در ماجرای پر پیچ و خم کارتهای پایان خدمت جعلی یک اظهار نظر هم تأملبرانگیز بود. مهدی تاج، رئیس سازمان لیگ ایران اعلام کرده، این ۲۸ بازیکن جاعل به دلیل ضرری که به تیمهایشان زدهاند، باید مبلغ قراردادهایشان را پس بدهند. این در حالی است که این بازیکنان متخلف، اکنون در حال انتخاب تیم جدیدشان هستند و بیشک به فکر قراردادی جدید. با این حساب فکر کردن به اینکه آنها پول قراردادهای قبلی را به تیمهای سابقشان بازگرداندند کمی عجیب است؛ آن هم کسانی که برای قرارداد یکی دو سالهشان حاضر شدهاند کارتهای پایان خدمتشان را جعل کنند.
به گزارش «تابناک»، هرچند نزدیک به یک هفته است لیست ۲۷ نفرهای که فردایش یکی دیگر به آن اضافه شد، از فوتبالیستهای جاعل و متخلفی که با لطایفالحیل از رفتن به خدمت سربازی سر باز زدهاند، میگذرد، هنوز خبری مبنی بر برخورد قانونی با این بازیکنان مخابره نشده است، حال آنکه صحبتهایی از یک لیست ۸۰ نفره دیگر هم وجود دارد که شاید به زودی با موج بزرگ خبریاش، نام این ۲۷ تن را زیر سایه ببرد؛ اما همچنان از نوع برخوردها مشخص است کسی امیدی به برخورد جدی و قانونی با این افراد ندارد، زیرا بیشتر از اینکه سخنی از برخورد با این افراد به میان بیاید، همه جا سخن از تیمهای جدید این ستاره در جریان است.
پس از اعلام ابطال کارت ۲۷ بازیکن و البته اعلام در دستور کار قرار گرفتن کارت ۸۰ بازیکن دیگر، امروز مردم از خود میپرسند، آیا فرستادن بازیکنان به فلان تیم برای فوتبال بازی کردن حکم درستی است؟ آیا برای مردم معمولی جعل سند زندان و اضافه خدمت و زندان و سربازی سخت به همراه ندارد؟
هرچه زمان میگذرد و از دور به مسأله کارتهای پایان خدمت جعلی نگاه میکنیم، به پرسشهای بیپایان فراوانی میرسیم. اینکه چگونه این حجم بزرگ از افراد به کارتهای پایان خدمت جعلی دسترسی داشتهاند و اینکه سازمانهای و نهادهای بزرگ و عریض و طویلی که در جریان صدور یک کارت پایان خدمت دخیلاند تا چه میزان در برابر این رسوایی بزرگ پاسخگو هستند؟! اندیشیدن به ابعاد این ماجرا هر لحظه هیولای بزرگی از دستهای پشت پرده را جلو چشم ما میآورد.
موضوع دیگر آنکه چرا با این افراد شناسایی شده برخورد نمیشود؟ آیا آزاد بودن و حضور دوباره آنها در میادین فوتبال سزا و جزا جرمی است که انجام دادهاند؟ آیا اگر مردم عادی کارت جعل میکردند، به زندان نمیرفتند؟ آیا برخورد نکردن قاطع با این افراد ضمن خدشهدار کردن اعتبار نهادها و سازمانهای مرتبط موجب نمیشود قبح این کار در نظر مردم شکسته شود و در آینده شاهد تکرار آن باشیم؟
تیمهای نظامی؟ این هم داستان عجیب دیگری است. چرا تیمهای نظامی باید پناه این افراد متخلف باشد؟ و اینکه اصلا چه کسی تعیین میکند کدام تیمها نظامی است؟ برای نمونه، ملوان انزلی که این روزها صحبت از حضور ماهینی و عشوری میشود، از کی و کجا نظامی شده است؟ این تیم که مالکی غیر نظامی دارد و دیگر ارتباطی با نیرو دیریایی ندارد.
اکنون در حالی که مسئولان خطای آشکار این فوتبالیستها را نمیبینند، رئیس سازمان لیگ از پس دادن پول قراردادها از سوی این بازیکنان سخن میگوید. این آقایان جاعل متخلف، قراردادهای بزرگتر و بهتری با تیمهایشان نبندد و کیسه بیتالمال را بیشتر از این خالی نکنند، باید کلاهمان را بالا بیندازیم؛ پس دادنش پیشکش.