چرا صحبت از مسخره کردن مجلس باب شده است؟
مصاحبه همزمان و مفصل هشت نماینده مجلس با خبرگزاری مجلس با نام «همسویی برنامه‌های صداوسیما با رسانه‌های بیگانه برای تضعیف نظام» آخرین پرده از اعتراض نمایندگان مجلس به آن چیزی است که آن را مسخره کردن مجلس می‌دانند؛ آیا در این روند، تنها رسانه‌ها مقصرند؟
آقایان پیرمؤذن، هروی، جعفرزاده ایمن‌آبادی، ندیمی، نعمتی، حقیقت‌پور، سبحانی‌نیا و سید شریف حسینی هشت نماینده مجلس هستند که نه تنها از نظر جناحی و سیاسی به یکدیگر نزدیکند، بلکه در اعتراض همزمان به صدا و سیما و ادعایی شبیه به اینکه صدا و سیما برخوردی همراه با تمسخر با مجلس داشته، شریک هستند؛ این اعتراض البته نخستین اشاره به مسخره کردن مجلس نیست.
به گزارش «تابناک»، پیش از این، دکتر علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی نیز از رسانه‌ها خواسته بود تا نگاهشان به مجلس «تمسخرآمیز» نباشد.
آقای لاریجانی شنبه هجدهم مرداد در سخنرانی خود به مناسبت «روز خبرنگار» از مجلس شورای اسلامی به عنوان «پایگاه مهم جمهوریت» نام برد و به همه هشدار داد «اگر نهاد جمهوریت در کشور خسران ببیند، همه خسارت می‌بینند». رئیس مجلس به طور خاص از سه موضوع «ساپورت، وازکتومی و اشتباه املایی در نگارش یک طرح (درج عبارت ام‌پی‌تی به جای عبارت ان‌پی‌تی)» در حکم موضوعاتی نام برد که طرح آن در مجلس شورای اسلامی، به «تمسخر» مجلس منجر شد.
سخنان هشت نماینده‌ای که امروز بی‌سابقه همزمان انتقادات خود را متوجه صدا و سیما کرده‌اند و البته جهت‌گیری انتقاد خود را متوجه شخص رئیس سازمان نموده‌اند، شاید از زاویه مهم مورد اشاره رئیس مجلس نباشد، ولی نکته مهم آن این است، هرچند نمایندگان مجلس در دوره چهار ساله نمایندگی خود، تقریبا از هر نظارتی معافند، به مرور تعداد بیشتری از آن‌ها مدعی هستند و یا دست کم احساس می‌کنند که برخی رسانه‌ها در حال مسخره کردن آن‌ها هستند.
هرچند نمی‌توان با قطعیت مطمئن بود آن چیزی را که نمایندگان مجلس «مسخره کردن» می‌نامند، واقعا مسخره کردن است یا طنز یا عیب جویی یا تخریب یا هر چیز دیگری، آمارهای مجالس گذشته نشان می‌دهد به طور کلی رضایت از نمایندگان مجلس در سطح پایینی است.
شرایط سیاسی ایران در همه سال‌های گذشته متغیر بوده و مسائل مختلفی در جابجایی در ترکیب مجلس موثر بوده است که شهادت شمار بسیاری از نمایندگان یک دوره، رد صلاحیت نمایندگان در یک دوره در انتخابات دوره بعد و مسائلی مانند آن تنها بخشی از این دلایل است، ولی به هر حال، تعداد نمایندگانی که توانسته‌اند در مجلس بعد بمانند، همواره کمتر از ۴۰ درصد بوده است و اکنون کمی بیش از یک سال مانده به انتخابات مجلس، برخی به آسانی از تغییر ۹۰ درصدی ترکیب مجلس سخن می‌گویند که البته با واقعیت فاصله خواهد داشت.
وقتی که نزدیک به ۷۰ درصد مجلس هشتم در مجلس نهم از بهارستان بیرون رفتند، مماشات در برابر مشکلات دولت قبل، ارتباط نامناسب نماینده با مردم حوزه انتخابیه و پاسخگو نبودن به خواسته‌های آن‌ها، دلیل تغییر وسیع در ترکیب مجلس دانسته شد.
واقعیت این است که عملکرد مجلس نهم و هشتم تفاوت چندانی ندارد و در حالی که راه جدیدی برای نظارت مردم و یا هر نهادی دیگر بر کیفیت عملکرد نمایندگان مجلس وجود ندارد، کار نمایندگان روز به روز بیشتر زیر ذره‌بین افکار عمومی می‌رود.
اکنون طرح‌های مورد نظر نمایندگان پیش از اینکه در صحن بررسی شود، از سوی افکار عمومی بررسی می‌شود. فهرست نمایندگانی که در هر جلسه مجلس تأخیر یا غیبت می‌کنند، به آگاهی مردم می‌رسد و مردم روز به روز از محتوای نطق نمایندگان مجلس بیشتر مطلع می‌شوند.
نکته اصلی همین است؛ کیفیت و شیوه عمل مجلس نغییر چندانی نکرده است، انتظارات مردم از مجلس بیشتر شده است، راهی برای نظارت و اعمال نظر مردم در قبال نمایندگان طی دوره چهار ساله نمایندگی وجود ندارد و رسانه‌های مکتوب و مجازی روز به روز فرصت‌های بیشتری برای پرداختن به عملکرد مجلس فراهم خواهند کرد.
در پایان باید گفت، تا هنگامی که این شرایط تغییر نکند، احتمالا روز به روز شمار بیشتری از نمایندگان مجلس همین احساسی را خواهند داشت که اکنون این هشت نماینده مجلس بر زبان آورده‌اند.
به گزارش «تابناک»، پیش از این، دکتر علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی نیز از رسانه‌ها خواسته بود تا نگاهشان به مجلس «تمسخرآمیز» نباشد.
آقای لاریجانی شنبه هجدهم مرداد در سخنرانی خود به مناسبت «روز خبرنگار» از مجلس شورای اسلامی به عنوان «پایگاه مهم جمهوریت» نام برد و به همه هشدار داد «اگر نهاد جمهوریت در کشور خسران ببیند، همه خسارت می‌بینند». رئیس مجلس به طور خاص از سه موضوع «ساپورت، وازکتومی و اشتباه املایی در نگارش یک طرح (درج عبارت ام‌پی‌تی به جای عبارت ان‌پی‌تی)» در حکم موضوعاتی نام برد که طرح آن در مجلس شورای اسلامی، به «تمسخر» مجلس منجر شد.
سخنان هشت نماینده‌ای که امروز بی‌سابقه همزمان انتقادات خود را متوجه صدا و سیما کرده‌اند و البته جهت‌گیری انتقاد خود را متوجه شخص رئیس سازمان نموده‌اند، شاید از زاویه مهم مورد اشاره رئیس مجلس نباشد، ولی نکته مهم آن این است، هرچند نمایندگان مجلس در دوره چهار ساله نمایندگی خود، تقریبا از هر نظارتی معافند، به مرور تعداد بیشتری از آن‌ها مدعی هستند و یا دست کم احساس می‌کنند که برخی رسانه‌ها در حال مسخره کردن آن‌ها هستند.
هرچند نمی‌توان با قطعیت مطمئن بود آن چیزی را که نمایندگان مجلس «مسخره کردن» می‌نامند، واقعا مسخره کردن است یا طنز یا عیب جویی یا تخریب یا هر چیز دیگری، آمارهای مجالس گذشته نشان می‌دهد به طور کلی رضایت از نمایندگان مجلس در سطح پایینی است.
شرایط سیاسی ایران در همه سال‌های گذشته متغیر بوده و مسائل مختلفی در جابجایی در ترکیب مجلس موثر بوده است که شهادت شمار بسیاری از نمایندگان یک دوره، رد صلاحیت نمایندگان در یک دوره در انتخابات دوره بعد و مسائلی مانند آن تنها بخشی از این دلایل است، ولی به هر حال، تعداد نمایندگانی که توانسته‌اند در مجلس بعد بمانند، همواره کمتر از ۴۰ درصد بوده است و اکنون کمی بیش از یک سال مانده به انتخابات مجلس، برخی به آسانی از تغییر ۹۰ درصدی ترکیب مجلس سخن می‌گویند که البته با واقعیت فاصله خواهد داشت.
وقتی که نزدیک به ۷۰ درصد مجلس هشتم در مجلس نهم از بهارستان بیرون رفتند، مماشات در برابر مشکلات دولت قبل، ارتباط نامناسب نماینده با مردم حوزه انتخابیه و پاسخگو نبودن به خواسته‌های آن‌ها، دلیل تغییر وسیع در ترکیب مجلس دانسته شد.
واقعیت این است که عملکرد مجلس نهم و هشتم تفاوت چندانی ندارد و در حالی که راه جدیدی برای نظارت مردم و یا هر نهادی دیگر بر کیفیت عملکرد نمایندگان مجلس وجود ندارد، کار نمایندگان روز به روز بیشتر زیر ذره‌بین افکار عمومی می‌رود.
اکنون طرح‌های مورد نظر نمایندگان پیش از اینکه در صحن بررسی شود، از سوی افکار عمومی بررسی می‌شود. فهرست نمایندگانی که در هر جلسه مجلس تأخیر یا غیبت می‌کنند، به آگاهی مردم می‌رسد و مردم روز به روز از محتوای نطق نمایندگان مجلس بیشتر مطلع می‌شوند.
نکته اصلی همین است؛ کیفیت و شیوه عمل مجلس نغییر چندانی نکرده است، انتظارات مردم از مجلس بیشتر شده است، راهی برای نظارت و اعمال نظر مردم در قبال نمایندگان طی دوره چهار ساله نمایندگی وجود ندارد و رسانه‌های مکتوب و مجازی روز به روز فرصت‌های بیشتری برای پرداختن به عملکرد مجلس فراهم خواهند کرد.
در پایان باید گفت، تا هنگامی که این شرایط تغییر نکند، احتمالا روز به روز شمار بیشتری از نمایندگان مجلس همین احساسی را خواهند داشت که اکنون این هشت نماینده مجلس بر زبان آورده‌اند.
