نگاه شما: به بهانه سخنان حاتمی کیا
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» می‌تواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
مهدی ابراهیم نیا در مطلب ارسالی برای «نگاه شما» نوشت:
این متن نه توسط یک منتقد بلکه توسط کسی نوشته می شود که به صورت حرفه ای پیگیر سینمای ایران والبته از علاقه مندان ابراهیم حاتمی کیا بوده است از زمانه که بیش از یک نصف روز در صف آژانس شیشه ای در سینما صحرا ماندیم تا پیگیری تمامی فیلمها ی شما ،
عمو ابراهیم من از زمانی که پای رفتن به سینما داشتم هر ساله منتظر فیلمهای شما بودم آژانس شما را بارها دیدم آن زمان که زبان علاقه مندان سینما دیالوگهای فیلم هامون بودم من با دیالوگها حاج کاظم صحبت می کردم .
با روبان قرمز زندگی کردم کرخه تا راین وبرج مینو نوستالژی من است ارتفاع پست وبه نام پدر را بارها دیده ام و دوست می دارم ولی مطلبی که باعث شد دست به نوشتن بردارم مصاحبه دیشب آقای گبرلو با شما بود.گذشته از حضور منفعل وبسیار ضعیف گبرلو که مشخص نبود مجری بود یا شنوده وحتی قدرت عوض کردن موضوع مصاحبه را نداشت وجنابعالی موضوه را به هر طرف که می خواست هدایت می نمود ولی موضوع من صحبتهای شما بود و من رو یاد دیالوگی در فیلم آژانس انداخت زمانی که تعدادی افراد با موتور سنگین برای حمایت از حاج کاظم امده بودند وحاج کاظم گفت دود وصدای این موتورها مرا اذیت می کند .چه شده که پس از این همه سال ادبیات شما با این افراد که مورد نقد شما در فیلم بوده اند یکی شده است.
ابراهیم حاتمی کیا در این چند سال شما خیلی غریبه شده اید خواهش میکنم به روند فعالیت خود از سال 86 به بعد نگاهی بیندازید فیلم دعوت را می سازید سریال حلقه سبز با موضوع اهدای عضو را می سازید! فیلم گزارش یک جشن را با نگاه موافق به فضای جامعه ونقد مسئولین می سازید ودر فیلم زندگی خصوصی آقا وخانم میم بازی میکنید .شما حدود 10 سال به طور کامل از فضای دفاع مقدس جداشدید وباعث دلخوری بسیاری از دوستداران خود شدید که به گفته خودتان بسیاری از فرزندان شهید با نامه نگاری با شما از این موضوع گله کرده اند وگفته اند عمو ابراهیم شما را چه می شود.
پس از 10 سال امسال ابراهیم حاتمی کیا در جشنواره و در جلسه نقد فیلم شیار از چهره جدید خود رونمایی کرد و این موضوع تا دیشب نیز ادامه داشت.
عمو ابراهیم شناخت شما وفیلمهایتان سخت شده است برایمان .
شما بر ترک همان موتوری نشسته اید که روزی صدا و بوی دودش اذیتتان می کرد
این متن نه توسط یک منتقد بلکه توسط کسی نوشته می شود که به صورت حرفه ای پیگیر سینمای ایران والبته از علاقه مندان ابراهیم حاتمی کیا بوده است از زمانه که بیش از یک نصف روز در صف آژانس شیشه ای در سینما صحرا ماندیم تا پیگیری تمامی فیلمها ی شما ،
عمو ابراهیم من از زمانی که پای رفتن به سینما داشتم هر ساله منتظر فیلمهای شما بودم آژانس شما را بارها دیدم آن زمان که زبان علاقه مندان سینما دیالوگهای فیلم هامون بودم من با دیالوگها حاج کاظم صحبت می کردم .
با روبان قرمز زندگی کردم کرخه تا راین وبرج مینو نوستالژی من است ارتفاع پست وبه نام پدر را بارها دیده ام و دوست می دارم ولی مطلبی که باعث شد دست به نوشتن بردارم مصاحبه دیشب آقای گبرلو با شما بود.گذشته از حضور منفعل وبسیار ضعیف گبرلو که مشخص نبود مجری بود یا شنوده وحتی قدرت عوض کردن موضوع مصاحبه را نداشت وجنابعالی موضوه را به هر طرف که می خواست هدایت می نمود ولی موضوع من صحبتهای شما بود و من رو یاد دیالوگی در فیلم آژانس انداخت زمانی که تعدادی افراد با موتور سنگین برای حمایت از حاج کاظم امده بودند وحاج کاظم گفت دود وصدای این موتورها مرا اذیت می کند .چه شده که پس از این همه سال ادبیات شما با این افراد که مورد نقد شما در فیلم بوده اند یکی شده است.
ابراهیم حاتمی کیا در این چند سال شما خیلی غریبه شده اید خواهش میکنم به روند فعالیت خود از سال 86 به بعد نگاهی بیندازید فیلم دعوت را می سازید سریال حلقه سبز با موضوع اهدای عضو را می سازید! فیلم گزارش یک جشن را با نگاه موافق به فضای جامعه ونقد مسئولین می سازید ودر فیلم زندگی خصوصی آقا وخانم میم بازی میکنید .شما حدود 10 سال به طور کامل از فضای دفاع مقدس جداشدید وباعث دلخوری بسیاری از دوستداران خود شدید که به گفته خودتان بسیاری از فرزندان شهید با نامه نگاری با شما از این موضوع گله کرده اند وگفته اند عمو ابراهیم شما را چه می شود.
پس از 10 سال امسال ابراهیم حاتمی کیا در جشنواره و در جلسه نقد فیلم شیار از چهره جدید خود رونمایی کرد و این موضوع تا دیشب نیز ادامه داشت.
عمو ابراهیم شناخت شما وفیلمهایتان سخت شده است برایمان .
شما بر ترک همان موتوری نشسته اید که روزی صدا و بوی دودش اذیتتان می کرد
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۰
انتشار یافته: ۱
دقیقا هم نظر شمام کمی دارم به با خودم کلنجار میرم که من اشتباه میکنم یا از اول اشتباهی بود - آدم باید چیزی رو که بوجود میاره باور داشته باشه و به اون ایمان بیاره وآن هیچ ربطی به گذر زمان نداره چرا که خوبان آسان میایند و راحت زندگی میکنند و بی صدا میروند در غیر اینصورت ....