اساس آن ورزشکاران را انتخاب کردند تا در این بازی ها شرکت کنند. به نظر من بازی‌های آسیایی جایی بود که ما نخستین ضربه را در قایقرانی از مدیریت‌های قبلی خوردیم. یعنی اتفاق‌هایی که در قایقرانی افتاده بود در اینچئون خودش را نشان داد و به ما ضربه زد. با این شرایط اگر بدون برنامه ریزی و تدارکات مناسب کار نکنیم در انتخابی المپیک ریو به مشکل خواهیم خورد.
میلاد با بیان این مطلب که وضعیت جوانان و پشتوانه‌های قایقرانی مناسب نیست ادامه داد: هم‌اکنون ما در بخش جوانان مشکل داریم و پشتوانه‌ای مناسب نساخته‌ایم. همیشه در آسیا به واسطه مدال جوانان بود که قهرمان می‌شدیم اما حالا این وضعیت نیست چرا که توجهی به این بخش نشده است. به نظر می‌رسد که دور از انتظار باشد تا در این مدت محدود هم بتوانیم جوانان را آماده کنیم.
مدیر سابق تیم‌های ملی قایقرانی در پاسخ به این سوال که وزارت ورزش و کمیته چقدر در توسعه ورزش‌های مدال آور تاثیر دارند؟ تصریح کرد: وزارت و کمیته از ما دعوت کردند و نظرهایمان را خواستند. ما هم نقطه نظرات را گفته‌ایم. به نظر من نمی‌توان توقع بیش از اندازه ظرفیت داشته باشیم. باید بدانیم که اردوهای داخلی و مربیان ملی همین اندازه هستند و دیگر سطح ما را بالاتر نمی‌برند. اگر می‌خواهیم رشد کنیم باید به همه جوانب توجه داشته باشیم. باید ورزشکاران ما در فصل زمستان کمپی مناسب داشته باشند، زیر نظر مربیان خوب کار کنند و با برنامه‌ها و شاخصه‌های جدید ادامه دهند. به نظر من قایقران‌های ایران باید پوست بیندازند تا رشد کنند.
او افزود: وقتی قزاقستانی که در بازی‌های آسیایی قبلی مدالی در این رشته نداشت، حالا در اینچئون 5 مدال طلا کسب می‌کند یعنی به بهترین شکل ممکن کار کرده است. آنها با اینکه فضای تمرینی مناسبی در کشور خود دارند چندین ماه در لهستان بودند و با ورزشکاران این کشور پارو زدند. همین برنامه‌ریزی بود که هیچ مدال را به 5 طلا تبدیل کرد و فاصله زیادی بین دو کاروان ایجاد کرد. من حتی برنامه‌های لازم را به فدراسیون داده‌ام که با هم همسو هستیم و حالا چقدر وزارت ورزش و کمیته المپیک بخواهند از این رشته حمایت کنند بستگی به خودشان دارد.
میلاد در پاسخ به این سوال که نقش مربیان خارجی چقدر است؟ بیان کرد: اصل گشمده قایقرانی ایران عدم حضور مربیان درجه یک در کشور است. خیلی از مربیان درجه یک علاقه ندارند که در ایران کار کنند چرا که می‌خواهند با ورزشکاران درجه یک جهان باشند اما ما می‌توانیم با برگزاری کمپ‌ها و اردوهای خارجی به طور مقطعی از آنها نیز استفاده کنیم. می‌توانیم از مربیان خوب دعوت کنیم تا چند ماه ورزشکاران ما را زیر نظر داشته باشند. مذاکرات هم داشته‌ایم و جواب هم گرفته ایم. به نظر من وزارت ورزش و کمیته اگر می‌خواهند در قایقرانی مدال بیشتری داشته باشند باید در همین مسیر گام بردارند. یعنی راه رسیدن به موفقیت این است.
رییس سابق کمیته آب‌های آرام با اشاره به تغییرات فدراسیون جهانی به ایسنا گفت: هم اکنون ما باید برای رقابت‌های انتخابی المپیک آماده شویم و این در حالی است که در قوانین جدید فدراسیون جهانی یک سهمیه از رقابت‌های جهانی کم شده است. این رقابت را فشرده تر و دشوارتر می‌کند که باید آمادگی بچه‌های ما بیشتر شود. در این بخش توجه بیشتری باید به بانوان داشته باشیم که کارشان خیلی سخت‌تر شده است. اگر شرایط را مهیا نکنیم رشدی در تعداد سهمیه‌ها نخواهیم داشت.
او در پاسخ به این سوال که قایقرانی چطور می‌تواند به مدال المپیک برسد؟ تصریح کرد: زمانی که در فدراسیون بودیم طبق یک برنامه 20 ساله کار می‌کردیم که در آن کسب مدال در المپیک 2020 در نظر گرفته شده بود. تمام جوانب را در نظر داشتیم و گام به گام پیش می‌رفتیم. از قهرمانی در آسیا،کسب مدال در بازی‌های آسیایی، کسب مدال در رده‌های پایه جهانی، حضور در فینال‌های کاپ‌جهانی، رسیدن به فینال رقابت‌های جهانی، رسیدن به مدال جهانی و در نهایت مدال المپیک گام‌هایی بود که در نظر گرفته بودیم و اندک اندک به آنها رسیده بودیم. زمانی که کارمان را آغاز کرده بودیم مدال آسیایی نداشتیم اما طبق برنامه به آنچه خواستیم رسیدیم.
میلاد ادامه داد: ادامه دادن آن برنامه یعنی مدال در المپیک 2020 اما در آن زمان همه چیز متوقف شد و برنامه‌ها نیز از بین رفت. استعدادیابی‌ها ناقص ماند و آسیب‌های جدی به این رشته خورد. حالا اگر کمیته المپیک و وزارت ورزش نظر خاصی بر این رشته پرمدال داشته باشند قایقرانی به برنامه بلند مدت نیاز دارد باید به آن توجه شد. هزینه‌ها بسیار بالا است و کسب مدال در المپیک به سادگی به دست نمی‌آید. قایقرانی پتانسیل اضافه شدن به رشته‌های مدال‌آور در المپیک را دارد.
رییس سابق کمیته آب‌های آرام در پاسخ به این سوال که فدراسیون در جذب اسپانسر چقدر موفق بوده؟ بیان کرد: تاکنون که اسپانسری جذب نشده است. جذب اسپانسر کار ساده‌ای نیست و باید رایزنی‌های گسترده‌ای انجام شود که یک برند اسپانسری فدراسیون را قبول کند. به هر حال فدراسیون باید بداند که با بودجه وزارت ورزش و کمیته نمی‌تواند برای کسب موفقیت در المپیک برنامه ریزی داشته باشد.
او در پاسخ به این سوال که چرا دعوت فدراسیون برای همکاری را قبول نکرده است؟ تصریح کرد: من برای مدیریت تیم‌های ملی و ریاست کمیته دعوت به کار شدم و با آقای امینی صحبت کردم. به توافق رسیدیم و قرار بود حکم من زده شود اما آقای امینی این کار را نکرد. او تصمیم گرفته بود پس از اینکه حکم آقای مهدوی‌نیا به عنوان کارشناس خبره زده شد من را به عنوان جایگزین انتخاب کند اما من گفتم که هیچ وقت دوست نداشته‌ام جای کسی را بگیرم و جایگزین باشم. اگر جایگاهی دارم که باید حکمم زده شود نه اینکه غیرحرفه‌ای کار شود. آقای امینی حرفه‌ای کار نکرد و من هم دیگر علاقه‌ای به همکاری نداشتم.
