از مصطفی چمران تا مهدی چمران
بعضی اسامی برای مردم از تقدس خاصی برخوردار است؛ این حس خوب مخصوصاً برای کسانی که از جان برای مردم مایه گذاشته اند و در راستای منافع اسلام و ایران و خط رهبری گام برداشته اند، با احترام خاصی هم همراه می شود؛ «چمران» یکی از این نامهاست. خاطرات باورنکردنی از این مرد را همه شنیده اند؛ تعریف بلندبالای حضرت امام و رهبرانقلاب نیز حجت را برای تعظیم به این مرد برای همه تمام کرده است؛ ویژگی اصلی مصطفی چمران حرکت در خط اسلام و انقلاب و به ویژه فرامین حضرت امام و انجام وظیفه به احسن وجه در تمام رده های مسوولیتی خود تا شهادت بوده است
«دشت شقایق» یکی از خاطراتی که از مصطفا چمران نقل می کنند؛ در یکی از شبهای عملیات مصطفا چمران با تیم همراه به یک دشت پر از گلهای شقایق برخورد میکنند و چمران دستور دور زدن دشت برای لگد نکردن گلهای شقایق را صادر می کند؛ رزمندگان اعتراض می کنند که این دشت فردا توسط گلوله های عراقی زیر و رو خواهد شد اما چمران زیر بار نمی رود؛ بعد از عملیات وقتی این خاطره خدمت امام نقل می شود امام می فرماید ارادات ما به چمران بیشتر شد!
در این دوران «چمران»، نام خانوادگی «مهدی چمران» نیز هست؛ کسی که با توجه به نسبت برادری با مصطفا و تخصصی که داشته است اکنون بر مسند «رییس شورای شهر کلانشهر تهران» تکیه زده است.
«مهدی چمران» وابسته به جریانی است که سرلوحه فعالیتهای خود را حرکت در راستای اسلام، انقلاب و دستورات رهبری می داند، اما چه می شود که برخی اوقات عمل به دستورات رهبری و البته قانون در حد حرف باقی می ماند و افراد به لطایف الحیل و توجیهات فراوان، عمل به نص صریح دستوراتی را لحاظ نمی کنند که در حرف و ظاهر خود را مطیع محض آن می دانند.
از این نمونه ها و حرفهای بر زمین مانده و حتی 180 درجه برعکس عمل شده در میان نهادها و مسوولان بسیار می توان مشاهده کرد.
به این سخنان رهبری در خصوص بوستان ولایت نگاه کنید:
« تهران یک شهر متراکمى است. بیش از اینها بایستى اینجا باز شود و این شهر فضاى تنفسى پیدا کند. مراقب باشید جاهائى که در مناطق گوناگون شهر در اختیارتان هست، اینها در خدمت فضاى سبز قرار بگیرد.»
این حرف کاملاً حجت را بر تمام مسوولان و نهادهای شهری اعم از شورای عالی شهرسازی و معماری، شهرداری و اعضای شورای شهر تهران تمام کرده است، اما چرا براحتی فضاهای شهری که می تواند به فضای سبز تبدیل شود و به بیان رهبر انقلاب فضای تنفس ایجاد کند، در جای جای این شهر رفته رفته به برج و تراکم تبدیل می شود؟
زمینهای بزرگی که براحتی می تواند درختکاری شود و فضای تفریحی استانداردی را برای مردم تهران بوجود آورد، با انواع و اقسام توجیهات افرادی که تمام آبرو و اعتبار و حتی رای خود را بواسطه برچسب انقلابی و در خط رهبری بودن دارند تغییر کاربری داده می شوند!
به این سخنان نگاه کنید:
« من اصلا نمی دانم چه کسی اسم این پروژه را بوستان مادر گذاشته، می گویند کار گوگل بوده است! پهنه این بوستان در طرح تفصیلی R و S است. در سال 72 چند صد درخت در این ملک قطع شده و قرار بوده تبدیل به پارک و دریاچه شود و در آن قایق بیندازند، اما سرمایه گذار منصرف شده و این کار انجام نشده است.
چمران اضافه کرد: شهرداری مدعی است ما بر اساس طرح تفصیلی کار کرده ایم، معترضان ساخت و ساز در این زمین نیز می گویند این زمین در طرح جامع در پهنه G بوده و شهرداری نمی توانسته تغییر پهنه بدهد. این اختلاف بین شورای عالی شهرسازی و شهرداری وجود دارد که پرونده آن به دادگاه رفته است.»
نمایی از نام گذاری بوستان مادر توسط گوگل قبل از ساخت و ساز
این حرفها به این معناست که رییس شواری شهر تهران نمیخواهد خود را وارد اختلاف نظر در مورد 7 هکتار از زمین های بکر پایتخت کند.
یا سخنان وی را در مورد بوستان ولایت نگاه کنید:
« بوستان ولایت متعلق به ناجا، ارتش و سازمان هواپیمایی کشوری بوده که ناجا هنوز سهم خود را از این پارک واگذار نکرده است. هواپیماها نیز قابلیت جابجایی ندارد! ما در شورا حتی بودجه تعیین کردیم که سهم ناجا خریداری شود، اما شهرداری و نیروی انتظامی به توافق نرسیدند و سهم یک سومی ناجا از پارک همان طور باقی مانده است. بنابراین اجازه ساخت و ساز در این پارک را نداریم! در نتیجه نباید بگوییم شهرداری این سهم را به فروش رسانده یا انتقال داده، بلکه وضعیت سابق همچنان در آنجا حاکم است. البته سازمان هواپیمایی کشوری هم با اینکه سهم خود را فروخته، اما هنوز نسبت به این واگذاری اعتراض دارد.
رئیس شورای شهر تهران درباره طرح موضعی بوستان ولایت، گفت: اینکه در این پارک چه اتفاقی بیفتد و چه چیزی ساخته شود، هنوز معلوم نیست و طرحی برای آن تهیه نشده، بلکه مشاور در حال کار و مطالعه است. اما چیزی که مسلم است، اینکه کاربری غالب این بوستان، فضای سبز خواهد بود. البته خدمات نیز در آن مورد نیاز است، زیرا ساختن جنگلی که هیچ چیزی در آن نباشد، مشکلات امنیتی ایجاد می کند. بنابراین کاربری بوستان ولایت باید طبق طرح تفصیلی باشد.»
تصویر هوایی بوستان ولایت بعد از 3.5 سال از دستورات رهبری
سه سال و نیم از دستور رهبری در اینخصوص می گذرد و طرحی اسکان 50 هزار نفر در بوستان ولایت در سایت شهرداری قرار گرفته است و هنوز شرکت مشاور در حال مطالعه است و هنوز آقای چمران به دنبال توجیهات گوناگون در این مورد است؛ در حالیکه 300 هکتار از اراضی مرغوب تهران بلاتکلیف است تا بدون سروصدا تبدیل به کاربری های مختلف شود که بحث امنیتی ایجاد نکند! پارک چیتگر، سرخه حصار، لویزان و ... و تمام پارکها و جنگلها در تمام نقاط دنیا مگر چگونه اداره می شوند که مشکل امنیتی چندانی ندارند اما پارک ولایت اگر درختکاری شود مشکل امنیتی پیدا می کند؟
منبع: مسیرآنلاین
«دشت شقایق» یکی از خاطراتی که از مصطفا چمران نقل می کنند؛ در یکی از شبهای عملیات مصطفا چمران با تیم همراه به یک دشت پر از گلهای شقایق برخورد میکنند و چمران دستور دور زدن دشت برای لگد نکردن گلهای شقایق را صادر می کند؛ رزمندگان اعتراض می کنند که این دشت فردا توسط گلوله های عراقی زیر و رو خواهد شد اما چمران زیر بار نمی رود؛ بعد از عملیات وقتی این خاطره خدمت امام نقل می شود امام می فرماید ارادات ما به چمران بیشتر شد!
در این دوران «چمران»، نام خانوادگی «مهدی چمران» نیز هست؛ کسی که با توجه به نسبت برادری با مصطفا و تخصصی که داشته است اکنون بر مسند «رییس شورای شهر کلانشهر تهران» تکیه زده است.
«مهدی چمران» وابسته به جریانی است که سرلوحه فعالیتهای خود را حرکت در راستای اسلام، انقلاب و دستورات رهبری می داند، اما چه می شود که برخی اوقات عمل به دستورات رهبری و البته قانون در حد حرف باقی می ماند و افراد به لطایف الحیل و توجیهات فراوان، عمل به نص صریح دستوراتی را لحاظ نمی کنند که در حرف و ظاهر خود را مطیع محض آن می دانند.
از این نمونه ها و حرفهای بر زمین مانده و حتی 180 درجه برعکس عمل شده در میان نهادها و مسوولان بسیار می توان مشاهده کرد.
به این سخنان رهبری در خصوص بوستان ولایت نگاه کنید:
« تهران یک شهر متراکمى است. بیش از اینها بایستى اینجا باز شود و این شهر فضاى تنفسى پیدا کند. مراقب باشید جاهائى که در مناطق گوناگون شهر در اختیارتان هست، اینها در خدمت فضاى سبز قرار بگیرد.»
این حرف کاملاً حجت را بر تمام مسوولان و نهادهای شهری اعم از شورای عالی شهرسازی و معماری، شهرداری و اعضای شورای شهر تهران تمام کرده است، اما چرا براحتی فضاهای شهری که می تواند به فضای سبز تبدیل شود و به بیان رهبر انقلاب فضای تنفس ایجاد کند، در جای جای این شهر رفته رفته به برج و تراکم تبدیل می شود؟
زمینهای بزرگی که براحتی می تواند درختکاری شود و فضای تفریحی استانداردی را برای مردم تهران بوجود آورد، با انواع و اقسام توجیهات افرادی که تمام آبرو و اعتبار و حتی رای خود را بواسطه برچسب انقلابی و در خط رهبری بودن دارند تغییر کاربری داده می شوند!
به این سخنان نگاه کنید:
« من اصلا نمی دانم چه کسی اسم این پروژه را بوستان مادر گذاشته، می گویند کار گوگل بوده است! پهنه این بوستان در طرح تفصیلی R و S است. در سال 72 چند صد درخت در این ملک قطع شده و قرار بوده تبدیل به پارک و دریاچه شود و در آن قایق بیندازند، اما سرمایه گذار منصرف شده و این کار انجام نشده است.
چمران اضافه کرد: شهرداری مدعی است ما بر اساس طرح تفصیلی کار کرده ایم، معترضان ساخت و ساز در این زمین نیز می گویند این زمین در طرح جامع در پهنه G بوده و شهرداری نمی توانسته تغییر پهنه بدهد. این اختلاف بین شورای عالی شهرسازی و شهرداری وجود دارد که پرونده آن به دادگاه رفته است.»
نمایی از نام گذاری بوستان مادر توسط گوگل قبل از ساخت و ساز
این حرفها به این معناست که رییس شواری شهر تهران نمیخواهد خود را وارد اختلاف نظر در مورد 7 هکتار از زمین های بکر پایتخت کند.
یا سخنان وی را در مورد بوستان ولایت نگاه کنید:
« بوستان ولایت متعلق به ناجا، ارتش و سازمان هواپیمایی کشوری بوده که ناجا هنوز سهم خود را از این پارک واگذار نکرده است. هواپیماها نیز قابلیت جابجایی ندارد! ما در شورا حتی بودجه تعیین کردیم که سهم ناجا خریداری شود، اما شهرداری و نیروی انتظامی به توافق نرسیدند و سهم یک سومی ناجا از پارک همان طور باقی مانده است. بنابراین اجازه ساخت و ساز در این پارک را نداریم! در نتیجه نباید بگوییم شهرداری این سهم را به فروش رسانده یا انتقال داده، بلکه وضعیت سابق همچنان در آنجا حاکم است. البته سازمان هواپیمایی کشوری هم با اینکه سهم خود را فروخته، اما هنوز نسبت به این واگذاری اعتراض دارد.
رئیس شورای شهر تهران درباره طرح موضعی بوستان ولایت، گفت: اینکه در این پارک چه اتفاقی بیفتد و چه چیزی ساخته شود، هنوز معلوم نیست و طرحی برای آن تهیه نشده، بلکه مشاور در حال کار و مطالعه است. اما چیزی که مسلم است، اینکه کاربری غالب این بوستان، فضای سبز خواهد بود. البته خدمات نیز در آن مورد نیاز است، زیرا ساختن جنگلی که هیچ چیزی در آن نباشد، مشکلات امنیتی ایجاد می کند. بنابراین کاربری بوستان ولایت باید طبق طرح تفصیلی باشد.»
تصویر هوایی بوستان ولایت بعد از 3.5 سال از دستورات رهبری
سه سال و نیم از دستور رهبری در اینخصوص می گذرد و طرحی اسکان 50 هزار نفر در بوستان ولایت در سایت شهرداری قرار گرفته است و هنوز شرکت مشاور در حال مطالعه است و هنوز آقای چمران به دنبال توجیهات گوناگون در این مورد است؛ در حالیکه 300 هکتار از اراضی مرغوب تهران بلاتکلیف است تا بدون سروصدا تبدیل به کاربری های مختلف شود که بحث امنیتی ایجاد نکند! پارک چیتگر، سرخه حصار، لویزان و ... و تمام پارکها و جنگلها در تمام نقاط دنیا مگر چگونه اداره می شوند که مشکل امنیتی چندانی ندارند اما پارک ولایت اگر درختکاری شود مشکل امنیتی پیدا می کند؟
منبع: مسیرآنلاین
